[RPG - 100] Borealis [Speeltopic] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

24 maart 2018 - 20:22 Frisk is offline

Frisk 8242

Borealis
Rollen ❅ Overleggen ❅ Drama

❅ De school ❅

Terrein

Schoolregels

Bewoners

Lessen

❅ Yo, Liesje, moeten wij echt een rooster gaan samenstellen?
Nah, kies gewoon een paar vakken uit. Het hoeft niet echt te kloppen, dit is gewoon... eh, ja, het staat er gewoon. Moesten er toch problemen ontstaan, dan kan ik altijd nog met excel gaan spelen, no worries.

❅ Jaren: Een schooljaar loopt van 1 september tot en met 31 juni.

❅ Normale lessen:

- Groep A - H (18 uren):

- 1ste & 2de jaar (15 uren): De leerlingen worden ingedeeld volgens hun interesses en vooruitgang. Ze blijven wel per jaar zitten, maar kunnen onderverdeeld worden in groepen: 1 = basis, 2 = gevorderd, 3 = expert. Wiskunde, Engels en Russisch blijven verplicht. Verder moeten ze nog 8 extra uren kiezen. Voor de opvolging van alle vakken hebben de leerlingen een persoonlijk tablet, waarop hun planning en opdrachten komen te staan.

- 3de & 4de jaar (): De leerlingen worden ingedeeld volgens hun interesses en vooruitgang. Ze blijven wel per jaar zitten, maar kunnen onderverdeeld worden in groepen: 1 = basis, 2 = gevorderd, 3 = expert. Wiskunde, Engels en Russisch blijven verplicht. Verder moeten ze nog 2 extra vakken kiezen, maar meer mogen. De meeste vakken zijn zelfstandig te verwerken met om de zoveel tijd een opvolgend hoorcollege in twee blokken van 2 uur.Voor de opvolging van alle vakken hebben de leerlingen een persoonlijk tablet, waarop hun planning en opdrachten komen te staan.

❅ Jagerlessen:

❅ Voorbeelden van roosters:
- 1ste of 2de jaar
- 3de of 4de jaar

Loopbaan

Monsters & Jagers

Up to snow good.

❅ Regels ❅

❅ Rollen ❅

Naam

Bear
Lysander

Fergus
Egorov

Archibald
Taras

Stig
Gabriel

Cole
Jasmine

Morrigan
Camille

Sully
Gemma

Lexa
Dove

Veronica
Idkyet

Pagina

5
3

4
1

5
2

5
5

6
6

3
6

5
2

6
6

6
7

User

Cipher
Bosphoramus

Zhang
Ahomine

Zhang
Taeralsahfer

Wheeler
Solmeron

Sombre
Plunkett

Shadowsinger
Cipher

Sacrilege
Tulua

Rasalghul
Remiinds

Bosphoramus
Elio

Halloween

Een vrolijke dag op Borealis. Overal zie je versieringen, kostuums en pranking gebeuren. Iedereen is in feeststemming, zeker met maar een halve dag les.

Het is middag. Iedereen is in de refter aanwezig. Decaan Marveilleux heeft haar jaarlijkse Halloweenspeech gegeven en de regels zijn met een knipoog duidelijk gemaakt. De kleintjes zitten aan de tafels aan hun kant van de kantine en de vier jaren mogen zich nu vrij door de ruimte bewegen en zich tegoed doen aan het heerlijke en uitgebreide Halloweenbuffet. De gespreksonderwerpen lopen van de shows en het trick-or-treat uurtje tot aan de feestjes ’s avonds. Waar kijk jij het meest naar uit?

Dagverloop

7.30 - 8.30: uitgebreid ontbijt in de (versierde) kantine voor alle leerlingen en leerkrachten.
8.30 - 12.30: Lessen

13.00 – 14.00: Groots Halloweenbuffet voor iedereen. Decaan overloopt de regels* in een Halloweenspeech
14.00 – 15.00: Show van de derdejaars voor de groepen en 1ste en 2de jaars (theater). Vierdejaars bereiden zich voor (tot 15.30).
15.30 – 16.30: Show van de vierdejaars voor de derdejaars (theater).
16.30 – 18.00: opruimen, klaarzetten (feest, trick or treat)
18.00 – 19.00: avondeten in Halloweenstyle.
19.30 – 21.00: Trick or treat voor de groepen (slaapvertrekken oudere leerlingen en leerkrachten), spookzaal in de bibliotheek, ‘speeltuin’ in de sporthal, ingericht en begeleid door de ouderejaars. Nadien is het bedtijd voor de groepen.
21.30 – 23.00: Feestje voor jaar 1 – 4 in de kleine hal (beneden). Alcoholvrij, nultolerantie: leerkrachten aanwezig.
23.00 – 2.00: Feestje voor 3 – 4 in de grote hal en het zwembad: alcohol is toegelaten, maar ‘beperkt’. Leerkrachten feesten mee.
2.00 - 5.00: Afterparty in de verlaten hangars. Officieel niet toegelaten.

