[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic 2] - Speeltopics

21 juli 2021 - 11:31 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS
Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7
♀ Lysandra Black— Faceclaim — Reeses — 1.8

VAKKEN, QUIDDITCH, PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 14 sep 2021 - 13:24 ]

25 sep 2021 - 18:25 Basim is offline

Basim 18653

Shane Montgomery

17 • Ravenclaw • with Novalie & Adrastos • Hallways

❝ And sometimes I feel so out of place. ❞

Shane was Josie dankbaar dat zij hem het lokaal uit had getrokken. Hemzelf kennende was hij daar blijven zitten tot de rust was wedergekeerd, met waarschijnlijk als gevolg een boze Snape. Na deze les zou hij waarschijnlijk zelfs rustig blijven zitten strafbaar hebben gevonden. De gang was niet veel beter, maar gelukkig wist hij al gauw een iets rustiger plekje te vinden. Wat hij vervolgens zou gaan doen? Geen idee, hij had echt nog helemaal geen plannen voor het tussenuur. Hij ging er zelfs een beetje vanuit dat iemand hem wel mee zou trekken naar hij wist niet waar.
Josie was duidelijk ook een beetje van slag op een bepaalde manier, gezien ze eerst een opmerking maakte over dat hij Nova zo graag zag om hem dan toch semi-geïnteresseerd te vragen naar waarom hij haar nou leuk vond. De irritatie van haar eerdere vraag bleef hem bij, terwijl hij op beide vragen antwoord gaf. Iets wat hij misschien niet had moeten doen, gezien het Josie duidelijk ook pikeerde.
'Zo bedoelde ik het niet,' wierp ze nog tegen, terwijl hij haar uitlegde waarom. Shane negeerde het echter, want zij had de vraag veel vriendelijker kunnen stellen. Dan had hij wel kunnen aanvoelen hoe ze het bedoelde, maar momenteel was ze hem niet bepaald aan het helpen. Ze leek verder ook niet te weten wat ze ermee moest, gezien ze haar blik even op de grond gericht hield, hem geen antwoord gevend. Zo kon hij toch ook niet weten wat er nou precies in haar hoofd omging?
Gelukkig was daar al gauw Nova om hem een beetje af te leiden van het drama dat Josie nu was. Echt, hij hield van zijn zus, maar ze moest ophouden met zo nukkig doen rondom zijn relatie. Het prikbord met weer een nieuw perkament viel Shane pas op toen zijn vriendin probeerde het perkament weg te halen. Het liefst was hij haar komen helpen, maar Josie stond nog naast hem en Nova leek hulp te hebben aan Adrastos.
'Ah, daar is ze,' merkte Josie al gauw op. 'Ik ga maar eens naar de bibliotheek. Succes verder.' Zonder hem ook maar aan te kijken, liep ze van hem weg. Huh, wat was dit nou weer? Verward keek hij haar na, strekte zijn hand naar haar uit. Deze gleed alleen al gauw van haar schouder terwijl ze wegliep. Ze was moeilijk te lezen, maar hij had zijn zusje geen pijn willen doen? Misschien moest hij haar binnenkort toch maar vragen wat haar nu echt dwars zat, hoe moeilijk hij dit ook vond.
Shane bleef wat twijfelend staan, geen idee hebbend of hij Josie achterna moest gaan. Ze leek alleen naar zijn uit te stralen dat ze nu echt geen zin meer in hem had, dus bleef hij staan. Hij haalde even diep adem voor hij de moed bijeen raapte om op Nova af te stappen. Ze was nog aan het hannesen met haar mantel, had duidelijk hulp nodig. Hij ging aan haar vrije kant staan en greep een deel van de mantel vast en hing deze over het hoekje van het prikbord. Toen pas keek hij haar met een glimlach aan. Hoe naar hij ook de drukte om hen heen vond, iets in het zien van haar maakte hem weer enigszins rustig.
'Hey,' zei hij en hij legde zijn hand op haar schouder. Vervolgens keek hij weer op en knikte ook even naar Adrastos die nog aan haar andere kant stond. 'Heb je de les een beetje overleefd?' vroeg hij haar zachtjes. 'En dank je voor je hulp vanochtend, gok ik,' bedankte hij Adrastos nog. Blijkbaar had de jongen geholpen om te zorgen dat hij niet wakker was geworden toen Nova weg moest. Het bleef wat ongemakkelijk voelen voor Shane.

Stenenlikker

25 sep 2021 - 18:53 reguluswife is offline

reguluswife 37248

CASTOR AELIUS BLACK

sending your selfies to NASA because you're a star

sixteen • gryffindor • beater • with amira • hallways

Zijn zusje was niet snel kwaad te krijgen, maar de irritatie straalde nu behoorlijk van Amira af. Als het andere omstandigheden waren, met Aiofe die niet verdwenen was en zonder het gehele gedoe met Zoya, dan had Cas zich er schuldiger om gevoeld dan hij op het moment deed. Het was ook niet als Dmitri zelf bepaald zou onschuldig was. Misschien dat Amira er niet zo over had gedacht als Dmitri geen huisgenoot van haar was.
‘’Of hij vraagt wanneer je haar voor het laatst hebt gezien omdat hij zich zorgen maakt om zijn beste vriendin?’’ zei zijn zusje, nadat in haar neusbrug had geknepen. ’Ik weet dat je haar nooit wat aan zou willen doen. En Dmitri heeft geen rotkop en je gaat ook geen Bludger tegen zijn hoofd aan slaan. Ik neem aan dat je snapt dat ik niet serieus was.”
”Nou, daar denkt je geliefde Dmitri schijnbaar anders over,” bromde Cas chagrijnig. Hij snapte ondertussen ook al niks meer van zijn zusje. Wat was het toch met vrouwen? Eerst moet hij wel een Bludger tegen Dmitri aanslaan en dan weer niet. “Of hij nou wel of niet een rotkop heeft zijn de meningen over verdeeld. Maar ik ben de oudste van ons twee dus, ik heb gelijk,” vervolgde hij nukkig. “En het is Quidditch. Ik krijg op mijn kop van Jordyn als ik niet Bludgers tegen mensen aan sla.” Bovendien waren, zoals in zijn wedstrijdregels met Aster stond, Bludgers tegen een hoofd het meeste punten waard. Als dit nou ook nog eens tegen Dmitri’s hoofd was, twee vliegen in één klap. “Als dit een trucje van je is om Slytherin te laten winnen van Gryffindor, dat gaat niet werken, jongedame.”
Door alle frustraties rondom Dmitri kwamen zijn zorgen rondom Aiofe ook weer opzetten. Cas hoopte dat ze snel weer terecht zou zijn. Als hij komende tijd elke dag met dit gefrustreerde, verontrust gevoel moest leven, hij wist niet zeker of hij dat aan kon. Hij was normaal geen type om zich zorgen te maken over dingen of gevolgen, dat had het vliegende soesje door de klas ook wel bewezen. Hij liet liever dingen op z’n beloop gaan, niet nu stressen om dingen die problemen zijn voor later – zoals de N.E.W.T.S waar Amira op bleef hameren maar Aiofe die weg was, was geheel iets anders. Zijn frustraties kwamen er met een hoop gevloek uit, zijn oma zou zich omdraaien in haar graf, en hij kon het niet laten een opmerking te maken over Dmitri die iets met de verdwijning te maken had.
‘’Fucking hell Cas. Dat meen je niet? Hij doet zo omdat Aiofe zijn beste vriendin is en hij zich zorgen maakt. Net zoals jij dat doet. Dus in plaats van hem te verdenken, kunnen jullie elkaar ook helpen om informatie te verkrijgen.”
Cas haalde zijn schouders op. “Ze zeggen toch altijd dat met dit soort shit de dader vaak iemand is die dicht bij het slachtoffer staat? Nou, wie weet. Dat joch is vast niet zo onschuldig.” Hij zei bijna dat Slytherins lang niet altijd te vertrouwen waren, maar besefte nog op tijd dat Amira er ook een was. Nog een seconden later bedacht hij zich dat zijn net gebruikte argument hem ook verdacht maken. Iets wat ongemakkelijk haalde hij een hand door zijn al warrige haar. “Okay, laat dat maar zitten. Maar het is toch verdacht dat hij mij gelijk zo sus behandeld? Ik weet niet hoor, Ami.” Cas had nog even overwogen zijn verdenkingen ook aan McGonagall te vertellen, maar als Amira hem al niet geloofde, zou de professor dat zeker niet al doen. Misschien had Dmitri er ook wel niks mee te maken. Het was gewoon gemakkelijker om zijn frustraties en zorgen rondom Aiofe kwijt te kunnen wanneer hij deze kon richten op een daadwerkelijk persoon. De vraag bleef: had een van hun klasgenoten er iets mee te maken? Aarzelend uitte Cas zijn gedachtes bij Ami.
”Ik weet het niet.” Haar toon was een stuk zachter dan daarnet en de meeste van haar irritatie leek verdwenen, voor nu. ‘’dat…dat klinkt niet logisch. Maar, daar gaan we achter komen, oké?”
”Niks hier aan is logisch,” zuchtte hij. “Als het niet een student is, dan zou het een van de professoren moeten zijn.” Ook niet een geheel vreemd idee, met de halve gare idioten die ze afgelopen jaren als zogenaamd functionerend en capabel professor hadden gehad. “Of een van de Aurors die zogenaamd de school moeten bewaken?” Alleen, wat zouden zij ooit met Aiofe moeten? Het meisje was een absolute lieverd en had niet bepaald vijanden. Niet voor zover hij wist.

