[RPG] Skypirates 2 - Speeltopics

Deel 1

Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.

Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels - Locke
Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
Random andere mensen -

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 19:34 ]

---

We're all mad here.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
"Die komt niet meteen terug," zei hij en ik keek 'm vragend aan. "Wat heb je hem gezegd dan?" vroeg ik nieuwsgierig en begon weer een lok haar rond mijn vinger te draaien. "De hyperions hmm?" Het leke me echt gaaf om zo'n ding te besturen, maar die kans zou ik nooit krijgen vreesde ik. "En is niet erg, ik vermaak me wel," ik glimlachte flauwtjes. Ik vermaakte me hier dus totaal niet, ik verveelde me rot, de hele dag door. Zelfs op mijn verjaardagen lieten ze me niet met rust, sommige gaven me zelfs extra rotklusjes en binnenkort zou het weer zo ver zijn. Ik wist zelfs niet meer precies de hoeveelste het was, 13e? 20e? Of misschien pas de 6e? Ik hield het niet meer bij, ik had het altijd geprobeerd, maar na een tijdje raakte ik toch wel in de war.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Doe dat toch niet, kind! Ze was zo mooi als ze met haar haren speelde. Snel verdreef ik die gedachte uit mijn hoofd. Ik leunde met mijn rug tegen de muur en zette mijn voeten op de rand van het bed.
"Nog wat gehoord van Drake?" vroeg ik om toch maar iets te zeggen.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik liet mijn haren weer met rust en frunnikte nu wat aan mijn kettinkje, de eeuwige dwang om wat vast te hebben. (Hier nog iemand die er last van heeft xd) Hij vroeg of ik nog wat gehoord had van Drake en ik knikte. "Ja, hij was hier een paar uur geleden nog. Daarna is er niemand meer geweest."

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik keek haar even aan toen ze zei dat Drake hier nog geweest was. Onopvallend balde ik mijn vuist naast mijn lichaam. Ik kon die klootzak echt niet uitstaan.
"Wat wilde hij van je?" vroeg ik zo nieuwsgierig.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
"Ach, niks bijzonders. Hij waarschuwde me voor Traver," antwoordde ik, ik was er best verbaasd over geweest. Even dacht ik terug aan ons gesprek, of naja gesprek.. kleine ruzie, maar daarna was hij wel aadig voor me geweest. "Ik snap niks van die gozer," mompelde ik.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik zuchtte en schudde mijn hoofd.
"Ik ook niet. Het lijk wel alsof hij schizofreen is ofzo,"
Ik gluurde even naar haar vanuit mijn ooghoek. Enkele zonnestralen vielen door het kleine raampje en deden haar haren glanzen. Ze hoorde hier niet, ze hoorde niet in een donkere cel zonder enige rechten en enkel plichten. Ik vroeg me af of Tjerkov hier eigenlijk wel van wist.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik trok mijn benen op en sloeg mijn armen er omheen. "Schizofreen?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, volgens mij weet hij zich geenr aad met zijn gevoelens ofzo. Ik weet het niet en ik ga er niet naar vragen ook, ik heb al zat problemen zonder dat ie boos op me wordt." Mijn maag rammelde, gek, ik had honger maar tegelijekr tijd ook geen trek. Ik wierp een blik op eht bord met eten, voor zover je het nog eten kon noemen.. Ik had er in ieder geval geen zin in, maar mijn maag leek het er niet mee eens te zijn.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik grinnikte even toen ik haar maag hoorde rammelen. Het eten dat ze kreeg zag er walgelijk uit. Het zag eruit alsof het al eens verteerd was. Jakkes.
"Zal ik wat anders voor je uit de keuken gaan smokkelen?"

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik keek hem met grote ogen aan. "Zou je dat willen doen?" vroeg ik enthousiast, ik had zin in fruit. Aardbeien, hmm, wat was het lang geleden dat ik dat ophad, maar nee. "Of nee, dat is veels te gevaarlijk.." zei ik toen ietwat teleurgesteld. "Beter van niet."

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik lachte even en kwam overeind.
"Hé, ik zeg gewoon dat het voor mezelf is. Ik ben een egoïstje hoor,"
Ik glimlachte en stak mijn handen in mijn zakken.
"Enige voorkeur?"

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik keek hem met een glimlach aan. "Aardbeien?" vroeg ik. "Of wat ander fruit?" Ik wist niet wat ze allemaal hadden, maar het was vast beter dan het voedsel dat ik hier kreeg. Dat wist ik zeker.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
"Ik zal zien. Ben zo terug,"
Ik sloot de celdeur weer achter me en liep naar de keuken. Enkele mensen waren bezig met het eten voor ons. Ik leunde nonchalant op de afscheiding en wenkte één van de hulpjes dichterbij.
"Heb je ook aardbeien? Ik heb honger," vroeg ik bars.
Hij knikte en overhandigde me een zakje. Ik bedankt hem niet. Nog geen seconde later was hij weer druk soep aan het maken. Ik liet het zakje in één van de zakken op mijn broek glijden en floot een vrolijk deuntje terwijl ik terug richting de cellen liep. Nog steeds niemand in de gang. Ik deed de cel weer los en liep naar binnen. Voorzichtig sloot ik de deur weer. Ik haalde het zakje uit mijn broek en grijnsde.
"Had er hier iemand aardbeien besteld?"

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Toen hij weg was was ik een beetje gaan verzitten, rug tegen de muur en mijn benen naast me. Zouden er aardbeien zijn? Die vraag werd al gauw beantwoord toen hij terugkwam, ik keek met fonkelde ogen naar de aardbeien. "Aardbeien!" Ik stond op en liep naar hem toe. "Je bent geweldig!" Ik glimlachte blij.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik lachte toen ze me geweldig noemde.
"Dat weet ik," grinnikte ik.
Ik gaf haar het zakje. Het deed goed om haar zo vrolijk te zien. Ze was mooi als ze lachte.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
"Hé, niet naast je schoenen gaan lopen he," zei ik plagerig, ik voelde me geweldig. Ik nam het aan en ging met een tevreden gezicht op mijn bed zitten dat nu zelfs heerlijk zacht anvoelde. Ik opende het zakje en pakte er een aardbei uit, het kroontje was er al uit en ze waren gewassen en al. Ik stopte het in mijn mond, hij was heerlijk zoet. Het voelde goed weer echt voedsel te kunnen eten. "Het is heerlijk," zei ik toen ik mijn eerste aardbei ophad en ik keek Alessandrio met een grote glimlach aan.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.