Er zijn een paar onduidelijkheden opgetreden - Stamcafé

[ bericht aangepast op 9 dec 2018 - 16:56 ]

---

i wanna die with you once or twice.

McLean schreef:
(...)

Maar zelfs de bemiddelaars doen dit vrijwilliger, hebben geen speciale opleiding gehad voor Q. en doen iedere dag opnieuw hun stinkende best. Ik denk niet dat zo’n topic maken helpt met je situatie, eerlijk gezegd. (Ik weet niet wat dan wel helpt, want ik ken de situatie niet.)

Tja, ik denk het zelf wel. Ik denk dat mensen dan iig beter snappen hoe het zit. Maar dat zie ik van zelf wel haha

---

i wanna die with you once or twice.

Wollstonecraft schreef:
(...)
Tja, ik denk het zelf wel. Ik denk dat mensen dan iig beter snappen hoe het zit. Maar dat zie ik van zelf wel haha

---

•

Ik zou of de leraren aanklagen, of het loslaten, of naar een andere school gaan. Vrienden hou je toch wel buiten de school en als er geen verbetering is dan is het minder stressvol om zelf weg te gaan.

Toen ik gepest werd op school hield het gewoon op toen ik het negeerde en deed waar ik zin in had. De keer dat "de leider" me nog duwde heb ik haar bij haar haar gepakt en 2x tegen de kluisjes geramd (kwam ik wel mee weg aangezien ze dachten dat ze loog, dus niet aan te raden als je al verdacht bent). Vervelende leraren die gemene opmerkingen maakten of in shirtjes keken werden na klachten binnen een seizoen ontslagen.

Het is in dit geval geen echte situatie, maar actief handelen met hogere afdelingen of concreet dingen stopzetten zonder teveel drama zijn de beste handelingen. Op het moment dat je er een toneelstuk van maakt, krijg je alleen nog maar kijkers en geen gelovers (niet hatend bedoeld, maar realistisch).

Daarnaast heb ik zelf autisme en nog een hoop psychisch gedoe door verwaarlozing van mijn ouders, dus gebruik dat aub niet als excuus (dat voel ik namelijk al aankomen). Ook wij moeten leven in de maatschappij en dit proactieve gedrag is gewoon aan te leren als je er wat moeite in stopt.

---

She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

McLean schreef:
(...)

Maar dat kun je toch ook niet verwachten van een initiatief van een paar mensen die alleen een luisterend oor willen zijn?

Je begrijpt me denk ik verkeerd, ik had het meer over de vertrouwens personen op school namelijk.

---

Without me, his world will go on turning. A world that's full of happiness, that I have never known

Hey there, ben ik weer.

Ik wilde je even laten weten dat je dit altijd met mij mag bespreken in eventuele verdere details. Of dit nou over Q is of buiten Q staat, en of je dit nou binnen het vertrouwenspersonen initiatief wilt doen of gewoon een gesprekje hierover wilt houden tussen zijnde vrienden. Want dit is inderdaad geen leuke situatie, en wat er ook gebeurd is maakt niet uit.

Wel wil ik nog even zeggen dat ook de crew alles vrijwillig doet en misschien zien ze op Q er uit als de wat elitere maar nog steeds zijn dit individuelen met hun eigen leven naast Quizlet en ook de crew is niet perfect. Dit is geen aanval op jullie, maar een overal bericht. c:

[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 10:23 ]

---

— Inner peace, it's hard to find. —

Ik denk dat ik toch aan mezelf zou proberen te werken, zodat ik niet die grove, directe mening gebruik waar anderen over vallen. Zelfs al is het logisch dat je zo van je af probeert te bijten. Maar het levert je zo te horen niet zo veel op/maakt dingen alleen maar erger en je kunt anderen helaas niet veranderen, alleen jezelf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

HiddIeston schreef:
Ik denk dat ik toch aan mezelf zou proberen te werken, zodat ik niet die grove, directe mening gebruik waar anderen over vallen. Zelfs al is het logisch dat je zo van je af probeert te bijten. Maar het levert je zo te horen niet zo veel op/maakt dingen alleen maar erger en je kunt anderen helaas niet veranderen, alleen jezelf.

---

Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

De mensen op je school die er voor jou horen te zijn, antwoorden niet op je berichten en lijken anders heel partijdig en te kiezen voor de leerkrachten.

Ik neem aan dat dit stukje over de bemiddelaars gaat, zo niet verbeter mij dan. Ik zou graag willen weten of je een berichtje hebt gestuurd naar één van de bemiddelaars en naar wie? Ik wil graag jouw kant van het verhaal weten/begrijpen, want wij (de bemiddelaars) willen je echt helpen, zodat wij deze situatie kunnen oplossen.

