• Inspringen kan altijd.(:

    Deel 1: Klik.
    Deel 2: Klik.

    Het kleine stadje Bon Temps heeft maar weinig inwoners, maar sinds de komst van de vampieren verandert het aantal. Meerdere mensen komen speciaal voor hen, omdat ze zich aangetrokken voelen door de vampieren of gewoon nieuwsgierig zijn en sommigen verdwijnen spoorloos.
    De bewoners van Bon Temps weten niet wat ze er mee aanmoeten. Bovendien zijn er ook nog twee groepen vampiers: De groep die zoveel mogelijk mee doet met de mensen, zover dat kan in een wereld. Zij drinken TrueBlood, een soort fake bloed zodat ze geen echt bloed hoeven te drinken. Als je dit doet -het meedoen met de mensheid- heet dat 'mainstreaming'. Dan heb je ook nog de andere groep, die vinden dat vampieren veel beter zijn dan gewone mensen en zullen er alles aan doen om Bon Temps over te kunnen nemen.
    Tot overmaat van ramp, blijken er niet alleen vampiers te zitten, maar ook andere mythische wezens. Het probleem is dat je ze niet herkend en je dus niet weet wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen.


    Zo klinkt het saai, maar ja, het ligt eraan wat we er zelf van maken.:Y)

    RPG? Ik heb geen idee waar je het over hebt, hoor!
    Neem dan vooral hier een kijkje als je benieuwd bent!

    Hoe gaan we het doen?
    Je schrijft allereerst je naam erboven en wát je bent. Daarna schrijf je wat. Als je wat wil zeggen typ je het gewoon, aanhalingstekens mogen natuurlijk, maar hoeft niet. Wat je doet zet je tussen streepjes/sterretjes, wat jij fijner vindt.
    bijvoorbeeld:
    Fjodor - Slechte vampier.

    Zwijgend neem ik haar in me op. Het is overduidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt en we weten beiden waarom: ik ben een vampier en zij niet. Ik vraag me af of ze iets weet van infiltratieacties van de weerwolven, maar ik heb geen zin in om mijn energie te gebruiken om haar te gaan martelen. Bovendien heb ik een ongelofelijke dorst naar bloed. Mensenbloed. Haar bloed. Ik glimlach even en zeg tegen haar:
    'Je krijgt twee minuten voorsprong. Gebruik die goed.' Ik geef mijn woorden extra nadruk door mijn tanden te laten zien. 'Ik zou nu gaan rennen als ik jou was,' voeg ik kil toe als advies.

    Even een paar details:
    1. Als vampier kun je niet zomaar een huis binnengaan, je moet uitgenodigd worden. Openbare plekken tellen niet mee, daar kun je gewoon naar binnen.
    2. Vampierbloed kun je drinken. Het is erg zeldzaam maar zeer populair. Sommige vampiers bieden zich aan, in ruil voor andere diensten. Dat spul heet V.
    3. Er is een vampierclub, waar mensen in contact kunnen komen met vampieren. Het heet 'Fangtasia'.
    4. Het stamcafé is 'Merlotte's'. De baas is Sam Merlotte.

    Beschikbare personages: Mensen, vampiers, weerwolven, elven/feeën en alle andere mythische wezens.
    Graag ook mannelijke personages. Je mag meerdere personages hebben, zolang het voor jou maar duidelijk is.

    Invullen:
    Personage:
    Volledige naam:
    Leeftijd: *Voor vampieren de leeftijd waarin ze gebeten worden en hoelang ze al vampier zijn.*
    Uiterlijk: *Het liefst een foto, geen beroemdheden.*
    Goed/Slecht: *Feeën en Elven zijn altijd goed.*
    Verslaafd aan V: *Vampieren en andere wezens kunnen dit niet, weerwolven wel.*
    Werk: *Niet voor vampieren*
    Wel/niet voor vampierrechten: *Dus vind je dat ze wel als normale mensen behandeld moeten worden of niet? Dit hoeven vampieren ook niet in te vullen.*

    Als ik nog iets vergeten ben hoor ik het wel. (: En als je denkt 'O, dit is ook belangrijk!' zet je het er maar gewoon bij!

    Rollen:
    Mens: Milla Maxime Grey.(17) Runako Tahir.(19)
    Slechte vampier: Fjodor Iljitsj Kharkov(24/126) Allison Rose.(18/124) Gérard.
    Goede vampier: Alicia Leonie Valence.(18/53)Farrah Tsakonis. (18/566)
    Slechte weerwolf:
    Goede weerwolf: Liv Sophia Cajuki.(18)

    Elf/Fee:
    Anders: Romy Lynn Anderson, heks.(17)McKayla Rainfield, heks.(22) Naira, zeemeermin.(16)

    EDIT! Iemand mag ook Sam Merlotte zijn, dat is trouwens een man hoor.:'D

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 28 april 2011 - 19:11 ]


    everything, in time

    Naira - Zeemeermin
    Ik merk dat het weer ochtend is en snel zwem ik naar de kant. De zon staat al fel te branden, dus het zal vast niet lang duren voordat mijn staart is opgedroogd. Ik kruip het land op, naar mijn vissershutje. Ik heb altijd een stapeltje handdoeken klaarliggen naast de deur, voor het geval dat. Snel pak ik er twee. Een wikkel ik om mijn haar, en met de ander droog ik snel mijn bovenlijf en vissestaart af. Hopelijk ziet niemand me, dat kan ik nu echt niet gebruiken.

    Runako - Mens
    Opgelaten knik ik, en snel kleed ik me aan. Ik voel me een ongeloofelijke lul, en ik heb het gevoel dat ik haar tot dingen heb gedwongen. Zwijgend loop ik met haar mee, en ik glimlach nog een keer voor ze de deur sluit. Even sta ik stil voor de deur. Dan steek ik mijn handen in mijn zakken en begin de lopen. Als ik bij mijn fiets aan kom voel ik echter weer hoe dronken ik ben, en met een duizelig hoofd stap ik op de fiets.

    Gérard - Vampier
    Ik voel het bloed uit mijn mond sijpelen en ik trek een pijnlijk gezicht. Nee, ik mag niet opgeven nu. Ik had hem bijna verslagen.. Ik begin me onder Fjodor uit te wringen als hij me ineens in een pijnlijke houdgreep neemt. "Godver." mompel ik nog net voordat hij mijn keel dichtknijpt. Een vampier zal niet snel last krijgen van ademsnood, maar als iemand je nek haast breekt is dat toch niet erg prettig. Met al mijn kracht worstel ik me los, en ik smijt Fjodor van me af tegen een boom aan. Hij komt echter al snel weer op me af en samen vallen we op de grond. We meppen elkaar een paar keer als hij ineens tegen Milla begint te praten. Mij best, zo kan ik hem makkelijker meppen. Ik sla hem hard tegen zijn kaak en smijt hem van me af. Hij trapt me neer en draait zich weer naar Milla en co. Shit. Mijn hele lichaam doet pijn. "Je snapt het kennelijk echt niet. Afblijven, Gerard. Ga je voedsel ergens anders halen." zegt Fjodor rauw en ik grom. Het gaat niet om voedsel. Het gaat om principes en eergevoel. Niet dat ik iemand ben die daar normaal gesproken veel waarde aan hecht. De woede borrelt weer op in mijn buik, en ik storm op Fjodor af. Die heeft blijkbaar genoeg van dit gevecht en stapt simpel opzij waardoor ik met een rotvaart tegen Milla's broer aanloop. Met een schreeuw valt hij op de grond, en ik land boven op hem. Ai, volgens mij hoorde ik daar een bot kraken. "Sorry kerel." zeg ik, en ik geef hem een klopje op zijn schouder waardoor zijn gezicht pijnlijk vertrekt. Ik draai me om naar Fjodor die nog steeds bij Milla staat. Ik ren op hem af en zie dat hij al klaar staat om me weg te duwen. Ik spring over hem heen en draai me meteen om om me op zijn rug te storten. Hij probeert me er af te gooien maar ik klem me stevig vast en begin op zijn rug, nek en hoofd te beuken. Dit gevecht is nog niet voorbij.

    Milla - Mens.

    Tja, ik had kunnen weten dat ze niet zouden luisteren.
    "Wat doe je hier?" vraagt Fjodor kil. Dat is een zeer goede vraag, ook eentje waar ik geen antwoord op weet. Ook krijg ik niet eens de kans, want Fjodor is alweer in gevecht. Misschien moet ik toch maar luisteren en wegrennen.
    Maar dan sprint Gérard op Fjodor af. Hij stapt echter opzij, waardoor Gérard Jason omver loopt. Gelijk stap ik weg van Fjodor en help Jason overeind. 'Auhauhauw, mijn schouder,' jammert hij. Nu zijn ze echt te ver gegaan. Ze zoeken het maar uit. Ik ondersteun Jason voorzichtig die bij zowat elke beweging een pijnlijk gezicht trekt. In plaats van naar mijn eigen huis, neem ik Jason mee naar Fjodors huis, waar de deur nog wagenwijd open staat.
    'Ga zitten,' zeg ik emotieloos. Ik had gehoopt dat Jason Fjodor zover had gekregen dat we op zijn minst normaal zouden kunnen praten, maar blijkbaar heeft hij daar totaal geen zin in. 'Ik denk dat mijn schouder gebroken is.' 'Ja, dat kan goed. Gezien de kracht waarmee Gérard op je neer kwam. We gaan zo naar het ziekenhuis, ik wil het eerst proberen zelf op te lossen. Stelletje stoerdoeners, blijf vooral vechten, dat lost het probleem op. Kuch.'


    everything, in time

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ineens merk ik dat Gerard niet tegen de boom op knalt, maar tegen Milla's broer. Verdomme, idioot!
    'Hij moet naar h-' Nog voor ik de kans krijg uit te praten werpt Gerard zich op me en begint zich als een bezetene aan mijn rug vast te klampen. Ik ontvang een paar pijnlijke voltreffers en het lukt me met geen mogelijkheid om hem van me af te gooien. Dus gooi ik het over een andere boeg. Ik laat me op de grond vallen, waardoor hij verrast wordt en ik draai met een pestvaart van hem af, waardoor hij wel los moet laten. Vliegensvlug spring ik overeind en bedenk dan dat ik in de volle zon sta. Ik sprint gauw weer de schaduw in, richting mijn huis. Die jongen is gewond. Hij moet naar het ziekenhuis. Ik laat Gerard voor wat hij is en volg het reukspoor van Jason en Milla. Gauw spring ik de deur in.
    'Kom, we moeten naar het ziekenhuis.' Ik loop op Jason af en merk dat zijn schouder in een heel vreemde hoek staat. Jezus, die is uit de kom en de laatste keer dat ik dat als mens zijnde had meegemaakt was dat absoluut geen pretje. 'Kun je lopen? Het ziekenhuis is nog een eindje rijden.' Ik zie dat hij er moeite mee heeft en ondersteun hem aan zijn gezonde kant. Gauw gris ik Gerards autosleutels van de kast af en ga hen voor naar de schuur. Ik open de deur voor Jason en Milla en neem plaats achter het stuur. Het was lang geleden dat ik voor het laatst had gereden. M'n rijbewijs is al zeker tien jaar verlopen, bedenk ik me dan. Maar ik besluit die informatie even voor hen geheim te houden. Meer zenuwen wil ik hen niet bezorgen.
    'Goed. Hier gaan we. Hou hem vast.' Ik start de auto en na een ziekelijke hoeveelheid gas te hebben gegeven racen we door het bos, naar de openbare weg die naar het ziekenhuis leidt. 'Nog tien minuten, dan zijn we er.' Althans, op dit tempo. Ik rijd nu zeker 150 als ik de snelheidsmeter mag geloven.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    Ik heb geen idee wat ik moet doen, Jason kan zo absoluut niet rijden en ik heb nog geen rijbewijs -waarom zou je die een nodig hebben als je toch alleen maar in Bon Temps blijft?
    Plotseling komt Fjodor binnen en ik wil hem vragen hoe het gaat, maar hij geeft me de kans niet en ik heb het lef niet hem te onderbreken. Vandaar dat ik als een hondje achter hen aan naar buiten loop en de auto in stap. "Goed. Hier gaan we. Hou hem vast." Ik knik, hoewel Fjodor dat niet kan zien en hou Jason zo goed, maar toch ook voorzichtig mogelijk vast. Jason is stil, dat ben ik niet van hem gewend en dat betekent dat hij echt pijn heeft.
    Ik wil tegen Fjodor zeggen dat als we op dit tempo rijden, het nog maar de vraag is of we ook werkelijk aankomen, maar slik die woorden snel maar in. 'Bedankt,' roep ik in plaats daarvan, meer weet ik niet.


    everything, in time

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ik vlieg de snelweg op en race op de meest linke manieren langs de auto's op de weg. Nog net weet ik te voorkomen dat een inhalende vrachtwagen door de voorruit knalt en vervolgens haal ik ze via de vluchtstrook in. Ik hoor Milla 'bedankt' roepen, maar ik ben te druk met rijden dat ik de kans niet heb om antwoord te geven. In plaats daarvan geef ik haar een glimlachje, en focus me daarna met een doodernstige blik op de weg. Na een helletocht met akelig veel getoeter sla ik af - nog steeds niet de moeite nemend om veel snelheid te verminderen - en race als een bezetene naar het ziekenhuis. Daar parkeer ik de auto lomp vlakbij de Eerste Hulp, help Jason eruit en loop met hem onder mijn arm via de ingang naar binnen.
    'Zijn schouder is verbrijzeld, hij moet onmiddellijk geholpen worden,' zeg ik tegen de eerste de beste zuster die ik zie. Die staart me een seconde ongelovig aan, waardoor ik alleen kwader word. 'Dóe dan godverdomme wat, zie ik eruit als een dokter!' Daarop rent ze weg en komt weldra een heel team van specialisten met een brancard aangerend.
    'Wij nemen het nu over. Mag ik weten wat er is gebeurd?' 'Een..' Ik stop even. 'Een uit de hand gelopen gevecht,' zeg ik. 'Hij kreeg een flinke klap tegen zijn schouder.' Daarop knikt de dokter en zegt dat we in de wachtkamer plaats kunnen nemen, waar een collega ons zal informeren. Dat doen we. Ik loop samen met Milla naar de wachtkamer. We zijn allebei doodstil. Ik neem plaats op één van de stoelen en besef dat mijn huid het flink te verduren heeft gehad. Tijdens die hellerit heb ik geen rekening gehouden met de zon en die rekening presenteert zich nu. Ik loop naar de wc's toe en giet mezelf vol met water. Gelukkig, dat lucht op. Ik loop terug en neem weer plaats. Ja. Wat moest je zeggen op dit soort momenten? Ik kijk naar Milla, die er kleintjes en onbeholpen bij zit. Ik wil haar omhelzen, maar kan het niet over mijn hart krijgen vanwege die jongen. Vervolgens vervloek ik mezelf weer om zo'n emotionele zak te zijn geworden. Ik loop op haar af, neem naast haar plaats en leg een arm om haar heen.
    'Het komt goed,' zeg ik voorzichtig.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    Ho, een glimlachje, dat is al heel wat. Eindelijk zijn we bij het ziekenhuis en ik wil Jason de auto uit helpen, maar Fjodor neemt al het werk van me over, zelfs binnen bij de eerste hulp. Jason schijnt er geen probleem mee te hebben, die is allang blij dat hij geholpen wordt, al ziet hij er alles behalve vrolijk uit. Samen met Fjodor loop ik naar de wachtkamer, waar we beiden doodstil zijn. Zijn huid is ernstig beschadigd, vandaar dat hij waarschijnlijk ook even naar de toiletten gooit. Als hij terugkomt ziet hij er dan ook al een stuk beter uit.
    Dit is mijn schuld, als ik Jason niet had laten gaan, zou ik daar ook niet hoeven komen. Dan had Gérard niet zo moeilijk gedaan en was dat hele gevecht er nooit geweest, nu zijn zowel Jason als Fjodor gewond, hoewel Fjodor zichzelf zal genezen. Maar dat neemt niet weg dat hij pijn heeft. Bovendien heeft hij duidelijk gezegd dat hij me niet meer wilde zien, maar ik luisterde niet.
    Als Fjodor naast me komt zitten en zijn arm om me heen legt, schrik ik dan ook op uit mijn gedachten. "Het komt goed," zegt hij voorzichtig. Ik pers er een glimlach uit en knik. 'Dat hoop ik. Nogmaals bedankt, voor alles. En het spijt me, ik had niet mogen komen. Jason wilde het, maar ik had hem tegen moeten houden. Op de vraag wat hij daar dus deden, heb ik geen fatsoenlijk antwoord.'


    everything, in time

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ik kijk haar even onderzoekend aan, waarna ik een lok haar uit mijn gezicht veeg.
    'Hij zei dat hij een hartig woordje met me wilde praten. Ik neem aan dat je.. mee ging om hem te beschermen, niet?' Ik voel even aan mijn zere ribben. Hoewel ik het absoluut niet graag toegeef, sterf ik haast van de pijn. Ironisch, aangezien ik technisch gezien al dood bén. Ik haal de arm om haar weg en staar doelloos naar het kleine raampje. Gelukkig valt er geen direct zonlicht op me zodat ze mij in elk geval niet hoeven op te nemen hier.
    Ineens komt er een zuster langs en haar blik blijft rusten op Milla.
    'Milla Grey?' vraagt ze en we kijken beiden op. 'Uw broer heeft zijn schouder gebroken en zal hier een tijd moeten blijven om te herstellen. Ook is zijn schouder ontwricht. Op dit moment zijn we hem aan het opereren en we zijn ervan overtuigd dat hij goed zal genezen, met de nodige rust. Zouden wij uw nummer mogen noteren en zijn er nog bijzonderheden die we door kunnen geven?' Kort kijkt de zuster mij aan, waarna ze zich weer tot Milla wendt.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    Hm, zo zou je het kunnen noemen, denk ik. Zijn gezicht betrekt iets en ik wil vragen of hij pijn heeft, maar het lijkt me nogal logisch. Helaas glijdt dan zijn arm weer van me af, damn.
    Plots komt er een zuster, die naar mijn naam vraagt. Tegelijk kijken we op en ik knik. 'Jezus, ze moeten hem opereren? Eh, mijn nummer, juist.' snel geef ik mijn 06-nummer op, daar ben ik tenminste altijd bereikbaar. Even denken, zijn er nog bijzonderheden? 'Eh, hij mag absoluut geen morfine, daar is hij allergisch voor.' Arme Jason, hoe gaat hij dat overleven zonder morfine? De zuster knikt en loopt weer weg om het te melden.
    Ik zucht en laat me naast Fjodor terug op de stoel vallen. 'Fack, dat is erger dan gedacht. Maar wat ik wilde zeggen, is dat als ik ook maar iets voor jou kan doen, je dat moet zeggen. Dat is wel het minste wat ik voor je kan doen.'


    everything, in time

    Hee, mag ik ook meedoen? :D

    Personage: Farrah
    Volledige naam: Farrah Tsakonis
    Leeftijd: 18, maar is al 566 jaar vampier
    Uiterlijk:


    Goed/Slecht: Goed
    Verslaafd aan V: -
    Werk: -
    Wel/niet voor vampierrechten: -


    Verander wat je niet accepteren kan, maar accepteer wat je niet veranderen kan.

    Natuurlijk mag dat! Heb je héél toevallig de link waar je de foto vandaan hebt?(: Dan zet ik je in het lijstje. ^^


    everything, in time

    PRESIDENT schreef:
    Natuurlijk mag dat! Heb je héél toevallig de link waar je de foto vandaan hebt?(: Dan zet ik je in het lijstje. ^^


    http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2010/187/0/6/Dawn_by_xxchange.jpg

    Alsjeblieft ^^

    & Mijn personage is btw een goede vampier, zag net dat ik het verkeerd ingevuld had. (a)


    Verander wat je niet accepteren kan, maar accepteer wat je niet veranderen kan.

    Je staat erbij! ^^


    everything, in time

    Okee bedankt! Ik mag nu gewoon beginnen met spelen toch? (:


    Verander wat je niet accepteren kan, maar accepteer wat je niet veranderen kan.

    Ja, over één post is het topic vol, maar dan komt nummer 4 lekker.:9~


    everything, in time

    Laatste post xD
    sorry moest er ff uit


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    "In the end, everything will be okay. If it’s not okay, it’s not the end"