[ bericht aangepast op 25 sep 2021 - 18:54 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

26 sep 2021 - 23:07 Novalunosis is offline

Novalunosis 525

Julian Nolan Lartius

''In a world where you can be anything be kind''

Hufflepuff — Chaser – Hufflepuff Uniform — Huflepuff Common Room – With Alina

Alina slaakte een zucht, gevolgd door, '’Inderdaad. We zijn nog geen hele dag terug en het is al een hele chaos.’' Haar houding vatte perfect samen hoe hij zelf de dag had ervaren. Het was vooral erg vermoeiend; vermoeiend dat anderen studenten het leuk vonden om geheimen op straat te gooien. Als iedereen elkaar nou in zijn waarde kon laten dan was er nu geen snitch waar ze voor op hun hoede moesten zijn. Julian wreef even in zijn gezicht. ''Nou zeg dat.'' Stemde hij vervolgens in met.
Het onderwerp vakantie deed hem dan ook erg goed. Hij rechtte zijn rug en vertelde over zijn vakantie waarna Alina opmerkte dat hij dat het vast lastig moest zijn om vrienden een heel jaar te moeten missen. In alle eerlijkheid kwam dat minder vaak voor dan men zou verwachten. Er was genoeg hectiek op Hogwarts om daar niet bij stil te hoeven staan. Van Quidditch tot de vele interessante lessen. Hij haalde dan ook kort zijn schouders op. ''Het helpt dat de schooljaren hier nogal bijzonder zijn. Dat is een goede afleiding,'' grinnikte hij, ''Ik heb meer moeite met niet per ongeluk iets verklappen over de wizarding world. Sommige vrienden zouden het echt te gek vinden.'' Ergens was het dan ook wel zonde dat ze er nooit achter zouden komen, gelukkig was het onmogelijk om iets te missen waar je geen besef van hebt.
De aandacht werd weer op het verslag gericht nadat Alina aangaf dat ze met z'n tweeën in ieder geval al meer wisten dan alleen. ''Dat is zeker waar,'' stemde hij in waarna hij naar haar opgeschreven punten keek. Erg lang waren ze nog niet aan de slag met het verslag toen de onderwerpen het perkament en Aiofe aangesneden werden. Het voelde goed om zijn frustraties te uiten over met name het perkament. Zich erover uitlaten wist toch de druk wat te verminderen, al leek die druk net zo hard weer terug te komen.
''Ik hoop écht dat Aiofe oké is,'' zei Alina zachtjes. Julian kon alleen maar vurig knikken, dat was misschien ook wel het belangrijkste van de hele situatie; dat Aiofe oké zou zijn. ''Ik heb er wel vertrouwen in dat de docenten haar snel zullen vinden, de beste tovenaars moeten dat toch wel kunnen, niet?'' De vraag bleef alleen wanneer en in welke staat zouden ze Aiofe aantreffen?
’'Geen idee. Ik vind het sowieso al een vreemd idee dat iemand zo gemeen wil en kan zijn tegenover zijn of haar medestudenten.'’ Zei Alina. Een vreemd idee was het zeker, maar Julian had wel wat namen die in hem opkwamen als hij zichzelf afvroeg wie er in staat was om zo gemeen te zijn. Genoeg zelfs. Dat Alina niet veel later eraan toevoegde dat het iemand moest zijn die veel om bloedstatus gaf, sprak eigenlijk boekdelen. Degenen die in staat waren om zoiets gemeens te doen vielen namelijk ook binnen deze categorie.
''Dat moet wel, anders zouden ze nooit het bericht van Lysandra verspreid hebben,’’ zei Julian al knikkend.
''Denk je dat er nog meer geheimen verspreid gaan worden?'’ Julian haalde zijn schouders op. De vraag zorgde ervoor dat hij even stilviel. Ergens leek het hem dat er niet zoveel geheimen waren dat ze er dagelijks meerdere publiekelijk konden maken zonder binnen een week de verzameling op te maken, maar tegelijkertijd droeg iedereen wel geheimen met zich mee, en er liepen een hoop leerlingen rond. ''Ik ben bang van wel,'’ werd zijn uiteindelijke antwoord. ''De vraag is eerder; wie wordt de volgende?''
In een poging om verder te gaan met het verslag boog hij zich over de punten die ze inmiddels opgeschreven hadden. Met zijn blauwe kijkers gericht op de woorden haalde hij een hand door zijn haar waarna hij een diepe zucht slaakte. Hoe gingen ze hier een lopend geheel van maken?
''Heb jij ooit een Dementor gezien?''

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

27 sep 2021 - 9:13 darkurge is offline

darkurge 3074

♠ Ashley Joseph Jones ♠
- Ready to start a Revolution -
17 years old • Gryffindor • Progressive • Gryffindor Uniform • In front of the Muggle Studies Classroom • w. Lysandra, Aster & Theo

Het eerste lesuur zat er op. Door de aanwezigheid van Aidan was het uur voorbij gevlogen. Ondanks dat Maximus hem aan het einde van de les een flinke klap had verkocht, liep Ashley tevreden naar zijn tweede les toe. Hij had genoeg te doen. Juist dat gaf hem een gevoel van optimisme, ondanks de vermissing van Aiofe. Het was de druppel. De hele zomer was het al duidelijk geweest dat dingen aan het veranderen waren. Dat de samenleving grimmiger werd. De verschillende moorden op dreuzels, de losgeslagen dementors, het vernielen van die brug in London... en nu de vermissing van hun klasgenootje. Het was duidelijk dat You-Know-Who en zijn handlangers achter al deze daden zaten en Ashley had geen zin meer om aan de zijlijn te staan.
Strijdbaar maakte hij zijn weg naar Muggle Studies. Vooral in tijden als deze was het beschamend dat zo weinig die les volgden. Alleen Gryffindor, Lysandra en Theseus vonden het de moeite waard om meer te leren over de parallelle samenleving in hun land.
Met hetzelfde optimisme als hij voelde tijdens het lopen, begroette Ashley Lysandra en Aster. Ook liet hij meteen weten dat hij die snitch iets zou aandoen als hij erachter kwam wie hij of zij was. Niemand had het recht om geheimen van anderen zo ordinair out in the open te gooien. Helemaal niet wanneer het om zulke delicate dingen ging als iemands seksualiteit of het volgen van Muggle Studies voor iemand uit Lysandra haar milieu.
Lysandra grinnikte. “Thanks, Ash. We hadden het er net over.” vertelde ze. “Maar wij hadden ook geen idee wie het kan zijn. Diegene is wel lekker bezig, we hebben de lunchpauze nog niet eens gehaald.”
“Daar zeg je me wat.” Zei Ash. “Het is nog niet eens lunchpauze. Hoeveel slachtoffers wil die snitch maken op de eerste dag? Een fanatiekeling is het in ieder geval wel.”
“Ik vraag me echt af wie zoveel geheimen van iedereen weet,” zei Aster.
“Het moet in ieder geval een flinke roddeltante zijn.” speculeerde Ashley. “Alles oke?” vroeg hij daarna aan Aster, die zojuist het klaslokaal uit gestormd was na de mededeling over Aiofe.

“Heb ik.. Iets gemist?” vroeg Lysandra.
“Ja, ondertussen gaat het wel weer. Jem heeft me zowat verplicht tot een Quidditch-sessie, maar alles eruit slaan heeft wel goed geholpen.” Zei Aster, Ashley knikte begripvol. Alles eruit slaan was vast ook Maximus zijn tactiek geweest. “Snape's mededeling over Aiofe's verdwijning raakte even een gevoelige snaar in verband met mijn vader, dus ik ben zo'n beetje het lokaal uitgestormd.” Vertelde zijn vriend aan Lysandra. Ashley hield wijselijk zijn mond, het was aan Aster om zijn verhaal te doen. “Mijn vader is afgelopen zomer verdwenen, dus het ligt een beetje gevoelig.” Een waterige glimlach verscheen op Aster zijn gezicht. Alsof er ook maar iets te lachen viel in zijn situatie.. “Maar dat betekent dus dat jullie me even moeten briefen over huiswerk en dingen die ik gemist heb.”
Ashley sloeg zijn vriend op zijn schouder. “Je vader is een taaie, As.” Probeerde Ashley de jongen bij te staan, al wist hij niet zo goed wat hij verder moest zeggen. Het was nu eenmaal een enge situatie. Er waren genoeg auror’s die hun pensioen niet haalden. “Huiswerk van Snape is een essay van 2 perkamentvellen over het gevaar van shampoo en waarom je het ten alle tijde moet vermijden.” Deed Ashley een poging de sfeer iets luchtiger te maken en zijn vrienden aan het lachen.
Theseus kwam aangelopen, glimlachte en ging het lokaal binnen.
Niet veel later kwam ook Professor Burbage aangelopen. Een blonde vrouw met een vriendelijk gezicht. Ze liep naar de deurpost, keek naar al de aanwezige leerlingen en wendde zich tot hen. “Waar is de rest? Jordyn, Joakim en Castor?” vroeg ze bezorgd. “Ze hebben het vak niet laten vallen, toch?” vroeg ze vervolgens. “Ze staan nog wel op mijn lijst."

* Again feel free om Professor Burbage te besturen en haar vragen te beantwoorden!

[ bericht aangepast op 27 sep 2021 - 9:59 ]

27 sep 2021 - 9:56 darkurge is offline

darkurge 3074

❂ Pandora Lovegood ❂
Experimental Witch
17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • Ravenclaw Common Room • Hogwarts Uniform • alone

"Kan ik het goedmaken?” Vroeg Pandora onzeker aan Zaheer. Het was haar bedoeling niet geweest hem te kwetsen door hem alleen te laten op het feest. Ze had echt het gevoel gehad dat hij een spelletje met haar aan het spelen was, maar blijkbaar had ze het mis. Liet ze zich te veel leiden door haar vooroordelen over de jongen naast haar? Misschien... Ook Zaheer verdiende een tweede kans, net zoals ieder ander.
“Dat kan je,” Zaheer zijn helder groene ogen hielden die van Pandora gevangen. “Vanavond. Tien uur. Op de Astronomietoren. Kom alleen.” zei hij dwingend.
Pandora slikte. Dit was dan weer niet echt wat ze in gedachte had. Waarom wilde hij meteen ‘s avonds afspreken op de Astronomietoren? Of was dat normaal voor Slyterins om te doen? Pandora zou het niet weten, ze ging niet veel met Slytherin om. Op Lysandra na dan. Misschien moest ze aan haar vriendin vragen of het een normale afspreekplek was voor haar huisgenoten.
“Oke.” Stemde Pandora uiteindelijk met Zaheer in, al twijfelde ze wel over ze hun afspraak zou nakomen.

De rest van de les bleef ze stil. Er viel ook weinig tegen Zaheer te zeggen. Ze wilde hem niet opnieuw kwetsen, maar ze wilde ook niet verder ingaan op hun ontmoeting die avond. Pandora haar blik verschoof weer naar het raam en ze liet haar hoofd in haar handen rusten. Zoals wel vaker als ze naar buiten staarde kwam het einde van de les sneller dan verwacht. Ze werd pas uit haar dagdromen getrokken toen Maximus Ashley een harde klap verkocht.
Geschrokken slaakte Pandora een kreet.
“Fight, fight, fight.” Klonken Rowle en Rosier. Waren dat écht Zaheer zijn vrienden?
Haar broer verliet het klaslokaal vluchtig en Ashley werd bijgestaan door Aidan. Pandora haar hulp was niet noodzakelijk, zij moest eerst zichzelf zien te redden.
Snel stond ze op en begon haar spullen in haar tas te proppen. “Ik heb een tussenuur.” Zei ze tegen Zaheer. “Theo.” Wendde ze zich daarna tot de Hufflepuff voor hen. “Wil je mijn doxy eieren bekijken?” haar stem klonk zenuwachtig, maar dat maakte haar niet uit. Ze moest Zaheer weten af te schudden. “Volg jij geen Muggle Studies?” Vroeg ze daarna aan Zaheer, voordat Theo op haar vraag kon antwoorden.
‘’Ik..wat?” bracht Theo verward uit. ‘’Ik h...ik heb nu les, maar laat me weten wanneer het je uitkomt?’’
Pandora bleef op deze manier alsnog met Zaheer achter en zag hoe zijn gezicht betrok. “Dag Panda.” zei hij, waarna hij zich omdraaide, zich bij Rowle en Rosier voegde en liep richting de deur. Nog heel even draaide de Slytherin zich om voor hij het klaslokaal verliet. Pandora ontmoette zijn ogen opnieuw. “Wees op tijd vanavond.”
Met hartslag 300 stond Pandora aan de grond genageld. Waar was ze mee bezig? Langzaam stroomde het klaslokaal leeg en bleef ze uiteindelijk bijna als enige met Snape over. De gedachte om alleen met Snape in een ruimte te zijn gaf haar de motivatie om zichzelf te bevrijden uit haar schrik. Enigszins verslagen over wat er zojuist gebeurd was liep Pandora door de gangen heen. Op automatische piloot maakte ze haar weg richting de Ravenclaw Common Room. Daar aangekomen had ze nog steeds geen oog voor anderen, ze was volledig in gedachten verzonken. Wat moest ze doen? Kon ze Zaheer vertrouwen?
Met een zucht liet Pandora zich in een van de fauteuils in de leerlingenkamer ploffen en staarde naar het plafond. Moest ze het aan iemand vertellen? Ze had zoveel vragen...

[ bericht aangepast op 27 sep 2021 - 9:56 ]

27 sep 2021 - 10:18 darkurge is offline

darkurge 3074

☽ SASHA DIGGORY
16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • Hallways • Hufflepuff uniform • W. Kyra

Kyra pruilde haar lippen. “Aaawh, alsjeblieft, voor mij? Ik beloof dat ik het de moeite waard maak. Feestjes met mij zijn altijk leuk.” Probeerde haar vriendin Sasha over te halen om dit jaar nóg een keer naar een feestje te gaan.
Sasha haalde haar schouders op. “Ik zal er eens over nadenken.” zei ze mysterieus. Eigenlijk wist ze niet zo goed of ze nog naar een feestje wilde gaan. Natuurlijk was haar voornemen om dit jaar socialer te zijn, maar dat hele uitstapje van gisteren was weer genoeg sociaal contact voor de hele week. Sasha moest er op dit moment in ieder geval niet aan denken om weer in zo’n overvolle ruimte te staan.
Toch had Sasha er geen spijt van dat ze naar het Slytherin feestje was gegaan. Met een klein stemmetje liet ze dat ook aan Kyra weten én dat ze haar gemist had in de zomer.
“Niet alle feestjes door Zoya laten verpesten though. Zij komt toch niet op de leukste feestjes.” zei Kyra. Daar had ze misschien een goed punt. “Als je een keer naar een feestje van mijn huis komt, niet alles zo straks geregeld als bij Slytherin en draag wat je maar wilt. Gele pyjama’s ook toegestaan,” vertelde ze glimlachend.
Sasha grinnikte. “Oké. Ik weet het goedgemaakt. Als Gryff een feest organiseert dan kom ik wel langs.” zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht.
“Hoe denk je dat Snape zou reageren als wij in pyjama naar zijn les zouden komen?” ging Kyra verder.
Deze keer bleef het niet bij een grinnik, maar lachte Sasha hard. Ze zag meteen voor zich hoe Kyra en zijzelf in pyjama het klaslokaal binnen liepen en hoe witheet Snape zou worden.
“Ja als we levensmoe zijn dan moeten we dat maar doen denk ik.” grapte Sasha. “Maar, misschien zijn Snape en Zoya wel familie joh. Allebei zo’n hekel aan pyjamas... slecht gehumeurd... ik zie het verband.”

