Zit ik in een dip? - Lifestyle

Hallo allemaal,

Ik ben vandaag, zoals vele dagen, verschrikkelijk chagrijnig. We hadden gym, een meisje uit mijn klas dat me mateloos irriteert en sowiesohet hele school principe.
Ik haat het.
De laatste tijd ben ik steeds vaker minder in mijn doen, ik ben soms poepie chagrijnig of heel moe. Dan zit ik weer s'avonds thuis en kan ik alleen maar denken: morgen weer een dag, bah.
Soms heb ik wel eens, zoals ook nu, dat ik zit te denken over wat me nou gelukkig maakt, waar ik nog even wat positiviteit uit kan halen. Maar ik kan gewoon niks bedenken. En ik ben niet eens ongesteld.
Het rare is, ik kan me niet voorstellen dat ik, Ingrid, een dip zou hebben. Ik ben een optimist. En het erge is, ik hou niet echt van de zomer (veel te warm), dus als ik al in een dip zou zitten, zou dat de hele zomer door kunnen blijven duren. En nee, een winterdip is het niet, aangezien ik de winter geweldig vind.
Ik weet ook gewoon even niet wat te doen, ik heb gewoon geen zin in school, werk of überhaupt iets.
Misschien komt het wel iets heftiger over dan dat het in werkelijkheid is, want absoluut, ik lach zeker nog wel en alles gaat me voor de wind.
Mensen, wat kan dit zijn? En hoe kom ik er vanaf?

Ga je mee verdwalen? Ik weet de weg.

Wellicht een vitaminetekort, of zo?

oi, suzy

Ik heb hetzelfde. Ongeveer. I guess?
Anyway, ik heb geen idee wat het is. Hoop wel dat je je gauw weer beter voelt.

[ bericht aangepast op 17 mei 2018 - 21:42 ]

look at the stars, look how they shine for you;

Vitaminetekort, of misschien een verandering van routine. Heb je nu meer vrij waardoor je vaker uitslaapt of later opblijft? Of misschien ben je door de vrijheid minder met andere dingen bezig en meer met jezelf (dus meer ruimte voor piekeren). Als je een onregelmatig dagritme hebt of jezelf niet genoeg bezig houdt, kun je je ook down voelen.

She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

Misschien moet je even wat tijd voor jezelf nemen en de wortel van je probleem zoeken. Als je die gevonden hebt, kun je daar aan werken.
Vaak helpt het bij zoiets wel om even de tijd te nemen en goed voor jezelf te zorgen.

Of zorg er juist voor dat je afgeleid bent, en bezig bent met leuke dingen. Dan heb je minder tijd om dingen te overdenken en je down te voelen.

Alle mensen hebben wel eens een periode waarin ze zich gewoon een beetje lusteloos of gepikeerd voelen. Ik denk niet dat dit heel bijzonder is.

Het wordt anders als je lange periodes geen plezier meer uit dingen kan halen en je niet meer geniet van je leven. Maar dipjes zoals deze zijn heel normaal hoor. Heb je het wat drukker dan normaal? Of misschien ben je de sleur van je dagelijks leven gewoon een beetje zat?

ars moriendi

Of het een dip is of niet maakt niet echt uit denk ik. Je ervaart minder plezier in het dagelijks leven en kijkt er soms tegen op. Probeer iederedag licht puntjes in te plannen. Stel je nou voor dat je heel erg dol bent op een bepaalde serie zorg dan dat je dat moment echt “special” maakt. Koop wat (magnetron)popcorn en ga er uitgebreid voor zitten. Zorg dat je iedere dag zo’n momentje hebt ookal is het maar een half uurtje. Denk bijvoorbeeld aan met de hond wandelen, sport of wat het is dat je blij maakt. En praat erover ,misschien vertellen je ouders wel dat er iets in de familie zit (medisch ) waar het aan kan liggen.

In elk geval succes!

Punkrock is not dead, punkrock is sleeping drunk

Momenteel heerst er ook wat begreep ik. Voel me de laatste tijd ook niet mezelf en of dat nu examenstress is, of vit D tekort of een bug, geen idee. Ben echt moe steeds, kan niet leren want na drie zinnen val ik in slaap, concentratie achtergelaten in .. Eigenlijk geen idee, en gewoon niet lekker in mn vel. Maar weet dat het wel over waait. Hoop dat voor jou ook

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Ik herken het wel. Ik heb soms ook zulke momenten waar ik ga nadenken over wat ik moet gaan doen met mijn leven.

De ene keer was het te weinig sociaal contact, de andere keer de druk/stress van de toetsweek en weer een andere keer te veel sociale druk.

Ik heb op die momenten mijn gedachten opgeschreven en als ik dit later teruglas, was ik het alweer vergeten.

Voor jou denk ik dat het wel weer overwaait. Misschien kan je kijken waar het aan ligt en dat veranderen, als dat lukt.

Als je altijd jong bent, heb je nooit een jeugd.