*REGELS:
- Geen echte wapens
- Trainingsruimtes zijn gesloten
- Alles in mate: geen straffeloze dag
- De afdelingen van de groepen, de 1ste & 2de jaars en de administratiegebouwen zijn veilige zones
- Als ze iemand zonder jas buiten ziet lopen, krijgt hij/zij een jas van de decaan.

[ bericht aangepast op 24 maart 2018 - 20:23 ]

Mhm?

29 april 2018 - 16:55 Venustic is offline

Venustic 2690

Gabriel Mathis Chastel

17 Years | 4th Year | Dressed as a Frenchman | With Aliya, Archie and Gemma

Voor een tijdje was Gabriel er gewoon stil blijven zitten, hij prikte wat om in zijn eten niet wetend wat hij anders moest doen. Was eten terwijl iemand daar in paniek voor zich uit stond te staren onbeleefd? Waarschijnlijk wel, dus Gabriel hield de vork uit zijn buurt, maar hij was wel geneigd het eten naar binnen te werken, hij had honger. Gabriel wist dat hij her niet over na hoorde te denken nu, maar wanneer dacht de jongen niet aan eten. Het was zowel zijn grootste passie, het was dan ook dat hij zoveel sportte anders was hij inmiddels allang moddertje vet geweest. Dan konden ze hem bijna door de halen heel rollen, alhoewel, dan was dat waarschijnlijk ook geen optie. Je kon toch nooit jager worden als de enige manier dat je een vampier kon vanen, tegen ze aanrollen als of ze bowling pinnen waren. Nee, Gabriel kon beter maar blijven sporten.
Uiteindelijk had Gabriel maar aan Gemma voorgesteld om wat aspirines voor haar te gaan halen, dat was het enige wat echt in Gabriel opkwam. Hij was niet bepaald de persoon om mensen te gaan zitten knuffelen en over hun bol ging zitten aaien tot ze zich beter voelde. Volstoppen met aspirines en chocolade dat was meer waar Gabriel goed in was. Voordat Gemma echt een antwoord gaf op Gabriel zijn voorstel stelde ze echter een vraag die de andere drie allemaal deed fronsen, of een vis naar adem kon happen. Een gesmoorde lach rolde over Gabriel zijn lippen, hij wist niet of hij op dit moment kon lachen, maar hij vond het gewoon grappen. Gemma haar vraag zo plots geweest en gewoon een beetje raar, maar als je er over nadacht was het wel een goede vraag.
“Misschien zijn die aspirine’s toch wel handig,” zei Gemma uiteindelijk, Gabriel knikte, nog snel duwde hij wat eten naar binnen, waarna hij omhoog kwam van zijn stoel zodat hij Gemma naar zijn eigen kamer kon begeleiden. Iets wat hij wellicht beter niet kon doen, wetend dat zijn eigen kamer abnormaal romelig zou zijn. Schoonmaken was nooit één van Gabriel zijn expertises geweest, waarschijnlijk tot Taras zijn teleurstelling die zijn kamer met Gabriel moest delen.
Nadat Gemma nog iets had gezegd tegen zowel Aliya als Archie draaide de blondine zich weer naar Gabriel toe. “Als jij antwoord kan geven op de vraag of vissen daadwerkelijk naar adem kunnen happen, ben ik je date op het feest.” zei de jongedame, nogmaals verscheen er een frons op Gabriel zijn gezicht. Zonet had hij nog geen raad geweten met deze vraag en in de tussentijd was er nog altijd geen antwoord in zijn hoof geschoten? Moest hij dit eigenlijk weten? Misschien was het ook wel gewoon basiskennis en was Gemma zich aan het testen. Het zou Gabriel niets verbazen als het gewoon basiskennis was, het was nou ook weer niet als of Gabriel daar zoveel van bezat. Hij was gewoon niet de slimste van ze allemaal, dat had hij al een hele tijd geleden opgegeven. 'Is water niet hun adem?' vroeg Gabriel uiteindelijk. 'Want ze happen voor water toch, dan happen ze dus naar adem.' probeerde Gabriel dan ook, niet geschoten was altijd mis toch? Hoewel Gabriel er nu ook van overtuigd was dat hij er zo'n 100 meter naar zou zitten.
'In ieder geval, laten we die aspirines halen,' zei Gabriel toen maar, dat was iets wat hij tenminste wel voor elkaar zou kunnen krijgen. Behalve als Gemma ging vragen naar bijwerkingen dan, dan zou Gabriel haar opnieuw een beetje dom aan gaan zitten staren. Voor hoever Gabriel wist was de enige bijwerking aan aspirines het feit dat je geen hoofdpijn meer had.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

