[RPG] Geen weg meer terug [7] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 7 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Klik hier.

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tieners: Dewi - Candy - Timothy(?) - Jamie - Alex
Goede vampiers: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampiers: Faith - Savoy - Odile - Grace
Neutraal: Daniël.
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen.
Hier een Lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 21:37 ]

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Als hij de armen om mijn lichaam slaat gaat er een golf van warmte door me heen. Ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld. Als hij zijn vingers over mijn slanke hals laat glijden laat ik het hoofd van genot achterover zakken, zodat de plek toegankelijker voor hem wordt.
'Hmm.. ja.. dat voelt goed,' fluister ik met gesloten ogen. 'Alsjeblieft, niet stoppen.' Door zijn aanraking begint het overal in mijn lijf te tintelen en een hartstochtelijk verlangen naar hem vult mijn lijf. Ik leg mijn hand op de zijne en begeleid hem van mijn hals naar mijn niet gewonde schouder. Opgedroogd bloed zou een enorme moodkiller zijn. Ik ga uitnodigend dichter bij hem liggen en geef hem nu een lange zoen, waarbij ik zachtjes op zijn onderlip zuig. Opnieuw vind ik mijn weg naar zijn hals, waar ik met uiterste voorzichtigheid in bijt. Zodanig dat hij niet bloedt. Als ik mijn mond van zijn hals af haal kijk ik hem met ondeugende pretoogjes aan. 'Ja. Een heel geslaagde herkansing,' fluister ik.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Als Lew me bij mijn middel vast pakt gaat er een golf van opwinding door me heen. Mijn blik glijdt naar de plaats waar hij me vast houdt en ik merk hoe groot zijn handen zijn. Groot en mannelijk. Of ik ben gewoon behoorlijk dun, ook iets waar ik niet veel aan kan doen. Waarschijnlijk een combinatie van beiden. Met geboden voorzichtigheid laat ik mijn hand over zijn zij en buik glijden, om vervolgens even te rusten bij de grens van zijn shirt. Zou ik..? Ik giechel innerlijk bij de gedachte alleen al, maar twijfel nog steeds. "Ik ben niet van porselein," schiet er dan door me heen. Dat geeft de doorslag. Ik buig me naar voren, wurm een been tussen de zijne waardoor we nog dichter bij elkaar komen dan we al waren en leg mijn lippen weer op de zijne. Nu zoen ik hem wat ruwer en de hormonen schieten alle kanten op. Ook hij lijkt er wel plezier in te hebben. Ik laat mijn hand onder zijn shirt glijden en ik aai zacht langs zijn navel richting zijn borst. De zachte rij haren op zijn buik en zijn handen rondom mijn taille maken me compleet wild en als ik de zoen verbreek merk ik dat het ook hem niet onberoerd laat.
'Laat maar eens zien wat je kan,' zeg ik dan, licht uitdagend en ga er verleidelijk bij liggen.

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
Het verbaasde me echt dat ze niet eens wist welk jaar het was.
''Het is 2010 en volgens mij bijna kerst.. Maar ik kan er ook flink naast zitten.'' zei ik, ik dacht het eigenlijk enkel omdat het sneeuwde en dat sloeg eigenlijk helemaal nergens op. Ik gleed met mijn vinger over de hals van de gitaar en zuchtte zachtjes, ik verlange naar buiten.. En dan niet zomaar even de tuin van deze villa maar gewoon de bewoonde wereld in, ookal was er niemand die op me wachtte daar. Het was in ieder geval om het gevoel te hebben dat je kon staan en gaan waar je wou, in plaats van beperkt te zijn tot een bepaald gebied.

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

De wereld lijkt te vervagen en voor ik het doorheb word ik tegen de muur van Lew's kamer gedrukt en voel ik zijn lippen op mijn mond en hals. Ik hijg inmiddels van verlangen en sla de armen om zijn nek terwijl mijn benen nog steeds om zijn middel geklemd zitten. Niet te geloven dat dit zo goed kan voelen. Ik denk vaag aan de nacht met Mark. Van de liefde bedrijven was het nooit gekomen; tegen mijn wil in had ik hem vermoord en daar had ik jaren om getreurd. Toch voel ik me geen verrader nu ik hier met Lew op zijn kamer ben. Het voelt goed - heerlijk zelfs - en bovenal: het voelt vertrouwd. Ineens word ik van de muur gehaald en op het bed gelegd. Ik streel zacht langs zijn lakens. God, wat voelt dat hemels zacht aan en wat ruikt zijn bed naar hem.
"Welkom in mijn nederige stulpje," hoor ik hem met ondeugende ogen en een lach van oor tot oor zeggen en nog voor ik kan reageren zoent hij me van mijn kaaklijn langs mijn hals om vervolgens mij mijn schouder uit te komen. Ik merk hoe de bandjes van mijn topje en beha door zijn aanrakingen naar beneden glijden en zo mijn schouder bloot leggen. Het voelt heerlijk, maar nu wordt het hoog tijd dat ik weer de touwtjes in handen neem. In een handige beweging die toch wel wat van mijn energie vergt rol ik ons om zodat hij nu onder me komt te liggen. Ik word gek van verlangen en zoen haast alles waar ik bij kan: de flinke biceps op zijn bovenarmen, zijn hals, sleutelbeen en zijn mond. Ik bijt speels in een oor en sla de armen om hem heen, om mezelf nog beter op hem te trekken. Mijn ogen glijden nu naar de onderkant van zijn shirt, die een klein stukje blote huid laat zien, inclusief die ongelofelijk mooie rij haren van zijn navel tot zijn broekriem. Dat shirt heeft me nu wel lang genoeg in de weg gezeten. Ik pak de onderrand van het shirt beet en haal het omhoog terwijl ik hem vragend aankijk voor toestemming om het uit te trekken. Mijn blik dwaalt echter al snel af naar het stuk van zijn bovenlijf dat ik heb ontbloot. Mijn hemel. Ik word gek, ik word compleet gek van verlangen.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Terwijl we elkaar vurig zoenen weet hij zonder ogenschijnlijk veel moeite het shirt uit te trekken. Ik kan het niet laten mijn lippen even los te trekken van de zijne om zijn bovenlijf te aanschouwen. Jezus, wát een lichaam. Maar nog voor ik de kans krijg om dat zalige afgetrainde lijf aan te raken voel ik Lew's handen onder mijn zwarte top, die hij in een handige beweging over mijn hoofd heeft getrokken. Ik kan het niet ontkennen, ik voel me wel degelijk kwetsbaar nu en de aloude onzekerheid komt weer naar boven drijven. Ik neem aan dat die onzekerheid normaal is bij elk meisje. Ik zit nu in mijn beha op een vampier die me verlangend aankijkt. Maar de manier waarop hij me zoent en de zachte aanrakingen bij mijn buik doen die onzekerheid al snel laten varen. Ik wil hem. Ik wil hem zo graag. Laat me alsjeblieft niet los. Ik kijk hem smekend aan als hij de kus verbreekt en leg mijn hand op de zijne bij mijn buik, die ik langzaam naar boven leid.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Hm.." Ik wrijf even over mijn voorhoofd. "Het spijt me, mijn geheugen is een beetje.. Apart." Ik kijk weer naar buiten en zie de zon langzaam ondergaan. "Zullen we zometeen naar buiten gaan? Een sneeuwpop bouwen ofzo."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
''Heb je dan een jas voor me? Of in ieder geval iets wamers?'' vroeg ik haar, ik droeg een T-shirt en skinny jenas, niet iets waar je zo in naar buiten huppelde in deze kou. Ik stond op en liep met Yue op zoek naar wat warmers, hopelijk werden we deze keer niet gestoord door een stelletje moordlustige vampiers. Het klonk misschien lullig, maar bij Yue voelde ik me toch ietwat minder veilig dan bij de anderen. Misschien omdat ze minder sterk was en dergelijke, maar ze was goed gezelschap en daar was ik blij mee.

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
"Er moet hier ergens vast wel een jas zijn." Ik loop samen met Dewi naar de hal, en kijk in de grote kast die daar staat. Een muffe oude bontmantel, een soldatenjas en een bolhoed. Ik pak de twee jassen en houd ze haar voor. Ik glimlach. "Kiest u maar. We hebben deze prachtige antieke dode katten-vacht voor u, en deze.. Jas. Ik denk dat die met bont warmer is."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
I keek naar de twee lelijke gevallen en zuchtte.
''Erg modieuze vampiers hebben hier niet gewoond geloof ik.'' ik grijsnde scheefjes.
''Doe dat doie beest dan maar.'' zei ik, doelend op het bont geval. Ik trok het aan en had het idee dat ik er haast in verdronk, ik schoot in de lach.
''Volgens mij denken ze straks nog dat ik ontsnapt ben uit de dierentuin.'' ik grijnsde naar Yue en veegde lok haar voor mijn ogen weg.
''Maar er zit niks anders op vrees ik.''

