[RPG-200] Fierce Crown - Speeltopic - Speeltopics

6 april 2018 - 19:12 Sombre is offline

Sombre 2828

_____________________________________________________________________________________________________________________

♕ Fierce Crowns ♕
_____________________________________________________________________________________________________________________

France, Château de Fontainebleau, 1672
French court, hét hart van de nobele families uit Frankrijk. Natuurlijk woont hier niet alleen de koninklijke familie, maar ook heel veel jonge dames en heren, hofdames van de koningin en minnaressen van de koning en de prinsen aan het hof. Iedereen heeft zijn eigen status en iedereen heeft zo zijn eigen geheimen. Een kasteel is een soort dorp, maar dan in het klein. Het brood word zelf gebakken en ook het vee word zelf geslacht. Het naaien van kleren word ook allemaal zelf gedaan. Op een kasteel wonen ook allerlei soorten mensen. Ten eerste natuurlijk de kasteelheer zelf, samen met zijn gezin. Verder vind je binnen de muren van het kasteel ook: dienstmeisjes (voor het schoonmaken), bedienden (om de gasten te bedienen), stalknechten (zodat de stallen schoon bleven en de paarden goed verzorgd werden), koks (voor het eten van de familie en de gasten), torenwachters (om op de uitkijk te staan of er geen gevaar dreigde), soldaten (voor verdediging of aanval), jagers (om voor het dierlijk voedsel te zorgen). Ook zijn er metselaars en timmerlieden voor het bijhouden van het kasteel. Tevens vind men ook schoenmakers, een zadelmaker, een smid, een bakker, een houthakker en een schrijver op het kasteel.
Middle ages,
In dit RPG moet je natuurlijk begrijpen dat het verhaal zich afspeelt in 1672. Dat was een compleet andere tijd en daar moet je rekening mee houden. De regels waren ook compleet anders, vrouwen moeten maagden blijven tot hun trouwdag, tenzij zij er voor kiezen om als minnares of courtisane door het leven te gaan. Het is een schande als vrouwen zich ongepast gedragen. Mannen horen sterk te zijn, je moet kunnen jagen of een beroep kunnen uitvoeren. De rijkste mannen zijn van adel en handelen vaak in grond of goederen met de koninklijke families. Als man hoor je geld te verdienen en als vrouw hoor je een man te trouwen die veel geld heeft. Natuurlijk is de klederdracht ook heel anders dan wij gewend zijn. Immense korsetten, lange rokken en gepofte mouwen zijn meer dan normaal. Outfits kunnen geïnspireerd worden door de Netflix series “Reign”, “The Tudors” en “The Crown” en de HBO serie “Game of Thrones”.

_____________________________________________________________________________________________________________________

⚜ Be loyal to the royal within you ⚜
_____________________________________________________________________________________________________________________

Catholic Fontainebleau,
Het edict werd in 1685 herroepen door dat van Fontainebleau. Koning Lodewijk XIV beval de afbraak van protestantse kerken en stelde een verbod in de protestantse godsdienst te belijden. De koning wilde geen protestanten meer in zijn land en daar werd fel op gereageerd, de protestanten mochten namelijk niet het land verlaten, maar moesten zich bekeren. Ondanks een verbod het land te verlaten, vluchtten grote groepen protestanten naar het buitenland, onder andere naar de Nederlanden. Het is belangrijk binnen het Franse hof dat je je gedraagt en regelmatig de bijbel leest. Je leeft namens de bijbel en gaat ook vaak naar de kerk om te bidden. Het kasteel heeft zijn eigen gebedplaats, met een aanwezige priester waar je terecht kunt voor wijsheid en als je daden wilt opbiechten. Natuurlijk is het mogelijk dat jouw karakter in het geheim protestants of christelijk is, maar dat kan grote gevolgen hebben zodra het de wereld in komt. Je kunt verbannen worden van het Franse hof, of je kunt in de kerkers gegooid worden.
Choose wisely,
Natuurlijk wil je meteen een sterke en krachtige rol met zo veel mogelijk macht, maar dit zijn de rollen met erg weinig vrijheid en heel veel regels. Aangezien er word verwacht dat iedereen aan het hof katholiek is, is het belangrijk dat je als iemand met een hoge rol vaak de bijbel laat lezen en vaak naar de gebedsruimte laat gaan. Er word namelijk verwacht van hem of haar dat zij streng gelovig zijn en zijn of haar godsdienst heel erg serieus neemt.
Als bakker, slager of dienstmeid moet je natuurlijk ook katholiek zijn, maar je hebt veel meer vrijheid. Je wordt niet erg in de gaten gehouden en je kunt misschien zelfs wel stiekem christelijk of protestant zijn. Het is wel erg lastig om als iemand met een lage staat dingen voor elkaar te krijgen. Je kunt niet zomaar de hand vragen van een prinses of verwachten dat een prins verliefd op je zal worden, simpelweg omdat het niet kan.