29 april 2018 - 22:39 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MORRIGAN O'DONAGHUE
firecracker || seventeen || fourth year || with Bear || daphne from scooby doo

Het ontgaat me niet dat Bear even over mijn schouder kijkt, naar iets anders. Nieuwsgierig kijk ik achterom en zie ik een meisje met tomaatrode wangen die strak naar haar bord kijkt. Ik trek al snel de conclusie dat ze ook onder Bear's kostuum heeft gespiekt. Hoewel ik me er ergens aan irriteer, voel ik ook een lichtelijk soort trots. Zolang ze het maar bij kijken houdt, anders zorg ik er wel voor dat ik een keer tegenover haar kom te staan tijdens training.
Vervolgens deel ik Bear mee dat hij best wel een beetje stinkt. Ik grinnik zachtjes wanneer hij zijn eigen oksel ruikt.
"Is het echt zo erg? Weet je, als je gewoon een tijdje dichtbij zit, valt het niet meer op." Voor ik iets kan zeggen, sleurt hij me zijn schoot op. Doordat mijn jurkje al behoorlijk kort is, en mijn benen zich aan Bear's weerszijden bevinden, is de stof een behoorlijk stuk omhoog gekropen, waardoor een flink stuk van mijn dijen zichtbaar is. Niet dat ik dat erg vind, in tegendeel zelfs, ik schaam me toch niet voor mijn lichaam. Dan zou ik mijn kostuum van vanavond ook niet aan doen. Ik ben meer verbaasd dat ik nu zo plotseling op zijn schoot zit, want ik ben niet zo van de PDA.
"En anders moet je me maar naar de douche sleuren," fluistert hij in mijn oor. Het puntje van zijn neus glijdt van mijn neus naar mijn hals, waar hij een kus drukt. Het was inderdaad slim van Taras dat hij weg was gegaan, anders was hij nu wel weggevlucht.
"Oh, geloof me. dat ga ik zeer zeker wel doen. Zo ga je vanavond in elk geval niet naast me liggen." Zeker niet gezien Bear van een behoorlijk formaat is, wat er voor zorgt dat we vaak behoorlijk krap liggen. Niet dat dat heel erg is. Ik houd wel van knuffelen in bed. "Of je moet er oké mee zijn dat ik je helemaal onder mijn parfum spuit, dan ruik je lekker naar bloemetjes." Ik steek mijn tong naar hem uit, waarna ik een korte blik op zij werp. Het meisje dat zonet naar Bear gluurde heeft nog steeds wat rode wangen. "Volgens mij heb je een stille aanbidder, Ted. Misschien moeten we haar een show geven, kijken hoe rood haar wangetjes echt kunnen worden." Plus dit geeft me de mogelijkheid om Bear zelf ook een beetje te plagen. Ik wacht totdat het meisje onze kant weer opkijkt, waarna ik mijn hand via het gat in het harige pak op Bears gespierde buik leg, vlak op de rand van zijn boxer. Zijn warme huid voelt fijn aan onder mijn handen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