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik lach als Dewi de jas aantrekt. Ze ziet er belachelijk uit. "Ik doe wel met je mee." zeg ik, en ik pak het bolhoedje uit de kast. Even veeg ik het stof eraf, en dan zet ik hem op mijn hoofd. "Zo, nu zijn we klaar om te feesten." zeg ik grinnikend.

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Odile - Goede vampier.

Even blijft zijn hand op mijn borst rusten, waarna hij zich een weg baant naar mijn rug. Ik voel hem met de sluiting van mijn beha spelen.
"Ben je zeker dat je hiermee door wil gaan? Ik kan wachten," hoor ik hem vragen. Mijn ogen flitsen naar de zijne en ik zie aan hem dat hij zich nauwelijks in kan houden. Arm ding, denk ik grijnzend. Van de onzekerheid die ik zojuist voelde is inmiddels weinig meer overgebleven. Ik herinner me hoe iemand half bezopen in een vampierencafé lang geleden vroeg of ik ooit seks had gehad. Die vragen werden me vaker gesteld en ik antwoordde altijd steevast met 'nee.' Dit was niet om mijn verleden te ontkennen - dat deed ik al door de tastbare sporen uit te wissen, te beginnen met Leonid Kazinsky zelf - maar puur om het feit dat ik hetgeen dat me overkwam niet als seks beschouwde. Nooit gedaan ook. In mijn ogen was en is seks iets dat gedaan werd uit liefde, en geen daad van geweld.
Ik zie de ogen van Lewis me afwachtend aankijken. Ik heb de arme jongen lang genoeg laten wachten. Ik buig me naar voren, ondersteun zijn gezicht met een hand als ik hem zoen. Vervolgens plant ik een rij zoentjes op zijn borstkas. Ik kijk weer omhoog om antwoord te geven.
'Dat weet ik, maar ik niet,' glimlach ik, als teken dat hij zijn gang mag gaan. 'Ik heb lang genoeg gewacht.' Vijftig jaar is geen kattenpis.

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
''Ik heb het idee dat ik undercover moet ofzo. Is er écht niks anders? Heb jij niks?'' vroeg ik. ''Een dik vest ofzo?'' vervolgde ik en trok het ding uit.
''Ik vind die bontjas maar eng, wie weet waar dat bont ooit aan zat.'' ik rilde, bont was nooit een favoriet van me geweest.
''En anders ga ik wel zo naar buiten, dan maar een koudje riskeren hoor.'' ik glimlache flauwtjes naar haar. Misschien was het niet slim, maar die bontjas kriebelde en rook vies.

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
"Hm.." Ik pak de bolhoed van mijn hoofd en kijk haar nadenkend aan. "Ik heb vast wel iets van een vest, maar ik wil niet dat ze zo naar buiten gaat hoor. Straks word je ziek." Dan lach ik. "Moet je mij nou horen, ik klink als een overbezorgde moeder."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
Toen ze zei dat ze op een bezorgde moeder leek betrok mijn gezicht even, maar ik herstelde me gauw weer.
''Geen zorgen, ik word niet gauw ziek. Althans, hoop ik.'' het laatste mompelde ik zachtjes en ikglimlachte flauwtjes.
''Alles is beter dan dat muffe kriebelding.'' zei ik haar met klein grijnsje tegen haar. Gelukkig stemde ze toe en liepen we samen richting haar kamer, waarschijnlijk had ze wel een vest. Vampiers hadden het volgens mij nooit echt koud en dergelijke, maar ze hadden toch wel kleding enzo..?

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Mijn kamer zag er leeg uit. Mijn kamers hadden er altijd leeg uit gezien, schijnbaar was dat gewoon wie ik was, iemand die gewend was aan leegte om haar heen. Ik kon me goed herinneren hoe het vroeger was geweest, hoe alles om me heen vol was... met spullen, mensen en warmte. Ik zuchtte even en liet me neer vallen op het bed. Misschien werd het tijd dat ik verder trok, misschien werd het tijd om toch maar weer verder te gaan in mijn eentje. Ik vroeg me alleen af of ik dit huis wel de rug kon toe keren? Alex... dat vreemde mens hij had iets laten ontwaken dat ik jaren geleden diep had weg gestopt, een gevoel dat een vampier zoals mij niet hoorde te kennen. Wie was hij toch!

Alex.

Ik was maar naar de bibliotheek toe gelopen. Ik kon wel wat afleiding gebruiken en dacht dat dit waarschijnlijk de rustigste plek was in het huis. Ik vroeg me af of ik hier ooit weg zou komen.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 22:08 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name