Roles,
⚜ Adalene - princess of France - Adelaine Kane - Sombre - 1.3
⚜ Solange - lady with werewolfblood- Astrid Berges - Quean - 1.2
⚜ naam - servant - Alexandra Daddario - Shadowsinger - page
⚜ naam - status - faceclaim - Rasalghul - page
⚜ Ava - bastard - Hande Ercel - _Iridescent - 1.5
⚜ Lucille - princess of France - Jade Weber - x_arya_x - 1.2
⚜ Claude - princess of France - Laneya Grace - Quean - 1.5
⚜ Leeza - princess of France - Sarah Bolger - Besidesyou - 1.5

⚜ Césaire- hunter - ??? - Necessity - 1.3
⚜ Sylvain - smid - Corentin Huard - Shayle - 1.5
⚜ Frederick - bastard guard of the princess - Luke Roberts - Wheeler - 1.3
⚜ Grégoire - Soldier - Bradley James - Mahigan - 1.3
⚜ naam - status - faceclaim - Cunning - page
⚜ Ruben - stableboy - Josh Whitehouse - IrisWestAllen - 1.4
⚜ name - dauphin of France - Douglas Booth - Wheeler -
⚜ name - status - faceclaim - username - page

_____________________________________________________________

⚜ One does not fight ⚜
⚜ One gets 48 hours to finish a role ⚜
⚜ One can get two roles within this topic ⚜
⚜ Those who break rules, are out ⚜
⚜ 16+ is allowed, though, it must be announced ⚜
⚜ One must follow the Q-rules ⚜

_____________________________________________________________________________________________________________________

⚜ it simply isn't an adventure worth telling if there aren't any dragons ⚜
_____________________________________________________________________________________________________________________

The beginning,
France, Château de Fontainebleau, 13th of June 1672.
De heerlijke zomerzon schijnt door de ramen van het kasteel en buiten is de temperatuur perfect om te gaan booschieten of om stiekem in een van de beken te zwemmen met je geliefde. Vandaag is een speciale dag, want er zijn 250 Franse soldaten veilig aangekomen in de Nederlanden om oorlog te voeren. Natuurlijk vieren we dat met een heerlijk diner en een feest waar heerlijk gedanst kan worden en waar heelijke Franse wijn kan worden gedronken. Denk goed na wat je doet, waarom en met wie, want overal zullen mensen op de loer liggen om je te verraden aan de koning.

Je mag zelf weten waar je personage begint. Je kunt wakker worden in een vertrek, naast iemand of alleen. Je kunt buiten zijn, jagen, wandelen, fruit verzamelen of paardrijden. Natuurlijk kun je ook binnen zijn, iemand afluisteren, zwaarden smeden, broodjes bakken of jurken passen voor het feest vanavond. Get creative.

_____________________________________________________________________________________________________________________

rollentopic ⚜ praattopic ⚜ speeltopic
_____________________________________________________________________________________________________________________

[ bericht aangepast op 6 april 2018 - 19:14 ]

- thank you for existing -

9 april 2018 - 10:49 Ken_ is offline

Ken_ 18286

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || lijfwacht || Hall met Lucille

