[RPG • 0] Experium || 36 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 18 dec 2020 - 17:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Merrin's rustige woorden maakten hem alleen maar nog nerveuzer. Niemand ging vrolijk met Zebediah praten en huppelde daar weer vrolijk en onaangedaan vandaan. En over dingen nadenken? Wat kon Zebediah hem ooit verteld hebben waar Fox over ná moest denken? Wat in de fuck was het ooit waard om langer dan een honderdste van een seconde te luisteren naar de gast die ervoor gezorgd had dat je drie mensen had gedood, dat je een hevig trauma had opgelopen, dat je afdeling je nooit meer vertrouwde en dat je zelf misschien wel van school verwijderd werd?
      'Erover nadenken?' herhaalde hij daarom ongelovig. 'Wáárover nadenken? Dat- dat het aanbod van Ze-dinges om Kris voor hem te zoeken stiekem toch best oké klinkt? Dat er nu niks gebeurd is, dus dan bedoelt Jeweetwel het heus niet kwaad?' Jester schudde scherp zijn hoofd en keek Merrin recht aan, zo doordringend als hij maar kon opbrengen. 'Luister naar me, alsjeblieft. Alles wat die gast doet, is om de wereld naar zijn hand te zetten, met of zonder gave. Hij manipuleert je waar je bijstaat en je merkt het niet eens tot je diep in de shit zit. Als Zebediah met zijn fucking zilveren tong er nu in slaagt Fox te manipuleren met.. Kris, of weetikveel wat, en Fox raakt gewond, of erger? Ik vergeef het mezelf nooit als ik dat heb laten gebeuren.'

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 18:17 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Om een of andere reden voelde hij een lichte woede onder zijn huid kruipen. Waar dacht Jester wel niet mee bezig te zijn?! Snapte hij dan niet dat als hij nu als een kip zonder kop op Fox afstapte dat hij het juist erger maakte?! "Ik weet heus wel dat ik op moet passen met die gast," bromde hij verrassend chagrijnig. "Ik heb niet voor niets dit stomme ding op zak en net de hele tijd op mijn neus gehad toen ik net met hem sprak," zei hij, terwijl hij de zonnebril uit zijn jaszak haalde en voor Jester zijn neus hield. "Ik luister heus wel naar je waarschuwing, Jester Madcap. En ik heb ook Fox voor hem gewaarschuwd."
      "Maar misschien moet je even in je botte hoofd ophalen dat Fox net vanavond te horen gekregen heeft dat zijn eerste vriendje nog leeft, waarvan je bijna niet durft te hopen dat het waar is. Dat daarna een psychotische ex tevoorschijn komt die inderdaad met je hoofd kan spelen. Die allerlei vreemde dingen tegen je zegt, waar je nog geen touw aan vast kan knopen en wat je niet weet wat je moet geloven. En daarna kom je ook nog een bij een vriend, die je niet vertrouwt op je woord. En hem aanbiedt dat hij wel even met zijn gave in je hoofd wil kijken. Een gave die verdacht veel op die van zijn psychotische ex lijkt en waar hij anderhalf jaar geleden door zijn house in rende en je-weet-wel-wat gedaan heeft. DAAR moet hij over nadenken." Hij ratelde. Merrin ratelde verschrikkelijk, maar hij merkte dat de houding van Jester hem verschrikkelijk irriteerde en hem zelfs een beetje boos maakte. "Ik heb allang met hem gepraat. Hij heeft juist nu de ruimte nodig. Snap je dan niet dat als je hem nu op zijn huid gaat zitten dat hij dan alleen nog maar harder naar Je-weet-wel rent?!" Hij keek een beetje ongelovig naar Jester. "Heb een beetje vertrouwen in hem. Hij komt wel tot de goede conclusie. Denk je nu echt dat Fox, na alles wat hij heeft meegemaakt, echt nog gaat vertrouwen op die idioot?"