Met Kyra haar arm om haar middel en haar eigen arm om Kyra haar schouders verliet Sasha het Defense Against the Dark Arts lokaal. Hun gesprek over snoepjes was nog niet voorbij, want ook Kyra wilde weten wat voor soort snoepje zij was.
“Als jij een lolly bent, dan ben je in ieder geval een Acid Pop. Of brand jij geen gaten in tongen?” liet Sasha haar weten.
”Hmm, vind je me zo’n zuurpruim?” vroeg Kyra gespeeld gekwetst. Dramatisch legde ze haar hand op haar borstkas. “Ik ben heel lief hoor, als je het verdiend tenminste. Hoe dan ook, er is maar één manier om daar echt achter te komen, niet?”
Sasha schudde haar hoofd. “Dat klopt. Ik zal het eens aan Rowle en Rosier vragen, zij hebben wel ervaring met jou toch?” grapte Sasha, waarna ze vroeg naar Kyra haar lesrooster. Zelf had ze een vrij uur. Normaliter zou ze of terug gaan naar haar Common Room of wiet roken op een van de courtyards van de school, maar in het gezelschap van Kyra wist ze niet zeker wat ze moest doen.
“Oh, ik heb geen idee of ik de enige ben.” antwoordde ze op de vraag of Kyra de enige was die geen Muggle Studies volgde in haar huis. “Mochten ze me wel uit de Common Room gooien, ben ik dan welkom in die van jou?”
Sasha keek even bedenkelijk. “ Van mij mag het. Maar niet vergeten dat ik niet de enige Puff ben. We hebben zojuist gezien dat Novalie erg haar best doet als Prefect, dus ik weet niet of ze voor jou zo maar een uitzondering maakt, maar.. ” Ze wilde nog een opperen dat ze misschien gewoon ongezien langs Novalie en haar andere huisgenoten zou moeten sneaken, maar Illias liep met snelle passen langs hen door de gang. Sasha had het gevoel alsof er een steen in haar middelste was gevallen. Ineens voelde alles zwaar en koud aan. Een voordeel had de herinnering aan haar ex-vriend wel, het maakte de beslissing voor haar tussenuur heel makkelijk: wiet roken it is.
“Ik ga denk ik even naar buiten.” Liet Sasha Kyra afwezig weten, terwijl ze Illias nakeek. Of moest ze hem juist achterna gaan... en confronteren?

27 sep 2021 - 23:57 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

Eindelijk kreeg ik Maximus zijn aandacht door de pen die ik nog in mijn hand had naar zijn hoofd te smijten. Ik dacht niet echt na bij de gevolgen die mijn handelingen zouden hebben; het enige wat voor mij telde, was dat niemand Ashley zo behandelde als Maximus gedaan had. Tenzij hij er een gegronde reden voor had. Dan zou ik er nog over na willen denken.
De geïrriteerde blik die hij me schonk, lieten mijn woorden feller klinken dan in eerste instantie de bedoeling was. Mijn focus lag volledig op de boom voor me waardoor ik Joakim niet aan hoorde komen tot ik zijn hand op mijn schouder voelde. “Ik heb alles onder controle,” gromde ik naar hem – al stond ik toe dat zijn hand op mijn schouder bleef. Ik was gek op deze jongen, maar bezorgdheid was wel het laatste wat ik op dit moment nodig had.
Vervolgens nam Maximus het woord. “Hij moet gewoon met z’n poten van m’n zusje afblijven. Het heeft al lang genoeg geduurd, dat gedoe tussen hen,” legde hij me geïrriteerd uit. “En moet jij niet naar Muggle Studies zoals heel Gryffindor?” Ik kneep mijn ogen samen en legde mijn hoofd iets meer achterin mijn nek. “Ik sta eigenlijk wel prima hier. Je hebt toch geen last van me, ofwel?” daagde ik hem verder uit.
“Ash is toch, oké? Hij gaat echt niet dood van één klap. Hij begrijpt het wel,” wist Maximus nog uit te brengen waarop ik een schamper lachje uitstootte. “Okay, leg me die logica eens uit want klaarblijkelijk ben ik ‘te dom’ om die te begrijpen. Wat, bij de baard van Merlijn, zou Ashley moeten begrijpen aan het feit dat je hem een stoot voor zijn harses verkocht? Heb je überhaupt ooit met je zusje gepraat over dat alles kan berusten op één groot misverstand. Echt, waar heb jij last van?”
Joakim wierp zich ertussen. “Jij hoort met je poten van mijn vrienden af te blijven. Prima als je het ergens niet mee eens bent, maar je kunt ook praten in plaats van te slaan.” Op dat moment voelde ik de ogen van Madigan over mij en Joakim heen gleden. De manier waarop haar ogen stonden, lieten mij de hand van mijn vriend van mijn schouder afschudden. Hij maakte me zwak, iets wat ik me nu niet kon veroorloven. Hoewel hij het vast lief bedoelde, leek het alsof ik zijn steun nodig had om Maximus aan te kunnen. Niets was minder waar.
De bewegingen van Madigan verloor ik niet uit het oog. Ik zag hoe ze kalmpjes door haar hurken ging om mijn balpen op te rapen waarna ze deze aan mij overhandigde. Een paar seconden aarzelde ik en bleef ik haar aankijken waarna ik de pen aanpakte. “Volgens mij ben je deze kwijt geraakt. Ik kan in ieder geval zien waarom je een Chaser bent voor Gryffindor.” Ik trok sarcastisch mijn wenkbrauw omhoog en kon een tweede lach niet onderdrukken.
“Ehm, nee, deze pen was ik niet kwijt. Misschien had je het gemist maar ik had deze met een perfecte gooi tegen het hoofd van je vriend aangegooid. Toch bedankt,” zei ik met een grote glimlach op mijn gezicht waarna ik de pen in de zak van mijn mantel stopte. Hierop greep Madigan haar kans om haar armen claimend om de middel van Maximus heen te slaan. “Het is lief dat jullie voor Ash opkomen. Max is gewoon erg beschermend over zijn zusje. Niemand wilt dat een dierbare iets overkomt, toch?”
Waar ik eerst Madigan erbuiten had willen houden, maakte ze het me verdomd lastig door zich zo in mijn conversatie te vermengen. “Hebben jullie je anders ooit wel eens afgevraagd of die briefjes van de zogenaamde ‘snitch’ geen grote grap is, slechts gebaseerd op roddels in plaats van feiten?” Ik kruiste mijn armen voor mijn borst en liet mijn blik glijden van Madigan naar Maximus. “Misschien dat ik deze vraag aan Miss Lovegood hier moet stellen aangezien het ernaar uit ziet dat zij al het denkwerk voor je doet,” vervolgde ik, de impulsieveling dat ik was.

[ bericht aangepast op 27 sep 2021 - 23:59 ]

I have seen my own sun darkened

29 sep 2021 - 13:16 Culloden is offline

Culloden 546

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • Hufflepuff Common Room • Hufflepuff uniform • with Julian

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

Het klonk best leuk om je vakantie te kunnen doorbrengen met een hele groep vrienden. Alina had echter niet zo heel erg veel vrienden thuis, maar gelukkig wist haar familie dat wel goed te maken. Met een avontuurlijke vader zoals de hare viel er altijd wel wat te beleven. Zeker nu hij zijn job als magizoologist serieuzer nam. Het viel ook goed mee dat ze haar broer dan vaker kon zien.
'Het helpt dat de schooljaren hier nogal bijzonder zijn. Dat is een goede afleiding,' grinnikte Julian nadat ze verder had gevraagd over het onderwerp vrienden missen. Ze kon een eigen lach dan ook niet onderdrukken bij het horen van de ironie. Het was ieder jaar inderdaad wel weer wat.
'Ik heb meer moeite met niet per ongeluk iets verklappen over de wizarding world. Sommige vrienden zouden het echt te gek vinden.' Alina knikte begrijpend.
'Volgens mij had ik echt al lang per ongeluk mijn mond voorbij gepraat.' Het behoorde ook gewoon tot hun dagelijkse leven, dus een verspreking was snel gebeurd. 'Gelukkig kan je hier de rest van het jaar je enthousiasme over magie kwijt,' vervolgde ze glimlachend.