Zoals iedere ochtend was ik al voor zonsopgang ontwaakt waar ik de eerste paar uur had zitten schrijven in mijn leergebonden boek. Het was iets wat ik nu al een aantal jaren deed om niet gek te worden in dit paleis. Ik kon ook echt niet klagen, ik leefde in ene mooie kamer hier in het paleis, niet super luxueus, maar toch comfortabel genoeg, ik mocht werken met de adel, heb de prinsen en prinsessen zien opgroeien en zorg ook voor hun veiligheid. Echter zorgde dit alles wel voor een zware druk op mijn schouders en probeerde ik me niet emotioneel aan iemand te binden. Probeerde...
Ik moest leven met enkele zonden die me mijn nek zouden kunnen kosten moesten deze ooit uitkomen, en hoe hard ik mijn best ook deed, deze jonge prinsessen betekende erg veel voor me, dat is ook waardoor ik het met de jaren minder erg vond om mijn leven op te offeren voor hen. Mijn veer stak ik terug in het potje inkt toen ik klaar was met schrijven en blies even zodat de inkt droogde. De zon begon te ontwaken en zo ook starrte mijn dienst als lijfwacht, na mijn spullen weer veilig opgeborgen te hebben vertrok ik richting de grote hallen waar mijn dag zou gaan beginnen..
Het was erg mooi weer vandaag, en zo net hadden we het goede nieuws vernomen dat de soldaten veilig gearriveerd waren. Een lichtpuntje in het bloedbad die er de komende dagen, weken , maanden of misschien jaren die zouden gaan volgen. Echter in het paleis leek er niets aan de hand te zijn, niemand die ook maar besefte hoeveel levens er zouden laten voor hen. Mijn handen vertrakten hun grip even vanaf het balkon waar ik stond, waar ik prinses Adalene van een afstandje in de gaten hield. Het paleis was altijd goed beveiligd, je had er torenwachters, soldaten en lijfwachten rondlopen die indringers zouden illimineren, maar toch stond ik altijd op wacht. Met de jaren had ik geleerd om de prinsessen hun persoonlijke ruimte te geven, waardoor het nooit echt opviel dat ik hen in de gaten hield.
Het was toch ergens wel beangstigend, het idee dat er overal gevaar is. Zo hebben we dienstmeiden die altijd het eten voorproefen voor eventuele vergiftigingspogingen, worden er altijd vertrouwde mensen in de buurt van de adelijken geplaats om eventuele spionnen og veraaders te kunnen ontmaskeren, en werden de dagelijkse routines van hun ook opgeschreven zodat we kunnen weten waar ze allemaal horen te zijn als ze verplichtingen hadden. Mijn blik gleed even naar de stallen, waar ik deze ochtend Leeza en Lucille naartoe had zien gaan voor hun ochtendrit en waar nu ook Adalene heen ging. Ruben zou daar wel te vinden zijn, dus ik wist dat ze in goede handen zou verkeren. Daarna gleden mijn blauwe kijkers iets verderop waar ik het schrapen van metaal had gehoord, het was een open plein waar je vanaf dit balkon ook mooi uitzicht op had. Grégoire had zitten oefenen op een dummy maar nu zag ik twee andere gezichten bij hem vergezeld, Leeza en Lord Fraser. Eén van de nieuwe huwelijkskandidaten uit Schotland als ik me niet vergiste. Ik had hem gisteren wel gezien, maar mijn vertrouwen lag nog laag, dat had ik bij ieder nieuw gezicht die hier zijn entré maakte. Normaliter was ik ook met enkele jonge rekruten te vinden bij de trainingsruimte, maar met onze nieuwe gasten en het nieuwe niews, had ik het voor een keer overgeslagen.
Met deze gedachten, verliet ik de grote hallen en ging richting de keuken waar de geur van vers gebakken brood al te ruiken was. Enkele van onze dienstmeiden waren vast net teruggekeerd van het dorp met delicatesses voor het feest van vanavond en terwijl ik mijn weg naar de keukens maakte kwam ik een bekend gezichtje tegen. 'Goedemorgen,' klonk de lieve stem van Lucille die me met een glimlachje begroette. "Goedemorgen, my lady." begrotte ik haar galant terug met een eervolle buiging. " Wat doet U hier zo vroeg op de ochtend?" vroeg ik haar vriendelijk. Het geberude wel vaker dat de koninklijke kinderen het ontbijt even overslaagden zodat ze konden paardrijden. Mijn blik gleed even naar de appels die lagen te blinken in één van de grote manden, waar ik vervolgens eentje uit haalde om de groene schil van te bestuderen. "U heeft toch wel ontbeten hoop ik? Ontbijt is de bellangerijkste maaltijd van de dag." mijn blauwe kijkers richtte ik nu weer op Lucille waar mijn mondhoeken weer omhoog trok.

[ bericht aangepast op 9 april 2018 - 10:52 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

9 april 2018 - 10:52 Ken_ is offline

Ken_ 18286

RAFAELLE LEONARDO CARIDEO

Prince of Italy || hallway || Alone and dressed as a servant

Verveeld knabbelde ik op het stuk brood die mijn bedienden hadden gebracht. Ik lag op een gigantisch bed, met zachte dons en vele kussens, al was het nog niet zo warm hier als in mijn geliefde Italië. Het was hier dan ook een stuk saaier, vond ik zelf. De koning had erop gestaan om in de avond een feest te geven, waarbij ik zijn kinderen zou kunnen ontmoeten. Echter had ik geen zin om hier nog uren vast te zitten in mijn kamer terwijl er zo veel te beleven viel. Echter hadden mijn lijfwachten erop gestaan dat ik hier zou blijven omdat ik een prins was er gevaar zou kunnen zijn als ik hier zou rondlopen. Dat vond ik geen probleem. Dus had ik mijn dure kleren ingeruild voor de kleren van één van mijn bedienden en was ik via de ruit eruit geglipt. Mijn lijfwachten zullen wel kwaad zijn, maar ah, het is mijn leven. Ik stond op mijn balkon, die niet ver van de grond rijkte, dus behendig klop ik op de ballustrade om vervolgens een sprongetje te wagen, mijn handen wisten zich vast te klampen aan de grote boom die niet ver af stond en zo klom ik naar beneden, klaar om Frankrijk eens te verkennen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

9 april 2018 - 16:44 Saureus is offline

Saureus 1894

Lucille Charlotte François

16 years~princess of France~outfit~with: Frederick

'Goedemorgen, my lady.' begroet Frededrick mij terug met een buiging." Wat doet U hier zo vroeg op de ochtend?" vraagt hij vriendelijk. 'Ik kom net terug van het paardrijden en had wat honger, dus ik ging even wat te eten halen,' zeg ik vriendelijk terug. Ik volg zijn hand die een mooie groene appel pakt.
'U heeft toch wel ontbeten hoop ik? Ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag." Ik kijk naar de appel en dan weer naar Frederick. 'Eummm, ik heb net een stuk brood op,' zeg ik. Meestal sla ik het ontbijt over en ga ik na het paardrijden pas iets eten, maar soms als ik nog moet wachten op Leeza ga ik eerst ontbijten voordat ik ga. 'Maar ik had vanochtend nog geen honger,' vervolg ik mijn verhaal. Ik heb nog steeds honger en dat stuk brood heeft niet echt iets geholpen. Ik kijk langs Frederick naar de keuken, iedereen is druk bezig voor het feest vanavond, maar ik weet wel bijna zeker dat ze wat te eten voor me hebben. Ze hebben zelfs al een paar keer, toen ze zagen dat ik niet bij het ontbijt was, wat ervan voor mij bewaard zodat ik het later kon opeten.