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 18:28 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze was net klaar met douchen geweest en had zich net met haar hoofd op haar kussen gelegd, toen haar iNet oplichtte. Er stuurde eigenlijk vrijwel nooit iemand haar een bericht. Nieuwsgierig pakte ze het ding erbij. Zodra ze echter zijn naam op het scherm zag staan, bevroor haar bloed. Ze had absoluut geen zin in hem. Yrla had haar laten zitten, voor Maaya notabene. Nu aan het einde van de avond kon hij een berichtje sturen?
      Demetrius was nieuwsgierig in haar hals komen zitten, maar voor hij op het scherm kon kijken, legde ze hem vlug weg. Ze hoefde Yrla niet te spreken. Het was gewoon beter als ze dat niet deed. Ze kende zijn reputatie en hij zou met haar gewoon hetzelfde doen. Net zoals met haar kamergenoot die hij gewoon zonder reden had laten zitten op het feestje. En die daar nog steeds boos over was. Yrla zou het even gezellig maken en dan haar keihard laten vallen. Dus ze kon het beter gewoon niet doen. Ze moest gewoon vergeten hoe leuk ze hem vond en op zoek gaan naar iemand die wel echt leuk was. Misschien was het maar beter dat er nog niets begonnen was.
      Toen haar iNet voor de tweede keer oplichtte, probeerde ze er niet naar te kijken. Evelin legde haar hoofd op haar kussen en probeerde te negeren dat ze een bericht had. Van Yrla. Ze had nog niet eens gezien wat er in het bericht stond, maar dat wilde ze ook helemaal niet weten. Toch? Een derde berichtje liet haar gefrustreerd omdraaien naar haar iNet en ze graaide het ding van haar nachtkastje af. Ze keek alleen maar, even heel kort. Ze ging echt niet antwoorden, want dat verdiende hij niet. Maar ze wilde gewoon weten wat hij stuurde, dan kon ze slapen. Echt waar.
      Ze kon niet ontkennen dat het tweede bericht toch iets in haar los maakte. Hij had een dans met haar willen doen, ondanks dat hij met Maaya was. Een lichte vlinder ontsnapte, terwijl ze zijn bericht las.

Je ben nog steeds boos, is het niet?

      Ja, ergens was ze nog steeds boos. Ze had haar feestje heel anders ingeschat. Ze had met hem willen dansen en willen lachen en de hele avond willen vieren. Nu was ze niet eens geweest en lag haar outfit onaangeroerd aan het voeteneind van haar bed. Ze had er nauwelijks nog naar omgekeken. Een nieuwe pling trok haar aandacht. Toen ze het bericht las, ging er een golf van zenuwen door haar lichaam heen. Oeps, ze was vergeten dat er een leesbevestiging uitging naar de ander. En blijkbaar had Yrla gezien dat ze op haar iNet keek. Ze wilde hem ergens heel gauw wegstoppen, maar haar iNet bleef trillen van de berichtjes die volgden.

Hee! Je bent wakker. Hoe was je avond?
      Het spijt me als ik die voor je verpest heb.
      Ik hoop nog wel dat je je een beetje vermaakt heb.
      Laat me het goedmaken anders. Op een ander moment. Morgenavond?
      Evelin?

Ze staarde naar de berichtjes die binnen waren gekomen. Ergens wilde ze het nog zo graag. Ze voelde de blos op haar wangen bij het idee dat Yrla tijd met haar door wilde brengen. Dat hij wilde weten hoe het met haar ging. Maar ze kon het gewoon beter niet doen.

Laat me gewoon met rust.

