• THE RED GROUP

    Op een groot stuk land, ergens in the middle of nowhere woont een bij elkaar geraapt zooitje aan verschillende mensen die stuk voor stuk rijk zijn geworden door een wel heel bijzondere business. Ze noemen zichzelf The Red Group, en dit heeft zo zijn redenen. De zes originele leden hebben een eigen bedrijf opgericht waar ze letterlijk slapend rijk worden, al is het ook weer zoveel malen ingewikkelder dan dat. Het is vooral gefocust rondom een website die tegenwoordig eigenlijk haast overvloed wordt door klachten, omdat alle personen constant bezet zijn. Er waren meer mensen nodig, dus na lang twijfelen is er meer nieuw vlees bijgekomen.
          Er is niet zozeer een gemakkelijke uitleg te geven over wat The Red Group doet op de website, juist omdat het zo enorm uitgebreid is (later meer hierover). Onderling zijn er natuurlijk ook de nodige relaties opgebouwd, en kan het soms net een soap opera zijn met zoveel verschillende mensen op één plek. Toch moeten ze natuurlijk hun taken verrichten om het geld in ontvangst te kunnen nemen — al valt dat ook weer niet even letterlijk te nemen. Het geld dat ze verdienen wordt namelijk zowat direct weer belegd, zodat hun kapitaal enkel maar stijgt. Het betekend echter wel dat iedereen minimaal 10 jaar vast zit binnen The Red Group, wat natuurlijk niet iedereen even goed zal kunnen accepteren, al is het contract helaas al getekend voor je binnentreed in de serie van gebouwen.
          The Red Group leden mogen allemaal kiezen aan welke activiteiten ze mee willen doen, en hebben het recht ‘nee’ te zeggen als het ze echt niet lekker ligt. Dit is dan ook allemaal prima in de ogen van de grote bazen, maar onder de andere leden kan dit nogal als egoïstisch gezien worden, gezien in een ‘groepsopdracht’ zij dan ook het geld zouden mislopen natuurlijk.Het is simpelweg grotendeels gebaseerd op acteren, iets dat je soms (helaas) tegenover je medeleden zal moeten uitvoeren.


    DE START

    Het RPG zal van start gaan wanneer de nieuwelingen arriveren — in de vorm van een feest maar liefst. Dit feest wordt openbaar gebroadcast op The Red Group website, tegen betaling uiteraard. Ze hebben waarschijnlijk zo’n kwartier om zich gereed te maken, voor de camera’s in de feestzaal aangaan. De alcohol zal vloeien, de drama zal starten en bovenop dat alles zijn er al geheime weddenschappen onder de kijkers gemaakt en ook al opdrachten gegeven die uitgevoerd moeten worden — een goed begin voor de nieuwelingen om direct geld in hun zakken te steken.
          De sfeer hangt er al in, alle snacks zijn al gereed, de drankjes staan al klaar — tenzij iemand vrijwillig drankjes wil gaan mixen — en de muziek staat op full blast in het huis van The Red Group. Een rondleiding zal nog even moeten wachten, gezien het feest elk moment kan beginnen en de nieuwe leden maar kort de tijd hebben om hun spullen in hun kamers achter te laten en zich te voegen in de feestzaal. Hier is dan ook een duidelijke mededeling over geweest. Dit is dan ook opzettelijk gedaan, zodat de kijkers kunnen zien hoe iedereen met elkaar omgaat. The Red Group OG’s willen dit zo authentiek mogelijk houden.
    07.44 PM (19.44) — 04.03.2020 (03.04.2020) — 91°F (33°C)

    [ bericht aangepast op 3 april 2020 - 14:43 ]


    I'm your little ray of pitch black.


