• Animal hotel      [16+]
    Rollen            Praat            Speel
    @Liesje



    De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
          Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

    Nothing could kill me like you do
    Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

    Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?

    ⋅⋅⋅⋅⋅      DISCLAIMER
    Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.
    Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.
    Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

    ⋅⋅⋅⋅⋅      BENDE
    De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

    DE MASKERS
    Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.
    The lion, the wolf and the pig
    De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
          Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: de ene de grote leider (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
          De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

    The rabbits
    De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
          In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    The cats
    De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
          In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      HOTEL
    Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
    Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
    tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks
    Kelder
    De kelder is verdeeld in twee delen, die elk te bereiken zijn met aan aparte trap. Er is geen doorgang tussen de twee delen.
          In het eerste deel is er een luxueus zwembad, met enkele jacuzzi's en een sauna te vinden. De ruimte kan afgehuurd worden voor privéfeestjes en op vrije dagen amuseren de jongens hier zich ook wel eens. Met toestemming mogen de meisjes hier ook gebruik van maken.
          In het tweede deel, aan de straatkant van het hotel, is de nachtclub. Er zijn twee dansvloeren, elk met hun eigen bar. De ene vloer is het werkterrein van de meisjes en daar staan ook meer zetels en andere zitmogelijkheden, als wel een klein podium en enkele metalen palen. De andere dansvloer is echt het feestterrein voor de klanten die zich een avondje komen uitleven op drank en drugs.

    Gelijkvloers
    De belangrijkste ruimte op het gelijkvloers is de 'lobby'. Het hotel is geen echt hotel waar je dagen kan verblijven met eten en entertainment, maar het is wel mogelijk om kamers te huren voor één of enkele nachten. Deze worden exclusief gebruikt voor de elite die hun avontuurtjes met de meisjes in stijl, luxe en discretie willen beleven. De lobby is dan ook niet gewoon een aanmeldpunt, maar bestaat eerder uit een rustigere en chique zitruimte, met een kleine, aantrekkelijke bar en de dames die op dat moment beschikbaar zijn voor de elite.
          Naast de lobby zijn er ook nog enkele zalen beschikbaar voor privéfeestjes en andere gelegenheden. Er is ook een keuken, die niet voorzien is op grote feestmalen, maar wel het ontbijt en de 'hapjes' verzorgt voor de klanten. Al het eten is roomservice.

    1ste verdieping
    Op de eerste verdieping bevinden zich de werkruimtes van de meisjes. Dit zijn kleine, maar stijlvolle en comfortabele kamers met elk hun eigen douche. Er zijn er een 15-tal. Deze zijn niet beschikbaar voor overnachtingen, maar staan in functie van de klanten uit de nachtclub die voor wat extra geld meer services van de meisjes vragen. Tijdens de nachtdiensten staan er altijd mannen discreet en professioneel in de gang om de betalingen te ontvangen. Meestal zijn dit bendeleden in een wat lagere rang.

    2de & 3de verdieping
    Op de 2de en 3de verdieping zijn de grotere en luxueuzere kamers van de gasten die deze op voorhand een nacht of enkele nachten boeken. Er zijn er een twintigtal en ze verschillen een beetje qua grootte en luxe, naargelang de prijs. Bij elke kamer komt standaard 1 meisje voor de nacht ter beschikking. Meer vrouwelijk 'genot' is zeker ook een optie, opnieuw voor een bepaalde prijs.

    4de verdieping
    Op de vierde verdieping is de werkruimte van de bende. Deze verdieping is afgesloten en alleen bereikbaar met speciale sleutels en wachtwoorden. Hier maakt de top hun plannen, regelen ze hun IT en andere zaakjes, en komen ze samen om alles te bespreken. Het is niet bereikbaar voor de meisjes, enkel de top heeft toegang tot.

    5de - 7de verdieping
    Dit zijn de slaap- en leefruimtes van de inwoners van het hotel: de jongens en de meisjes. De jongens hebben een 10-tal kamers op de 5de en een deel van de 6de verdieping. Zij liggen alleen, of wanneer ze dit willen, met twee op een kamer. De kamers zijn ruim en luxueus, met elk hun eigen badkamer en eigen indeling. Zij elk op een eigen verdieping: 5, 6 of 7.
          De kamers van de drie topleden zijn nog een tikkeltje groter en hebben ook elk een kleine leefruimte.
          De 15-tal kamers van de meisjes verschillen niet heel veel van die van de jongens, maar zij liggen met 3 of 4 op een kamer, en hebben minder spullen en luxe. Ook zij hebben per kamer een eigen badkamer. Zij liggen vooral op de 7de en ook een deel op de 6de verdieping.
          Op het einde van elk verdiep is een kleine leefruimte: de 5de is vooral voor de jongens, de 6de is meer gezamenlijk, en op de 7de is het iets kleiner, en meer voor de meisjes. Om enig comfort in hun leventje te geven, mogen ze met die ruimte doen wat ze willen, zo lang het schoon blijft. De meeste jongens laten zich er niet snel zien, tenzij ze iemand of iets nodig hebben.

    Onderhoud & personeel
    De meisjes zorgen overdag voor de schoonmaak van het hotel, maar verder is er ook wat personeel van buitenaf: mensen die het geld nodig hebben en zich bewezen hebben discreet te zijn. Vaak zijn dit bendeleden of mensen met associaties, maar er zijn ook heel wat onschuldige personeelsleden. Zij komen echter enkel overdag in het hotel werken.
    ⋅⋅⋅⋅⋅      NIXTON
    De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.


    ⋅⋅⋅⋅⋅      MASON
    Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
          Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

    Just survive somehow
    ⋅⋅⋅⋅⋅      ROLLEN
    MEISJES - 7
    Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.
    • Naam
    • Leeftijd (16 - 25)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis (hoe in het hotel: verliefd geworden, chantage, geweld, ontvoering...)
    • Extra
    • Relaties (welke pooier)

          Virago - Dani Reina Verdad - 25 - Juve - 2
          Reeses - Luna Margaret Hale - 19 - Juve - 4
          Luftmensch - Mila Addison - 24 - Ravi - 3
          Serotin - Inez Elizabeth Castillo - 22 - Roman - 3
          Klaus - Evelyn "Evie" Kay - 23 - Pooier - 4
          Millay - Montana "Bambi" Byrd - 21 - Ty - 4
          Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    JONGENS - 7
    Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!
    • Naam
    • Leeftijd (20 - 30)
    • Masker (cat, rabbit, 1 van de 3)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis
    • Extra
    • Relaties (welke meisjes)

          Luftmensch - Juvenalis Pipindorio - 27 - Pig - 4
          Woundmate - Ravi Rios - 29 - Lion - 3
          Darby - Tyron Price - bijna 29 - Wolf - 2
          Mandolorian - Roman Damario Sanchez - 27 - Rabbit - 2
          Balloo - Naam - Leeftijd - Cat - pagina
          Preservation - Ace Brennan - 27 - Special kitty - 4
          Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    BEGIN
    Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      REGELS
    • Quizlets huisregels
    • 16+ is toegestaan, in welke vorm dan ook. Geef het misschien wel eventjes aan met een trigger-waarschuwing.
    • OOC & relaties & onzin in praattopics
    • Bij ruzie: wees rustig, denk na over wat je typt en probeer het niet over de topics te smeren. Als het niet met jou te maken heeft, probeer je dan niet te moeien. Vraag eventueel vriendelijk om dit niet in de RPG op te lossen. Heb respect voor elkaar en dan komt het vast wel goed!
    • HAVE FUN!! YOU MUST!! RAUWTCH!!

    [ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 22:38 ]


    Mhm?

    Hi there :Y)


    El Diablo.

    Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mine.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    MT.


    mt


    Bowties were never Cooler

    Ace on the Case!


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Emté.


    I'm your little ray of pitch black.

    ⁎❅⁎      Mila Addison      ⁎❅⁎
    24      -      Ravi's room      -      With Ravi      -      Outfit


    Ze lag al een tijdje naar het plafond te kijken, terwijl ze naar de diepe en regelmatige ademhaling naast haar luisterde. Zelfs zo had ze dat dubbele gevoel: Ravi's aanwezigheid gaf haar rust, misschien zelfs een gevoel van geborgenheid. Maar het veroorzaakte ook een zeker spanning en het maakte haar langzaamaan gek.
          Ze had ook echt niet goed geslapen, het hele gedoe van de dag ervoor nog in haar hoofd. Ze wist niet eens zeker of het Rosalie was die het geflikt had, maar Mila ging er wel vanuit. Ze was net helemaal klaar geweest met haar deel van haar kamer op te ruimen en schoon te maken, en toen ze een uurtje later terugkwam, was het weer een stort. Ze had er voor op haar kop gekregen, vooral omdat het niet de eerste keer was, en ze had het bijna gezegd. Bijna, maar ze was te bang dat dat het alleen maar erger zou maken.
          Daarna was de nacht alleen maar erger geweest, met vervelende klanten en dat zeurende gevoel in haar lijf. Ze zou de volgende keer dat ze aan het werk moest, heel wat tijd in haar make-up moeten steken, gewoon om al de blauwe plekken en kneuzingen op haar lijf te verbergen. Het hielp natuurlijk niet dat je haar maar vast moest nemen om er eentje te veroorzaken.
          Ze zuchtte stilletjes en sloeg het deken van zich af. Voorzichtig stond ze recht, op zoek naar de kleren en de rommel die ze op de grond had gelegd toen ze bij Ravi was gekropen. Ze had gewoon even een break nodig van de constante dreiging van Rosalies spelletjes. Jammer genoeg was het nogal donker in de kamer en botste ze nogal hard met haar teen en knie tegen het bed.
          "Auw, fuck!" vloekte ze, terwijl ze naar haar voet greep. Ze struikelde en viel op haar andere knie op de grond, wat een luide bonk gaf. Ze vloekte opnieuw, wreef over de pijnlijke plekken en keek geschrokken naar het bed. Was hij wakker?


    Mhm?

    ▣◈▣      JUVENALIS      ▣◈▣
    27 - Keuken leefruimte - With Ace - zwarte joggingbroek


    Traag en volledig op zijn gemak was hij op een appel aan het kauwen. Voor hem stonden een lege kom en een bord met kruimels. Juve genoot wel van een uitgebreid ontbijt. En een uitgebreide lunch. Avondeten. Snack. Hij zou later misschien even een paar blokjes gaan lopen. Hij staarde wat voor zich uit, zonder specifiek aan iets te denken, en keek pas op toen iemand anders de keuken binnenkwam.
          " 'morgen," groette hij Ace, zijn stem nog niet helemaal wakker. Hij had niet heel erg lang geslapen, maar lang blijven liggen was niet echt zijn ding. Hij nam nog een hap van zijn appel en pakte zijn kom op, om die aan de afwasmachine te zetten. Erin moesten de meisjes maar doen.
          "Ben je hier al van gisteren of pas ergens deze nacht?" vroeg hij, terwijl hij het klokhuis in de vuilnisbak keilde en zijn plakkerige handen afspoelde.[/b]

    [ bericht aangepast op 29 feb 2020 - 16:11 ]


    Mhm?

    MT.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.







    Dani Reina Verdad

    "I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
    Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me."

    • Twenty-five • Hallway • Mason —> Roman •

    Onder een stomend hete douche spoelde Dani de laatste sporen van een slechte nacht van haar lichaam af. Haar hoofd bonsde zacht ten teken van naderende koppijn. Ze hoopte maar dat niemand al te veel last had gehad, voordat ze daadwerkelijk wakker was geschoten van het stervende geluid dat haar eigen gil had gevormd. De meesten wisten gelukkig wel beter dan er over te beginnen, Dani had er een gruwelijke hekel aan als iemand haar wees op de terrors die ze zo nu en dan in haar nachten onderging — het werd hen dan ook niet in dank afgenomen, mocht iemand toch besluiten zijn mond erover te openen tegen haar.
          Na zichzelf grondig gewassen en afgedroogd te hebben, en in een schone set ondergoed en kleding te zijn geschoten, verliet ze met nog kletsnatte haren de slaapkamer. "Wij moeten morgen even babbelen," waren Mason's woorden geweest toen ze hem ergens aan het einde van de avond tegen was gekomen — nog voor ze haar bed in dook. Hij had wellicht niet exact gezegd wanneer vandaag, maar de brunette zou zichzelf niet zijn als ze hem niet tenminste op één manier kon laten blijken hoeveel zin ze had in een zogenaamd gesprekje met hem. Diep van binnen betwijfelde ze echter in hoeverre de jongen het ging waarderen dat ze om elf uur in de ochtend al aan zijn deur stond. Een zucht verliet haar mond. Ze kon het maar gehad hebben, nietwaar?
          Eenmaal één verdieping lager liep Dani richting Mason's kamer. Een onbehagelijk gevoel bekroop ondertussen haar binnenste — welke ze van zich af poogde te zetten onder mom van 'stel je niet aan'. Echter hielp het niet mee dat zijn kamerdeur op een kier leek te staan, waardoor een frons zich tussen haar wenkbrauwen in nestelde en Dani voor luttele seconden aarzelend bleef staan.
          "Mason?" bracht ze een tikkeltje hees uit — klopte daarbij een keer zacht op zijn deur. Één keer was ze ongevraagd een van de jongens zijn kamer binnen gegaan, waarvan ze de kneuzingen nog goed voor de geest kon halen. Ze kreunde dan ook inwendig terwijl ze zachtjes tegen de deur aan duwde. "Voor je uit je plaat gaat, je hebt zelf je deur open gelaten," sprak ze duidelijk genoeg. Onbewust voelde Dani hoe haar hart steeds snellere slagen begon te slaan en het onrustige gevoel in haar binnenste , welke met de stap die ze verder de kamer inzetten, steeds groter werd. Instinctief klonk er een schreeuw in haar hoofd die haar dwong weg te lopen. Mason's kamer was doodstil. Té stil voor zijn doen. Iets klopte er niet.
          Het duurde dan ook niet lang vooraleer ze een antwoord kreeg, zij het niet in uitgesproken woorden. Zodra Dani ver genoeg zijn kamer binnen was gelopen trof ze hem languit aan op de grond. Geschokt stapte ze resoluut achteruit bij het beeld wat zich op haar netvlies vormde — een gesmoorde kreet verliet haar lippen, deels door wat ze aantrof en deels door de lompe botsing tegen een van zijn dressoirs aan. De koperachtige geur van bloed vulde haar neusgaten terwijl de jongen in een plas bloed voor haar lag, met twee schotwonden in zijn borstkas. Dani's nachtmerrie leek een werkelijkheid te zijn geworden, alleen was zij dit keer niet de hoofdrolspeler, maar Mason. Trillend op haar benen verliet ze zo snel als ze kon zijn kamer, haar ademhaling gejaagd en een hartslag die haar hart nog net niet uit haar borst liet springen.
          "Hij — hij is.." bracht ze fluisterend en nog altijd in een soort shock uit terwijl ze voor heel even steun zocht tegen de muur aan.
          De brunette kon inmiddels veel hebben, ze had daarvoor al zoveel gezien in haar leven, maar ook in het hotel hier. Echter, het levenloze lichaam van een van de jongens was haar net een slag te veel — zij hadden ergens toch altijd ongenaakbaar geleken in haar ogen. Met gebalde vuisten bonsde Dani op een van de deuren verderop in de gang. Paniek zaaien was niet haar ding, zelf niet nu de brunette zelf overspoelt werd met een golf van deze emotie. Zodra de deur voor haar open ging viel ze zowat naar binnen en greep de jongen voor haar vast. "Mason," wist ze uit te brengen. "Ik denk — je moet.. hij ligt op zijn kamer." Onvaste woorden verlieten haar mond terwijl Dani een blik over haar schouder wierp in de richting van de kamer waar ze zojuist Mason dood had aangetroffen.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • Outfit > Grey sweatpants • With Dani


    Het was een late avond geworden, ook ben ik geen ochtendmens. Totaal niet. Dus er is totaal geen reden dat ik op dit vreselijke tijdstip al wakker moet zijn, but here we are. Ik zucht diep en scroll verveeld door mijn telefoon, maar ik zie niet meteen wat interessants. Met wat moeite weet ik mezelf dan ook uit bed te halen en ik doe het licht aan zodat ik daadwerkelijk wat zie. De dikke, zwarte gordijnen voor het raam waren vrijwel altijd dicht bij mij. Ik haal een hand over mijn gezicht en loop door naar het tafeltje dat in de kamer staat, waarna ik een glas whiskey voor mezelf inschenk. Dat is altijd een goed begin van de dag, al zeg ik het zelf. Ik neem net de eerste slok als ik iemand op mijn deur hoor bonzen. Een frons ontstaat op mijn gezicht en ik zucht even geërgerd. Wie komt mij nu al lastig vallen, hebben ze geen klok hangen? Ik ben niet aanspreekbaar voor 1 uur.
    Toch weet ik mezelf naar de deur te brengen en ik trek hem open. De dame in kwestie viel bijna naar binnen en greep zich meteen aan me vast. De frons op mijn gezicht wordt wat dieper en ik kijk wat naar beneden. Dani. Ik sla lichtjes een arm om haar heen, nog altijd heb ik geen idee wat dit te betekenen heeft. Ze staat vaker voor mijn deur maar meestal is ze dan een stuk rustiger. "Mason," brengt ze uit. "Ik denk — je moet.. hij ligt op zijn kamer." De frons verdwijnt van mijn gezicht als ik door begin te krijgen waar ze op doelt. ''Ehm,'' begin ik en loop dan met haar naar de bank die in mijn kamer staat. ''Oké, blijf hier.'' zeg ik dan en druk mijn glas whiskey in haar handen.
    Met grote passen loop ik naar Masons kamer en duw de deur open. Dan kijk ik naar zijn lichaam dat op de grond ligt. ''Oh, fuck..'' mompel ik en schud mijn hoofd. Na al die jaren wist ik redelijk rustig te blijven bij het zien van een lijk, maar het is toch wat anders als je een van je eigen is. Mijn tanden boren zich in mijn lip en ik kijk de kamer rond, waarna ik een deken pak en die over hem leg. Puur voor het geval er iemand opeens zou binnen lopen, het is niet nodig dat iedereen zo hysterisch wordt. Dan besef ik mij dat ik Dani ook niet te lang kan laten wachten in deze toestand, en ik kan verder weinig doen. Het beste lijkt mij momenteel om de jongens op de hoogte te stellen.
    To: Juve, Ravi, Ty
    We hebben een probleem. Mason's kamer.

    Met een diepe zucht werp ik nog een keer een blik op Mason, of nou ja, meer de deken waar hij onder ligt. Het was een tijdje bonje tussen ons geweest, maar we waren sinds een paar dagen weer op 'good terms'. Dit is dan wel heel ongelukkig. Ik schud mijn hoofd en loop dan langzaam zijn kamer uit, waarna ik de deur goed achter mij sluit. Met grote passen loop ik terug naar Dani en kniel voor haar neer, mijn hand plaats ik op haar knie. ''You okay?'' vraag ik haar en kijk op naar haar gezicht. ''We lossen het op, don't worry.'' vervolg ik even later mompelend. Doorgaans probeerden we de meiden uit dit soort zaken te houden, maar natuurlijk moest het een keer mis gaan. Het zou wat zijn als dit niet het geval was. ''Heb je iets nodig?" vraag ik dan en pak dan ondertussen de fles whiskey van de tafel, waar ik zelf een grote slok van neem. Ik moet toegeven dat ik geen prater was, zeker niet -nou ja, wellicht 's nachts- maar dit wist zij op zich ook wel. Ik hou de fles aan haar voor en hou mijn hoofd wat schuin, alcohol hielp mij altijd so...


    El Diablo.