Ze had haastig op de verzendknop gedrukt en daarna legde ze haar iNet weg. Maar niet voor ze hem op stil had gezet. Demetrius zei geen woord over wat ze deed, bijzonder genoeg hield hij een keer zijn mond. Haastig ging ze op haar kussen liggen, voor hij wel commentaar zou geven en deed een poging om in slaap te vallen. De slaap wilde echter niet komen. Want hoewel het beter was dat ze hem uit haar buurt hield, kon ze het niet helemaal loslaten dat ze hem had afgewezen. Alles in haar schreeuwde dat ze nog graag een keer met hem op pad ging, maar die kant moest ze nu maar gewoon even negeren. Dat was beter zo.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Voor iemand die zo hoog van de toren blaast over vertrouwen, heb je toch bijzonder weinig vertrouwen in mij, gast.' De woorden klonken zelfs in zijn eigen oren nog een beetje bitter en Jester vond het maar niks. Want hij wist best dat hij langer dan een jaar bezig was geweest om zijn eigen ruiten in te gooien en dat die heus niet op een magische wijze weer in elkaar waren gesprongen als hij zo bezig bleef iedere keer als hij Merrin sprak. Een paar keer een goed gesprek deed geen jaar aan shit ongedaan, hoe graag Jester dat ook zou willen. Nu ruzie met Merrin zoeken was, op alle fronten, wel het láátste wat hij wilde doen.
      En ergens had de jongen een punt.
      Zebediah had met Fox hoofd lopen kloten, of dat nou met zijn gave was of niet en hij was in de war en miste Kris. Dan had hij er niks aan als Jester vervolgens alleen maar agressief ging proberen hem te beschermen in plaats van naar hem te luisteren. Fox en hij waren beste vrienden. Dus zo moest hij zich ook opstellen, niet als de beschermende (boze) leider zoals Fire nu aan kwam stampen, ergens vanuit de verte. Hij moest met Fox praten, niet hem uithoren. Daarin had Merrin gelijk.
      'Oké, je hebt gelijk,' zei hij uiteindelijk dan ook, na twee keer diep adem te halen om alle andere scherpe opmerkingen naar beneden te stouwen, 'wat het op de huid zitten betreft. Vertrouwen is geen factor als hij zijn eigen vrije wil niet heeft. En eerlijk, als Ratty mij zou vertellen dat hij Onyx voor me kon vinden zou ik daar ook langer over nadenken dan ik wil toegeven en dat is bij jou en Adam vast net zo, dus het daarover hebben met een tweede of derde persoon is verstandig. Maar zo op hem afstampen als net schiet inderdaad niet op. Ik ga hem niet aan zijn lot overlaten, maar beter ook niet à la woedende Fire m'n eigen ruiten ingooien.' Goed punt, kreeg hij met alle wil van de wereld niet over zijn lippen. 'Dus als jij de rest van ons kan waarschuwen niet alleen naar buiten te gaan en het liefst met zijn allen tegelijk terug naar de capus te gaan, ga ik een tweede poging doen mijn beste vriend te helpen. Oké?'
      Teamwork, Jes. Phone had toen een goed punt en dat heeft ze nog steeds. Niet alles alleen willen doen. Vertrouwen is een wederzijds fucking ding. Vertrouw hem ermee dat hij voor de rest kan zorgen en dat hij ook best wel iets nuttigs kan zeggen. Af en toe.