9 april 2018 - 21:50 Ken_ is offline

Ken_ 18286

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || lijfwacht || Hall met Lucille

'Ik kom net terug van het paardrijden en had wat honger, dus ik ging even wat te eten halen,' verklaarde de jongevrouw. Ze was gehuld in een prachtige blauwe jurk dis ik vermoedde wel dat ze nog net even omgekleed was voordat ze hierheen gekomen was. 'Eummm, ik heb net een stuk brood op,' vervolgde ze algauw toen ik haar vertelde dat ontbijd toch wel belangerijk is. 'Maar ik had vanochtend nog geen honger,' zei ze onschuldig waarna ze even nieuwschierig langs me heen keek wat er te eten viel. Lucille liep nu ook verderdoor en ik draaide me lichtelijk geamuseerd om naar de jonge prinses die de werkende dienstmensen even stoorde door rond te snuisteren. Ik wilde haar nu ook niet vertellen wat ze moest doen natuurlijk, maar ik deed altijd wel mijn best om de jonge prinsessen ook op het gezondere pad te zetten. De zoete suikerige pastijtjes lagen dan ook al te pronken voor vanavond en hoewel dat verleidelijk leek was het beter om een apeltje te gaan eten. "Zorg dat u deze middag nog kan eten My lady." merkte ik op terwijl ik de appel even omgooi hoorde en terug opving waar ik vervolgens dan een hap nam van de heerlijk, sappige en knapperige appel. " Vanavond word het ook een uitgebreid buffet zo te zien." zei ik terwijl ik naar het personeel keek die nog druk aan het koken was.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

9 april 2018 - 23:04 Sombre is offline

Sombre 2828

Adalene Fayette François

Princess of France ⚜ 19 years old ⚜ dress ⚜ stables ⚜ Ruben&Césaire

Ruben keek verschrokken om en zijn blik veranderde meteen in een verontschuldigende blik. Hij boog voorover en bood zijn excuses aan.
'My lady. Het spijt me dat ik u liet schrikken,' sprak hij zacht. 'Kan ik u ergens mee helpen, my Lady?' vroeg hij vervolgens. Een glimlach verscheen op mijn gezicht en ik liet mijn hand op zijn schouder rusten.
'Doe niet zo mal, je hoeft heus niet zo formeel voor mij te buigen, ik ben Leeza niet...' grapte ik naar Ruben. Tot mijn verbazing hoorde ik een zeer bekende stem roepen naar Ruben.
'Ruben?' hoorde ik. 'Heb je zo tijd om even naar mijn bruine te kijken?' De stem kwam dichterbij en zoals ik al had verwacht stond Césaire ineens voor mijn neus. Zijn blik leek verward toen hij mij zag praten met Ruben en hij verontschuldigde zich meteen.
'Oh vrouwe Adalene,' merkte hij op, vervolgd door een korte buiging. 'Ik had je niet gezien.' vervolgde hij. Lachend schudde ik mijn hoofd. Ik had er een hekel aan als ze zo formeel deden, vooral Césaire, hij weet dat hij niet zo hoffelijk hoeft te doen bij mij.
'Heren, waarom toch altijd zo formeel...' grinnik ik. Het was zo heerlijk om iedereen te kennen aan het hof, niet altijd natuurlijk, maar op momenten zoals dit wel. Het ene moment wil je rustig de paarden wortelen geven en het andere moment sta je met twee knappe en trouwe heren te praten.
'Ik zal zo kijken, Cesaire. Is er iets gebeurt onderweg?' Hoor ik Ruben aan Césaire vragen. Even fronste mijn wenkbrauwen en verscheen er een ongeruste blik op mijn gezicht.
'Ben je gewond?' vroeg ik aan Césaire. Misschien was hij met zijn paard gevallen, je kon in de bossen makkelijk een rib breken als je verkeerd zou vallen.

[ bericht aangepast op 9 april 2018 - 23:11 ]

- thank you for existing -

9 april 2018 - 23:31 Errante is offline

Errante 374

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:58 ]

10 april 2018 - 8:19 Saureus is offline

Saureus 1894

Lucille Charlotte François

16 years~princess of France~outfit~with: Frederick

"Zorg dat u deze middag nog kan eten My lady." Ik kijk van de keuken weer naar Frederick en knik. Zodra ons gesprek is afgelopen en hij weggaat ga ik even snel langs de keuken voor wat ontbijt. Ik heb nu echt honger en kan echt niet wachten op de lunch of het diner. Ik ga gewoon straks wat eten en dan vanavond kan ik de lekker pasteitjes eindelijk eten. Het ziet er allemaal zo lekker uit.
" Vanavond word het ook een uitgebreid buffet zo te zien." Ik kijk weer om en zie het personeel druk in de weer met het eten. 'Inderdaad, ik heb er zin in,' zeg ik met een glimlach. Het leukste van zo'n feest is altijd het eten en de gezellige gasten.
Ik kijk langs Frederick en zie de mand met appels achter hem liggen, nu dat hij die eet krijg ik alleen maar meer honger. 'Kijk een vogeltje,' zeg ik terwijl ik omhoog wijs. Ik ga snel naar de mand met appels en pak er een uit. Ik kijk naar hem en begin te lachen. 'Ik heb toch niet zo veel ontbeten denk ik.' Ik neem een hap van de heerlijke appel, dit was echt wat ik nodig had.

