Waarom ik een topic aanmaak en ik niet gewoon stilletjes vertrek, zoals iedereen? Geen idee, man. Misschien omdat ik een punt wil maken? Niet dat dat gaat lukken, maar whatever. I'm just an attentionwhore probably.
Zes jaar lang heb ik dit account al. Dat is sinds mijn dertiende. Ik was zo klein en fragiel. Langzaam heb ik hier het schrijven opgepakt en langzaam ontdekte ik dat er een forum was. Man, ik heb hier gelachen, ik heb vrienden gemaakt en dit is de plaats waar ik heb leren schrijven. Wil ik dat allemaal achter me laten? Nee. Ga ik dat doen? Ja. Waarom? Dat ga ik uitleggen.
Langzaam gaat Quizlet dood; het verliest al zijn users. Bijna niemand hier schrijft nog actief en degenen die dat wel doen, krijgen nauwelijks reacties op hun werk waar ze bloed zweet, tranen en vooral erg veel tijd in stoppen. Dat is jammer en ontzettend zonde, maar dat is de waarheid. Juist voor die verhalen en creaties heb ik hier een account aangemaakt, maar uiteindelijk verspil ik mijn tijd hier op het forum met het plaatsen van reacties die er toch niet toe doen.
Inmiddels zijn alle users ouder geworden, maar er komt geen nieuwe stroom bij. Met die leeftijd, komen ook discussies en botsingen. Hoe Q vroeger een happy place was, ervaar ik het nu als een toxic en negatieve omgeving. Zoals ik laatst in een groepschat liet vallen: "Wat een rotplek is het geworden." En het erge hieraan was niet mijn statement of de frustratie, maar het feit dat mensen het er mee eens waren. Vroeger had iedereen het ontkend – met mij als grootste verdediger van dit platform – maar nu? Nu was er niemand die het ontkende.
Er zijn ruzies ontstaan, vele discussies, users geven geen fuck meer rondom het uiten van hun mening. Het is een negatieve plek geworden (side note: zo ervaar ik het) en wanneer iemand positiviteit probeert te spreiden, kijk ik er tegenaan alsof het een slijmbal is die een wit voetje wil halen bij de mods of Rutger.
Punt is: Ik wil niet meer in zo'n soort omgeving rondzwerven waar ik op zo'n manier over denk. Naar niemand toe is dat eerlijk.
Ik kan me nog herinneren dat ik eindeloos veel suggesties heb gedaan om Q te verbeteren en ik maakte veel positieve topics – ik dacht dat niet positiviteit nooit zou sterven, maar kijk mij nu. Ik ben een van de grootste negativiteitspreiders out there.
De druppel die de emmer bij mij heeft laten overlopen is de discussie rondom de verdwenen pb's.
Nu wil ik niet de schuld op iemand schuiven, absoluut niet, want 99% van de overgebleven users doen hun stinkende best om het hier zo leuk mogelijk te houden, maar een ding kun je niet ontkennen: Het loopt leeg.
Je kunt elk probleem hier ontkennen, van de afwezigheid van Rutger tot de negativiteit op het forum etc, maar je kunt niet om het feit heen dat van iedereen die jij hier ooit kende minstens 50% hier niet meer actief is.
Waarom voel ik de behoefte om dit allemaal uit te typen? Ik heb geen idee. Ik wil een punt maken, maar ik bereik hier helemaal niets mee. Idk. Mijn laatste tribute aan Q: een zeikpost. Graag gedaan.
Nog steeds zie ik Q als een platform met heel erg veel potentie. Het is de enige plek out there voor Nederlandse jongeren om gelijkgestemden te ontmoeten met betrekking tot schriftelijke creativiteit. Als ik hier weg ga, waar moet ik anders mijn schrijfsels plaatsen? Hier leefde ooit een prachtige community waarvan velen weg zijn gegaan. Met een beetje liefde, tijd en aandacht oh, en communicatie kan dit weer opbloeien tot iets prachtigs. Als iedere suggestie wordt uitgevoerd (misschien niet iedere, want idk, er zitten ook een paar niet zulke goede tussen) is dit een hele fijne gebruiksvriendelijke plek voor creaties en als je een fijne plek hebt om die te delen, komen de delers vanzelf wel weer. Ik heb nog steeds hoop.
Maar als dat niet gebeurt, ga ik het volgende doen: Ik zal mijn account deactiveren en geen idee of ik hem ooit weer ga gebruiken. Misschien wel, misschien niet, maar voor mijn eigen mental health, I guess, ga ik weg. Ik ga meer tijd besteden aan de offline wereld en mijn schrijfsels.
Als iemand nog een van mijn iniatieven wil overnemen, zoals BookBuds, be my guest. Als ik ooit terug kom hier, neem ik mijn baby met open armen weer terug, maar tot die tijd idk.
Laten we dit eindigen on a positive note: Thank you voor alle jaren aan plezier en glimlachen, dankjewel voor alle vriendschappen en alle lessen die ik hier heb geleerd. Dankjewel voor het openstaan voor mijn verhalen en de tips die ik heb gekregen. Dankjewel voor die eerste nacht van de chat hier op Quizlet. De officiele Nightsquad met de angst voor Xanthe. De tijd dat ik bang was voor mods hahaha. Dankjewel en misschien tot snel.
Zo. I spilled the tea.
look at the stars, look how they shine for you;