---

One Who Travels A Higher Path.

Ik zie je allemaal topics starten en onduidelijke berichten in topics plaatsen over whatever it is that is going on. Wat is er nou?

---

ars moriendi

Ik snap ook niet wat er nou aan de hand is😅

[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 11:30 ]

---

“Normality is a paved road: It’s comfortable to walk, but no flowers grow on it.” –Vincent Van Gogh

Ik begrijp waar je mee zit, maar persoonlijk denk ik dat je met het openen van zulke topics iets meer onduidelijkheid veroorzaakt, en dat mensen hier nog sterkere meningen en irritatie over gaan voelen.
Als je iets tegen moderators, bemiddelaars of vertrouwenspersonen hebt, zou ik je aanraden dit in een gastenboekbericht of pb aan een van hun of meerdere te praten. Door zulke topics te openen betrek je heel Quizlet er bij, en gaan er veel mensen zich mee bemoeien. Ik weet niet of dat is wat je wilt bereiken, maar vaak vormen mensen meningen tegen jouw standpunten, dus ik weet niet echt of dit werkt.

---

Zoek en je zult vinden. Vindt je het niet, dan is het zoek.

Ik lees dit bericht en denk zo hard: Dit had ik ook, alleen ik had geen vrienden die me beschermde -maar 1- en als mijn mentor er wat aan deed werd ik op een weerbaarheids training gezet: "want ja het zal wel aan jou liggen dat ze zo doen.'

Ik heb maar 2 leraren gehad die het aanpakte en er wat meededen maar helpen deed het niet, ik vind het gewoon erg dat mensen die een voorbeeldfunctie horen te hebben zo doen.

---

DOBBY IS A FREE ELF!!

Ik heb geen flauw idee wat er hier juist aan de hand is, maar ik vraag me af of je jezelf hier nu mee helpt. Zoals aarsvogel boven me al zegt, door dit probleem boven te blijven halen en het publiek "uit te vechten" ga je mensen alleen maar nog meer tegen je keren en de situatie voor jezelf nog moeilijker maken.
Probeer de situatie eens vanuit een neutrale positie te bekijken en naar een oplossing te zoeken met een open mind, zonder meteen alles persoonlijk te nemen. Als jij je muur meteen opbouwt en grof bent, kan je ook niet verwachten dat er een echte probleemoplossende discussie komt.

[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 11:48 ]

---

comfort in c h a o s

Wil je nu eens ophouden? Er is al voldoende gedoe over geweest.

---

~ When you fall asleep tonight, just remember that we lay under the same stars ~

Oké, ik heb geprobeerd je berichten zo veel mogelijk te negeren omdat ik slechte ervaringen heb met proberen de grote redder van de situatie te spelen. De laatste keer dat ik dat geprobeerd heb, heeft dat in niets anders geresulteerd dan dat iedereen gewoon boos werd op mij, maar hier wil ik toch echt even op reageren.

Ik, uh, denk dat ik min of meer wel weet waar je het over hebt - niet compleet, maar ook niet dat ik bij god geen idee heb. Ik heb een beetje hetzelfde meegemaakt, I guess, maar dan kinda letterlijk met de metafoor die jij gebruikt en niet wat je er daadwerkelijk mee bedoelt. Of, well, dat was toch mijn impressie. Toen ik in mijn vierde jaar zat in het middelbaar, was ik heel onzeker, omdat ik jarenlang gepest geweest was (eerst door mijn leerkracht, dan door klasgenoten) en toen ben ik maar overal een grote bek beginnen opzetten, inderdaad uit het idee van: wel, als ik gewoon m'n klep opentrek vooraleer iemand iets kan zeggen en hen de mond snoer, dan kunnen ze me geen pijn doen. Dat, uh, heeft niet zo goed gewerkt, want ik heb er heel veel pijn van gehad. Dit gaat je overigens misschien nog bozer maken dan je al bent, of laat je misschien denken dat ik het allemaal niet begrijp, maar ik die dacht dat iedereen tegen me was, inclusief mijn leerkrachten, was maar deels waar. Ze waren bezorgd om me, maar ook wel wat boos, omdat ik eigenlijk gewoon arrogant was. En ik interpreteerde dat alsof ze geen fuck om mij gaven en zo geraak je wel in een vicieuze cirkel.