    RAVI RIOS

    •••

    Lion • @ Bedroom • & Mila
          Water.
          Overal.
          Water.
          Ravi tracht zich een weg naar boven terug te worstelen, maar wordt dan weer onder water getrokken — de stromende rivier te krachtig. Hij gaat dood, morsdood, sterven. Ravi voelt stenen langs zijn rug schrapen, diepe krassen achterlatend — het water rondom hem wordt langzaam rood.
          Dan, een kinderhand welke naar hem wordt uitgestoken.
          Luz.
          Wanhopig, hij steekt zijn eigen hand zoekend uit.
          'Auw, fuck!'
          Ravi wordt wakker met een dierlijke grom, zijn gezicht dieper in het kussen duwend. Voor enkele periode weet hij niet waar hij momenteel is — totdat hij de satijnen lakens over zijn rug voelt glijden: zijn eigen bed. Ravi opent langzaam zijn ogen, terwijl de zachte geluiden tot hem doordringen.
          'Mila?'
          Ravi strekt zich loom uit — een leeuw zichzelf klaarmakend voor de jacht, zijn masker meer dan duidelijk. Wanneer hij overeind gaat zitten, ziet hij Mila aan het voeteneinde op de grond zitten. Ravi schudt zuchtend zijn hoofd — niet wetende wat te doen met zijn laatst verworven meisje.
          'Ik kan me niet herinneren je mee gevraagd te hebben, kleintje.'
          De woorden zijn duidelijk afgewogen — een verhulde waarschuwing. Ravi graait zijn telefoon van het nachtkastje, van plan om het tijdstip te bekijken. Roman's berichtje doet hem verstillen — een zachte zucht vormend op zijn lippen. Ravi gooit zijn telefoon terug, de klap hard. Wat moest die gozer nu zo vroeg?
          'Roman heeft me nodig in Mason's kamer. Dus, je hebt geluk.'
          Ravi zet zichzelf af van het matras — het gordijn open zwaaiend in dezelfde beweging. Met rustige passen stapt hij op de geknielde jongedame af, de huid van zijn naakte lichaam blinkend in de ochtendzon. Ravi buigt om haar kin tussen zijn vingers te nemen, haar gezicht voorzichtig omhoog draaiend.
          'Kleed je aan. We praten hier later over.'
          Grommend stapt hij naar zijn geopende kledingkast, waar hij zichzelf vluchtig aankleedt — ondergoed, grijze blouse en zwarte jeans. Dat het vandaag zondag is, wil niet zeggen dat men erbij kan lopen als armen. Uiteindelijk schuift hij zijn voeten in boots — aanvoelend dat het geen dag is voor zijn Italiaanse schoenen. Ravi draait een stropdas in zijn handen om en om, twijfelend om hem eveneens toe te voegen. Alsnog legt hij hem terug, de bovenste drie knoopjes van zijn blouse simpelweg open latend.
          Als hij omdraait, ziet hij Mila met haar kleding in haar handen staan.
          'Mila, je kan niet rondlopen in je pyjama. Wat is er?'

    Oh that boy
    has got the Devil inside of him.


    ⁎❅⁎      Mila Addison      ⁎❅⁎
    24      -      Ravi's room      -      With Ravi      -      Outfit


    De angst sloeg toe toen ze hem hoorde grommen en hem zag overeind komen. Zodra hij sprak sloeg ze haar ogen neer, verkrampt en afwachtend. Ze wist dat ze een risico had genomen die nacht, de enige in een lange tijd. En aan de klank in zijn stem te horen, was het het misschien niet waard geweest. Als ze nu gewoon niet tegen het bed was gebotst... Ze hoorde maar nauwelijks wat hij vervolgens zei.
          Verschrikt keek ze met grote ogen op toen hij haar kin vastpakte. Ze hield haar adem in, klaar om te ontvangen wat ze verdiende.
          "Kleed je aan. We praten hier later over." En weg was hij. Mila ademde trillerig uit, al brachten zijn woorden niet veel soelaas. Later betekende dat hij tijs kreeg om eroer na te denken. Dat maakte het missschien alleen maar erger. Ze beet op de binnenkant van haar wang, tot ze bloed proefde, en kwam trillend overeind. Het was te veel, na gisteren en die nacht, en nu dit. Alsof ze plots niets meer goed kon doen. Verdomme, niet huilen. Niet. Huilen.
          Ze stond dan wel overeind, met haar werkkleding in de hand, maar ze kon zich alleen maar focussen op de tranen die achter haar ogen brandden. Ze ging niet huilen, niet nu, niet daar, niet bij hem. Dan had ze het zeker voor elkaar.
          "Mila, je kan niet rondlopen in je pyjama. Wat is er?" Ze schrok opnieuw en strekte haar rug. Even blikte ze naar haar pyjamashort en topje, en dan het niemendalletje van werkkledij in haar handen. Ze keek op, voorzichtig, naar Ravi die het zelfs vijf minuten na wakker worden voor elkaar kreeg om er majestueus uit te zien. Ze kon het felle blauw van zijn ogen bijna niet verdragen, maar Mila was nog sterk genoeg om hem blijven aan te kijken. Voor de eerste zin dan toch, daarna richtte ze zich weer op de vloer.
    "Het spijt me," zuchtte ze zacht. "Ik kon niet slapen. Ik... Je was... Ik wilde je niet wakker maken. Het spijt me." Ze schudde haar hoofd en klemde haar kleren in haar armen. Haar polsen zagen blauw, genoeg om haar op te vallen. Ze wist zelfs niet meer door wie of wat het kwam.
          "Alsjeblief... Ik zal het niet meer doen."

    [ bericht aangepast op 1 maart 2020 - 8:42 ]


    Mhm?

    RAVI RIOS

    •••

    Lion • @ Bedroom • & Mila
          Mila kijkt ietwat verwarrend omlaag — alsof ze zichzelf haar kledij nu pas weer kan herinneren, gedachteloos. Ravi voelt één wenkbrauw langzaam omhoog krullen. Mila kijkt echter niet weg — zijn blik aangaande met een vernieuwde vastberadenheid.
          'Het spijt me. Ik kon niet slapen. Ik. . . Je was. . . Ik wilde je niet wakker maken.'
          Ravi zucht zachtjes, zijn blik vallend op haar blauwe polsen — en haar andere blauwe lichaamsdelen.
          'Het spijt me. Alsjeblieft. . . Ik zal het niet meer doen.'
          Mila heeft tijdens haar woorden haar ogen omlaag gericht — alsof het te veel is om hem aan te kijken. Ravi voelt een steek van gemengde gevoelens: irritatie, vermoeidheid en zorgzaamheid. Mila was zijn huidig laatst verworven meisje — maar af en toe wist hij niet hoe te handelen.
          Voorzichtig stapt hij op de jongedame af, zijn passen intentioneel en loom. Wanneer hij over haar uittorent, wordt zijn gezicht ietwat toegankelijker. Voorzichtig neemt hij haar polsen vast in zijn grote handen, zijn duimen strelend over de blauwe plekken.
          'Je hebt morgen de gehele dag vrij, oké?'
          Ravi brengt haar polsen naar zijn gezicht, bestuderend — waardoor Mila op haar tenen wordt gedwongen. Zwijgend bestudeert hij de plekken. Ravi laat haar polsen uiteindelijk weer zakken — maar laat ze niet los. Mila is breekbaar, dat is ze vanaf het begin geweest.
          'Als ze niet extra betalen, laat het je me weten als ze je zo behandelen.'
          Ravi geeft een korte sjor aan Mila, waardoor ze naar voren valt. Grijnzend bukt hij, zijn mond over de hare heen vouwend — bezit nemend van haar lichaam. Het is fijn om bezittingen te hebben, helemaal vrouwelijke bezittingen. Voor even gromt hij genietend, klaar om dit verder te gaan brengen. Zijn handen vouwen zich om haar gezicht. Zo trekt hij haar dichterbij. Ravi trekt zich echter terug, wanneer hij zich Roman's bericht kan herinneren.
          'Ik ga m'n tanden poetsen, jij neemt een shirt uit mijn kast. Ik wil niet dat de andere jongens je zo zien.'
          Ravi weet dat het gigantische onzin is — de andere jongens zien Mila schaarser gekleed dan haar pyjama.
          'Ik wil je straks nog steeds spreken, over dit alles. Begrepen, kleintje?'




    Oh that boy
    has got the Devil inside of him.