10 april 2018 - 12:20 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Grégoire Daniel Chéron

Soldier • 23 • Trainingground • Leeza & William •Outfit

De prinses knikte kort na mijn voorstel om de vreemdeling te ontmoeten, waarna we samen op hem afliepen. De begroeting pakte echter niet uit, zoals ik had verwacht van een huwelijkskandidaat. Terwijl de vreemdeling zich omdraaide zag ik aan de beweging van zijn arm dat hij in de aanval zou gaan. Mijn hand greep automatisch naar de dolk, die ik achter mijn rug aan mijn gesp had hangen. Toen het zwaard me nek raakte besefte ik pas dat het een houten zwaard was, waardoor ik de dolk in zijn houder liet zitten en enkel een verontwaardige blik op het zwaard gaf. Ik zag de schrik in Leeza haar ogen, terwijl ik haar kalm aankeek. "Mijn excuses, my Lord." Het zwaard verdween bij mijn nek vandaan en bungelde naat het lichaam van de man. "Het is al goed, ik had u niet moeten besluipen tijdens u training," stelde ik de man gerust. De man vertelde vervolgens dat hij het zeer attent vond van ons om hem te verwelkomen, waarna hij nog antwoorden op mijn eerste opmerking, die ik naar hem had gemaakt. "Er is geen reden om krachten te sparen, my Lord. De vijand is al dood of gevlucht voor de vermoeidheid toeslaat." Ik knikte bewonderd, terwijl ik in mijn hoofd bedacht of ik hem zou kunnen uitdagen voor een duel. Maar zowel de koning als Frederick zou dit nooit goedkeuren. "Excuses voor de oorlogspraat, my Lady." De man maakte een bette buiging, waarna hij zich voorstelde. "William Simon Fraser." Er was overduidelijk een accent te horen in zijn stem, een zwaar accent. 'Prinses Leeza Phebe Françoise' stelde de prinses zichzelf voor met een kleine buiging. "Grégoire Daniel Chéron, aangenaam." stelde ik mezelf voor, terwijl mijn kijkers op het ronddraaiende zwaard naast William waren gefocust. Mijn blik gaat vervolgens weer naar William toe. "Mijn vermoeden zegt dat u afkomstig bent van Schotland, maar ik kan mij vergissen. Hoe bevalt Frankrijk tot nu toe, My Lord?"

Do I look like Mother Teresa?

10 april 2018 - 15:44 KIaus is offline

KIaus 21035

William Simon Fraser
19 || Schotse Huwelijkskandidaat || New and out of place || Training Ground || Trousers are bloody restrictive || Gregoire & Leeza

Ik was blij dat de dame en de heer niet al te ontdaan waren door mijn reactie op hun plotse aanwezigheid. Ik zag wel dat de man naar iets achter zijn rug greep met een verontwaardigde blik. Ik verontschuldigde me direct en liet het zwaard naast me hangen, waardoor de man ook ontspande. We bespraken kort mijn techniek, maar dit was niet iets voor in de aanwezigheid van een dame. Als het binnen de etiquette paste, zou ik de man graag uitdagen, maar dat moest ik eerst achterhalen, gezien ik niet precies wist hoe dingen hier gingen. Ik stelde me voor met een buiging, en kreeg eerst van de dame een antwoord. Zij bleek een van de prinsessen te zijn. Ik boog nogmaals. "Uwe Hoogheid. Excuses dat ik u niet had herkent." De man stelde zich ook voor. Hij had geen titel, maar zijn naam klonk wel statig. "Aangenaam, my Lord." Ik draaide het houten zwaard wat rond naast mijn lijf zonder er echt over na te denken. "Dat heeft u juist gezien, my Lord. Frankrijk is een prachtig land, maar zeer warm in vergelijking met thuis." Ik keek even naar de man, die geen problemen leek te hebben met zijn broek. "En als ik zo vrij mag zijn, waarom dragen jullie een broek? Het ademt niet en het beperkt elke vorm van beweging." Ik wist dat dit geen vraag was om te stellen in het bijzijn van een dame, maar deze vraag speelde al door mijn hoofd sinds ik hier aan land was gekomen. Ik richtte mijn blik even op de prinses. "De gastvrijheid is ongeëvenaard, Uwe Hoogheid, en het paleis is prachtig." zei ik met een kleine glimlach tegen haar. Ik vond de gastvrijheid een beetje te veel, gezien er maar bedienden bleven komen, zelfs als ik er niet voor vroeg. Ik ging het daar niet over hebben, gezien ik te gast was, en niets te zeggen had over de gang van zaken hier.