4 mei 2018 - 14:09 Aynur is offline

Aynur 2380

Gemma Peyton Darell

17/4 † W. A R C H I E, A L I Y A & G A B R I E L † O U T F I T

Na mijn verschrikkelijk opmerking over vissen die naar adem hapten, kon ik niets anders dan toegeven dat een stel aspirines misschien best wel zouden kunnen helpen. Echter wist ik dat deze niet een permanente oplossing zouden bieden voor mijn – eh – probleem. Ik vond dat i me erover heen zou moeten zetten. Ik wilde immers dat mensen voor ‘normaal’ aanzagen en dat ging niet als ik me zo bleef gedragen. Veranderingen kwamen daarentegen niet zomaar aanwaaien.
“Als jij antwoord kan geven op de vraag of vissen daadwerkelijk naar adem kunnen happen, ben ik je date op het feest,” sprak ik. Verwachtingsvol keek ik naar hem op – totaal niet bedacht op het feit dat sommige mensen slimmer waren dan ik dat was. “Is water dan niet hun adem?” vroeg hij nadat er zelfs denkrimpels in zijn prachtige voorhoofd waren verschenen. Dat dacht ik dus niet echt – over een prachtig voorhoofd...
“Want ze happen voor water toch, dan happen ze dus naar adem.” Ik kruiste mijn armen voor mijn borst en mijn linkermondhoek krulde op tot een halve grijns. Het was een kleine moeite om mijn lachen in te houden – al rimpelde ik mijn neus – een tik van mij die aangaf dat ik vanbinnen keihard aan het lachen was. “Volgens mij hadden ze ook nog ergens kieuwen,” zei ik terwijl er een klein hikkend lachje uit mijn mond ontsnapte.
“In ieder geval, laten we die aspirines halen.” Gabriel stond al in de startbeugels om te vertrekken. Ik perste mijn lippen op elkaar, maar knikte. Zonder pardon mengde ik me in het gesprek van Aliya en Archie. “Ik ben – eh – zo terug.” Archie gaf ik nog een vlugge zoen op zijn wang en sloeg mijn armen om de arm van Aliya voor een mini-knuffel.
“Maar eerst...” zei ik alvorens ik naar de tafel liep waar eten op stond, “nog een cupcake.” Zonder schaamte propte ik het gehele ding in mijn mond. “Leid de weg,” murmelde ik – waarschijnlijk amper verstaanbaar door het eten in mijn mond. Ja, ik was een echte rebel. Had lak aan de regels en zelfs aan mijn eigen regels die ik voor mijn eigen bescherming opgesteld had. Nu maar hopen dat Gabriel het voorval allang vergeten was...

[ bericht aangepast op 4 mei 2018 - 14:09 ]

I have seen my own sun darkened

6 mei 2018 - 10:07 Ken_ is offline

Ken_ 18292

STIG VIKTOR MADSEN

Asshole || With Bear || Dressed as the Joker

Niet alleen ik maar ook Cole waren erg geïntrigeerd dor Lexa, ze wist meteen een brede grijns op onze lippen voort te brengen en had werkelijk onze volledige aandacht wat voor de meeste dcenten hier vaak een hele opgave was. Mijn idee om nu al wat te gaan drinken werd dan ook hartelijk in ontvangst genomen bij beide waardoor de grijns om mijn lippen alsmaar groter leek te worden. Party met Cole en Lexa, hohoho dit kon gewoon niet veel beter worden. Bear was echter tijdens het gesprek naar Lexa gegaan die zat te stoeien met een nep Bear maar heel die drama volgde ik niet echt3 Met de twee kon je werkelijk een soap maken, er gebeurde iedere dag wel wat tussen hen. 'Dus, waar gaan we drinken?' vroeg Cole me waardoor ik mijn hand even op zijn schouder liet rusten. ”Niet hier in ieder geval,” Begon Lexa bedenkelijk “Cole…. We zijn toch roomies voor iets? Daarbij ligt de meeste drank vast onder jou bed.” Grimaste ik naar de jongen waarna ik mijn hand stoeiend door zijn haren haal . “En we moeten sowieso langs mijn kamer en de keuken.” Vervolgde Lexa hmm, dat veranderde het plan wel, onze kamer lag een heel stuk verder weg dan die van Lexa, en het zou inderdaad wat opvallen als twee tieners en een docent ongestoord flessen zouden gaan smokkelen. “Ik weet denk ik wel een plekje.” Mijn blauwe kijkers richtte ik weer op Lexa, een vrouw met een knap gezichtje, vurig karakter en geheime plekjes? Hmm wat een droomvrouw was het toch. “Laten we gaan dan, we kunnen al die drank toch niet laten wachten?” Lachtte ik, maar niet al te luid gezien ik geen andere docenten op mijn dak wilde krijgen. Vervolgens drukte ik me lichtjes tegen zijn hoofd af zodat ik recht kon staan, Cole was niet alleen een awesome roomie, hij was ook een goed steuntje.
Voordat we echter ergens heen konden gaan, botste Pocahantrass tegen Lexa aan waardoor ik Tarras even met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. Hij begroette ons snel even waarna hij er wat ongemakkelijk bijstond. Dat hij niet kon spreken was één ding, maar ook nog eens blind? Ik kneep mijn ogen licht tot spleetjes terwijl ik me kort concentreerde op zijn gebaren. Ik was er absoluut niet goed in, maar Taras was een oké kerel, dus deed ik er wel moeite voor. Soms dan…
Zijn gebaren leken op een wandeling en de deur.Ik vermoedde niet dat hij uitgelaten wilde worden dus gokte ik maar op waar we heen gingen. “ Wat gaan drinken, kom je mee? Te nemen of te laten.” Zei ik schouderophalend. Het was niet echt dat hij het door kon zeggen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

