[RPG • 0] Experium || 03 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 maart 2020 - 14:22 ]

It's never gonna happen, Guys.

Experiment 8102

      "Ja, ik ken het wel," zei 8102 voorzichtig en liet zich op de rand van het bed zakken. Ze moest proberen zich te ontspannen. Dat kon ze vast wel. "Ik vind het wel een leuk idee."

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Hij had het gesprek verassend stil gevolgd. Af en toe had hij zich in moeten houden om geen opmerking te maken. Yrla wist echt dat als hij zijn mond open zou trekken, hij niet de informatie kreeg die hij zou willen hebben. Waarschijnlijk zou het opnieuw uitmonden in een escalatie zoals deze ochtend. En dus keek hij zwijgzaam toe en kneep af en toe zijn handen tot een vuist. De frustratie gierde door zijn lijf, maar de jongen wist zich beheerst te houden. Hij trok zijn gezicht recht, in een poging geen enkele emotie te tonen.
      Hij was verbaasd dat zijn vriend zo veranderd leek te zijn in de afgelopen twee weken. Waar Jester vroeger altijd het heerlijk vond om rotzooi te trappen, leek hij zich nu wel op te richten als de held van de naamlozen. Het was werkelijk waar zielig om te zien. Zeer zielig. En Onyx leek hem ook nog eens te ondersteunen ook in deze werkelijk waar onwerkelijke queeste om de naamlozen te redden. Blegh, Yrla was nog altijd overtuigd dat ze het zonder de naamlozen konden. Sterker nog, als ze de naamlozen niet als een blok aan hun been hadden hangen, presteerden ze misschien wel zelfs veel beter dan dat ze nu deden. Zodra Jester begon over het collectief helpen van 7223 knaagde er iets aan hem. Oké, misschien kon zijn gave een keer handig zijn in de toekomst. Maar de kneus had het totaal niet onder controle, het was niet dat hij in een week ineens in Sinterklaas kon veranderen of iets. Yrla zuchtte diep, maar liet zijn antwoord achterwege. Dezi zei eigenlijk alles al wat er gezegd moest worden. Yrla deed geen flikker voor die naamlozen, als het zelfs aan hem lag - en ze bleven zo brutaal - zou hij hen zelfs helpen om nog langer naamloos te blijven en daarna stilletjes te verdwijnen...

[ bericht aangepast op 4 maart 2020 - 21:42 ]

It's never gonna happen, Guys.

Studieobject 7223

Hij wilde niet de feestverpester zijn. " Prima," antwoordde hij. " Wie begint er?" Hij ging op zijn buik op bed liggen, met zijn voeten in de lucht terwijl hij de anderen aankeek.

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam ging in kleermakerszit zitten. 'Ik begin wel.' Hij keek 8102 aan. 'Truth or dare?' vroeg hij aan het meisje.

Every villain is a hero in his own mind.

[ bericht aangepast op 4 maart 2020 - 22:01 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dezi

Dezi kneep haar ogen tot spleetjes. 'Ik denk dat je het allemaal wel heel rooskleurig ziet, Jester. Voordat ze ons daarmee van dienst kunnen zijn, zijn wij allang afgestudeerd en zijn er al vier van zulke zuiveringen geweest. We moeten ervan uitgaan dat wij het met zijn zevenen moeten volbrengen en als zo'n naamloze er wel in slaagt wat nuttigs te doen dan is dat mooi meegenomen.' Ze leunde naar achteren. 'Maar als jij je tijd aan kneuzen wil verdoen, doe je je best maar. Ik zou alleen maar niet te erg aan ze gehecht raken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Experiment 8102

      "Truth."

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dezi

'Dat kan. Of het is een verspilling van onze tijd. Die nieuwe knul is hier één dag. Daar hoeven we voorlopig echt niets van te verwachten,' hield Dezi voor.
'Hij presteerde vandaag anders al meer dan jij in twee maanden deed,' snoof Onyx. 'Wij maken ons wel druk om de kneuzen. Ga jij je tanden maar bijvijlen ofzo.'
Ze rolde met haar ogen. Best - zij had haar zegje gedaan. Als zij hun energie op die manier wilden verspillen dan moesten ze het zelf weten.

Every villain is a hero in his own mind.

Adam

Adam dacht even na, maar kwam al snel op een vraag die hij Michiel ook vlak na hun ontmoeting gesteld had. 'Als je zelf een naam mocht kiezen, welke zou het dan zijn?'

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

      "Een- een naam?" 8102 schudde haar hoofd. "Die krijg je, die kies je niet zelf." Nu had ze de vraag niet beantwoord natuurlijk. 8102 beet op haar lip een staarde naar haar handen. Yrla en Dezi zouden door het lint gaan als ze erachter kwamen dat ze zelf een naam had bedacht.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'Het is een hypothetische vraag,' zei hij. 'En wat we hier ook bespreken blijft sowieso binnen deze muren toch? Ik heb mezelf ook een naam gegeven,' zei hij eerlijk. 'We zijn misschien nog niet volleerd, maar dat betekent niet dat we geen mensen zijn.' Hij glimlachte een beetje ondeugend. 'En ergens is het wel leuk als wij stiekem een tijdelijke naam hebben en dat iedereen die zichzelf zo veel belangrijker vinden dan ons dat niet weten.'

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

      Eerst bleef het stil. "Agami," zei ze toen plotseling. 8102 peuterde aan haar nagelriemen. "Betekent 'aanstaande', of 'volgende' in Hindi."

[ bericht aangepast op 4 maart 2020 - 22:39 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'Agami...' Hij liet het woord even door zijn mond rollen en nam zich voor haar voortaan in gedachten Agami te noemen. 'Klinkt mooi! Oké, nu ben jij aan de beurt.'

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij klapte langzaam in zijn handen. De speech van Jester was de meest zielige die hij in tijden gehoord had en pas nu kreeg hij in de gaten hoe erg zijn vriend veranderd was. En hij had gelijk, Onyx steunde Jester in dit waanzinnige plan om de held der kneuzen te spelen. "Wat een prachtverhaal, jongens. Willen jullie nu ook een sticker voor het feit dat jullie zo goed werk doen?" Yrla stond voor het eerst in de avond op en trok het blaadje van de tafel. Hij had geen zin om een discussie met Jester en Onyx aan te gaan, hij zag al het feit dat ze besmet waren met kneuzigheid. Op een dag zouden ze nog wel inzien dat Dezi en hij gelijk hadden, de naamlozen zouden hen alleen nog maar verder in de problemen brengen. En misschien kon hij ze wel even helpen om Jester te overtuigen dat ze problemen waren, bedacht hij met een glimlach. "Hier zijn we voor gekomen, de gaven van de Lions. We mogen dan een stap op ze voorlopen, maar we hebben er nog niets aan als we überhaupt niet weten waar we onze krachten voor mogen gebruiken of wat de komende opdrachten zijn. Ik stel voor dat we doen wat Vienna zegt; we proberen achter de gaven van de andere afdelingen te komen en daarnaast lijkt het me handig dat we proberen te weten te komen wat de komende opdrachten zijn, zodat we daarop kunnen voorbereiden." Hij slingerde het notitieblok terug in de richting van Jester en keek geërgerd de kring rond. "En meer waardeloze verhalen kan ik niet aan vanavond, ik ben in mijn kamer als je me nodig hebt."

It's never gonna happen, Guys.