[RPG • 0] Experium || 12 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 12:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      Opgelucht ontspande Fayr haar schouders weer ietsje. "Oh, gelukkig!" Dan moest alles toch weer een soort van goedkomen, toch?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Hij keek naar het zwartharige meisje en besloot dat hij haar wel mocht. Ze was vriendelijk, lief en legde eindelijk een beetje uit wat er gebeurde. "Marisse bedoel je? Natuurlijk ken ik haar. Ze is mijn zus," zei hij met een glimlach. Hij wilde proberen Agami wat te vertellen over zijn zus, maar hij mocht niet teveel terug proberen te denken aan vroeger van Maris. Hij wilde ook niet, hij wilde niet nog zo'n steek door zijn hoofd. "Het is een bijzondere school toch? Zoiets staat me bij." Hij voelde even aan zijn hoofd. Hij moest dit niet te ver pushen, rustig aan Michiel.

[ bericht aangepast op 13 april 2020 - 23:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox dacht daar even over na. Zou hij ook een broertje of een zusje hebben die hier was? Of een oudere broer of zus? Het was een raar idee. Maar als Merrin en Vienna broer en zus waren, waarom zouden er dan niet meer leerlingen aan elkaar verwant zijn?
      'Wel een creepy idee,' gaf hij toe. 'Ik snap ook niet waarom ze zoiets niet vertellen. Voor hetzelfde geld hadden jullie... je weet wel.'
      Ze hadden al gezoend. Wie weet wat er gebeurd was als Merrin niet op zijn vriend verliefd was geweest. Er liep een rilling langst zijn rug. Nog even en deze geschifte school was pro-incest. Hij zou er vanaf nu wel twee keer over na denken voor hij met iemand een relatie aanging.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone

"Niet een soort van goed, alles komt gewoon weer goed, zusje," zei ze met een grijns. Ze aten rustig in stilte en dat leken beiden zussen wel even prettig te vinden. Uiteindelijk ruimden ze hun spullen op. "We moeten naar dat verhoor, zullen we ons melden bij dat lokaal? Als we dat namelijk achter de rug hebben, dan kunnen we daarna gewoon plat." Fersephone grijnsde. Ze verlangde naar haar bed, veel meer dan anders. Een goed middagdutje zou haar goed doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Agami

      Agami knikte. Ze zag hoe Merrin aan zijn hoofd voelde en durfde niet zo goed meer verder te vragen. "Het is inderdaad een bijzondere school. Voor mensen met een gave. Zoals jij en zoals V- Marisse. Je bent alleen in een ongeluk geweest, daarom lig je hier." Agami kwam aarzelend nog een stapje dichterbij. "Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik je een paar vragen stel? Maar zodra je hoofd pijn gaat doen moet je stoppen, hoor."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam voelde zich alleen nu Fox was weggegaan. Hij had een arm om de knuffel geslagen die hij had gekregen en voelde zich heel klein. Hij dacht aan de droom die hij zelf had gehad. Hij had zijn moeder gezien. Al die tijd had hij al flashbacks over zijn moeder. Zat ze nu maar aan zijn bed, streek ze maar door zijn haren. Plotseling miste hij haar, zelfs al herinnerde hij zich zo weinig van haar. Een traan glipte langs zijn wang. Wat was er toch met hen allemaal gebeurd? Waar waren hun ouders nu? Wisten ze dat hij hier was? Dachten ze dat hij van huis was weggelopen — dat hij dood was? De vragen duizelden hem. Hij rolde zich op zijn zij en keek naar Michiel die zachtjes met Agami sprak, probeerde een glimp van zijn blauwe ogen op te vangen, een spoortje van de vriendschap te vinden die er nu niet meer was en misschien wel nooit meer zou terugkomen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr

Fayr stemde in en ze ruimden vlotjes hun dienblad weer op en begaven zich richting het lokaal. Een middagdutje klonk inderdaad helemaal niet verkeerd. Ze wist niet echt wat ze moest verwachten van dat verhoor, maar ze zou haar best doen om alles zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Ze had helemaal niet gezien dat Dezi zo boos was ofzo. Ze was vooral bezig geweest met Adam daarna.
      Fayr haalde even diep adem en schudde het beeld weer van zich af. Ze zou de vragen wel afwachten.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

Bij het horen van zijn opmerking werden haar ogen groot. "Iewl! Wat vies!" Een rilling liep over haar rug heen, maar al gauw maakte die plaats voor een lach. "Ben ik opeens even blij dat Merrin op jongens valt," zei ze lachend. Merrin had haar eerst gekwetst met het idee dat hij niet op haar viel, maar nu overviel de opluchting haar. Ze stond op en nam Fox mee. Ze vouwde haar hand om de zijne. "Bedankt Fox, dat je er vandaag voor me bent geweest. Het is.." Vienna slaakte even een zucht. "Ik weet niet waarom, maar ik praat heel makkelijk bij jou. Het is fijn om iemand te hebben die naar je luistert." Ze drukte even een kus op zijn wang en maakte zich klaar om de ziekenzaal weer terug in te gaan. "Volgende keer ontmoeten we elkaar weer gewoon voor een date, dit keer is het mijn beurt iets te verzinnen. Ga je mee?" De laatste zin was iets onzekerder dan ze gewild had en met een vluchtige lach keek ze hem nerveus aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox' gedachten schoten even naar Adam. Ongeacht wat hij voor die jongen mocht voelen — wederzijds was het nog niet echt. Fox was er nog niet helemaal van overtuigd dat hij niet op jongens viel, maar als het wel zo was dan was hij als een blok voor Merrin gevallen en niet voor hem. Met een beetje geluk zou die zich nooit meer herinneren dat hij op Adam verliefd was geweest...
      Het was een gemene gedachte en hoewel hij zich ervoor schaamde, doofde het hoopvolle vonkje niet. Hij schudde het van zich af. De kans dat het met Adam ergens op uit ging lopen was klein en werd waarschijnlijk een meerjarenplan, en zijn eerste date met Vienna was leuk geweest. Eerlijk gezegd was ze ook gewoon stuk beter gezelschap dan die Adam die hem eigenlijk helemaal niet in de buurt wilde hebben, dus hij glimlachte optimistisch. 'Ja, leuk!'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

"Ik heb een gave?" Hij keek naar zijn handen, alsof daarmee zijn gave op de proppen kwam zetten. Er gebeurde echter niets. "Wat kan ik doen dan?" vroeg hij nieuwsgierig. Hij bekeek zijn handen nogmaals of hij iets bijzonders eraan zag. "Heb jij ook een gave?" vroeg hij enthousiast. Hij keek naar de zwartharige jongen naast hem. "En jij?" Hij keek hem met vrolijke ogen aan, maar voelde zijn lach zakken toen hij de tranen op zijn gezicht zag. Hij voelde bezorgdheid hem overvallen, probeerde overeind te komen, maar faalde daarin. "Hee, gaat het wel? Het spijt me als ik iets verkeerd doe," zei hij aarzelend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam schrok toen Michiel ineens tegen hem begon te praten en hij veegde vlug zijn wangen droog. 'Nee, je hebt niets verkeerds gedaan,' zei hij vlug. 'Je was alleen mijn beste vriend en ik... ik ben gewoon bang dat dat over is nu je me niet meer herinnert. Of in elk geval niet hetzelfde. Maar daar kan jij niets aan doen. Het maakt me alleen... verdrietig en bang.'

[ bericht aangepast op 13 april 2020 - 23:56 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

Het meisje liep naar de andere kant van het bed, zodat ze tussen de twee jongens in kon staan. "Dit is Adam,"legde ze zachtjes uit. "De anderen weten nog niet dat hij zo heet, het is nog een beetje een geheim, alleen jij en ik weten het eigenlijk. Adam was in hetzelfde ongeluk als jij." Ze keek opzij en zond Adam een bemoedigende glimlach. "Het komt vast wel goed," zei ze tegen hem. "Het komt wel weer terug, dat kunnen ze hier."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Hij voelde zich schuldig, bij het zien van de jongen zijn verdrietige gezicht. Adam... Er ging geen belletje rinkelen. Heel even dacht hij na en zette toen een grijns op. "Nou dan starten we toch gewoon opnieuw? Als we vrienden zijn geweest, snap ik niet waarom we dat niet weer kunnen worden. En wie weet, misschien als we meer met elkaar optrekken, krijg ik wel mijn geheugen terug!" Hij lachte naar de jongen naast hem. "Het is nergens voor nodig om bang of verdrietig te zijn. Want ik vind het nu al gezellig met jullie." Hij keek beiden aan en voelde zich direct thuis.

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 0:12 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Agami

Merrin- of Michiel, eigenlijk, leek zich niet zo druk te maken over het ongeluk. Eigenlijk was hij best vrolijk zelfs, ondanks wat er gebeurd was. Dat was in ieder geval nog ergens positief. Ze glimlachte terug en knikte, terwijl ze even Adams blik zocht. "Ja, dat lijkt mij ook."
      De jongens waren haast in no-time vrienden geworden. Agami wist nog dat ze het helemaal niet leuk had gevonden dat Merrin meteen met Adam was opgetrokken en zij toen niemand had, maar dat ze er later nog steeds bij kon. Een mens kon meerdere vrienden hebben, natuurlijk. Belangrijk was dat al sinds dag nummer één Merrin en Adam best close waren geweest. Michiel en Adam konden dat vast ook. Dat moest wel, vond ze. En anders kreeg Michiel gewoon snel zijn geheugen weer terug en werd hij weer Merrin en wist hij gewoon weer dat hij en Adam vrienden waren.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Misschien was het maar beter als Michiel sommige dingen voor altijd vergat. Het jaar dat hij gepest was. Dat hij zich iedere keer alleen voelde. De pijn die Adam hem had aangedaan door hun vriendschap te verbreken, de hatelijke woorden van Yrla, de wetenschap dat zijn beste vriend verkracht was, de aanval van Dezi... Hij had veel meer nare dan goede herinneringen. En hij had gelijk — ze konden opnieuw vrienden worden. De vorige keer waren ze vanaf het allereerste moment vrienden geweest, was er een bijzondere klik geweest die hij met niemand anders had gehad.
      En toch was Adam er niet van overtuigd dat dat opnieuw zou gaan gebeuren. Michiel was anders. Zelfs nu hij in een ziekenhuisbed lag, was hij vrolijk. Onbekommerd, leek het wel. Toen had hij geen vrienden gehad, was hij onzeker over vriendschappen geweest. Nu was die drempel weggevallen. Dus waarom zou hij van iedereen met hém bevriend willen worden? Adam was immers ook veranderd. Hij worstelde met wat hij de afgelopen dagen had meegemaakt, hij moest dat allemaal een plekje geven. Hij voelde zich niet meer zo positief en optimistisch als op die eerste dag, hij vocht al dagen tegen een depressie en door de leugens van Yrla en Dezi was er iets in hem geknapt waarvan hij niet wist of het ooit nog geheeld zou worden. De leugens zaten er nog steeds. Hoewel hij nu wist dat het leugens waren, nam een deel van hem ze nog wel als de waarheid aan. Ze hadden hem geleerd om zichzelf te haten, om van zichzelf te walgen en dat was niet een knop die hij zomaar uit kon zetten.
      'Je hebt vast gelijk,' zei Adam. Als hij alleen maar zou zitten chagrijnen, was die gezelligheid die Michiel blijkbaar voelde snel verdwenen. Hij moest laten zien dat hij een leuke vriend was, iemand bij wie hij graag in de buurt wilde zijn. Zijn eigen gevoelens deden er even niet toe en net als de voorgaande dagen zorgde het concentreren op Michiels welzijn ervoor dat dat van hem minder belangrijk werd. 'Onze band was sterk en we hebben zoveel doorstaan... Dat komt vast terug.' Hij glimlachte met alle overtuiging die hij bijeen kon schrapen. 'Ik eh, ik kan tijdreizen,' vertelde hij toen, om zo toch Michiels vraag te beantwoorden. 'Maar ik ben hier pas drie weken dus ik moet nog heel veel oefenen. Agami is hier ietsje langer, zij kan in de toekomst kijken. En van ons drie ben jij hier het langst — maar korter dan de rest van de klas — en jij kunt van gedaante wisselen. Je kunt andere mensen worden. Vorige week heb je je naamexamen gehad en toen heb je voor de naam Merrin gekozen. Voor die tijd was je 7223 en mocht ik je Michiel noemen omdat ik een hekel heb aan onze nummers, maar dat was altijd iets tussen ons twee.' Hij voelde dat hij een blos kreeg en greep de knuffel van Fox iets steviger vast. 'En je vond het niet erg als ik je daarna Michiel bleef noemen,' zei hij zacht. Zijn vingers streelden nerveus over de haartjes van de wolf. Misschien wilde hij dat nu wel niet meer.

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 7:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.