Want dat is echt typisch mijn ouders. Oké,vooral mijn moeder. Mijn vader heeft het niet zo hard en laat me meestal gerust met wie mijn vrienden zijn. Maar als ik nu bevoorbeeld een vriend heb,gewoon een vriend,neit meer. Van het mannelijk geslacht begint mijn moeder ineens te denken dat ik verliefd ben. Ook al is he tniet zo. Als ik dan tegen haar zeg dat het niet zo is,maakt het toch niet uit. Want ze doet gewoon verder met mij te pesten,en dan kan ze niet zwijgen over die vriend van mij. Waar totaal niets tussen is. Nu belt er een vriend daar straks,hoor je gewoon mijn moeder op de achtergrond roepen; "Is dat mijn toekomstige schoonzoon?" En man,dat is echt schaamtelijk,dus ik hoop dat hij het niet heeft gehoord. Anders zeg ik gewoon tegen hem dat mijn moeder weer vanalles in haar hoofd aan het halen is. Maar omg; kan ik nu gewoon geen vrienden meer hebben zonder dat ze denkt dat er meer is -_-" Iemand nog ervaringen met van die vervelende ouders?
Ps; lees dit.
[ bericht aangepast op 30 juli 2009 - 18:03 ]
Salaryman