All my hope is in God

Bowties were never Cooler

10 april 2018 - 16:39 Necessity is offline

Necessity 5612

CÉSAIRE VOLYA
22 - Hunter - Stables

It's not my fault I have my father's eyes.

Aan de manier waarop Ruben en Adalene stonden te oordelen was Césaire midden in een gesprek komen aanlopen en had hij hun gesprek onderbroken. Dat was uiteraard niet de bedoeling geweest, maar terugdraaien ging toch niet meer. Gelukkig voor hem was Adalene niet zo strak als het ging om etiquette – iets wat ze met haar “heren, waarom toch altijd zo formeel…” wel bevestigde – en leek het geen belangrijk gesprek te zijn.
Césaire moest zich er bij haar binnen het kasteel ook altijd aan herinneren dat er een etiquette was om zich aan te houden. Dat gegeven was tijdens hun jachttochten samen een beetje vervaagd. Tenzij hij door de mensen om hen heen echt niet anders kon, sprak hij haar ook altijd met ‘je’ aan. “Alleen binnen het kasteel,” was zijn antwoord. Het was niet zo bars bedoeld als het klonk, maar hij wist redelijk zeker dat Adalene dat wel wist. Ze kenden elkaar inmiddels goed genoeg. Buiten het kasteel waren ze in zijn domein en was zijn geen ‘meerdere’. Tenminste, zolang er geen anderen bij waren.
Shadow had minder last van de etiquette en besloot om recht tegen Adalene op te springen, daarbij modderpootjes op haar jurk achterlatend. “Shadow!” wees Césaire hem terecht. De hond ging keurig zitten en keek zijn baasje iets te onschuldig aan. Ik doe toch niks? Het was moeilijk om boos op hem te blijven. Césaire kriebelde hem even achter zijn oren.
“Ik zal zo kijken, Césaire. Is er iets gebeurd onderweg?” vroeg Ruben hem. Deze opmerking zorgde bij Adalene voor een frons. “Ben je gewond?”
“Alleen een beetje beurs,” antwoordde hij Adalene eerst om haar gerust te stellen. Het was niks ernstigs, al zou hij morgen wel flink blauw zijn. Hij was eigenlijk niet van plan geweest om te vertellen dat hij gevallen was, maar nu ze er zo naar vroeg zou hij ook niet liegen.
“Hij schrok en is natuurlijk precies in een konijnenhol gesprongen met zijn voorbeen,” vervolgde hij vervolgens tegen Ruben. “En toen struikelde hij en lag hij op zijn knieën. Hij kwam zelf weer overeind trouwens en ik heb geen open wonden gevonden, maar misschien kan je voor de zekerheid toch even kijken.” Door de schok dat het paard half onderuit gegaan was, in combinatie dat Césaire niet aan het opletten was op het rijden omdat hij sporen aan het zoeken was, was Césaire uit het zadel gelift en zo over het hoofd van zijn paard gevallen. Hij had de teugels nog vastgehad dus zijn paard was gelukkig blijven staan. Zijn paard moeten vangen had er ook nog wel bij gekund. Echt hard was het niet gegaan en hoewel zijn lichaam wel wat gevoelig aanvoelde, zou dat morgen ook wel weer over zijn. Hij hoopte dat zijn jacht die hij te voet had voortgezet de spierpijn morgen zou voorkomen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

10 april 2018 - 18:47 Nephalem is offline

Nephalem 1152

A V A ☾ R O S A L I E

Langzamerhand kreeg Ava het gevoel dat ze voor aap voor de deur van een lege kamer stond. Ze had inmiddels Claudettes naam herhaalt en noch kreeg ze reactie. Net wanneer ze haar koers wilde veranderen, voelde ze opeens een volle gewicht op haar. Door deze onverwachte handeling, rolde er onbewust een korte gil uit Ava’s mond.
Toen Ava het gezicht van de dader in haar gezichtsveld zag, kon ze niks anders doen dan zwijgen – hoe graag ze ook wilde vloeken van de pijn. Het werd hier in het kasteel zeker niet geapprecieerd en vooral niet waar de prinses een paar centimeter verderop stond. Nog een nadeel om hier te verblijven. Ava legde haar hand op haar borstkast, waar ze haar hart op een flinke tempo voelde bonken.
Wie anders dan Claude kon het zijn. Het was meteen te merken dat de jongedame niet slecht gemutst was. Haar ogen straalden en ze zag er ook fitter uit, merkte Ava op. “Sorry, Aaf,” zei Claudette nadat ze haar hand uitstak om Ava overeind te krijgen. Uit beleefdheid, weigerde Ava het aanbod van de prinses en probeerde zo soepel mogelijk op te staan. Ze klopte de stof van haar jurk af en keek kort om haar heen, zoekend naar een extra paar oren. De dienstmeiden hier konden af en toe van een mug een olifant maken waardoor Ava erg goed op haar stappen, woorden en daden lette. Zo nu en dan kwam haar rebelse kant tevoorschijn, maar ze lette wel op dat er geen glurende dienstmeiden waren.
”Is er iets?” vroeg Claude. “Heeft vader me weer eens ontboden, of…” Ava beet glimlachend op haar lip terwijl ze haar hoofd schudde. Ava vond het soms zo amusant om te zien hoe deze jongedame voor elkaar kreeg om vader af en toe tureluurs te maken.
“Voorlopig niet, prinses Claudette,” beantwoorde Ava met een grijns. “Ik kwam alleen langs om te kijken of ik nog iets voor u kan betekenen?”