Nu zeg ik niet dat mijn situatie de jouwe nu is, want dat is niet zo, er spelen altijd andere factoren en het zijn andere verhoudingen en je kan dat niet gelijkschakelen, maar ik denk vooral dat er goede bedoelingen zijn van langs beide kanten en dat het gewoon constant verkeerd geïnterpreteerd wordt. Ik denk dat wat jij wil, en zeg het me zeker als het niet waar is, gewoon dat je gevoel voor eens bevestigd wordt zónder dat er direct een "maar" op volgt. Dat is toch in elk geval waar ik naar snakte. Een bevestiging van het gevoel dat ik leed, want dat wàs ook zo. Dat is nog altijd zo. Ik kan je hier wel advies geven, maar mijn ervaring is dat dat toch niet werkt. Vat me alsjeblieft niet verkeerd op, maar op jouw leeftijd zijn zo'n gevoelens niet dungezaaid. Bij zijn die gevoelens en de gevolgen zwaarder dan bij de andere, en dat is bij jou duidelijk het geval, maar ik denk niet dat, hoeveel goedbedoeld advies ik ook naar je gooi, het veel verschil zal maken. Toen ik die periode uitkwam (ze is overigens nog steeds niet helemaal weg), heb ik mezelf voorgenomen om er altijd te zijn voor mensen die zich zo voelden, opdat niemand zich ooit nog zo rot zou voelen als ik. Ik heb ondertussen al verschillende mensen gehad die ik heb proberen te helpen - het heeft, excuse my French, geen fuck geholpen. Hetgeen dat mij uit die periode geholpen heeft, en dat is eigenlijk pas vorig jaar in juni gebeurd toen ik afstudeerde van het middelbaar, is toen ik er met de betrokken mensen over gesproken heb. Niet als leerkracht-leerling of als leerling-leerling, maar als mens-mens. En dat het pas dan gelukt is, is feitelijk nogal wiedes, want toen ik nog op school zat, was die leerkracht-leerling verhouding er wél nog. Eigenlijk moet je als gelijkwaardigen met elkaar kunnen spreken, uit alle "functies" treden die je in de eerste plaats al gedeeltelijk in het probleem gegooid hebben. Op gelijke hoogte. Ik ben sindsdien steeds meer gaan geloven dat het wel kan opluchten alles tegen iemand te zeggen (in mijn geval heb ik heel veel mensen aangemoedigd het tegen mij te zeggen), maar dat de uiteindelijke oplossing echt ligt in het uitspreken - op gelijke hoogte, zonder dat je bang moet zijn voor repercussies - met de personen zelf, hoe onmogelijk dat op een bepaald punt ook lijkt. En dat neemt tijd. Heel veel tijd.

En dit was half bedoeld een peptalk te zijn, maar is het duidelijk niet geworden, waarvoor mijn excuses. En ondanks wat ik hierboven gezegd heb, staat mijn gb nog steeds open. Volgens mij heb je mijn gsm-nummer nog van die ene keer, en mijn pb en gb staan ook altijd open. Altijd. Dag en nacht. En als je wil bellen: doe dat alsjeblieft. Ik ben geen psychologe, maar het is me ook opgevallen dat het deugd kan doen om écht te praten met mensen, niet alleen te typen. Mijn aanbod kent geen tijdslimiet, dus al is het over twee jaar, alsjeblieft, als je het nodig hebt, bel.

HiddIeston schreef:
Ik denk dat ik toch aan mezelf zou proberen te werken, zodat ik niet die grove, directe mening gebruik waar anderen over vallen. Zelfs al is het logisch dat je zo van je af probeert te bijten. Maar het levert je zo te horen niet zo veel op/maakt dingen alleen maar erger en je kunt anderen helaas niet veranderen, alleen jezelf.

Ik begrijp je punt, Natas, maar het punt is net dat dat op dat moment geen optie is. Als je een schild bouwt, een masker opzet om jezelf te beschermen, kan je dat niet zomaar afnemen. Dat is net het hele probleem en de vicieuze cirkel waar je in terecht geraakt als dit gebeurt. Je wilt jezelf beschermen tegen méér pijn en op zo'n moment is, zeg maar, in de spiegel kijken iets wat enkel nog meer pijn gaat doen. Het is een proces, maar het punt hier is net dat je pas na een bepaalde evolutie aan zo'n proces toe bent. En hoe veel goed advies er ook gegeven wordt, die evolutie komt er pas als jij er klaar voor bent. En dat doet heel veel pijn, want je hebt heel hard het gevoel dat niemand je begrijpt. Of dat niemand je überhaupt wil begrijpen, de moeite neemt. Dat niemand om je geeft - en dat is in de eerste plaats dus de reden dat je dat masker opgezet hebt.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried