• Om een lang verhaal heel kort te maken:
    Zouden jullie naar het buitenland reizen om iemand op te zoeken die je online hebt leren kennen, waar je dagelijks contact mee hebt, en dus wel iets of wat gevoelens voor hebt?


    I hate being bipolar, it is awesome.

    Ja als je zeker weet dat diegene ECHT is en REAL is dan waarom niet? (:


    Not all treasure is silver and gold, mate.

    Ik geloof niet in lange afstandsrelaties, heel kort gezegd. Ik denk dat het in een relatie ook belangrijk is regelmatig fysiek contact te hebben. Dus ik zou niet gaan, zeker omdat ik er ook gewoon het geld niet voor heb :')

    [ bericht aangepast op 14 maart 2018 - 20:36 ]


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Enerzijds, ja. Ik ben romantisch genoeg om zoiets te ondernemen. Anderzijds: NEE. Waarom? Mensen zijn online vaak heel anders dan irl, nu is dat geen probleem maar als die persoon verder weg is soms wel. Stel je voor dat die persoon heel anders is dan jij had verwacht of misschien zelfs een catfish is, dan ben je op een onbekende plek waar je geen mensen kent die je kunnen helpen en bij gevaar kun je minder makkelijk weg komen. Is het in hetzelfde land als waar jij woont heb je een groter vangnet. Ik denk dat het vooral een overweging is of je die persoon voldoende vertrouwd en of de leuke dingen opwegen tegen de mogelijke risico's. (:


    The truth is out there.

    Ik zelf niet.

    Maar mijn nichtje heeft haar vriendin ook online leren kennen en is na skype contact met zowel haar vriendin als moeder en moeder met moeder daar heen gegaan. Mijn nichtje is een jaar of 16 en woont in Nederland en haar vriendin in Finland. Ze zijn inmiddels al een jaar samen.

    Al denk ik wel dat je goed moet nadenken of een afstandsrelaties iets is wat je aankan en echt wilt. Je bent niet vaak samen, anderzijds is het samen zijn dan wel heel speciaal.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Pff, ligt eraan. Als het een mooi land zou ik het combineren met een vakantie, omdat het in het echt altijd zo anders is dan online. Maar ik ga niet naar één of ander stom land afreizen of helemaal naar Australië of zo voor een online iets.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ja hoor. Mijn zwager en zijn vrouw hebben elkaar ook via internet ontmoet, zij woonde in Venezuela. Ging prima, al was het wel een gedoe om haar hier te krijgen omdat ze nog behoorlijk jong waren, maar is helemaal goed gekomen. :Y)


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ik zou het doen als ik ook nog iets anders te zoeken had op die plek, of er bijvoorbeeld een leuke vakantie van kon maken. Anders zou ik denk ik heel bang zijn dat het tegenviel en ik dan daar eigenlijk voor niets heen gegaan zou zijn.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Ik ben naar de andere kant van de wereld gereisd om de jongen die ik in NL maar net kende ik te zoeken. Ik was helemaal hoteldebotel van hem. Als het goed voelt, voelt het goed. Ben nu wel heel erg erg nieuwsgierig naar jouw verhaal!

    [ bericht aangepast op 14 maart 2018 - 21:42 ]


    ars moriendi

    Oke, dankje voor jullie reacties. 😁 't Is zo een moeilijke beslissing. 'k Leerde hem heel kort kennen in Thailand, hij woont zelf in Qatar. Maar 't voelt echt supergoed. Ik hoor hem vaak, hij is énorm lief, (wat ik nog nooit heb meegemaakt, iemand die zó lief is). Deze morgen nodigde hij mij officieel uit in Qatar. Mijn moeder is er absoluut tegen, maar daar luister ik niet naar.😂


    I hate being bipolar, it is awesome.

    Napels schreef:
    Ik geloof niet in lange afstandsrelaties, heel kort gezegd. Ik denk dat het in een relatie ook belangrijk is regelmatig fysiek contact te hebben. Dus ik zou niet gaan, zeker omdat ik er ook gewoon het geld niet voor heb :')


    Dit eigenlijk. Ik zou er al heel veel moeite mee hebben moest ik of mijn lief op Erasmus gaan, laat staan een langeasfandsrelatie. :')


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Ledecky schreef:
    (...)

    Dit eigenlijk. Ik zou er al heel veel moeite mee hebben moest ik of mijn lief op Erasmus gaan, laat staan een langeasfandsrelatie. :')


    Njah, ik snap deze reactie helemaal. Mijn eerste lief e ik, wij waren eeeeeelke dag samen. Maar die is, funny enough, verhuisd naar China. Ben sindsdien al heel lang alleen. Maar deze kerel, urgh, die is echt perfect. Ik liet onze berichten lezen door een vriendin, en zij zei: het is moeilijk om niet verliefd op hem te worden als je dit leest. Maarja, zoals hier ook al gezegd werd, hoeveel is ervan oprecht, en hoe is hij irl... Hij biedt wel aan de helft van mijn kosten te compenseren.


    I hate being bipolar, it is awesome.

    Hebben jullie al geskyped enzo? Als het dan goed voelt, zou ik er voor gaan. Hoe corny het ook klinkt; je leeft maar 1 keer en daar moet je alles van maken. Risico's horen er bij, en zelfs als het op niks uit loopt heb je wel geweldige herinneringen. En dan heb je het tenminste gedaan, en heb je niet de 'wat-als' gevoelens (=


    "I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]

    Weggooiwashand schreef:
    Hebben jullie al geskyped enzo? Als het dan goed voelt, zou ik er voor gaan. Hoe corny het ook klinkt; je leeft maar 1 keer en daar moet je alles van maken. Risico's horen er bij, en zelfs als het op niks uit loopt heb je wel geweldige herinneringen. En dan heb je het tenminste gedaan, en heb je niet de 'wat-als' gevoelens (=


    Geskyped niet, er is het uurverschil, en hij werkt enorm veel (booreiland), dus dat lukte nog niet. Maar we sturen af en toe selfies en voicemessages. Ik vertrouw erop dat hij geen catfish is. Dat wel. Maar verder vind ik het zo een zonde/risico van het geld, moest onze ontmoeting tegenvallen. Maar ik denk dat ik té verliefd ben om het niet te doen.


    I hate being bipolar, it is awesome.

    Ik zou het zelf niet doen, maar als het voor jou goed voelt dan moet je het doen.


    I'm a warrior, and you can never hurt me again.

    Ik weet het niet, eerlijk gezegd.


    26 - 02 - '16