    VALERIA "VAL" ALEJANDRA RAMOS
    22 • "Doll" • Original member • Outfit • Partyroom with Sargon

    Een lichte grijns was op mijn lippen gekropen terwijl ik mezelf wat verloor in de muziek. Ik hield van dansen en kon hier dan ook echt in op gaan. Mijn ogen openen wanneer ik een arm om mijn middel voel en soepeltjes draai ik mij om richting de persoon achter mij, waardoor mijn grijns wat breder wordt. Sargon.. ‘We matchen… again.’ Ik lach zachtjes en neem het rietje van mijn drankje tussen mijn lippen om een kleine slok te nemen. ''Hmh, het is meant to be...'' zeg ik speels en ik geef hem een snelle knipoog, voor ik mijn vrije arm om zijn nek sla. Het kwam tussen ons twee vaak voor, rood is nou eenmaal een geweldige kleur. Zeker mijn favoriete kleur samen met roze en zwart.
    ‘Heb je de nieuwelingen al een beetje gescout?’ vroeg hij me en ik haal nonchalant mijn schouders op, waarna ik weer op het ritme van de muziek begon te dansen. ''Nog niet, ik heb nog niemand gezien,'' begin ik. Ik was wel benieuwd wat we straks voor onze neus kregen, natuurlijk weet ik al veel over onze nieuwe aanwinsten maar in real life is het toch weer anders. ''Ik betwijfel ook of we daar vanavond nog de kans voor krijgen.'' zeg ik vervolgens en lach zachtjes, doelend op onze taak om de nieuwelingen te negeren vanaf het moment dat ze deze ruimte inlopen.
    ‘Hmm… dat is verleidelijk nu. Bijna net zo verleidelijk als jij in die jurk.’ zegt hij dan en ik lach zachtjes, ik weet snel genoeg waar hij het over heeft. ‘Zo terug.’ Ik zwaai geamuseerd naar hem en schud mijn hoofd, waarna ik weer wat slokken neem van mijn eigen drankje. Snel genoeg staat hij echter weer bij me en ik hef mijn halflege glas. ''Cheers darling.'' zeg ik en tik mijn glas tegen de zijne. ''Op de prachtige Red Group,'' Ik grijns lichtjes en breng het glas weer naar mijn lippen. ''May it get bigger and better.''


    El Diablo.







    Alvera Varinia Fuensanta

    "Your first mistake was thinking that I'm one of your sheep."

    • 27 • Party area • /w Wren • Outfit

          "Elf!"
    Bij het horen van haar bijnaam draaide Alvera zich op haar hakken om — een glimlach krulden zich op haar lippen bij het zien naderen van haar beste vriendin. "Sinds wanneer ben jij de eerste?" vervolgde Wren, haar blik daarbij een enkele keer over de brunette heen glijdend. "Dress to kill, huh?"
          Alevra grijnsde, tevreden met het compliment wat ze zojuist ontvangen had. De jurk had nog net niet letterlijk al schreeuwend in de kast gehangen en hoewel ze het eerder had willen dragen op een ander moment, was die verdwenen zodra er een punt achter haar relatie met Dustin werd gezet. Nu besloot er een paar nieuwelingen mee te verleiden — waar dit eventueel mogelijk was.
          "Het verbaasde mij eerlijk gezegd ook," reageerde Alvera op Wren's eerste vragende opmerking.
    Door de tijd die ze nam zichzelf klaar te maken voor een feest, kwam vrijwel zelden voor dat de brunette als eerste aanwezig was daar meestal de andere net iets vlugger waren — met name de mannen in het huis.
          "Waar is de rest dan ook?"
    Vragend keek ze heel even naar Wren, alvorens opnieuw een keer rond te blikken. Her en der kwamen de andere ook aan, maar de originele groep was nog altijd niet compleet. Verderop spotte ze zelfs al een paar nieuwelingen.
          "Op het martelen van de nieuwelingen," grijnsde Wren, terwijl ze Alvera een zelf gemixt dranken voorhield, die dr brunette met eenzelfde trek rondom haar mond aan naam. Subtiel knikte ze een keer in de richting van een paar nieuwe gezichten. "Heb je al kennis gemaakt met een paar nieuwe slachtoffers?"
          Zelf had Alvera nog geen enkel kennis gemaakt. Bij haar binnenkomst had ze geamuseerd toegekeken hoe de eerste binnen kwamen, waarbij ze hen volledig gade durfde te slagen zonder direct erop af te stappen. Het was leuker ze in het begin een beetje te laten zweten, tenminste voor degene die niet het directe lef hadden op hen af te komen.