21 ☾ ~~The Bastard~~ Servant ☾ in front of Claudettes door ☾ w/ Claude

[ bericht aangepast op 13 april 2018 - 19:10 ]

10 april 2018 - 20:19 KIaus is offline

KIaus 21035

Ruben
25 || Stalmeester || Working hard || Stables || How unstable is the soul of royalty || Cesaire & Adalene

De prinses vertelde me dat ik me niet zo formeel hoefde te gedragen, maar ik wist niet beter. Toch knikte ik, en ik was erg blij dat Césaire ons kwam storen. Ik kon een lachje niet onderdrukken toen Césaire's hond tegen de prinses op sprong. Ik vertelde hem dat ik zo meteen zou kijken. Als er iets met het paard was, of als hij schrammen had, wilde ik er zo snel mogelijk iets aan doen. Als er een been begon te ontsteken, was het namelijk einde verhaal. Ik vroeg hem nog of er iets was gebeurt, maar de prinses was duidelijk veel sneller bezorgd over de man dan ik. Ik kende Césaire goed, en hij kon wel een stootje hebben, maar de prinses leek dat niet te weten. Ik luisterde rustig naar zijn verhaal met een frons op mijn gezicht. Het was mooi dat hij zelf niets zag, maar een struikelpartij met een voet vast in een konijnenhol was wel ernstig. "Ik zal meteen kijken. Dit is niet niks." zei ik, terwijl ik het zadel van hem overnam. Ik zou zo de spullen opbergen en naar het paard kijken. "Excuseer me." zei ik, voor ik naar de stal van het paard liep om het zadel daar op te hangen. Ik voegde me daarna meteen weer terug bij het gesprek. "Had u interesse in een ritje, my Lady, of en koets?" vroeg ik aan de prinses. Normaal hoefden de koetsen niet klaar te zijn voor het middaguur, maar in dit grote paleis waren uitzonderingen de regel. Ik haalde een hand door mijn krullen, die vrolijk om mijn hoofd sprongen. Ik deed mijn uiterste best in mijn baan, maar ik kon nu niet zomaar weglopen naar het paard wat mijn hulp nodig had. Ik wist namelijk wel beter dan mijn rug te keren naar de adel. Ik aaide zacht over de neus van een van de paarden naast wie ik stond. "Ik zal morgenochtend een vervangend paard voor u klaar hebben staan, mocht ze niet in staat zijn morgen mee te lopen met de jacht." zei ik tegen de jager met een knikje. We hadden voldoende paarden op stal staan en iedereen wist dat ze niet heel gehecht moesten raken aan de paarden. Als het tijd was, werden ze verkocht of geslacht. Nu maar hopen dat Césaire een klik zou hebben met het vervangende paard, mocht dat nodig zijn.

En femmes et en chevaux souvent on se méprend

Bowties were never Cooler

10 april 2018 - 21:36 Ken_ is offline

Ken_ 18286

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || lijfwacht || Hall met Lucille

Lucille was zich er van geen kwaad bewust en knikte even onschuldig als teken dat ze dat ook wel wist. Het was misschien maar een subtiel iets, maar mijn woorden leken de jongedame toch te beïnvloeden. 'Inderdaad, ik heb er zin in,' glimlachte Lucille naar me nadat ik ook naar de keuken had gekeken. Ik kende het meeste van de personel wel en ik wist dat ze de top van de top zouden brengen vanavond. De appel in mijn handen leek Lucille op te vallen gezien ze niet veel later. 'Kijk een vogeltje,' riep om me af te leiden. Natuurlijk wist ik ook wel dat er niets was, maar speelde haar spelletje toch mee door omhoog te kijken in de richitng dat ze wees en lachte even mee toen Lucille toch geniepig een appel had weten te nemen. 'Ik heb toch niet zo veel ontbeten denk ik.' verklaarde ze onschuldig waardoor ik even mijn hoofd geamuseerd schudde. "Een appel kan nooit kwaad, toch My lady." zei ik met een plagend knipoogje waarna ik nog een hapje nam van mijn appel. Mijn blik liet ik weer naar de keuken glijden terwijl ik genietend de verschillende geuren opnam. Ik wist dat het echt tyhpische franse lekkernijen op tafel zouden staan vanavond, gezien de koningin de huwelijkskandidaten echt op zijn Frans wilde verwelkomen en hetbeste van ons land wilde laten zien. "Heeft U bepaalde verwachtingen van het feest?" vroeg ik Lucille vervolgens geïntereseerd. De huwelijkskandidaten waren namelijk niets niets gezien er ook altijd een kans was dat ze zelf ook de hand gevraagd zou kunnen worden de komende weken.