      'Maar- laat Dezi maar zitten, die bel ik wel met een of ander verhaal.' Merrin vrolijk op de bitch af laten stappen was ook een slecht idee als hij de jongen op een freaking voetstuk had staan, dus als ze dat nou even konden vermijden. 'Welke kant ging hij op?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Geëlektrocuteerd?' herhaalde Nenya geschokt. 'Is alles wel oké? Wat is er gebeurd?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het zou mooi geweest zijn als hij het had zien aankomen dat ze het glas zou laten vallen en hij het vervolgens had kunnen opvallen, maar perfectie was een onbereikbare staat van zijn, helaas. Gelukkig stroomde er niet ook nog plakkerige drank uit het glas, want het was leeg toen het op de grond stuiterde en brak.
      'Zwaartekracht,' merkte Damon schouderophalend op. 'Nou? Met die therapie?'
      Fayrs gouden draad begon iets harder te gloeien toen haar kaak verstrakte. 'Gaat je niks aan,' zei ze vinnig. Ze boog zich voorover om de scherven bij elkaar te rapen en keek hem niet meer aan.
      Hij liet zich in de stoel naast haar glijden en deed alsof hij over dat statement nadacht. 'Mag een mens niet gewoon bezorgd zijn?'
      'Ik wil niet met je praten.'
      'Wat een verrassing. Ik kan ook aardig doen hoor.'
      Fayr negeerde hem en stak in plaats daarvan het rietje weer in haar glas.
      'Heb je flashbacks?' Damon reikte naar voren en stal het glas uit haar hand. Het was echt weer heel. Geen barstje of wat dan ook meer te zien. Best sick, eigenlijk. Hij vroeg zich stiekem wel af wat ze nog meer kon. Misschien kon ze haar eigen trauma wel helen. Dan hoefde ze niet eens naar hem te luisteren en therapie te fixen. 'Naar het dak, bedoel ik.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayrs blik schoot over de menigte, maar niemand keek hun kant op. Er waren geen panthers in de buurt die haar te hulp konden schieten en de docenten zag ze ook nergens. Kon Damon gewoon zijn gave weer op haar gebruiken? Hier middenin de zaal? Haar hartslag gonsde in haar oren en haar handen voelden klam.
      'Nee,' loog ze.
      Haar gave was toch ook mentaal? Kon ze niet een soort blokkade optrekken? Zodat als hij aanviel, het misschien iets minder erg zou zijn? Wat ze er nu wel niet voor zou geven om een gave te hebben als Yrla. Of zelfs dat hij nu hen zag zitten en erbij kwam, zelfs dat was al oké.
      'Oooh, was dat een leugen?' Damon's ogen schitterden. 'Dat je me daarmee vereert zeg, ik durf mijn oren bijna niet te geloven.'
      Fayr beet op haar lip en zei zo overtuigend mogelijk terug, 'Het is echt zo.'
      'Ha, een dubbele! Krijg ik bij de derde keer een kusje?'
      Een kusje.
      Romeo's asgrijze ogen flitsten op haar netvlies voorbij en in plaats van het scherpe antwoord dat Fersephone ongetwijfeld gegeven zou hebben, kromp Fayr in elkaar. Een klein beetje maar. Echt maar een klein beetje, daarna rechtte ze meteen haar schouders weer. Ze was niet zwak. En- en ze kon het best aan dat er een Rhino tegen haar zat te praten. Zodra hij ook maar iets deed, dan... dan... dan heelde ze zijn ogen dicht ofzo. Als ze dat kon.
      'Wat wil je van me, Damon?'
      Even bleef het stil. 'Je helpen.'
      'Je bent een Rhino.'
      'Correcte observatie.'
      Fayr vond niet dat ze daar iets aan toe hoefde te voegen.

