[RPG • 0] Experium || 35 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze keek heel even naar Darian en knipperde met haar ogen. Ze was verbaasd door zijn vraag. Als ze alles kon maken wat ze wilde... "Ik heb eigenlijk geen idee," bekende ze. Er was niet iets wat echt miste, wat ze graag wilde hebben. Waarschijnlijk zou ze er iemand anders mee verrassen. Maar daar ging het nu waarschijnlijk niet om, het ging om iets wat zij wilde hebben. "Ik denk er nog even over na, goed?" Het voelde afgezaagd om te zeggen dat ze nieuwe kleding wilde of een sierraad. Dit voelde als een vraag waar meer van je verwacht werd, om een of andere reden. Misschien dat ze een beter matras voor zichzelf zou maken, dit ding van haar bed lag behoorlijk kut. "Fayr, ga jij ondertussen? Truth or dare?" vroeg ze haar beste vriendin.

---

It's never gonna happen, Guys.

"We kunnen het proberen, maar ik kan je niet verzekeren dat ze meewerkt. Azumi mag dan dol op me zijn, ze kan ook heel koppig zijn." Met Onyx had ze wel mee helpen zoeken, maar of ze dat ook voor Romeo zou doen? Yrla had soms het idee dat Azumi echt wel wist waar ze over praatte en op de andere momenten verklaarde hij zichzelf voor gek. Het was een beest, die snapte dat echt niet. "Kom op, we moeten weer bovenlangs, ik denk dat Vienna de gewone ingang heeft afgesloten."
      Yrla sprong het podium weer op en wenkte Nish hem te volgen. Dit was eigenlijk wel fijn geweest dat hij eindelijk met iemand erover had kunnen praten, op een normale manier kunnen praten. Niet op een manier waarop hij zich alleen maar dom en oerstom voelde.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish knikte. Anders kon hij misschien Fox nog zo ver krijgen, al was het maar de vraag hoe die de avond doorkwam. Even borrelde het schuldgevoel weer op. Hopelijk was hij nog gewoon in de feestzaal als ze terugkwamen.
      Achter Yrla aan klom hij naar boven. Hoe hij in vredesnaam weer terug op de grond moest komen wist hij niet en hij keek Yrla vragend aan. ‘Ik mag dan wel wat liefdesverdriet hebben maar van het dak afspringen is toch ook weer wat overdreven.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Als ik genoeg snelheid heb, dan lijkt het net alsof ik over een rechte baan loop, alleen dat ik af en toe een bocht om moet slaan." Yrla keek even over het dak of hij genoeg ruimte had om snelheid te maken. Hij had deze truc geperfectioneerd, al had hij eerst niet een al te hoog dak uitgekozen, deze was toch iets hoger dan hij gewend was. "Maar misschien kan ik dat beter alleen proberen, want ik heb dat nog niet gedaan met iemand op mijn rug. En ik mag dan snel genezen van botbreuken, maar kan me voorstellen dat dat voor jou anders is." Hij knipoogde even naar Nish. "Ik pik je beneden op, maak de deur even van de buitenkant open, als me dat lukt. En anders heb ik Vienna zo hier, die kan dat wel."
      Voor Nish kon protesteren had Yrla een manier gevonden om snelheid te maken over het dak. Hij hoopte dat zijn aanloop lang genoeg was om inderdaad niet te pletter te slaan. Yrla dook naar beneden en precies op het goede moment draaide hij zijn lichaam om in snelheid over de grond verder te rennen. 500 meter verder kwam hij pas tot stilstand. Op hoge snelheid ging hij terug naar de normale ingang, maar hij wist nu al dat hij het blok met geen centimeter zou kunnen verplaatsen. Hij had echt Vienna daar voor nodig. Dat was misschien niet zo slim overdacht van hemzelf.
      Yrla flitste naar de zaal. In de menigte duurde het een paar minuten om haar te vinden, maar uiteindelijk vond hij haar in een hoekje met Phone en Fayr, een onbekende en iemand die hij niet wilde kennen. "Vie, ik heb je hulp even nodig. Mag ik je een minuutje lenen?" Het bruinharige meisje keek verrast naar hem op. "Tuurlijk." Yrla wenkte dat Vienna hem moest volgen. Ietwat nerveus drukte hij op de rem op de gang. "Ik had een plek nodig om even met iemand te kunnen praten, om even ook echt niet gestoord te worden. En het eerste waar ik aan dacht was het theater. Sorry," verontschuldigde hij haar. Vienna keek hem even met een kleine glimlach toe. "Het geeft niet, ondertussen ben je er net zo vaak als ik," zei het meisje met een kleine glimlach. Yrla was ontzettend opgelucht dat hij Vienna niet boos gemaakt had. Hij was bang dat hij een grens over gegaan was, maar blijkbaar deed ze er toch niet zo moeilijk over. "Wat is nu het probleem dan?"
      Hij zou het bijna vergeten, doordat hij zo opgelucht was. "Wel, ik heb hem daar heen gebracht. Alleen kan ik wel samen naar boven, maar naar beneden dat lukt me niet. Oftewel hij zit daar opgesloten. En ik heb je hulp nodig om hem vrij te laten." Yrla wreef even beschaamd door zijn blonde haar heen. Vienna's lach deed hem niet veel beter, want de blos op zijn wangen werd daardoor juist groter. "Oké, meneer de held. Laten we iemand bevrijden dan," zei ze met een grijns. "Voor wie rennen we?" Vienna sprong op zijn rug, op het moment dat Yrla door zijn knieën ging. "Nish," zei hij met een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Gelukkig was het dan niet Gallows,' snoof Jester en hij rilde even bij het idee. De warmte van Onyx trok langzaam door zijn zij heen en hij moest zich beheersen om gewoon als een normaal mens te blijven lopen en niet zich als een kleuter van vier aan de jongen vast te klemmen ofzo. 'De helft van onze namen zijn hetzelfde,' merkte hij op. 'Roan en Noah—dríe letters zelfs! Als we het dan toch hebben over lotsbestemmingen gebaseerd op namen...' Hij grijnsde en schudde even zijn hoofd. 'Je hebt ook een broertje, trouwens. Elijah. Hij is ongeveer even oud als ik en zou hier ook op school moeten zitten, nummer 4912. Er zat een foto bij, van toen jullie nog heel jong waren. Wil je hem zien?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Dare,' zei Fayr, ietsje dapperder dan ze zich voelde. Stiekem, en eigenlijk niet eens expres, tintelde haar gave even onder haar huid. Het voelde geruststellend en als een waarschuwing naar de rest van de wereld tegelijk. Ze was geen bang konijntje. Ze kon best wat. Ze zou niet nog eens in iemands val trappen zoals ze dat bij Romeo had gedaan. Dat nooit meer.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Ik ben het maar,' zei Nenya zachtjes, maar bleef wel staan waar ze stond toen hij met een ruk achteruit deinsde. Hij stond haast te wankelen op zijn benen, zag ze. 'Weet je het zeker?' vroeg ze daarom maar. 'Je ziet eruit alsof je een spook hebt gezien. En ik kan het weten want die zie ik eigenlijk best regelmatig. Soort van. We kunnen ook terug naar de campus, als dat beter gaat?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Een broertje?’ herhaalde hij overdonderd. Heel even schoot Adams gezicht voor zijn ogen langs – toen kwamen de anderen woorden binnen. Een nummer. Een leeftijd. ‘Wauw.’ Hij haalde zijn vrije hand door zijn haar en stootte bijna de helm van zijn hoofd. Gelukkig was Romeo net zou oud als hij zelf en was Tony een stuk jonger. Hij moest er niet aan denken dat dát familie van hem was geweest. ‘Ja… Ik ben wel benieuwd… denk ik? Dit is raar man. Al kan ie ook allang weg zijn gehaald, toch?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr koos voor een dare. Fersephone grijnsde even kort. "Doe alsof je mij bent en kijk of je iemand daarmee voor de gek kan houden voor tien minuten," zei ze grijnzend. "Dus niet hier. Als je dapper genoeg bent, zoek je ruzie met iemand," zei ze grijnzend. Deze was te makkelijk en het was te lang geleden dat ze zoiets geprobeerd hadden. Plus ze begon niet te gemeen, dat was toch wel aardig van haar toch? Geen vernederende dare? Fayr viel altijd te snel door de mand als ze zich als haar probeerde te voor te doen, het leek Phone wel weer een keer grappig als ze het zou proberen.

[ bericht aangepast op 19 nov 2020 - 22:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