Zoals zovelen vandaag, hadden ze het al snel over de snitch en de verdwijning van Aoife. Julian leek erg gefrustreerd te zijn over het hele gebeuren en dat begreep Alina maar al te goed. Als één van hen nu al zomaar kon verdwijnen, dan wou ze liever niet weten wat er nog allemaal kon en stond te gebeuren.
'Ik heb er wel vertrouwen in dat de docenten haar snel zullen vinden, de beste tovenaars moeten dat toch wel kunnen, niet?' antwoordde Julian na haar stille opmerking over Aoife. Ze kon niet anders dan met haar vriend mee hopen, maar ergens zat er haar toch iets dwars. Het zat echter in haar aard om positief te denken, ook al voelde het niet helemaal goed aan.
'Vast wel,' begon ze. 'Ik denk in ieder geval niet dat Dumbledore het zal loslaten vooraleer ze gevonden is.' Daar ging ze dan toch van uit. Persoonlijk had ze best veel vertrouwen in het schoolhoofd.
Toen Julian naar de identiteit van de snitch vroeg, moest ze hem het antwoord schuldig blijven. 'Geen idee. Ik vind het sowieso al een vreemd idee dat iemand zo gemeen wil en kan zijn tegenover zijn of haar medestudenten.' Na een korte stilte voegde ze er nog aan toe dat het vast iemand moest zijn die veel om bloedstatus gaf.
'Dat moet wel, anders zouden ze nooit het bericht van Lysandra verspreid hebben,’ was Julian het met haar eens. Alina vond het nog steeds echt onnodig en hoopte maar dat haar vriendin een beetje oké was.
'Denk je dat er nog meer geheimen verspreid gaan worden?' vroeg ze vervolgens aan de jongen tegenover haar. Hij haalde zijn schouders op waarna hij even leek na te denken over een antwoord.
'Ik ben bang van wel. De vraag is eerder; wie wordt de volgende?' Daar wou Alina niet eens over nadenken. Had ze zelf een geheim dat waardig genoeg was om verspreid te worden? En aan wie had ze het dan allemaal verteld? Gelukkig begon Julian al snel weer over het onderwerp van hun verslag: Dementors.
'Heb jij ooit een Dementor gezien?' Haast onmiddellijk schudde ze met haar hoofd. De gedachte alleen al deed haar haast rillen van angst. Het moest echt vreselijk zijn om zo'n wezen tegen te komen.
'Nee, gelukkig niet! Ik heb alleen de verhalen over Harry Potter in het derde jaar gehoord.' De arme jongen leek toen wel het uitgelezen doelwit te zijn geweest voor de Dementors. Er circuleerden dan ook heel wat verhalen en geruchten. 'Ik weet niet eens hoe ik een deftige patronus moet oproepen,' mompelde ze teleurgesteld. Ze zou het in ieder geval graag leren.
'Jij wel dan?' wou ze van hem weten. 'Volgens mij moet het echt vreselijk zijn om er eentje tegen te komen.'

[ bericht aangepast op 29 sep 2021 - 13:17 ]

Nothing is impossible in my own powerful mind.

2 okt 2021 - 16:23 darkurge is offline

darkurge 3074

MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
18 years old • Slytherin • Beater • 3rd floor hallway • Hogwarts Uniform • w. Madigan, Jordyn & Joakim

Maximus begreep de ophef die was ontstaan na de les niet helemaal. Zelf was hij grotendeels al over het hele drama heen. Ashley zou nu wel begrijpen dat hij Pandora met rust moest laten. Er viel niks meer om over te praten. Probleem opgelost. Eerst voegde Jordyn zich als een doorgefokte chihuahua zich bij Madigan en hem. Daar ging de spanning tussen Mads en hem... Zijn vriendinnetje had net nog op haar tenen gestaan met haar handen rustend op zijn borst. Maar door de komst van Gryff no.1 had Madigan zich van Maximus losgemaakt. Het duurde niet lang voordat Gryff no. 2 zich ook bij hen voegde. Joakim legde een hand op de schouder van Jordyn, waarop zij “Ik heb alles onder controle,” snauwde. Maximus keek haar ongeloofwaardig aan. Als Mads ooit zo tegen hem sprak dan was hun relatie snel voorbij.
“Jij hoort met je poten van mijn vrienden af te blijven,” blijkbaar wilde Joakim ook de held uit hangen. Hoe vermoeiend zou het zijn om in die afdeling te zitten, vroeg Max zichzelf af. Iedereen in het rood gouden uniform had een soort saviour complex, erg irritant. “Prima als je het ergens niet mee eens bent, maar je kunt ook praten in plaats van slaan.”
“Ik sta eigenlijk wel prima hier. Je hebt toch geen last van me, ofwel?” probeerde ook nog eens Jordyn bijdehand te doen. Het was een treurige poging, vooral gezien Max wist hoe gemeen iemand echt kon zijn. Dat had hij vaak genoeg gezien van Madigan. Vergeleken met haar was Jordyn een slap aftreksel van een gemene kleuter in de zandbak.
Maximus rolde slechts met zijn ogen. Waar bemoeiden ze zich überhaupt mee?

“Volgens mij ben je deze kwijt geraakt. Ik kan in elk geval zien waarom je een Chaser bent voor Gryffindor.” Madigan wendde zich tot Jordyn en gaf haar haar pen terug die ze zojuist tegen Max had aangegooid. Vervolgens sloeg zijn vriendin haar arm om hem heen. “Het is lief dat jullie voor Ash opkomen. Max is gewoon erg beschermend over zijn zusje. Niemand wilt dat een dierbare iets overkomt, toch?”
“Ehm, nee, deze pen was ik niet kwijt. Misschien had je het gemist maar ik had deze met een perfecte gooi tegen het hoofd van je vriend aangegooid. Toch bedankt,” zei Jordyin glimlachend. Was ze altijd al zo lelijk of viel het Max nu pas op?
“Hebben jullie je anders ooit wel eens afgevraagd of die briefjes van de zogenaamde ‘snitch’ geen grote grap is, slechts gebaseerd op roddels in plaats van feiten?” Jordyin kruiste haar armen. “Misschien dat ik deze vraag aan Miss Lovegood hier moet stellen aangezien het ernaar uit ziet dat zij al het denkwerk voor je doet,”
Miss Lovegood . Het klonk mooi. Maximus keek naar Madigan en besefte zich door Jordyn haar woorden dat Madigan ooit wel eens zo zou kunnen heten. De woede die toch al aan het afzwakken was, leek compleet te zijn verdwenen. De gedachte aan Madigan met zijn achternaam maakte hem zo gelukkig, dat het hele incident van die ochtend te verwaarlozen was.
“Hee, genie, ik heb het aan m’n zusje gevraagd en wat er over haar en Ash stond was volgens haar waar. En Panda is niet echt iemand die over dingen liegt. Helaas.” Zei Max tegen Jordyn. Het zou makkelijker zijn geweest als Pandora alles ontkend had, maar zo zat ze niet in elkaar. In zijn hele leven had hij zijn zusje slechts een paar keer zien liegen. “Maar Joakim kan ons vast verder opheldering geven, want over jou stond ook iets geschreven toch?” Maximus sloeg zijn arm om Madigan heen en keek verwachtingsvol naar de jongen. Het was niet perse vervelend bedoeld, maar als hij er een punt van wilde maken dat Max overstuur werd door wat er over zijn zusje stond, was hij ook wel nieuwsgierig hoe Joakim omging met de roddel over zichzelf. "Is dat waar? of hebben jullie al geneukt?"

[ bericht aangepast op 2 okt 2021 - 19:27 ]

2 okt 2021 - 22:14 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

Amira Lucretia Black

16 ✦ Slytherin Chaser ✦ Slytherin uniform + hair ✦ met Castor ✦ Hallway

〚 The kindest words my father said to me: women like you drown oceans. 〛

Haar irritatie-gehalte was de afgelopen minuten behoorlijk gestegen door Castor zijn woorden. Ze snapte dat haar broer zich zorgen maakte om Aiofe, maar ze kon het niet waarderen dat hij zo praatte over Dmitri, die een goede vriend was. Amira wilde op dit moment dat ze haar mond gehouden had erover. In dit gedoe had ze geen zin. Mannen.
Het gesprek leek ook het humeur van Cas er niet veel beter op te maken. Amira rolde met haar ogen toen ze hoorde wat hij chagrijnig bromde.
‘’Jij gelijk? Daar zijn de meningen pas over verdeeld. Je weet toch dat de jongste altijd gelijk heeft.’’ onderbrak ze hem. Als ze zich niet in de huidige situatie bevonden, was ze zich serieus gaan afvragen of hun ouders niet een foutje hadden gemaakt met wie van de twee de oudste was. Zijn opmerking over Quidditch en over een zogenaamd ‘trucje’ liet haar kort lachen. ‘’Alsjeblieft zeg Cas, wij hebben geen trucjes die jij suggereert nodig om te winnen van Gryffindor.’’ zei ze. Ze had alle vertrouwen in het team van Slytherin. Trucjes om van Gryffindor te winnen waren absoluut niet nodig.
Ongelovig had ze hem aangekeken toen hij suggesteerde dat Dmitri wat te doen had met de verdwijning van Aiofe. Ze wist niet wat ze hoorde.

Haar woorden over hoe Cas beter met Dmitri samen kon werken om enige informatie te verkrijgen hadden weinig effect. Praten tegen een muur deed ze. Zoals verwacht. Waarom ze het nota bene probeerde wist ze niet.
“Ze zeggen toch altijd dat met dit soort shit de dader vaak iemand is die dicht bij het slachtoffer staat? Nou, wie weet. Dat joch is vast niet zo onschuldig.” zei Castor en na even stil te zijn geweest en na een hand door zijn haren te hebben gehaald, ging hij verder: “Okay, laat dat maar zitten. Maar het is toch verdacht dat hij mij gelijk zo sus behandeld? Ik weet niet hoor, Ami.’’
Even schudde ze met haar hoofd. ‘’Dat zeggen ze ja,’’ Amira wilde niet toegeven dat Castor gelijk had over het dader-ding, maar hij had gelijk. ‘’maar Aiofe heeft genoeg vrienden. Heel Hufflepuff zou dan verdacht zijn.’’ Het andere gedeelte van zijn zin wilde ze liever negeren. ‘’Jij behandeld hem sus, hij behandeld jou sus. Surpise.’’ zei ze sarcastisch. ‘’Ik heb geen zin in dit gedoe dat je hebt met Dmitri. Boeien dat jullie elkaar niet mogen. Jullie maken je allebei zorgen om Aiofe, dus schuif het hele elkaar niet mogen aan de kant tot ze weer terug is.’’ vervolgde ze gepikeerd.
Ze zuchtte even. Dat klonk gemeen en alsof ze een bitch was. Kort beet ze op haar onderlip. ‘’Shit, sorry, dat moest er niet zo uitkomen.’’ verontschuldigde ze zich op een schuldige toon. Een hand legde ze even op zijn schouder. ‘’Luister Cas, ik beloof je dat we Aiofe gezond en wel vinden, oké?’’ zei ze op een zachte toon. ‘’Het heeft nu geen zin om zonder bewijs met vingers te gaan wijzen.’’

De tandwielen in haar brein gingen aan het werk toen Cas vroeg of een van hun klasgenoten hier wat mee te maken kon hebben. Dat er studenten waren met een….problematische familie, was geen geheim. Toch leek het haar niet dat een student er achter zat. Zacht had ze toegegeven dat ze het niet wist en dat het niet logisch klonk.
”Niks hier aan is logisch,” zuchtte Castor. “Als het niet een student is, dan zou het een van de professoren moeten zijn. Of een van de Aurors die zogenaamd de school moeten bewaken?”
Met de nieuwe professoren van de afgelopen jaren, zou het Amira niet verbazen dat de nieuwe professor ook sketchy was. Alleen zag professor Slughorn er nou niet bepaald uit alsof die een student zou kidnappen. De enige die er sketchy genoeg voor was was Snape, al zou ze dit nooit echt hardop zeggen.
‘’Wat zou een professor of een Auror met Aiofe willen?’’ bedacht ze hardop. Aurors zou alleen kunnen als er Deatheaters aan het infiltreren waren. Wat idioot klonk. Het worst-case-scenario die er nu rondging in haar brein sprak ze maar niet uit. Cas zou haar vast in St. Mungo’s droppen.
‘’Heb je nu geen Muggle Studies?’’ vroeg ze, om haar eigen gedachten af te leiden van de idiote gedachte. ‘’Of ben je van plan om naar McGonagall te gaan voor informatie of iets?’’

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

3 okt 2021 - 10:02 Reeses is offline

Reeses 1279

Lysandra Black
Sixteen years ● Slytherin ● Bloedverraadster ● Outfit: Slytherin uniform ● W/ Aster and Ashley @Muggle Studies

“Ja, ondertussen gaat het wel weer,” beantwoordde Aster Ashley’s vraag. “Jem heeft me zowat verplicht tot een Quidditch-sessie, maar alles eruit slaan heeft wel goed geholpen.”
Lysandra keek de twee jongens beurtelings aan, maar kon uit hun woordenwisseling niet opmaken wat er precies aan de hand was, tot Aster zich tot haar richtte. “Snape’s mededeling over Aiofe’s verdwijning raakte even een gevoelige snaar in verband met mijn vader, dus ik ben zo’n beetje het lokaal uitgestormd.”
Het bleef even stil en Lysandra keek de Gryffindor met een lichte frons aan. Zijn vader?
“Mijn vader is afgelopen zomer verdwenen, dus het ligt een beetje gevoelig.” Afschuw kwam in Lysandra op en heel even legde de Slytherin een troostende hand tegen de Gryffindors bovenarm. “Oh Aster, wat verschrikkelijk,” zei ze zachtjes, haar toon een en al medelevend. Dat de jongen nog kon glimlachen.. “Als we je kunnen helpen…”
Lysandra kon zich goed voorstellen dat hij en zijn moeder machteloos stonden, nu ze van niks wisten en enkel in het duister tastte.
“Maar dat betekent dus dat jullie me even moeten briefen over huiswerk en dingen die ik gemist heb,” vervolgde Aster. Lysandra wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Hoe kon hij nu aan huiswerk denken?
“Je vader is een taaie, As,” zei Ashley opbeurend. “Huiswerk van Snape is een essay van 2 perkamentvellen over het gevaar van shampoo en waarom je het ten alle tijde moet vermijden.”
Lysandra grinnikte, hoewel de humor erin wat ver te zoeken was.
Ze wist dat Asters vader een auror was, terwijl haar vader juist een death eater was. Hoewel Caspar Black over díé functie nooit sprak en het ook niet algemeen bekend was, wist Lysandra dat haar vader op hoog aanzien bij You-know-who stond – al sprak ze daar met niemand over.
Een ongemakkelijk gevoel bekroop Lysandra. Zou haar vader achter de verdwijning van Asters vader zitten? Hij zou er ongetwijfeld meer vanaf weten. Zou ze het hem kunnen vragen, zonder direct zijn achterdocht op te wekken?
Theseus, de enige Hufflepuff die het vak volgde, liep langs hen heen het lokaal in en Lysandra zwaaide even als reactie op zijn glimlach.

Afleiding kwam in de vorm van professor Burbage, die Lysandra graag mocht. Muggle Studies vond Lysandra oprecht één van de leukste vakken, wat ongetwijfeld ook kwam door de leerlingen die het vak volgden.
“Waar is de rest? Jordyn, Joakim en Castor?” De stem van hun professor klonk bezorgd. “Ze hebben het vak niet laten vallen, toch? Ze staan nog wel op mijn lijst.” Lysandra wierp een blik op de twee jongens. “Ik geloof het niet, professor,” antwoordde Lysandra. “Ze zijn vast nog bij Defense Against the Dark Arts. Er was nogal wat, euh, commotie zeg maar,” legde Lysandra uit.
Opnieuw bekroop haar een ongemakkelijk gevoel toen Lysandra aan de verdwenen Aiofe dacht en aan de blik van hun professor te zien, dacht zij er precies zo over. “Dat snap ik,” reageerde ze dan ook begripvol. “We kunnen het er straks in de les nog even over hebben, als daar behoefte aan is. Komen jullie zo naar binnen?”
Ze knikte hen bemoedigend toe voor ze terug het lokaal in liep. “Ash heeft gelijk,” hervatte Lysandra hun gesprek. “Je vader is niet voor niets een auror. Die zijn getraind voor zoiets, die red zich wel. Dat weet ik zeker.”
Vervolgens gaf ze Ashley een plagende duw. “Als Aster dat inlevert, mag hij de rest van het schooljaar nablijven bij Snape. We moeten een opstel over dementors schrijven.” Dat laatste was vooral aan Aster gericht. “We kunnen vanmiddag naar de bibliotheek gaan en alvast een begin maken?,” opperde Lysandra toen. Ze kon zich voorstellen dat Asters hoofd absoluut niet naar huiswerk stond en misschien konden ze hem er zo een beetje doorheen helpen.

"I am not a product of my cirsumstances,
I am a product of my decisions"

5 okt 2021 - 22:04 Novalunosis is offline

Novalunosis 525

Julian Nolan Lartius

''In a world where you can be anything be kind''

Hufflepuff — Chaser – Hufflepuff Uniform — Hufflepuff Common Room – With Alina

Nadat Julian had toegegeven dat het moeilijkste gedeelte het geheim houden van de Wizarding World was, had Alina instemmend geknikt en hem verteld dat zij allang had mond voorbij zou hebben gepraat. Julian reageerde daarop door uitbundig te knikken. ''Ik heb zo vaak zo dichtbij gezeten,'' zei hij waarbij hij met zijn hand gebaarde hoe dichtbij dat daadwerkelijk was; enkele millimeters. ''Het scheelde soms echt niets.'' Het was dan eigenlijk ook wel een van de grootste risico's die hij nam, dat terwijl hij helemaal niet het soort persoon was dat veel risico's nam. Desondanks was dit een risico wat hij graag nam, aangezien hij beiden werelden graag wilde behouden zoals ze nu waren.
'Gelukkig kan je hier de rest van het jaar je enthousiasme over magie kwijt.' Julian knikte daarop instemmend. Zijn enthousiasme hoefde niet helemaal te verdwijnen; enkel tijdens de vakanties. ''Zoals over mythische wezens, hoewel ik niet zo enthousiast meer ben over Dementors,'' zei hij doelend op het verslag. De wezens hadden hem altijd al het meeste geïnteresseerd, hoewel het niet veel scheelde met de andere onderwerpen zoals Toverdranken of de magie in het algemeen.

Aiofe bleef ook nog het onderwerp van de dag, en Julian ging er eigenlijk niet vanuit dat dit zou veranderen tenzij ze haar vandaag zouden vinden. Ook Alina stemde ermee in dat de docenten, en dan met name Dumbledore, de zoektocht niet zomaar zouden staken. Hopen dat dat waar was, en hun eigen ogen openhouden was dan ook het enige wat ze nog konden doen.
Het kwam niet als een verassing dat Alina geen weet had over de identiteit van de Snitch. Het was jammer, maar hij kon het haar niet kwalijk nemen. Als iemand iets wist over de Snitch dan was dat hoogstwaarschijnlijk al naar voren gekomen, mits die persoon niet bij de Snitch hoorde.
Nadat ze het kort hadden gehad over de Snitch kwam ook dat onderwerp tot einde, wat maar goed was ook. Eigenlijk had Julian wel genoeg nagedacht over de Snitch, het maakte zijn humeur er niet beter op. Bovendien zouden de gesprekken over de Snitch er niet voor zorgen dat de Snitch zou stoppen. Sterker nog, misschien vond de Snitch al die aandacht juist leuk.
Hij had het onderwerp in ieder geval teruggeleid naar het verslag voor hen, wat inmiddels steeds meer invulling kreeg.
Tot zijn geluk gaf Alina aan nog nooit een Dementor te hebben gezien. Hij wenste het niemand van zijn vrienden toe om in aanraking te komen met de wezens. Volgens de verhalen die rondgingen waren het echt vreselijke wezens.
'Ik weet niet eens hoe ik een deftige patronus moet oproepen,' melde Alina met een duidelijke toon van teleurstelling in haar toon. Hij kon zich daar wel in vinden, aangezien hij zelf geen Patronus kon creëren. ''Het klinkt een beetje stom, maar ik heb genoeg blije herinneringen alleen geen een is sterk genoeg, '' vertrouwde hij haar toe, ''Ik wil eigenlijk alleen maar weten wat voor dier mijn Patronus zou zijn,''’ voegde hij eraan toe met een lach. Natuurlijk was het ontzettend tof om een Patronus uit te kunnen voeren, maar in de praktijk was het niet zo erg hard nodig. Het ontdekken van welk wezen zijn Patronus zou zijn voelde een beetje zoals het opzoeken van je sterrenbeeld of je MBTI-type. Kortom, alsof je iets over jezelf geleerd hebt.
''Misschien moeten we het een keer oefenen,'' stelde hij grinnikend voor, al ging hij er niet vanuit dat ze het aanbod serieus zou nemen.
''Jij wel dan? Volgens mij moet het echt vreselijk zijn om er eentje tegen te komen.'' Ter reactie schudde Julian zijn hoofd. ''Gelukkig niet en als ik alle verhalen moet geloven dan hou ik dat graag zo.''

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

6 okt 2021 - 13:15 Culloden is offline

Culloden 546

Aster Muir

17 • Gryffindor • Beater • Muggle Studies • with Lysandra & Ashley

“When angry, count four. When very angry, swear.”

Zonder kleerscheuren had Aster zijn verhaal over zijn vader gedaan. Twee keer uitbarsten op korte tijd zou ook wat overdreven zijn. Gelukkig had hij zijn eerste frustraties al achtergelaten op het Quidditch veld. 'Oh Aster, wat verschrikkelijk.' Het medeleven in Lysandra's stem viel niet te missen en Aster wist eigenlijk niet of hij daar nu blij mee was of niet. 'Als we je kunnen helpen…' Hij glimlachte dankbaar naar haar.
'Maar dat betekent dus dat jullie me even moeten briefen over huiswerk en dingen die ik gemist heb.' Het was een duidelijke poging om van onderwerp te veranderen, dat hadden ze andere twee waarschijnlijk ook wel gewoon door. Ashley sloeg dan ook bemoedigend tegen zijn schouder.
'Je vader is een taaie, As. Huiswerk van Snape is een essay van 2 perkamentvellen over het gevaar van shampoo en waarom je het ten alle tijde moet vermijden.' Hoewel het een running joke onder de leerlingen was, bleef Aster het grappig vinden. Al vond hij eigenlijk alles wat spotte met Snape gewoon grappig. De man had dan ook de persoonlijkheid van een vogelverschrikker: hij zag er niet uit en joeg alles en iedereen rondom zich weg. Hij keek Ashley dan ook uitdagend aan, maar hun onderonsje werd al snel onderbroken door Professor Burbage die aan kwam wandelen.
'Waar is de rest? Jordyn, Joakim en Castor?' Ze klonk oprecht bezorgd om de drie ontbrekende studenten. 'Ze hebben het vak niet laten vallen, toch? Ze staan nog wel op mijn lijst.'
'Ik geloof het niet, professor, ze zijn vast nog bij Defense Against the Dark Arts. Er was nogal wat, euh, commotie zeg maar.' Ze leek al wat rustiger te worden na Lysandra's uitleg. Die verdomde snitch, Joakim moest zich echt rot voelen nu, al had hij geen idee wat er juist over hem geschreven was.
'Dat snap ik. We kunnen het er straks in de les nog even over hebben, als daar behoefte aan is. Komen jullie zo naar binnen?' Ook Aster knikte bevestigend vooraleer ze haar lokaal binnen wandelde.
'Ash heeft gelijk, je vader is niet voor niets een auror. Die zijn getraind voor zoiets, die red zich wel. Dat weet ik zeker,' sprak Lysandra hem bemoedigend toe. Hij kon niet ontkennen dat het fijn was om dat van zijn vrienden te horen. Zo gaf het hem toch nog een beetje hoop. 'Als Aster dat inlevert, mag hij de rest van het schooljaar nablijven bij Snape. We moeten een opstel over dementors schrijven.' Ashley kreeg een plagerige duw terwijl Lysandra hem het juist huiswerk doorspeelde.
'Als ik niet al in de problemen zat bij Snape had hij zijn verslag over shampoo wel gekregen hoor!' antwoordde hij lachend. Normaal ging hij zo'n uitdagingen niet uit de weg, maar als hij de rest van het jaar het lokaal nog binnen wou kon hij zich beter een beetje gedeisd houden. Zeker na zijn optreden van daarstraks.
'We kunnen vanmiddag naar de bibliotheek gaan en alvast een begin maken?' stelde Lysandra vriendelijk voor. Aster dacht even na over zijn rooster en knikte toen.
'Na Potions ben ik vrij tot vanavond, dus graag,' antwoordde hij dankbaar. Een verslag over dementors leek hem niet echt makkelijk, dus samenwerken was wel handig. En daarbij had hij toch een vrije namiddag tot de Quidditch training van vanavond. 'Zullen we maar naar binnen gaan dan?' stelde hij aan de twee voor. Hij liep alvast het lokaal binnen en pikte een tafeltje achter Theo uit om te gaan zitten.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

9 okt 2021 - 19:32 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

Miran Perceval Crawfort

16 ― Slytherin ― Quidditch Beater ― Slytherin uniform ― with [~~b]Dmitri~~ Zoya[/b] ― Hallway

〚 I should've trusted my trust issues. 〛

Het was vermakelijk om te zien hoe de chaos losbrak in het Defence Against the Dark Arts lokaal toen de les voorbij was. Grijnzend had Miran toegekeken hoe Max Ashley een klap gaf.
De eerste dag was nog maar net van start of er was al chaos. Misschien was die snitch vermakelijker dan hij eerst dacht. Zolang de snitch Zoya en Illias, zijn vrienden en hemzelf met rust liet in ieder geval. Heel Hogwarts hoefde niet al hun geheimen te weten.
Zelf had hij niet veel geheimen, er waren niet veel dingen waar Miran zich voor schaamde of wat hem uitmaakte dat anderen het wisten. Als hij iets privé wilde houden, wilde hij dit dan ook echt privé houden.
Net zoals de rest van de leerlingen pakte Miran zijn tas in toen Snape het einde van de les had aangekondigd en volgde b]Dmitri[/b] richting de uitgang van het lokaal, vragende of hij meteen naar professor Sprout wilde of eerst naar Josephine in de bibliotheek.
“Laat ik eerst maar langs Josie gaan, voordat ze zich bedenkt en me geen bijles meer wilt geven.” antwoordde hij. Het klonk als iets wat Josephine zou doen en Miran was blij dat hij geen bijles nodig had, vooral van haar. “Loop je mee richting de bieb of moet je ergens anders naar toe?”
Even dacht hij na. Hij wilde het liefst nog meer tijd spenderen met Dmitri, maar aan de andere kant had hij ook geen zin aan Josephine.
Zijn ogen vielen op Zoya die wat beduusd in de hal stond. Wat was daar aan de hand?
‘’Ik denk dat ik maar eens ga kijken of Zoya nog moordneigingen richting ons heeft,’’ zei hij na even stil te zijn geweest. ‘’misschien verstandig om te peilen.’’
Vervolgens volgden zijn ogen de blik van Dmitri. Weer een stuk perkament. Ditmaal waren het Lysandra en Joakim die aan de beurt waren.
‘’Huh,’’ mompelde hij nadat hij het had gelezen. Miran snapte niet helemaal waarom de seksualiteit van Joakim iets was wat onder de ‘sappige roddels’ viel, net zoals hij vanochtend ook niet snapte waarom het interessant was dat Weirdo Lovegood zoende met Ashley.
Al viel het wel onder de zogenaamde ‘sappige roddels’, iemands seksualiteit was alleen de zaak van diegene. ‘’die snitch heeft het er maar druk mee.’’ wist hij uiteindelijk alleen maar uit te brengen. Het kwam niet vaak voor dat hij niet wist wat precies te zeggen.
Het hele snitch gebeuren drukte hij naar de achterkant van zijn hoofd en hij keek Dmitri even aan.
‘’Ik zie je later wel,’’ Wederom een moment waar hij niet wist wat te zeggen. Na even te hebben geglimlacht naar Dmitri, maakte hij zijn weg richting zijn zus.