6 mei 2018 - 21:07 Sombre is offline

Sombre 2828

Cole Royse Lockwood

halloween make-up // canteen // Tarras, Stig & Lexa

Stig liet meteen zijn hand op mijn schouder rusten zodra ik vroeg waar we gingen drinken.
'Cole... we zijn toch roomies voor iets?' grinnikte Stig mijn kant op. 'Daarbij ligt de meeste drank vast onder jouw bed.' Vervolgde de jongen, waardoor ook ik even moest lachen. Hij had gelijk, ik had inderdaad drank onder mijn bed, in een prachtige schoenendoos.
'En we moeten sowieso langs mijn kamer en de keuken.' Hoorde ik Lexa zeggen waardoor mijn blik weer even haar kant op ging. Dat ging een lastig verhaal worden aangezien onze kamer aan de andere kant van de school was.
'Ik weet denk ik wel een plekje,' zei Lexa zacht. Mijn wenkbrauwen gingen omhoog en een grijns verscheen op mijn gezicht, waarna ik naar Stig keek. Hij had dezelfde grijns op zijn gezicht als ik.
'Laten we gaan dan, we kunnen al die drank toch niet laten wachten?' Grinnikte Stig geniepig. Stig moest echter weer vervelend zijn door zichzelf recht te zetten, via mij als steuntje.
'Stig, dude,' mopper ik zijn kant op. Voor Stig echter weg kon lopen botste hij tegen Tarras aan, de dude, verkleed als pocahontas. Even rolde ik met mijn ogen. Tarras was een prima kerel, maar ik had niets met hem. Tarras gebaarde dat zijn vingers over zijn hand liepen, waarschijnlijk met de vraag waar we heen gingen.
'Wat gaan drinken, kom je mee? Te nemen of te laten.' Hoorde ik Stig zeggen. Broooo... Ik had me nogal verheugd op met z'n drieën drinken en dan vraagt hij Tarras mee, great. Met een geforceerde glimlach stond ik op, je kon ook niet tegen een slechthorende zeggen dat hij niet welkom was, dat is ook zo wreed.
'Welke kant op mevrouw Phelan?' vroeg ik met een grijns aan Lexa.

Hell is empty and all the devils are here

- thank you for existing -

11 mei 2018 - 19:52 Elentiya is offline

Elentiya 12417

——————————————————————————

——————————————————————————

Lexa Phelan

”You may see me struggle,
but you will never see me ~~quit~~.”