RAFAELLE LEONARDO CARIDEO

Prince of Italy || hallway with Ava en Claude || and dressed as a servant

Eens ontsnapt uit mijn kamer struinde ik wat door de tuinen heen terwijl ik even rondkeek naar de prachtige bloementuin, verder vond ik nog andere kleine kamertjes al waren die niet zo interessant. Via deurtjes was ik weer in het kasteel beland al had ik geen flauw idee waas ik was, al moest ik toegeven dat de kamers nu wel interessanter begonnen te worden , badkamers, enkele slaapkamers en nu was ik beland in een grote bibliotheek, er waren honderden boeken vele geschriften in verschillende talen, iets wat me ook nieuwsgierig deed rondzoeken in de boeken. Zonder echt na te denken had ik een anatomieboek meegenomen waarna ik de biblotheek buiten liep , ik kwam nu uit op een grote gang en zag niet veel verderop 2 dames staan praten, één van hen had een mooie dure jurk aan vermoedde ik zo en de andere dame zag er me eerder een dienstmeid uit. Echter, gezien ik hier niet hoorde te zijn, een boek in mijn handen had die niet van mij was en ik nogsteeds in een dienstoutfit zat, zou het niet echt gehoord zijn om gesnapt te worden door de twee dames

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

11 april 2018 - 16:19 Saureus is offline

Saureus 1894

Lucille Charlotte François

16 years~princess of France~outfit~with: Frederick

Ik moet lachen als ik zie dat Frederick het spelletje meespeelt. "Een appel kan nooit kwaad, toch My lady." zegt hij terwijl hij een hap neemt van zijn appel. 'Nee inderdaad en het is lekker ook,' zeg ik nadat ik ook weer een hap neem van mijn appel. Ik volg zijn ogen naar de keuken en ik kijk weer naar al het lekkers, ik kan echt niet wachten om het te proeven. ''Heeft U bepaalde verwachtingen van het feest?" vraagt hij vervolgens. Ik haal mijn schouders op. 'Niet echt, ik verwacht wel dat het eten lekker is en dat het gezellig wordt,' zeg ik met een glimlach. Ik kijk even snel naar de keuken en dan weer naar Frederick. 'Ik kan echt niet wachten om al dat lekkers te proeven.' Ik neem nog een hap van mijn appel. De appel is jammer genoeg geen gebakje, maar ik vind appels best lekker.
'En heeft u bepaalde verwachtingen?' vraag ik, waarna ik weer even snel naar de keuken kijk. Ik heb zin om nu een stukje taart te pakken, maar ik ga me toch inhouden en Frederick zorgt er meestal voor dat we gezond eten en dat probeer ik dan ook te doen.
Meestal hou ik niet van bevelen, mensen die mij zeggen wat ik moet doen, maar bij sommige mensen doe ik het wel. Frederick is er een van, natuurlijk luister ik ook naar mijn ouders, maar lang niet naar al mijn zussen en broers.

11 april 2018 - 22:29 Ken_ is offline

Ken_ 18286

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || lijfwacht || Hall met Lucille

Mijn actie amuseerde de jonge prinses zo te horen aan haar lachje. 'Nee inderdaad en het is lekker ook,' zei ze instemmend terwijl ze ook smulde van haar appel, de appel had een diepgroene kleur, geen spikkeltje rood was er in te vinden dus je wist dat ze niet accepteerden dat niet perfects waren. Lucille haalde haar schouders vervolgens nonchalant op bij mijn vraag, waarna de brunette even kort nadacht voordat ze antwoorde. 'Niet echt, ik verwacht wel dat het eten lekker is en dat het gezellig wordt,' zei ze naïve totaal niet van bewust dat ik eerder benieuwd was naar haar verwachtingen van de huwelijkskandidate,. Misschien maar beter ook gezien Lucille nog te jong was om toch al echt zo hard aan de toekomst te zitten denken, daarbij de eerste die waarschijnlijk in het huwelijksbootje zou gaan stappen waren Leeza en Gregoire en Adalene zou zich vast moeten representeren vanavond voor de twee huwelijkskandidaten.
'Ik kan echt niet wachten om al dat lekkers te proeven.' vervolgde de jonge prinses waardoor ik uit mijn gedachten wakker werd en me weer op Lucille richtte. "Daar bent U niet alleen in, maar het word toch nog even wachten." grapte ik , zelf vond ik het namelijk altijd fijner om even te wachten of werken voor je brood, zo leek het altijd lekkerder en vullender te zijn. 'En heeft u bepaalde verwachtingen?' Vroeg Lucile me waardoor ik keintjes glimlachte naar de jonge prinses. "Best wel, ik ben erg benieuwd naar onze eregasten." vertelde ik haar eerlijk. "Ik hoop dat ze zullen voldoen voor Prinses Adalene". vervolgde ik iets ongerust. Ik was erg beschermend tegenover Haar en ik wilde enkel het beste voor Adalene. Een man met een mooie titel, goed karakter en goed uiterlijk, dat kwam je namelijk niet zomaar tegen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek