• S W I P E——R I G H T



    New York City. Het is 2018 en online datingapps zijn tegenwoordig niet meer weg te denken uit onze samenleving. Voor een one night stand of een potentiële partner gaat men tegenwoordig niet meer naar een bar, maar hoef je enkel naar rechts te swipen. Echter kun je-je niet voor eeuwig verstoppen achter je telefoon: tijd om die mensen voor wie je hebt geswipet in het echt te gaan ontmoeten...

    S W I P R™
                                                                                 
    Vooral in The Big Apple is de succesvolle datingapp Swipr razendpopulair. Wat maakt deze app nu echter anders van alle anderen? Nou – de app laat je de mensen die je hebt geswipet niet meteen leren kennen: je kunt namelijk niet met ze chatten. In plaats daarvan laat de app je een sprong in het diepe maken door je gelijk op een date met hem/haar te sturen. Is dat knappie koppie je perfect match of de verwezenlijking van je ergste nachtmerrie? Do you accept this challenge?

    In dit RPG kruip je in de huid van één van de 16 singles die we op de voet gaan volgen in hun zoektocht naar liefde. Eén ding is in ieder geval zeker, het zal een ervaring worden om mooit te vergeten.


    De koppels voor de dates zullen worden gerandomized en zo nu en dan zullen er groepsactiviteiten worden georganiseerd – zogenaamde Swipr-parties.


    P R O F I L E S VOL!
                                                                                                                           
    INVULLEN
    Naam
    Leeftijd 21 – 27
    Nationaliteit
    Bio Dit is wat users van Swipr te zien krijgen samen met een foto en de naam van jouw user. Dit mag een beknopte catchphrase o.i.d zijn die jouw personage beschrijft.
    Studie/Beroep
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Familie en geschiedenis
    Extra Dit zijn dingen die jouw personage kunnen typeren, zoals hobbies, likes, dislikes, quirks, afknappers etc. Het is belangrijk dat je-je hieraan houdt, want tijdens het daten komen deze van pas!


    LADIES
    ♀ Maia Staebler – Filosofie – Diana Korkunova – 4 – ArabelIa
    ♀ Amelia Claudette Reynolds – Baan/Studie – Dakota Johnson – 4 – Egorova
    ♀ Noi Binda Aitkin – Partyplanner – Gwen Cox – 3 – Elentiya
    ♀ Alyss Inez Pérez – Diergeneeskunde – Sara Sampaio – 4 – xJess
    ♀ Chelsea Carmen Woods – Geneeskunde – x – 5 – Fonollosa
    ♀ May Brighton – Strafrecht/Criminologie – x – 5 – Ascian
    ♀ Evelyn Mitchell – Forensisch onderzoeker – x – 5 – Arcanciel
    ♀ Yumiko Kaede – x – Han Eu Ddeum – 6 – Illyrians


    GENTLEMEN
    ♂ Darryl di Marco – Ziekenhuisbroeder – Joey Lloyd – 6 – Locomotief
    ♂ Augustus James McCoy – Koffiezaak – Luke Powell – 5 – Bunbury
    ♂ Sandro Narciso – P.I. – Mariano Di Vaio – 5 – Necessity
    ♂ Norman Briar – Firefighter – Oliver Stark – 5 – Lionaire
    ♂ Owen Jonathan Fitzgerald – Autobedrijf – Jeremy Dufour – 3 – Sombre
    ♂ Alistair Kingsley – Baseball Trainer – Jorge Del Rio Romero – 3 – Eilonwy
    ♂ Beckett Guthrie – Docent English Lit. – Matthew Dadario – 5 – Wildfowls
    ♂ Benjamin Earle – Baan/Studie – Dominic Sherwood – 5 – Remiinds

    R E G E L S
                                                         
    • Huisregels van Q gelden ook hier, uiteraard.
    • Minimaal 250 woorden per post.
    • Er wordt van je verwacht dat je actief meedoet.
    • Alleen wij, Egorova & ArabelIa, maken nieuwe topics aan.
    • Mannen en vrouwen gelijk houden.
    • Absoluut geen perfecte personages en zorg voor variatie.
    • Niemand kent elkaar, dus ook geen vooraf afgesproken relaties.
    • Houd OOC en IC gescheiden: alleen IC-drama s’il vous plaît.
    ... volgens mij vergeet ik dingen
    H U I D I G E––S I T U A T I E

    Het is een zaterdagmiddag in New York City en Swipr heeft een aantal dates en een Swipr party op de planning staan! Alle activiteiten worden gefinancierd door Swipr.
    Are the singles ready to mingle?

    Dates
    1. Alistair & Chelsea — Kookles
    2. Maia & Norman Briar — Workshop graffiti spuiten
    3. Yumiko & Owen — Stand-up comedy show
    4. Alyss & Benjamin — Workshop pottenbakken
    5. Amelia & Sandro — Botanische tuinen van Snug Harbour (Staten Island)
    6. May & Darryl — Harlem Safe House Jazz Parlor

    Groepsdate: Evelyn, Beckett, Noi & Augustus — Paintball

    *Alle koppels zijn gerandomized


    Tijdstip – Middag (ca. 16:00)
    Weersomstandigheden – ca. 17°C; overwegend bewolkt met hier en daar kans op regenbuien.

    [ bericht aangepast op 29 mei 2018 - 21:13 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Owen Jonathan Fitzgerald
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━━ ♔ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━
    Owen︲21︲picking up Yumiko︲caroutfitflowers
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
          'Hou je niet in hoor,' een glimlach verscheen op mijn gezicht bij Kimi's woorden. Had ze nou al meteen door dat ik niet als een idioot wilde rijden? Ik grinnikte en trapte het gas in, waarna we door een bocht schoten. Als je niet wilde dat ik me in ging houden, ging ik dat ook zeker niet doen. Een beetje lol en adrenaline kon heus geen kwaad. Kimi had disco achtige muziek op gezet, waardoor ik weer moest lachen. Ze had een interessante muziekkeuze, maar geen verkeerde. Kimi had me bedankt om mijn opmerking over haar naam, maar ik wist niet zeker of het wel oprecht was..
          'Volgens mij is het daar aan de overkant,' hoorde ik haar zeggen terwijl ze naar een gebouw wees. Ik zag op de navigatie dat het inderdaad daar was, waardoor ik de auto daar parkeerde, netjes in het vak. Ze was zelf uitgestapt, waar ik eigenlijk niet van hield, ik open graag deuren voor dames, maar ik kon haar niet dwingen te blijven zitten. Ik was ook maar de auto uitgestapt, waarna een luid liepje klonk als teken dat de auto op slot was.
          'Kom op,' zei Kimi enthousiast, waarna ze m'n hand vast had gepakt en richting de ingang liep. Ik grinnikte door haar actie, ik was het niet gewend, maar het beviel me wel. Eenmaal binnen gingen we rechtstreeks naar de bar.
          'Wat wil je drinken?' Ze had haar portemonnee uit haar tas gehaald, waardoor ik even met opgetrokken wenkbrauwen haar kant op keek. Ik had haar portemonnee meteen afgepakt en onder mijn arm geklemd.
          'Eén martini, en ik betaal.' Glimlach ik terwijl ik mijn arm op haar middel laat rusten. 'En wat wil jij graag?' vroeg ik met een glimlach. Zodra ook Kimi had besloten wat ze wilde drinken had ik beide drankjes besteld. Ik dronk maar één alcoholisch drankje, aangezien ik ook weer moest rijden zometeen. Met de drankjes liepen we richting een van de tafeltjes waar twee stoeltjes bij stonden, op de tweede rij van het podium af.
          'Hou je wel een beetje van comedy?' vroeg ik nieuwsgierig terwijl ik haar portemonnee weer op tafel had gelegd.
    hi, love ━━ wanna grab a cocktail?

    because I do,



    - thank you for existing -

    CHELSEA CARMEN WOODS
    21 | Med-student | Outfit | With Alistair



    Ik had zin in de date. Ik was dol op koken en kon ook aardig wat, maar een lesje erbij kan geen kwaad toch? Zeker niet met iemand anders erbij. Alistair leek me op het eerste gezicht wel een leuke man, logisch dan ook dat ik naar rechts heb geswiped. Nu maar hopen dat mijn gevoel goed zit. Ik kijk in de spiegel en haal een hand door mijn haar, wat momenteel zwart en stijl over mijn schouders valt. Mijn outfit was vrij simpel en ik schiet in een paar zwarte laarsjes. Het weer in New York was vaak onvoorspelbaar en het blijft een kookles. Een paar jeans leek me dan ook de beste optie, met een extra touch dan.
    Ik kijk op wanneer ik de bel hoor gaan en glimlach lichtjes, waarna ik snel naar de deur loop om hem te openen. De man die dan voor me staat herken ik meteen van zijn profiel en mijn glimlach verbreed iets. "Hé," brengt hij uit, een ietwat nerveuze glimlach op zijn lippen."Chelsea, toch? Ik ben Alistair." Ik knik. 'De enige echte,' zeg ik en geef hem een snelle, speelse knipoog om hem iets meer op zijn gemak te laten voelen. 'It's very nice to meet you,' vervolg ik en glimlach naar hem, dan valt mijn blik echter op iets in zijn handen. "Ik heb trouwens iets voor je meegebracht," zegt hij dan en hij geeft me het cadeautasje. ik kan mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en open het tasje, waarna er een lach over mijn lippen rolt als ik de mok eruit haal. "Vijftien shotglazen en achthonderdzesentwintig chicken nuggets kon ik zo snel niet bij elkaar rapen," vervolgt hij. 'O my, dank je!' lach ik en zet hem neer op het tafeltje wat bij mijn deur staat. 'Hoe wist je dat ik dat echt nodig had?' vraag ik hem dan plagend, al zat er wel een kern van waarheid in met de tentamens die eraan zaten te komen. 'Nee echt, ik waardeer het. Ik ga dat serieus nodig hebben over een paar weken.' glimlach ik dan ook.
    "Luister eh, Chelsea," zegt hij dan zachtjes. "Het hele daten is een beetje nieuw voor mij, dus eh... be gentle with me?" Ik knik en glimlach bemoedigend naar hem. 'Geen zorgen, I don't bite.' zeg ik en lach zachtjes. Ik doe ondertussen een zwart bomberjack aan en hang mijn kleine tasje over mijn schouder.
    'Komt goed hoor,' probeer ik hem nog gerust te stellen en ik leg voor een kort moment een hand op zijn schouder. 'Dus.. Laten we gaan?' ik doe de deur achter me dicht en ik ga met hem mee naar beneden, richting een motor. 'Ooh, nice ride!' zeg ik gemeend, ik was dol op auto's maar motors hadden ook een speciaal plekje in mijn hart. 'En, ben jij stiekem een masterchef?' vraag ik hem glimlachend.


    El Diablo.


    YUMIKO "KIMI" AYAME KAEDE

    • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
    24 ∾ japanese / american ∾ comedy club ∾ owen


    Voordat ik mijn portemonnee kan open, heeft Owen hem al uit mijn handen gegrist. Wat zullen we nou hebben? Een dief? Ik kijk hem wat verbaasd aan, maar het blijkt te zijn omdat hij het er absoluut niet mee eens is dat ik een drankje voor hem betaal. Ik kijk hem met een uitdagende glimlach aan. Dat had ik verwacht. Ik kan een leuk spelletje spelen met deze jongen. Hij legt zijn arm om mijn middel heen en vraagt mij om mijn voorkeur voor een drankje. Ik kan het niet laten om zachtjes te grinniken. Als we zo door gaan, liggen we binnen een uur met elkaar in bed.
          'Hmm... ik wil dat wel,' zeg ik en ik wijs iets aan. Ik heb geen flauw idee wat het is, maar dat zie ik wel als ik het drink. Als we onze drankjes in onze handen hebben, zoeken we een tafeltje op. Ik zorg ervoor dat mijn stoel niet tegenover, maar naast hem staat. Als er iets is wat ik geleerd heb van de film The Duff, is hoe je moet zitten tijdens een date.
          'Hou je wel een beetje van comedy?' vraagt hij. Hij legt mijn portemonnee weer op de tafel die ik vervolgens terug in mijn tasje prop. Ik haal mijn schouders op.
          'Comedy is vrij breed,' antwoord ik. 'Van een hoop comedy kan ik echt genieten, maar het moet je soort humor zijn. Hoewel dat zo is met alles; schilderijen, films, boeken, muziek enzovoort. Dus daar heb ik niet echt een antwoord op. Ik ben er wel benieuwd naar.' Ik leun voorover en steun op de tafel met mijn ellebogen terwijl ik mijn kin op mijn vuisten plaats. Enthousiast neem ik een slokje van mijn drinken. Mijn gezicht vertrekt lichtjes door de zuur-zoete smaak en ik giechel. 'Wat is dit nou weer?' vraag ik me hardop af. Ik kijk naar het felroze drankje. 'Het is wel lekker, maar ik denk dat mijn tanden weggerot zijn na dit glas.' Ik kijk naar zijn drankje en leun dan voorover om een slokje van dat van hem te leunen. 'Hm, die is ook erg lekker,' merk ik op. Op dat moment gaan de gordijnen voor het kleine podium open en ik ga weer rechtop zitten. Ik klap energiek mee met de rest van het muziek en stoot Owen aan om hetzelfde te doen.


    The soul is like an appendix: I literally don’t even use it.

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Noi Binda Aitkin

    ”I don't need easy, I just need possible.”

    • 25 • Partyplanner • Paintball, with Evelyn, Beckett & Augustus •

    Een paar tellen nadat ik het tweetal bereikt had, voegde er zich nog één jongen bij ons. Met een glimlach op mijn lippen ter begroeting kijk ik de jongen aan als hij ons begroet. “Hallo, jullie zijn hier ook via Swipr, neem ik aan?” Net als de brunette op de bank, knik ik enkel en laat mijn poelen vervolgens over alle drie een keer heen gaan.
          ”Zullen we dan maar gaan?” brengt de brunette vervolgens vrage uit. “Ik ben trouwens Evelyn.” Een glimlach krult kort op mijn lippen. Ik had enorm veel zin om naar binnen te gaan en kon dan ook niet wachten om te gaan. “Beckett, maar jullie mogen me Beck noemen,” stelt de eerste jongen zich vervolgens voor, waarbij hij zijn hand op steekt. Ik moest eerlijk bekennen dat ik enorm slecht was geweest in het onthouden van de namen alvorens op deze date te gaan, waardoor ik ze dan ook dankbaar was dat ze zich nu alsnog voorstelde.
          ”Ik ben Noi,” breng ik uit en duw mijn mondhoeken omhoog. Lichtjes duw ik een van mijn blonde lokken achter mijn oor, waarna mijn blik naar de jongen naast me laat glijden. Als ook hij zich heeft voorgesteld zet ik een trage pas in naar de deur van het gebouw. “Heeft een van jullie dit al eens gedaan?” Met een korte knik gebaar ik naar hetgeen wat we gaan doen, terwijl ik mijn hand uitsteek om de deur te openen. “Ik moet eerlijk bekennen het namelijk nog nooit gedaan te hebben,” lach ik vervolgens zacht. “Dus bij deze alvast mijn excuses als de kleuren jullie om de oren vliegen.” Een zachte grinnik verlaat mijn mond. Het was compleet de waarheid. Zet me op een surfplank en ik ga je direct voorbij, maar iets in de trant van een schietwapen had ik nog nooit in handen gehad, zelfs een onschuldig paintball-pistool niet.
          Inwendig schokschouder ik een keer. Het ergste wat er kon gebeuren was dat ik alles mis schoot en gigantisch verloor. Met wellicht een paar blauwe plekken als extra cadeau, gezien ik natuurlijk finaal geraakt ging worden.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    NORMAN BRIAR


    25 • Fire Fighter • @ Grafitti Course • & Maia • Car • Outfit


          'Hé, weet je — van mij mag je je mondkapje afhouden, hoor. Echter vrees ik dat de enige mond–op–mond actie die je dan zult krijgen, beademing is van hem. Vast ook heel leuk.'
          Briar schuift het mondkapje vliegensvlug over zijn eigen mond heen — waardoor hij een gigantisch opkomende grijns weet te verbergen voor zijn date. Damn — Maia is niet alleen knap, maar ze heeft ook nog eens een vlugge mond. Briar vindt dit gehele datingsgedoe met de seconde leuker en leuker worden. Wellicht is het toch iets wat goed kan eindigen.
          'Nou, wat vind je? Hij heeft wel wat weg van jou, vind je ook niet?'
          Briar knippert even met zijn kijkers om uit zijn eigen gedachten te komen en richt zijn blik op de muur, waarna hij in een bulderende lach uit weet te barsten. Voordat hij kan antwoorden, spreekt de instructeur over een schets maken, waardoor Briar met zijn kijkers naar Maia rolt.'
          'Volgens mij werd mijn kunstwerk zojuist belachelijk gemaakt.'
          'Nee,' zegt Briar terwijl hij naar voren stapt, 'dat deed je net helemaal zelf — toen je zei dat dit monster op mij lijkt. Nu. . . Zo. . .' Briar maakt wat verfstrepen door zijn spuitbus heen en weer te zwiepen. 'Dít is een zelfportret.'
          Briar stapt met een grijns naar achteren, terwijl hij zijn armen uitstrekt richting het stokpoppetje, die nu een hoed heeft die een brandweerhelm moet voorstellen en twee spierballen op zijn armen.
          'Verdorie, dít had mijn profielfoto op Swipr moeten zijn.' Briar grijnst breed, waarna hij zich richting Maia draait. 'Dus, een schets? Ik ben niet van het plannen.' Briar kijkt even naar de lege muur naast zich en kijkt dan plots ondeugend opzij. 'Wat denk je van een artistieke wedstrijd?'


    •

    Maia Staebler

    Briar wist niet hoe vlug hij het mondkapje op moest zetten, maar aan de twinkeling in zijn ogen viel te zien dat hij de situatie uiterst vermakelijk vond. Ik lachte en deed toen hoofdschuddend ook mijn kapje op. Vervolgens zette ik iets op de muur en presenteerde ik mijn "kunstwerk" enthousiast aan mijn date. Gelukkig kon hij de humor ervan in zien en was hij niet zo'n stijve hark met een stok in zijn kont, die mij nu waarschijnlijk beledigd aan had gekeken. Met dat soort types heb ik ook op date gehad, blegh. Zo'n type bleek de instructeur overigens te zijn, die waarschijnlijk al vreesde dat zijn muren aan het einde van de middag vol gekliederd zouden zitten met stickmen. Briar keek mij aan en rolde met zijn ogen. Ik gniffelde zachtjes en maakte een blablabla-gebaar uit het zicht van de man. Deze liep, na iets gezegd te hebben over schetsen, weg.
          ‘Volgens mij werd mijn kunstwerk zojuist belachelijk gemaakt.’
          ‘Nee, dat deed je net helemaal zelf–’ ik trok een wenkbrauw naar hem op en zette quasi-beledigd mijn handen in mijn zij ‘–toen je zei dat dit monster op mij lijkt. Nu. . . Zo. . . Dít is een zelfportret.’ Briar stak zijn armen uit richting de stickman, die nu een brandweerhelm had en twee flinke spierballen op zijn armen. Ik kreeg spontaan de slappe lach. ‘Verdorie, dít had mijn profielfoto op Swipr moeten zijn,’ merkte Briar op en daardoor moest ik nog harder lachen, waardoor ik me bijna verslikte.
          ‘S-stop,’ proestte ik lachend en schoof mijn mondkapje naar beneden. Ik probeerde mezelf weer te herpakken door rustig adem te halen, waarna ik mijn mondkapje weer over mijn mond heen schoof. ‘Trouwens, ik vind je huidige profielfoto knap genoeg hoor.’ Ik schonk hem een knipoog.
          ‘Dus, een schets? Ik ben niet van het plannen.’
          ‘Volgens mij deden de grootste kunstenaars ook maar wat, uit het hart weet je wel,’ ik klopte dramatisch op mijn borst, op de plek waaronder mijn hart zat. Ik volgde vervolgens Briars blik naar de volledig lege muur – op de stickman na dan – naast ons. Hij schonk mij een ondeugende blik en ik keek hem vragend aan. ‘Wat denk je van een artistieke wedstrijd?’
          ‘Hm, challenge accepted, nog een thema of iets?’ Ik liep naar de bak met spuitbussen en pakte er alvast een aantal kleuren uit. ‘Wie gaat de winnaar kiezen?’ Ik keek om me heen. ‘Onze grote vriend?’ Ik knikte naar de instructeur verderop, die zelf druk in de weer was met een tag. Hij bakte er in ieder geval meer van dan wij.


    I saw London, I saw France... can I see your underpants?

    22 – Traveler – Briar – Philosophy student

    [ bericht aangepast op 5 juni 2018 - 14:05 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Augustus James McCoy

    Paintball || 24 y/o || With Evelyn, Beckett & Noi

    Nadat hij zijn vraag - waar hij eigenlijk het antwoord al op wist - gesteld had, hadden alledrie de personen die hij voor zich had gehad geknikt. Hij glimlachte even en liet zijn blik even over hen allemaal heen gaan. Hij eigenlijk vrij weinig aandacht besteed aan de namen, zeker bij een groepsdate zou dat nog wel ter sprake komen. Was het een date met slechts één persoon, dan had hij zich wat minder op zijn gemak gevoeld zonder de kennis van namen.
          'Zullen we dan maar gaan?' had de dame met de donkere haren hen vervolgens gevraagd 'Ik ben trouwens Evelyn,' had ze nog toegevoegd en Augustus liet zijn blik van de brunette richting het gebouw waar ze zo naar binnen zouden gaan, gaan. Hij voelde een vage glimlach op zijn gezicht verschijnen. Ondanks dat hij geen idee was hoe goed de mensen die hij voor zich had waren in paintball en dus niet wist wat hij kon verwachten, had hij er veel zin.
          'Beckett, maar jullie mogen me Beck noemen,' klonk het vervolgens van de jongen die tijdens het uitspreken van zijn woorden zijn hand even had opgestoken. De blik van Augustus ging van Beckett naar de blonde dame, die ook had besloten haar naam te noemen.
          'Ik ben Noi,' vertelde ze toen waarna ze even glimlachte en haar blik zijn kant op liet gaan wat hij als teken zag zich ook voor te stellen. Hij glimlachte even en liet toen zijn blik over degenen voor hem gaan.
          'Ik heet Augustus,' stelde ook hij zich tenslotte voor. Ondanks dat het vaak het geval was dat mensen de neiging hadden zijn naam af te korten en hij daar eigenlijk helemaal geen problemen mee had, stelde hij zich toch altijd voor met zijn volledige naam. Mensen deden er maar mee wat ze zelf wilden, hij luisterde overal wel naar.
          'Heeft een van jullie dit al eens gedaan?' vroeg Noi met een knik richting het gebouw waar ze net een stap naartoe had gezet 'Ik moet eerlijk bekennen het namelijk nog nooit gedaan te hebben. Dus bij deze alvast mijn excuses als de kleuren jullie om de oren vliegen,' had ze hen verteld waarna een zachte grinnik uit haar mond was ontsnapt.
          'Ik heb het wel een keer of twee gedaan,' begon hij waarna hij zijn mondhoeken om voelde krullen 'maar tijdens die keren kwam ik er eigenlijk alleen maar achter dat ik er totaal geen talent voor heb.' Hij liet zijn blik naar Evelyn en Beckett gaan aangezien hij nu ook wel benieuwd was naar hoe zij hierin stonden. Ergens hoopte hij dat ook zij niet ontzettend goed waren zodat hij zichzelf niet verschrikkelijk voor lul kon zetten, maar aan de andere kant vond hij het wel leuk als er fanatiekelingen tussen zaten die er wel wat van bakten.






    chaos makes the muse

    NORMAN BRIAR


    25 • Fire Fighter • @ Grafitti Course • & Maia • Car • Outfit


          'S—Stop.'
          Briar kan de gigantische grijns onder zijn mondkapje absoluut niet verbergen. Alhoewel hij zeker weet dat zijn mondhoeken daarbuiten duidelijk zichtbaar zijn. Maia heeft een mooie lach, een absoluut pluspunt.
          'Trouwens, ik vind je huidige profielfoto knap genoeg hoor.'
          Briars grijns wordt indien mogelijk alsmaar groter vanwege het compliment. Natuurlijk vindt iedere man het fijn om te horen dat hij er zeer goed uit ziet, waardoor hij Maia nu wel zou willen zoenen. Helaas zal hij zich in moeten houden, aangezien zoenen onlosmakelijk verbonden staat tot een nachtelijk avontuurtje — bij Briar, in ieder geval.
          'Volgens mij deden de grootste kunstenaars ook maar wat, uit het hart weet je. Hm, challenge accepted — nog een thema of iets? Wie gaat de winnaar kiezen? Onze grote vriend?'
          'Hell no, ik ga mijn overwinning niet in zijn handen leggen. Zag je hoe hij keek? Die laat jou winnen en haalt er dan zelf ook nog eens een toekomstige date uit. Volgens mij kunnen wij zelf prima een winnaar kiezen.' Briar knipoogt naar Maia en buigt door zijn knieën. 'Klaar voor de start? AF.'
          Briar start als een maniak met zijn bus heen en weer te bewegen op de muur, vastberaden om een brandend huis en een brandweerwagen te fabriceren. Alhoewel, tot nu toe ziet het er meer uit als een grote rode vlek.

    Oh darling ——— the one reason he survives all the time,
    is that the fire inside him burns brighter than the fire around him.


    •

    EVELYN ROSE MITCHELL

    Eve ♡ 23 ♡ Forensic Investigator ♡ Building ♡ Outfit ♡ with Beckett, Noi & Augustus

          "Beckett, maar jullie mogen me Beck noemen," vertelde de eerste jongeman zijn naam. Gezien hij Beckett was, betekende dat de andere jongeman Augustus heette. Eve schudde de uitgestoken hand van Beck waarna ze haar kijkers op de jongedame naast hem richtte wiens naam ze te horen kreeg.
          "Ik ben Noi," deelde het meisje met een glimlach mee. Korte naam, makkelijk te onthouden en was overigens ook handig op het veld. Als ze een tegenstander zag aankomen met een pistool, kon ze haar teamgenoten niet waarschuwen door alleen maar 'hey' te roepen. Ook stelde de laatste jongeman zich voor, al wist Eve zijn naam al gezien het te makkelijk onthouden was.
          "Heeft een van jullie dit al eens gedaan?" vroeg Noi terwijl ze richting het gebouw toeliepen. Eve stopte haar handen in haar zakken waarna ze haar ogen naar de blondine liet glijden. "Ik moet eerlijk bekennen het namelijk nog nooit gedaan te hebben. Dus bij deze alvast mijn excuses als de kleuren jullie om de oren vliegen," grinnikte ze waardoor een glimlach rond Eve's lippen sierde.
          "Ik heb het wel een keer of twee gedaan – maar tijdens die keren kwam ik er eigenlijk alleen maar achter dat ik er totaal geen talent voor heb," vertelde Augustus waarop Eve aandachtig luisterde. Ze wilde tenslotte wel weten hoe ze op het veld ervoor stonden.
          "Dit is niet mijn eerste keer," maakte Eve bekend, maar hield zich verder stil. Haar dates hoefde voorlopig niet te weten dat ze een fanatieke speler was. Hopelijk kwam ze er ook niet achter en liet Eve haarzelf niet op het veld laten gaan. "Ben nog wel een amateur."
          Nadat ze het gebouw binnentraden, liep Eve regelrecht naar de dame die achter de balie zat. Eve liet haar handen op de balie rusten om vervolgens de dame te vertellen dat Swipr voor hun had gereserveerd. Gelukkig begreep de secretaresse haar meteen waardoor Eve niet de hele datingapp hoefde uit te leggen. Wel vertelde de secretaresse dat de minimaal aantal spelers acht waren waardoor ze tegen een andere groep van vier moesten spelen. Eve draaide 180 graden om en leunde tegen de balie aan terwijl een grijns op haar gezicht verscheen. Een vlaag van opluchting trok door haar lichaam. Ze hoefde dus niet op haar dates te schieten.
          “We gaan dus op andere mensen schieten."


    Owen Jonathan Fitzgerald
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━━ ♔ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━
    Owen︲21︲picking up Yumiko︲caroutfitflowers
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
          'Kimi had een drankje uitgekozen en het had een opvallende kleur. Met onze drankjes liepen we richting een tafeltje, waar ik een stoel naar achter schoof voor haar. Zodra ze zat had ik zelf ook plaats genomen.
          'Hou je wel een beetje van comedy?' vroeg ik haar nieuwsgierig. Mocht ze comedy niets vinden, dan gingen we gewoon weg, naar een bioscoop of een barretje.
          'Comedy is vrij breed,' antwoorde ze. 'Van een hoop comedy kan ik echt genieten, maar het moet je soort humor zijn. Hoewel dat zo is met alles; schilderijen, films, boeken, muziek enzovoort. Dus daar heb ik niet echt een antwoord op. Ik ben er wel benieuwd naar.' Aandachtig luisterde ik naar haar woorden. Ze had een punt, sommige comedians waren echt ruk.
          'Daar ben ik het compleet mee eens,' zei ik dan ook met een glimlach. Kimi ging even anders zitten, voorover, met haar hoofd in haar handen. Ze nam een slokje van haar gekleurde drankje en trok een vies gezicht.
          'Wat is dit nou weer?' hoorde ik haar zeggen. 'Het is wel lekker, maar ik denk dat mijn tanden weggerot zijn na dit glas,' ik grinnikte om haar woorden. Ik hoopte voor haar dat ze een sterk gebit had, want als ik zo naar de kleur keek leek het me inderdaad erg slecht voor je tanden. Tot mijn verbazing nam ze ook een slokje van mijn drankje.
          'Hm, die is ook erg lekker,' zei ze. Ik kon een lach niet onderdrukken. Zelf nam ik ook weer een slokje van de martini terwijl ik even keek hoe Kimi weer rechtop ging zitten. De gordijnen gingen open en mijn blik ging nieuwsgierig richting het podium.
          'Nou, ik ben benieuwd,' fluisterde ik naar Kimi. 'Anders dan peren we hem zo gewoon, zoeken we iets leukers op.' Zei ik vervolgd door een knipoog. Ik hoopte dat ze wel door had dat ik niet mijn huis bedoelde, maar daadwerkelijk iets leukers.
          'Een speelhal misschien?' grinnik ik om het nog wat te verduidelijken. Hoe oud ik ook mocht worden, in een speelhal was ik altijd een klein jongetje dat los ging op de schietspelletjes.
    hi, love ━━ wanna grab a cocktail?

    because I do,



    - thank you for existing -

    Beckett 'Beck' Francisco Guthrie

    26 • English lit teacher • outfit • inside the building • Evelyn, Noi & Augustus



    De Australische blondine introduceerde zich als Noi, en de jongen heette Augustus. Ze leken me alle drie erg aardig.
          “Heeft een van jullie dit al eens gedaan?” vroeg Noi toen we naar het gebouw liepen. Ze vertelde dat ze het zelf nog nooit had gedaan, en verontschuldigde zich voor rondvliegende kleurenkogels. Ik lachte met haar mee. Augustus had het wel eens eerder gedaan—hij was er niet goed in geweest. Evelyn vertelde ons dat ze het wel eens eerder had gedaan, maar liet niets blijken uit hoe goed ze was. “ Ik ben nog wel een amateur.”
          “ Dit is ook mijn eerste keer.” Zeg ik, als een soort geruststelling tegen Noi en kijk de anderen aan. “ Dus, ook mijn excuses als ik ineens vastloop.” Grijns ik.
          We lopen het gebouw binnen, Waar Evelyn het voortouw nam. Dat kon ik wel waarderen, zo’n meisje die initiatief nam. Ik bleef wat achter, zodat Evelyn de boel kon regelen.
          Evelyn legde uit dat we hier voor de Swipr date waren. De mevrouw achter de balie leek het al te begrijpen en legde nog iets uit. Vanaf hier konden we het paintballgevecht al horen. Na een halve minuut draaide zich triomfantelijk om, met een brede grijns op haar gezicht.
          “We gaan op andere mensen schieten.” Zegt ze. Ik probeer niet overduidelijk te zuchtten, maar wat was ik blij dat ik niet op mijn dates hoefde te schieten.
          “Goed om te horen—ik hoop dat jullie mijn slechte schietkunsten alvast kunnen vergeven.” Zeg ik terwijl ik een schietgebedje doe.

    ‘‘I admit that my level of weirdness is above average, but I'm comfortable with that.’’

    [ bericht aangepast op 8 juni 2018 - 14:50 ]


    We were the forever that didn't last

    Maia Staebler

    Tot nu toe kon ik concluderen dat dit een zeer geslaagde date was. Briar en ik deelden ongeveer dezelfde humor en in het algemeen was hij gewoon een gezellig persoon. Iemand met wie tennminste wat te beleven viel en waarmee je het leuk kon hebben. Ik was nu wel blij dat ik toen in een impuls Swipr had aangemaakt, na opnieuw een mislukte blinddate die mijn vrienden hadden georganiseerd. Uiteindelijk bleek toch maar weer dat niemand je beter kende dan jijzelf en je qua daten beter zelf de touwtjes in handen kon nemen. Nu had Swipr waarschijnlijk nog heel wat dates voor mij in petto en kon ik nu misschien maar beter een stuk hout zoeken om op af te kloppen.
          ‘Hell no, ik ga mijn overwinning niet in zijn handen leggen. Zag je hoe hij keek? Die laat jou winnen en haalt er dan zelf ook nog eens een toekomstige date uit. Volgens mij kunnen wij zelf prima een winnaar kiezen.’
          ‘Wil je nou zeggen dat hij geïnteresseerd in mij leek? Want dat uit 'ie dan wel op een unieke manier.’ Ik lachte zachtjes en schudde mijn hoofd.
          ‘Klaar voor de start? AF,’ zei Briar toen opeens, waarna hij opeens fanatiek vanalles op de muren begon te spuiten. Een tikkeltje onder de indruk stond ik een 'm een tijdje aan te gapen, totdat ik me realiseerde dat het een wedstrijd was. Vliegensvlug pakte ik ook wat spuitbussen en caps en begon overal en nergens lijnen en stippen te zetten. Het doel was een vliegtuig, het resultaat iets wat weg had van een vliegende kip.
          ‘Ik denk dat ik met vlag en wimpel gewonnen heb,’ sprak ik jolig en zette nog een smiley naast mijn kunstwerk.


    I saw London, I saw France... can I see your underpants?

    22 – Traveler – Briar – Philosophy student


    I just caught the wave in your eyes

    A M E L I A      C L A U D E T T E      R E Y N O L D S     
                     
    22 • Manager — Reynolds Law Practice • @Botanical Gardens • With Sandro


    Met een simpele “Hierzo.” die Amelia uitsprak kwam de taxi tot stilstand, net om de hoek van de date-locatie. De taxichauffeur stapte uit en pakte haar rolstoel voor haar uit de achterbak. Ongeveer drie minuten stond hij onwijs te stuntelen met het ding, proberende om hem weer in elkaar te zetten.
    “Laat mij maar.” Sprak ze met een minimale glimlach op haar gezicht. Ze kon simpelweg geen geduld meer opbrengen voor dit soort dingen. Soms werd ze zo gek van hoe mensen met haar omgingen. Alsof ze niks zelf meer kon. Af en toe wilde ze het gewoon uitschreeuwen, zo van: 'Hallo, alleen mijn benen doen het niet, de rest nog wel!'
    Met gemak neemt ze het over van de chauffeur over en binnen één minuut staat hij naast de auto. Met een vloeiende, geoefende beweging heft ze zich over naar haar rolstoel.
    “Dat is dan $48, mevrouw.” De taxibestuurder leunde tegen zijn auto aan terwijl hij wachtte op zijn loon, hij leek lichtelijk geirriteerd.
    Uit haar portemonnee haalde ze een briefje van 50 en gaf deze aan hem. “Thanks, fijne dag nog.” Zei ze snel.
    Voordat ze weg reed checkte ze nog even haar telefoon — nieuwe werkmails waren inmiddels al weer binnengestroomd en als ze haar telefoon niet uit zou zetten zou ze sowieso tijdens de date gestoord worden. Amelia kende en volgde de algemene date-regels, dus schakelde ze haar iPhone wijselijk uit.
    Gemakkelijk gleden haar wielen over de betonnen stoepen van New York. De stad was best rolstoelvriendelijk ondanks zijn grote, intimiderende status. Amelia kende de meeste buurten en de manieren hoe ze er kon geraken. Ze nam het liefste de welbekende gele taxi’s, ondanks het feit dat ze dankzij haar aangepaste auto gewoon kon rijden. Eigenlijk vooral omdat ze een ramp was met parkeren — al zou ze dat nooit zo toegeven.
    Zodra ze de hoek omkwam zag ze de ingang van de Botanische Tuinen. Meteen scande haar ogen naar iemand die op haar date leek — Sandro, 27 jaar. Toen ze de notificatie van Swipr zag over de date was ze gelijk op onderzoek uitgegaan, zoals ze deed bij elke deed. Ze moest wel weten met wie ze een aantal uur ging spenderen. Hij leek haar een leuke man maar of ze elkaar ook lagen was nog te bezien.
    Ah — daar was hij, zittend op een muurtje voor de ingang. Opeens werd ze zich er van bewust dat hij haar wellicht geeneens herkende van de foto. Amelia had haar best gedaan om haar beperking op haar profiel zo subtiel en weinig mogelijk uit te lichten, zonder erover te liegen. Misschien kwam de rolstoel als een verassing? Ze ademde diep in en uit om rustig te worden voordat ze haar weg vervolgde. Het maakte niet uit of hij voorbereid was op een date met beperking of niet — en als hem dat wel uitmaakte, dan was het niet de juiste man voor haar.
    Zonder verder nog te twijfelen reed ze op hem af, haar hoofd en blik omhoog zodat ze zijn aandacht kon trekken door naar hem te kijken.
    “Hi,” Begon ze, terwijl ze voor hem tot stilstand kwam. “Jij moet mijn Swipr date zijn.”
    De begroeting — een verschrikkelijk moment. Want waar ga je voor? Een hand was te zakelijk, een kus moest je lef voor hebben, een knuffel? Voor een invalide was het nog net iets moeilijker. Ze besloot voor een sarcastische opmerking te gaan om de situatie wat minder ongemakkelijk te laten maken.
    “Ik kan niet echt opstaan voor een kus of knuffel dus — we moeten even zonder doen, ben ik bang.” Zei ze terwijl ze een glimlach liet zien.


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )


    YUMIKO "KIMI" AYAME KAEDE

    • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
    24 ∾ japanese / american ∾ comedy club ∾ owen


    'Nou, ik ben benieuwd,' fluistert hij. Ik grinnik lichtjes. 'Anders dan peren we hem zo gewoon, zoeken we iets leukers op.' Ik kijk hem veel betekenend aan. 'Een speelhal misschien?' Ik schud lachend mijn hoofd en focus mijn aandacht op de comedy show die zich voor ons af begint te spelen.
          'Hmhm, een speelhal is zeker leuk.' Ik neem een slok van mijn mierzoete drankje en leun naar voren zodat ik aandacht toe kan kijken hoe een vijfitg jarige man op het podium begint te praten. Ik trek een gezicht als hij zijn eerste grap — of nou ja, wat een grap moet voorstellen — maakt. Ik ga wat verzitten en probeer er nog niet al te veel van te denken. Geef het eerst een kans, Kimi. De tweede en de derde grap zijn echter niet veel beter. Ik begin me zelfs af te vragen of het eigenlijk wel slechter kan. Ik leun richting Owen en kijk hem sceptisch aan.
          'Die speelhal begint steeds beter te klinken,' zeg ik, 'of we moeten hier nog vijf drankjes bestellen, dan wordt het misschien wel grappig.' Ik trek een gezicht. 'Alleen kan jij niet drinken dus dat wordt wel slow torture voor jou.' Ik schud mijn hoofd en vestig mijn aandacht weer op de man die eruit ziet alsof hij tijdens zijn midlife crisis besloten heeft om eens een keer de volledig andere kant op te gaan. Had niet iemand hem kunnen vertellen dat comedie niet echt zijn roeping is?
          Een zucht verlaat mijn mond en ik zak wat onderuit terwijl ik door mijn drankje roer en de zaal rond kijk. Sommige lijken het daadwerkelijk leuk te vinden, maar ik vraag me af of dat gewoon een dikke facade is. Waarschijnlijk is het familie van de man, die mogen namelijk nooit eerlijk zijn.


    The soul is like an appendix: I literally don’t even use it.

    NORMAN BRIAR


    25 • Fire Fighter • @ Grafitti Course • & Maia • Car • Outfit


          'Wil je nou zeggen dat hij geïnteresseerd in mij leek? Want dan uit 'ie dat wel op een unieke manier.'
          Briar kan het niet laten om zijn kijkers rond te laten rollen in hun kassen, aangezien Maia één van de vele jongedames is die ietwat naïef is op dat gebied — ondanks op een schattige manier. Briar ziet direct wanneer iemand interesse heeft, maar schijnbaar geldt dat niet voor iedereen. Maia is natuurlijk beeldschoon, waardoor ze vaker mannen (en vrouwen) aan zal trekken — een nadeel voor Briar, aangezien jaloezie één van zijn slechte kanten is.
          Uiteindelijk beslist Briar simpelweg om hun wedstrijd van start te laten gaan, zodat ze verder niet over de aantrekkingskracht van de leraar hoeven te praten. Grijnzend spuit Briar de muur onder met rood en zwart — overbekende kleuren — waardoor een wild toneelspel ontstaat.
          'Ik denk dat ik met vlag en wimpel gewonnen heb.'
          'Pfsh, dat denk jij. Ik heb jou in mijn kunstwerk weten te verwerken, kijk dan.' Briar wijst naar het poppetje bovenop de ladder van de brandweerwagen (hijzelf) en het poppetje hoog bovenin een brandend gebouw (Maia). 'Ik ga je redden en dat zal me sowieso de eerste plaats opleveren.'
          Briar slaat tevreden zijn armen over elkaar heen en stapt dan naar achteren, terwijl zijn kijkers naar Maia's kunstwerk glijden. 'Kip? Kalkoen? Of eng insect?' Briar grijnst even vanachter zijn mondkapje naar Maia.

    Oh darling ——— the one reason he survives all the time,
    is that the fire inside him burns brighter than the fire around him.


    •