In een oogwenk was Yrla door de duisternis van de nacht opgeslokt. Nish ging aan de rand van het dakraam zitten terwijl hij wachtte. Misschien dat Yrla hem hier wel liet zitten. Zou toch best een grap zijn dat in zijn straatje paste. Hij moest nog steeds een beetje wennen aan het feit dat Yrla hem niet meer haatte en dat hij vrienden met hem wilde zijn. Dat ze zelfs net hele vertrouwelijke dingen hadden gedeeld. Het liet zijn lippen omkrullen in een klein glimlachje. Al snel dwaalden zijn gedachten echter weer naar Onyx af en zijn schouders zakten naar beneden. Hij dacht aan hoe ze net nog met verstrengelde vingers door de zaal hadden gelopen, hoe zijn lippen op die van hem waren geweest. Het was alsof er een vlammetje doofde vanbinnen en er alleen koude resten overbleven. Hij huiverde.
      Voor hij zich door zijn melancholie kon laten meetrekken, hoorde hij beneden hem stemmen. Blijkbaar was Yrla teruggekomen en had Vienna een doorgang voor hem gemaakt. Het meisje maakte hem onzeker. Veel goede dingen had ze niet van hem meegekregen. Zebediah was zijn vriend nog geweest toen Thor vreemdging en zijn klasgenoot haar dwong te blijven kijken. Nish had erom gelachen. Haar een domme sloerie genoemd. Walging overspoelde hem bij de gedachte dat hij ooit zo was geweest. En daar kwam dan nog bovenop dat hij Yrla had aangerand. Dat wist ze ook. Hij durfde het meisje amper aan te kijken, het was alsof hij in haar ogen een spiegel zag die hem liet zien hoe smerig zijn ziel was.
      Toen hij dan ook beneden was, zorgde zijn schaamte ervoor dat hij half doorzichtig werd en hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Opgelaten schoof hij zijn handen in zakken. Misschien ging alles daarom zo gemakkelijk met Yrla en Onyx. Omdat die net als hem ook het nodige op hun kerfstok hadden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester knikte. 'Ja, of op een andere locatie zitten. We zitten hier met vijftig op één school, en Elijah zit al meer dan honderd nummers boven me. Dus misschien was hij hier niet eens aangekomen. Of wel. In ieder geval is Maneur niet zijn mentor. En Maxwell en Moreau ook niet. We kunnen de rest gewoon afgaan. Gozers die in mijn jaarlaag erbij kwamen. Misschien kan je het zelfs wel aan een docent vragen. Die gebruiken toch alleen maar nummers. Of ik moet het doen, want als jij het vraagt gaan er wel wat alarmbelletjes af.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx grinnikte zacht. ‘Ja, dat denk ik ook. De Lions kunnen we wel afstrepen, die zijn te oud of te jong. Nish kan me vast wel vertellen of het een Rhino of een Buffalo is – dan blijven daarna alleen de Elephants over.’ En bij geen van de afdelingen kende hij de mensen goed genoeg om te weten hoe oud ze precies waren. Azrael, Damon, Peter… Ze hadden allemaal donker haar en als ze familie van hem waren moesten ze toch ook wel een donkere kant hebben. ‘Ben in elk geval blij dat Nish het niet is. Zo’n lekkere Vienna-Merrin-incest-actie. Experium op z’n best.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Een spook.
      Ze moest eens weten. Emil sloot verwensend zijn ogen, maar de druk ging niet weg.
      ’Wat ga je nu zeggen, Emil? Dat er een dood meisje in je hoofd zit?’
      Zijn vingers klauwden door zijn haren.
      ‘Het gaat wel weer over,’ wist hij uit te brengen. ‘Ik moet… even alleen zijn. Dat helpt. Vaak.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hoewel hij half wegviel in de schaduwen van het theater, herkende ze hem maar al te scherp. Het was alsof ze de echo van zijn lachen nog in haar oren kon horen, zo hard was dat binnen gekomen. Was dit Nish?! Ze had een ander persoon voor ogen gehad, toen ze Yrla hoorde praten over wat er gebeurd was, over wat hij gewild had en had gewenst dat het weer goed kwam. Toen hij vertelde over iemand met berouw, had ze een lief persoon voorgesteld. Niet hem. Wonderbaarlijk voelde ze haar wenkbrauwen in een razend tempo naar beneden zakken. Vienna balde haar vuist, greep Yrla bij zijn bloes en trok hem naar beneden. "We gaan," zei ze bot. Er gleed even een donkere schaduw over haar ogen heen, toen ze naar Nish keek. Zonder ook een woord aan hem vuil te maken, draaide ze zich on en trok Yrla achter zich aan. "Maar Vie..." Woest keek ze naar hem om toen hij begon te sputteren, maar bij het zien van haar boze blik zweeg Yrla meteen. Haar blik ging nog even over Nish heen en toen keek ze op naar Yrla. "Ik heb een fout gemaakt," zei ze scherp voor ze Yrla achter zich aan door de opening van de zaal trok.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Ik had bíjna uit mijn geheugen verbannen dat dat gebeurd was. Echt, ik was zó-' Jester hield zijn vrije hand voor Onyx' neus met zijn vingers een millimeter uit elkaar '-dichtbij.' Hij slaakte een treurige zucht, en viste ondertussen zijn iNet uit zijn zak. Hij bladerde naar de juiste foto en uit naar Onyx. 'Dit is de foto.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.