• 24 • Huntress/Teacher • Stig, Cole & Taras • Outfit, blue mask •

“Laten we gaan dan, we kunnen al die drank toch niet laten wachten?” lachte Stig, waarop ik een korte grinnik uitstootte, alvorens mijn blik van de jongen af te halen. Ik negeerde het stemmetje ver weg in mijn achterhoofd, die zei dat dit een vreselijk plan was voor als we betrapt zouden worden, maar ik had mijn idee al lang zorgvuldig uitgestippeld en hoewel ik buiten deze school nog maar weinig voor leek te stellen, was ik niet vergeten hoe we onopvallend konden blijven. Terwijl Cole iets moppelde tegen stig draaie ik me alvast om. Heel ver kwam ik echter niet, want zodra ik aanstalte maakte om de benodigde spullen te halen, alvorens we naar mijn ruimte zouden gaan, botste er iemand tegen me aan. Om te voorkomen dat de persoon in kwestie, of ik zelf, op de grond terecht zouden komen greep ik deze uit een reflex vast.
Met een ietwat verontschuldigende bleek keek Taras me aan, waarop ik de vloek inslikte ie omhoog was gekomen doordat ik lichtjes wankelde. Ik háátte het als ik wankelde, vooral nu ik na lange jaren eindelijk fatsoenlijk kon lopen zonder dat de aandacht direct viel op mijn been. Ik glimlachte daarom naar de jongen, die zijn tong al heel vroeg in zijn leven verloren was, terwijl deze de twee jongens vlak achter me begroette. De gebaren die hij maakte herkende ik meteen, waardoor zijn vraag geen moeilijk raadsel voor me was — al betwijfelde ik of iemand überhaupt deze vraag niet kon raden.
”Wat gaan drinken, kom je mee? Te nemen of te laten,” beantwoordde Stig de stille vraag. Een glimlach vormde zich op mijn lippen terwijl ik mijn blik kort van de jongens terug naar Taras laat glijden. “Welke kant op mevrouw Phelan?” vroeg Cole me. Opnieuw maakte ik een gebaar in de richting die we het beste konden gaan om zo niet al te onopvallend weg te gaan. “Deze kant,” reageerde ik en wees ze de weg in die uiteindelijk als eerste richting mijn kamer zou leiden. “Kom je mee?” Met een vragende blik keek ik naar Taras en hield mijn hoofd een tikkeltje schuin. Opnieuw glimlachte ik naar hem en gebaarde hem zonder woorden toe dat we iets echts gingen drinken, in plaats van de non-alcoholische dranken die hier gevoerd werden, waarna ik me omdraaide om de jongens de weg te leiden.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

12 mei 2018 - 20:20 Valkyria is offline

Valkyria 3772

~~POCAHON~~TARAS IVANOVA

18 | Horendstom | Pocahontas | Lexa, Stig & Cole

"Wat gaan drinken, kom je mee? Te nemen of te laten," deelt Stig een beetje zakelijk mee. Een beetje verrast door het feit dat hij mij uitnodigt blijf ik even naar hem staren. Het is niet alsof Stig en ik goede maatjes zijn, soms vind ik hem zelfs ronduit onuitstaanbaar, maar hij heeft vast ook zo zijn goede kanten. Hij weet het misschien niet, maar hij kan in elk geval geweldig goed vertellen - wanneer ik hem naar zijn tattoo's vraag bijvoorbeeld, al is het niet zo geweldig als Gabriel.
Ik laat mijn blik even naar de andere personen in het kleine gezelschap glijden, waarbij ik meteen getrakteerd word op een afgunstige blik van Cole. Yeah, right back at you, buddy. De grijns die hij vervolgens aan Lexa schenkt doet me even huiveren en automatisch kijk ik haar aan, benieuwd naar wat zij daarvan maakt.
“Deze kant,” antwoord de jonge professor zonder verpozen. “Kom je mee?” Ik knipper een keer als ze zich aan mij richt en voel mezelf zachtjes ja knikken nog voor ik echt een keuze gemaakt heb. Als ik besef wat ik precies aan het doen ben verschijnt er een kleine grijns op mijn lippen. Hé, als er een leerkracht bij is dan kunnen we quasi onmogelijk in de problemen komen, toch?
Terwijl we met z'n drietjes de leiding van Lexa volgen kan ik het niet laten af en toe achter me te kijken. Wellicht zouden Stig en Cole me een mietje vinden mochten ze weten hoe spannend ik dit vind, maar ik ben nu eenmaal niet de grootste avonturier van deze school. Doe mij maar m'n avondroutine met Gabriel en dan hoor je me niet klagen. Alleen zo af en toe... dan is de lokroep van een belevenis te groot om deze te negeren. Oh, wacht maar tot ik dit aan Mor vertel.
Bij de gedachte aan mijn beste vriendin moet ik automatisch aan onze weddenschap denken.
Ik tik Stig op de schouder en maak een reeks gebaren waar hij hopelijk wijs uit raakt. Eerst en vooral trek ik een keer aan zijn outfit, waarna ik mijn wijsvingers naar elkaar toe houd en rondjes om elkaar heen laat draaien. Vervolgens wijs ik naar een onzichtbaar uurwerk op mijn arm en schuif naar rechts. Doe je later een andere outfit aan?

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Index RPG Actieve Topics Zoek