[ bericht aangepast op 20 dec 2020 - 16:49 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Met al deze docenten erbij doe ik je heus niks hoor.' Damon hield zijn hoofd een beetje schuin en keek haar peilend aan. Even overwoog hij nog om eraan toe te voegen dat ze niet bang hoefde te zijn en dat hij zich ook hierbuiten wel zou gedragen, maar dat was natuurlijk een leugen en dat zou zij ook meteen weten. Kom op, Romeo had haar zoveel leugens op de mouw gespeld dat ze niks goeds over hem geloven zou- en dat was op de lange termijn het verstandigst. Hij bleef een Rhino en zij wist ondertussen wel beter.
      Stilletjes zette hij zijn gave aan. Niet op haar (in feite, hij deed er zo ongeveer alles aan om de kou die bij zijn gave hoorde de andere kant op te sturen) en viste de eerste de beste gouden draad op die hij vinden kon. Besloot dat hij er wel iets meer moeite voor mocht doen en dat zij de stilte toch niet erg zou vinden en vond een betere.
      'Ga weg, alsjeblieft.'
      'En het was net zo gezellig,' zei Damon, en hij zette de draad naar haar door.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Mijn spieren zijn nog een beetje stijf, maar het is niet meer zo erg als eerst. Een jongen schrok ergens van en zette me per ongeluk onder stroom. Of nou ja – ik weet niet helemaal of het per ongeluk was.’ Hij liet zijn stem dalen en keek vlug om zich heen of niemand hen kon horen. ‘Want ze brachten Merrin en mij helemaal naar Maxwells kamer en daarna wilde de leraar Merrin onder vier ogen spreken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Nenya keek hem fronsend aan. 'Jij ook al? Er botste ook iemand tegen mij op. Hij zei dat hij Rai heette en dat zijn gave te maken had met elektriciteit. Gooide hij ook drinken over jou heen?' Toen Adam daarna Maxwell's naam noemde, werd de boel nog vreemder. 'Naar zijn kantoor? Waarom?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin trok niet begrijpend een wenkbrauw op. Nee, hij zou Jester absoluut niet alles vertellen wat er nu deze avond gebeurd was, over zijn herinneringen etc. Maar ze hadden een bepaald soort vertrouwen tot noch toe opgebouwd toch? Ook al was dat nog heel pril. "Ik heb nooit gezegd dat ik je niet vertrouwde toch?" Hij dacht nog eens na over zijn eigen woorden. Had hij dat gezegd?
      Het moment dat Jester hem gelijk gaf, moest Merrin de neiging weerstaan om een vrolijk huppeltje te maken. Hij probeerde zijn gezicht strak te houden en niet ongelovig naar Jester te kijken dat die hem werkelijk gelijk gaf in iets. Het voelde ergens als een overwinning. Hij kon een grijns niet van zijn gezicht weren toen hij antwoord op Jester gaf. "Ik ga ook niet van je vragen of je hem aan zijn lot overlaat, dat willen we allebei niet. Maar een iets rustigere Jester kan hij vast beter hebben."
      Hij wiebelde even op zijn tenen en bij de volgende vraag keek hij met grote ongelovige ogen naar Jester. "Vraag je dat aan mij?" Hij had nooit verwacht dat Jester iets aan hem zou vragen, en zeker niet iets wat ergens toch wel belangrijk was. Merrin schudde zijn hoofd, voor Jester zich kon bedenken en nee ging antwoorden op die vraag. "Komt voor elkaar!" zei hij met een grote grijns. Niet alleen naar buiten en lieft met zijn allen terug naar de campus. Dat kon hij wel regelen. Hij knikte vastberaden.
      "Fox vloog in de richting van onze campus, maar of hij ook echt daarheen ging weet ik niet. Hij kan ook verder gevlogen zijn." Merrin voelde een blos op zijn wangen ontstaan. "Sorry," zei hij schaapachtig en er kwam een kleine lach op zijn gezicht te staan. "Maar succes met zoeken. Ik ga de rest wel doen." Meteen met een taak op zak liep hij in de richting van de feestzaal. Hij ging gewoon iedereen verzamelen en dan naar de campus sturen. Dit kon hij!

---

It's never gonna happen, Guys.

'Om te wachten tot ik weer bij bewustzijn kwam en daarna moest ik buiten wachten.' Hij zuchtte zachtjes. Hij vond het nog steeds moeilijk om dat hele gebeuren met Maxwell los te laten en hij was bezorgd door dat gesprek, maar daar kon hij Nenya niet over vertellen. 'Maar het leek daardoor wel alsof die Rai het expres deed.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat... ging beter dan verwacht. Merrin leek haast als een kind zo blij dat hij iets belangrijks te doen had en Jester had een zorg minder, want oordelend naar het enthousiasme van de jongen zou hij er wel voor zorgen dat hij alle schaapjes binnen no-time bij elkaar had. Goh. Misschien moest hij vaker dingen aan anderen gaan vragen. Fersephone had een goed punt gehad op het feestje.
      Jester draaide zich weer om en viste vlug zijn iNet uit zijn zak en stuurde als eerste een bericht naar Fersephone

Ben jij bij Fire?
Hij nam m'n waarschuwing niet goed op; kan je hem zoveel mogelijk tegenhouden?

--J

Hij drukte op verzenden en rende weer naar buiten, hoewel deze keer op een jogtempo. Eerst zocht hij nog even rond de zaal of Fox niet daar ergens nog was, maar zette daarna koers naar de campus van de Panthers, en belde ondertussen naar Dezi.

[ bericht aangepast op 20 dec 2020 - 18:25 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Vanmiddag had Cackle het ook al over Maxwell,' zei ze zachtjes terug. 'Waarom brachten ze je niet gewoon naar de ziekenboeg?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr had op het punt gestaan om dan maar zelf op te staan en weg te lopen, toen er een vonkje warmte door haar vingers trok. Verrast keek ze naar haar handen, maar haar gave deed niets raars. De tintelende energie kwam naar voren suizen toen ze dat vroeg en was niet op een rare manier uit zichzelf bezig om iets te helen van de stress. Het gloeiende gevoel trok verder door haar huid en toen ook door haar borst en buik. Ze werd er helemaal warm en rozig van en de angst in haar keel verdween steeds weer iets verder, net als Romeo's ogen op haar netvlies. Ze voelde zich... rustig. Gewoon, vrolijk.
      Naast haar zat Damon verdacht stilletjes naar de andere mensen te kijken.
      'Wat ben je plotseling stil.'
      'Alles om jou een plezier te doen.'
      'Je kent me niet eens,' wierp ze tegen, maar de Rhino was niet van zijn stuk te brengen.
      'Voor een goede derde indruk dan.' Damon grijnsde en hield het glas dat ze gerepareerd had weer naar haar uit. 'Cool gedaan, trouwens.'
      Fayr haalde haar schouders op. 'De scherven zomaar laten liggen is niet zo netjes, toch?' Ze liet het glas door haar handen spelen, terwijl langzaam de zinderende warmte weer... wegwaaide. Eerst had het als een warme deken om haar heen gekruld, maar nu verdween het langzaam steeds verder. Niet helemaal. Diep vanbinnen kon ze het nog steeds voelen, haast als een paar gloeiende kooltjes. Ze keek opzij. 'Wat was dat?'
      'Wat was wat?'
      Ja, daar trapte ze dus heus niet in. 'Dat- gevoel.'
      'Liefde op het eerste gezicht.'
      'Je bent niet grappig.'
      'Au.'
      'Dus?'
      'Dus wat?'
      'Was jij dat?' vroeg Fayr voor een laatste keer, die nu toch wel echt ongemakkelijk werd van zijn ontwijkende antwoorden. Het waren niet eens antwoorden. Aan de ene kant wilde ze die gloeiende warmte vanbinnen zo lang mogelijk nog vasthouden, maar aan de andere kant was ze bang dat het helemaal niet zo mooi was als het leek. En dat het straks plotseling weg zou zijn.
      Damon haalde zorgeloos zijn schouders op en knipoogde. 'Ik zei toch dat ik aardig kon zijn. Ga jij nu naar therapie?'
      'Nee,' zei Fayr, toch wel een beetje beledigd. 'Probeer je me nu om te kopen ofzo?'
      'Helpt het?'
      'Nee. natuurlijk niet,' zei Fayr opnieuw en nu verontwaardigd.
      'Jammer. Het is echt een goed idee hoor. Nou zit er veel te veel trauma in de weg om weer gelukkig te zijn. En ik kan het weten.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.