Eenmaal daar aangekomen legde hij een arm over haar schouder heen. "Zusje," begroette hij haar. "waarom zie je er zo..beduusd uit?" De lichte bezorgde toon kon hij niet uit zijn stem houden.
"Of ben je aan het bedenken hoe je van me af gaat komen?" Was zijn poging om wat minder bezorgd over te komen en wat luchtigheid te creëren.

[ bericht aangepast op 9 okt 2021 - 19:35 ]

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

10 okt 2021 - 12:24 Basim is offline

Basim 18653

Joakim Berglund

16 — Gryffindor — Rebel Prefect — Quidditch Keeper — with Jordyn, ~~Max and Madigan~~ — somewhere in the hallways

❝ Another fine day ruined by responsibility. ❞

Joakim was aan komen rennen op een confrontatie tussen Jordyn en de twee Slytherins, Max en Madigan. Om Jordyn te tonen dat hij er voor haar was, legde hij zijn hand op haar schouder, al leek ze hier niet volledig van gediend te zijn. 'Ik heb alles onder controle,' merkte ze scherp op. Ergens stak het, maar aan de andere kant wist hij ook maar al te goed dat Jordyn het liefst haar eigen boontjes dopte. 'Ik ben er gewoon voor je,' fluisterde hij dan ook in haar oor, precies op het moment dat Max zijn reactie klaar had staan.
'Hij moet gewoon met z’n poten van m’n zusje afblijven. Het heeft al lang genoeg geduurd, dat gedoe tussen hen. En moet jij niet naar Muggle Studies zoals heel Gryffindor?' Ze moesten inderdaad wel binnenkort naar hun les, maar toch vond Joakim het wel belangrijk om eerst dit afgehandeld te hebben. 'Ik sta eigenlijk wel prima hier. Je hebt toch geen last van me, ofwel?' daagde Jordyn de Slytherin tegenover hen vervolgens nog uit. Ze gingen nog even door met hun gebekvecht tot Joakim het wel tijd vond om tussenbeide te komen, proberend hen met zijn woorden beiden tot wat meer kalmte te manen. Jordyn besloot alleen op dat moment dat ze zijn hand niet meer op haar schouder wilde en schudde zich los. Joakim kon de blik van pijn die over zich gezicht gleed niet tegenhouden en hoopte maar dat het niet al te zeer opviel bij de twee Slyths.
'Volgens mij ben je deze kwijt geraakt. Ik kan in elk geval zien waarom je een Chaser bent voor Gryffindor.' Madigan was ondertussen neergehurkt om iets op te rapen, waarop Joakim vervolgens zag dat ze Jordyn een pen aanbood. De zoete toon die ze gebruikte, vertrouwde hij al helemaal niet, dus hield hij haar nauwlettend in de gaten.
'Ehm, nee, deze pen was ik niet kwijt. Misschien had je het gemist maar ik had deze met een perfecte gooi tegen het hoofd van je vriend aangegooid. Toch bedankt.' Zoals gewoonlijk had Jordyn een sarcastisch antwoord klaar staan. Dit was ook het moment voor Joakim om te beseffen dat ze al begonnen was met wederzijdig geweld voor hij aangekomen was, ook al was het slechts een pen. Oh Jordyn... Dit was niet het juiste moment voor haar om zichzelf in de problemen te brengen. Hij zorgde dan ook dat hij klaar stond om de pen van haar af te pakken, mocht ze deze weer willen gooien. Gelukkig stak ze m voor nu in haar broekzak.
'Het is lief dat jullie voor Ash opkomen. Max is gewoon erg beschermend over zijn zusje. Niemand wilt dat een dierbare iets overkomt, toch?' Madigan was ondertussen weer terug bij haar vriendje en sloeg claimend een arm om zijn middel. Note to self, probeer niet zo klef te zijn met Jordyn in het bijzijn van anderen. Hij vond het maar irritant om naar te moeten kijken, al had de huidige situatie hier daar ook vast invloed op.
Jordyn was echter overduidelijk nog niet klaar en richtte nu haar pijlen verder op Madigan en Max. 'Hebben jullie je anders ooit wel eens afgevraagd of die briefjes van de zogenaamde ‘snitch’ geen grote grap is, slechts gebaseerd op roddels in plaats van feiten?' Joakim wist echter zeker dat dit niet zo was. Hij dacht Ashley wel eens over Pandora gehoord te hebben, Lyssandra volgde inderdaad Muggle Studies. En dan was er zijn geheim, dat inderdaad ook maar al te waar was. Hij betwijfelde of Max of Madigan erin zou trappen. 'Misschien dat ik deze vraag aan Miss Lovegood hier moet stellen aangezien het ernaar uit ziet dat zij al het denkwerk voor je doet,' vervolgde Jordyn nog, waarop Joakim even waarschuwend haar hand aanraakte. 'Ga niet te ver, alsjeblieft,' fluisterde hij nog in haar oor. Max had al laten zien dat hij in staat was om Ashley te slaan, dus Joakim had er geen vertrouwen in dat hij zijn handen wel van Jordyn zou kunnen afhouden als ze hem te veel uitdaagde.
'Hee, genie, ik heb het aan m’n zusje gevraagd en wat er over haar en Ash stond was volgens haar waar. En Panda is niet echt iemand die over dingen liegt. Helaas,' vertelde Max haar verbazingwekkend kalm. Of schuilde er wel daadwerkelijk een ingehouden woede achter? Zijn woorden waren alleen wel waar Joakim bang voor was geweest. Misschien werd het tijd om maar gewoon naar de les te gaan en Jordyn mee te trekken voor er toch nog dingen misgingen. Ze waren sowieso al bijna te laat.
'Maar Joakim kan ons vast verder opheldering geven, want over jou stond ook iets geschreven toch?' begon Max opeens en Joakim voelde zijn hart in zijn maag zakken. Nee, nee, hij wilde het Jordyn zelf vertellen. Max moest verdomme gewoon zijn mond houden. Joakim greep al Jordyns hand vast en begon haar wat naar achteren te trekken. Ze moesten weg voor Max meer kon zeggen. 'Is dat waar? Of hebben jullie al geneukt?' De verdoemende woorden volgden helaas al snel en Joakim zond Max een vernietigende blik toe.
'Dat is iets wat je niet aangaat,' snauwde hij naar de Slytherin. 'Kom Jordyn, we hebben nu les, het is beter als we gaan.' Normaal maakte hij zich daar nooit zo druk over, maar hij moest iets aangrijpen om uit deze situatie te kunnen ontsnappen. Hij sloeg zijn arm over haar schouder heen en dirigeerde haar weg van het Slytherin koppel. Hij verstevigde zijn druk dat ze er niet zomaar aan kon ontsnappen. Hij zou zich er later wel over verontschuldigen, maar hij moest nu de schade beperken voor het echt volledig mis ging.
Hij trok haar mee de gang uit, verdere woorden van Max of Madigan negerend. Hij stopte alleen voor ze daadwerkelijk naar het Muggle Studies lokaal konden gaan. Hij moest het haar zelf vertellen en een les was hier niet de beste plek voor. Hij liet haar eindelijk los en beet op zijn lip terwijl hij haar aankeek. 'Er zit wel een kern van waarheid in Max' woorden,' gaf hij toe. 'Ik wilde het je zelf vertellen binnenkort, maar de snitch was me voor. Ik ben aseksueel, ik wil geen seks. Maar ik wil jou wel.' Om zijn woorden kracht bij te zetten, drukte hij zijn lippen op de hare.

[ bericht aangepast op 10 okt 2021 - 12:24 ]

Stenenlikker

Index RPG Actieve Topics Zoek