    [ bericht aangepast op 21 april 2020 - 12:43 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Wren      De León
    ⊱      Original Six      |||      SFX makeup artist      |||      Music composer      |||      Scream Queen      |||      Outfit      |||      Makeup      |||      Partyroom w/ Alvera      ⊰

    ‘Het verbaasde mij eerlijk gezegd ook.’
    Wren grijnst bij het horen van die woorden, want als er twee personen hier zijn die er aardig wat tijd voor kunnen nemen zijn het Wren en Alvera, soms doen ze het ook nog eens met genoegen samen — waarbij hun bergen aan makeup uitgestald worden en ze elkaar beoordelen op elk pietluttig ding dat ze op hun gezicht smeren. Het is vermakelijk, en haast een eeuwenoude traditie geworden. Het is echter helaas niet elk feest, omdat ze ook weer geen zin hebben om al die zooi telkens van badkamer naar badkamer te verplaatsen, waardoor het soms nog wel eens weggewuifd kan worden — zonder enige woorden want de dames begrijpen elkaar maar al te goed op dat vlak.
          ‘Waar is de rest dan ook?’
          Zelf kijkt ze ook even rond, waardoor ze enkel Val en Sargon nog maar opmerkt. De rest van de oude leden laten overduidelijk weer op zich wachten, waardoor Wren haar hoofd lichtjes schud. De nieuwe leden zijn er al, en de oud leden zijn nog niet eens in dezelfde ruimte — tof dit. ‘Ik heb er geen zin in om ze te gaan zoeken, als ze dit willen missen is dat hun verlies. We zien er veel te goed uit om als dienstmeiden achter ze aan te wankelen.’ Voor nu kunnen de twee heren haar gestolen worden, de een heeft het hart van haar beste vriendin gebroken en de ander eist toch alle aandacht op.
          ‘Heb je al kennis gemaakt met een paar nieuwe slachtoffers?’
          Wren schud kalm haar hoofd. ‘Behalve Gabby dan. Haar negeren kan nog een gehele burgeroorlog gaan creëren, dus ik heb je hulp nodig, Elf.’ Ondanks de grijns rond haar lippen meent ze de woorden wel. Over het algemeen kunnen de zusjes het héél goed vinden, maar beide hebben wel wat van dat latina temperament overgenomen van hun vader, waardoor een simpele ruzie grote proporties aan kan nemen. Toch vond Wren het oneerlijk om Gabriella eerder in te lichten over de situatie — ze wil de opdracht echt niet verpesten voor de nieuwelingen.
          De ogen van Wren blijven de ruimte scannen tot één van de mannelijke nieuwelingen zijn blik met die van haar kruiste. Met een grijns staart ze echter naar Alvera. ‘Oogcontact valt niet onder negeren, toch?’ Ze neemt een slokje van haar drankje, terwijl ze met haar vrije hand haar broekje even fijner trekt. Ze voelt zich totaal niet misplaatst tussen Alvera en Val die prachtige jurken dragen, juist omdat Wren niet altijd even elegant kan zijn — iets dat de andere twee dames wel lijken te bezitten. ‘Deze jurk is nieuw, toch?’ Wren laat haar ogen nogmaals over haar beste vriendin glijden, en eindigd uiteindelijk bij haar ogen. ‘Ik ken hem niet.’ De verbaasdheid is in haar stem te horen. ‘Wacht, heb je zomaar geshopt zonder mij?’

    Maël      Carise
    ⊱      New member      |||      Fitness fanatic      |||      Fitness fanatic      |||      Virgin      |||      Outfit      |||      In front of party room w/ Gabriella      ⊰




    ‘Ook aangenaam, Maël. Je bent niet van hier, toch? Gezien je accent.’
    Maël’s mondhoeken krullen lichtelijk op, waarna hij zijn hoofd kalmpjes schud. ‘Nee, ik kom oorspronkelijk uit Frankrijk.’ Zijn accent kan hij ook niet zo goed verstoppen als hij zou willen. En wanneer hij een duidelijke blik op haar werkt, beseft hij vrijwel ook direct dat zij niet zozeer Amerikaans is. Wat ze precies in haar heeft zitten kan hij niet bevatten, al is hij er nooit een kei in geweest. Haar ogen duiden op iets exotisch, maar echt een gok wagen durft hij niet.
          ‘Ik heb eigenlijk geen flauw idee, maar ik gok nu bijna een uur. Ik heb de tijd niet echt bijgehouden, ik had het drukker met het huis in me op te nemen.’
          Het is ook niet echt een nuttige vraag haar te stellen hoe lang ze hier al is, waardoor hij maar knikt op haar antwoord — een begripvolle als het ware, gezien hij dat laatste maar al te goed kan begrijpen. Hij heeft er vrijwel direct spijt van dat hij dit niet even gedaan heeft, in plaats van de eerste beste persoon volgen. Toch wil hij er niet veel bij nadenken, en heeft hij vrijwel direct spijt van de gedachte.
          ‘Natuurlijk, dat zou iedereen denk ik wel zijn in onze situatie. Maar aan de andere kant is dat denk ik niet echt nodig, als ze ons niet geschikt hadden gevonden, hadden we hier nu ook niet gestaan.’
          Maël knikt, toch lichtjes dankbaar. Gabriella weet hem toch lichtelijk wat rust te bezorgen, al voelt hij zich nog niet helemaal op en top, en dan wil hij nog niet eens over de algehele situatie nadenken. De twijfel slaat opnieuw toe, ditmaal waarom hij dit precies gedaan heeft — het antwoord blijft echter uit, en hij verwacht die niet gauw terug. ‘Touché.’
          ‘Wil je iets drinken? Dan kan je me in de tussentijd vertellen waar je vandaan komt, ik ben namelijk erg nieuwsgierig.’
          De glimlach die Gabriella draagt, doet hem wat kalmeren. Na een simpel knikje maakt hij dan ook zijn weg naar de bar, al vraagt hij zich af of ze iets non alcoholisch hebben staan. ‘Helaas ben ik niet zo’n kei in het mixen van drankjes…’ In alle eerlijkheid drinkt hij niet eens, maar toch weet hij de kombucha te vinden — welke hij in een van de grotere glazen schenkt. ‘Ik kom overigens uit Bordeaux, het is niet heel bijzonder.’ Even twijfelt hij of hij de vraag wel terug durft te vragen, maar na een slokje haalt hij mentaal zijn schouders op. ‘En jij? Je ziet er niet echt Amerikaans uit — en dat bedoel ik als een compliment.’ Een kort, nerveus lachje klinkt er vanuit Maël, terwijl hij de rest in zich op wil nemen.

    Sargon      Gold
    ⊱      Old member      |||      Makes the plans      |||      Arranges the attributes      |||      Professional hugger      |||      Outfit      |||      Partyroom w/ Val      ⊰
    ‘Hmh, het is meant to be…’
    De grijns op haar lippen maakt het complete plaatje af, waardoor die van hem enkel groeit. Na een knipoog legt ze haar hand dan ook om zijn nek heen, waardoor hij zich uitgenodigd voelt een stapje dichterbij te zitten — om even mee te gaan in haar ritme. Rood is alles behalve vreemd, dat duidt hun naam ook maar weer uit. Het is iets waar Val en Sargon een grote mening in hadden, en deelden. Al gauw is hij ergens benieuwd of Val wel geïnteresseerd is op de nieuwelingen, waardoor hij haar vraagt of ze deze gescout heeft.
          ‘Nog niet, ik heb nog niemand gezien. Ik betwijfel ook of we daar vanavond nog de kans voor krijgen.’
          Sargon lacht kort door die laatste woorden. ‘Ik heb net even een snelle begroeting richting twee van hen geworpen, dat was wel weer genoeg voor me.’ Tijdens het uitspreken van de woorden is er een grijns ontstaan rond zijn lippen. Dat Sargon geen fan is van de nieuwelingen is inmiddels al goed duidelijk — hij was de eerste die er tegenin was gegaan. Overduidelijk heeft hij niet gewonnen, wat hem toch met een wat bittere smaak achter weet te laten.
          Zijn weg richting de bar verloopt hem soepel, en wanneer hij de twee nieuwelingen ziet aankomen gaat hij er ook weer gauw vandoor — zich opnieuw bij Val voegend. Wanneer ze haar glas heft beantwoord hij dit met een tevreden uitdrukking.
          ‘Cheers darling. Op de prachtige Red Group. May it get bigger and better.’
          ‘Cheers sweetheart,’ spreekt hij tegelijkertijd uit, waarna hij met zijn glas tegen die van haar tikt bij wijzen van een proost. ‘Ik hoor anders niemand klagen over de grootte.’ Al snel rolt er een vermakelijke lach over zijn lippen, voordat hij een slok neemt om een iets wat jongensachtige grijns te verbergen. Soms zijn de inkoppertjes nou eenmaal te verleidelijk.
          Sargon trekt Val grijnzend dichterbij, waarbij hij een hand weer op haar heup plaatst om haar ritme makkelijker te volgen — zij is immers de latina en hij is maar een simpele man. Tussendoor weet hij nog een slokje te nemen, terwijl hij even de ruimte nogmaals doorkijkt.


    I'm your little ray of pitch black.

    Gabriella De León.
    'Disfruta la Vida.'
    New member | In the partyroom with Maël | Outfit

    "Nee, ik kom oorspronkelijk uit Frankrijk." Er verscheen opnieuw een glimlach op mijn gezicht, aangezien ik klaarblijkelijk goed had gezeten. Normaliter was ik er niet zo'n kei in, maar bij Maël was het niet zo heel moeilijk geweest gezien zijn accent. "Het land van de croissants en de macarons. Kom je er nog vaak?" Misschien niet, maar het kon natuurlijk ook zo zijn dat hij zo vaak als het kon terug ging naar zijn thuisland. Iedereen in onze situatie zou waarschijnlijk net zo nerveus zijn als wij op dit moment, maar ergens had ik er ook wel vertrouwen in dat dit goed zou komen aangezien we hier anders echt niet gestaan zouden hebben, iets wat ik Maël ook zei aangezien hij erg last leek te hebben van zenuwen. Het feit dat mijn zus hier ook rondliep hield ik even voor mezelf, puur om het feit dat ik niet wilde dat hij zou denken dat ik hier heel makkelijk binnen was gekomen. Alles behalve. Wren had er namelijk veel aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik dit niet zou gaan doen. Ze was voor mij waarschijnlijk nog harder geweest dan voor anderen, maar ik wilde niet dat hij zou denken dat ik gebruik zou maken van de spreekwoordelijke kruiwagen.
    "Touché." Ik had hem gevraagd of hij iets wilde drinken aangezien ik echt graag wilde weten waar hij vandaan kwam. Frankrijk was natuurlijk groot, en eerlijk gezegd was ik alleen ooit eens in Parijs geweest. Ik liep naast Maël in de richting van de bar, waar allerlei verschillende soorten drank stonden uitgestald en waar ik het meeste niet eens van kende.
    "Helaas ben ik niet zo’n kei in het mixen van drankjes…" Ik lachte kort, waarna ik voor mezelf een glas Limonada inschonk. Het was eigenlijk gewoon Sangría, maar dan met witte wijn in plaats van met rode. "Ik ben er ook geen kei in, maar ik kan je wel eens wat Spaanse cocktails leren maken als je wilt? Als ik het zo zie is hier alles te vinden wat je nodig hebt voor alle cocktails die je je maar voor kunt stellen." Ik nam een kleine slok van mijn glas terwijl mijn ogen de ruimte nu opnieuw leken te verkennen - ditmaal van de andere kant gezien aangezien we er nu echt binnen stonden. Wren was in gesprek met Alvera, terwijl de overige twee mensen zich prima leken te vermaken met elkaar op de dansvloer.
    "Ik kom overigens uit Bordeaux, het is niet heel bijzonder. En jij? Je ziet er niet echt Amerikaans uit — en dat bedoel ik als een compliment." Ik grinnikte kort, aangezien ik het ook niet anders dan een compliment had gezien. Maël leek me totaal niet de man om iemand te beledigen.
    "Is Bordeaux niet het beste wijngebied ter wereld? Of heb ik het mis? Zelf ben ik een mengelmoesje, ik heb Spaans bloed van mijn vader en Engels bloed van mijn moeder. Al heb ik me nooit echt thuis kunnen voelen in het feit dat ik Engels bloed in me heb." Waarschijnlijk klonk dat raar, en nu ik er zo over nadacht was het dat eigenlijk ook. "Ik bedoel.. Ik heb me nooit half Spaans, half Engels gevoeld. Ik heb me altijd volledig Spaans gevoeld." En daar was geen woord aan gelogen. Ik was trots op mijn afkomst, maar ik had het Spaanse deel altijd wat meer weten te benadrukken. Iets wat mijn moeder nooit echt erg had gevonden, omdat ze ook wel geweten had dat ik me meer kon identificeren met de Spaanse cultuur dan met de stijve cultuur die in Engeland hing.
    "Wat zijn je plannen hier? Ik bedoel, wat voor diensten neem je op je?"

    [ bericht aangepast op 24 april 2020 - 7:23 ]


    Faith is everything.







    Alvera Varinia Fuensanta

    "Your first mistake was thinking that I'm one of your sheep."

    • 27 • Party area • /w Wren • Outfit

          "Ik heb er geen zin in om ze te gaan zoeken, als ze dit willen missen is dat hun verlies. We zien er veel te goed uit om als dienstmeiden achter ze aan te wankelen."
          Alvera lachtte zachtjes en knikte instemmend. Zelf had ze ook niet de behoefte gehad om hen te gaan zoeken — de subtiele poging onderweg was puur omdat het op haar route lag en wellicht iemand in het voorbijgaan mee kon plukken — en sommige meed ze op het moment namelijk liever. Wren schudde ondertussen kalm haar hoofd.
          "Behalve Gabby dan. Haar negeren kan nog een gehele burgeroorlog gaan creëren, dus ik heb je hulp nodig, Elf."
                "Wie laat er dan ook zijn zusje als nieuwelinge arriveren met het plan wat we voorop gesteld hebben," grinnikte de lange brunette zacht. Ondanks dat ze Wren plaagde zou ze haar beste vriendin wel uit helpen — een burgeroorlog was wel het laatste waar ze op zaten wachten. Alhoewel, Alvera betwijfelde in hoeverre het de kijkers weer kon gaan plezieren. Het werd een lastig iets wanneer naasten er bij betrokken raakten.
          "Oogcontact valt niet onder negeren, toch?"
    De grijns die haar lippen siert, weerspiegelt zich als vanzelf op dat van Alvera — ondeugd straalt er vanaf en het plezier wat ze gaan beleven beloofd hen veel goeds. De brunette knikte daarom subtiel, liet daarbij haar blik rond glijden en daagde een enkele geheel tactisch uit met een simpel trekje van haar wenkbrauw.
          "Het is de beste vorm van marteling die er kan zijn," grinnikte Alvera zacht eens ze een reactie lijkt te krijgen, welke ze volledig negeert door haar hoofd terug in de richting van haar beste vriendin te draaien.
          "Deze jurk is nieuw, toch?"
    Wanneer Wren haar blik over de lange jurk heen laat glijden, volgt Alvera deze handeling met de streling van haar hand over de dunne stof van haar jurk. "Ik ken hem niet. Wacht, heb je zomaar geshopt zonder mij?"
          Met een schuldige gloed in haar donkere kijkers blikt de brunette schuins naar Wren op. "Busted," verlaat er zacht haar mond, gevolgd door een prevelend excuus. "Ik kwam hem geheel onverwachts tegen en kon het niet laten om hem te hangen. Ze was perfect geweest voor. . ."
          Vrijwel resoluut schud Alvera met haar hoofd, neemt daarop volgend een flinke slok van haar drankje en maakt de rest van haar zin niet meer af. "Ik zal het goedmaken met je," beloofd ze haar beste vriendin vervolgens, schenkt haar daarbij een speelse knipoog en blikt opnieuw een keer rond.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'