• Deel 1

    Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.






    Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels - Locke
    Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
    Random andere mensen -

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 19:34 ]


    We're all mad here.

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Hij gooide me tegen de muur en ik voelde de harde klap tegen mijn hoofd, maar ik was blij dat ik weer gewoon kon ademhalen. Met een pijnlijk gezicht wreef ik over mijn hoofd en keek zwijgend toe. Ik werd liever niet nog eens bij mijn keel gegrepen, ik hoefde nog niet dood.

    Ik ga, adieu ;D


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ashlee Tanya Tjerkov.
    Ik sloeg nogmaals een arm om James heen. Eigenlijk meer om hem tegen te houden. Ik kon dit zelf wel afhandelen. Met Paige mocht hij doen wat hij wilde, in haar interesseer ik me niet. In het verhaal van Alessandrio echter wel.
    'Ik ken heus wel vriendschap! Ik heb James en Lola en er zijn zat andere mensen die er een moord voor doen om met mij rond te hangen. Keer je nu trouwens niet ook nog tegen James, jij bent al ver genoeg gegaan vandaag.'


    everything, in time

    James Menson

    Ik was blij met zo'n vriendin als Ashlee; maar het werd me te veel. Ik stormde de kamer uit naar de hyperions. Ik pakte er een en vloog weg naar een los deel land. Ik was dat ik dit als enige kende; en misschien Ashlee als ze op had gelet van toe straks. Ik legde mijn hoofd tegen een rots en dacht na over de woorden over Jake. Ik kon hem niet mijn vader noemen, dat was ie niet waar. Ik zuchtte. En dacht aan de oude tijden met me. Ik hield mijn ogen gesloten en herrinerde me de droom van van toe straks. Ik slikte, als ik zo door ging moest ik hem straks nog vermoorden.. Maar kon ik dat wel, was ik wel zo ver. Of anders gezegd; was ik wel zo harteloos geworden..


    We're all mad here.

    Alessandrio Hector - The Sphere
    "Ik keer me tegen wie ik wil. En die mensen die, zoals je zegt, 'een moord zouden plegen om met je rond te hangen', doen dat gewoon om op een goed blaadje te komen bij jou en je vader,"
    Ik schudde zuchtend mijn hoofd.
    "Ik ben dit beu. Ik ben het beu om jou aan je verstand te proberen brengen dat je alles zo verkeerd ziet. Weet je wat, doe wat je niet laten kunt Ashlee. Ga bij je vader klagen dat stoute Alessandrio je niet aanstaat, ga klagen dat hij je niet respecteert, ga klagen dat ik lieg en me tegen je keer. Het zal toch niks uitmaken wat je doet. Je vader wéét dat hij me nodig heeft. En jij weet ook dat je me nodig hebt. Ergens onder al die lagen arrogantie,"


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tanya Tjerkov
    Ondanks dat Alessandrio me nu niet echt meer beledigd, doen zijn woorden me toch pijn. Ik ken dit gevoel helemaal niet. Ik kijk James na en vraag me af waar hij naartoe gaat. Paige is nu ook stil. Ik voel me enorm raar, maar kan het gevoel absoluut niet beschrijven. Ben ik dan echt zo erg? 'Nee, wacht, ik..' Jeetje, nu ga ik echt voor schut staan. Ik haal diep adem en laat me op mijn stoel zakken. Ik verstrengel mijn eigen vingers door elkaar en concentreer me daarop. 'Wil je me juist meer vertellen van vroeger?'


    everything, in time

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Haar reactie verrast me. Mijn woede stroomde in enkele seconden tijd weg. Ik zuchtte en zette me naast haar neer.
    "Wat wil je weten? Er is zoveel te vertellen,"


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tanya Tjerkov
    Ik durf Alessandrio niet eens aan te kijken. Godverdomme, waar ben ik mee bezig? Straks denkt hij nog dat ik een zachtgekookt ei ben. 'Alles! Vanaf het begin wanneer je kwam, tot het moment dat je me leerde vliegen, tot het moment dat James kwam en vooral het moment wanneer ik veranderde, of wanneer het tussen jou en mij veranderde.' Het maakt me stiekem verdrietig dat ik niet alles kan herinneren, alsof ik wat mis. De tijd die ik kan herinneren was de tijd dat mijn vader voor het eerst aan de macht kwam, de eeuwige strijd tussen de Skypirates en ons. En hoe eenzaam het soms was, als mijn vader naar de zoveelste vergadering moest.


    everything, in time

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik dacht even na en haalde diep adem. Langzaam begon ik te vertellen.
    "Ik was tien toen ik hier aankwam, bewusteloos weliswaar. Jij was vier. Toen ik enkele dagen later ontwaakte stond je aan de rand van het bed naar me te kijken. Je vroeg me hoe ik heette. Omdat je mijn naam niet kon uitspreken, noemde je me altijd Less. Ik noemde je Ash. Tjerkov vertelde me dat je zijn dochter was. In het begin moest ik, omdat ik de jongste op dit schip was, op je passen als hij weg was of bezig was. We ontdekten het hele schip, alle doorgangen, alle dekken, alle kamers. We sloten onszelf ooit eens op in een cel per ongeluk toen je acht was en ik veertien. Vier uur zaten we vast voor iemand ons kwam redden. Je vader was furieus op me. Maar je zei hem dat het leuk was geweest. Binnen de kortste keren zag je ons niet meer alleen. We waren de beste vrienden en iedereen lachte als ze ons zagen. Toen zei je nog iedereen gedag als je hen zag en zei je alsjeblief en dankje. Ik was achttien en jij twaalf toen je me 's morgens uit mijn bed haalde en me smeekte om je te leren vliegen. Ik weigerde eerste, omdat je vader me streng verboden had het je te leren. Toen al was ik bij de beste piloten op het schip. Maar je keek me met dat zielige gezichtje van je aan, en ik gaf toe. Je kon maar net met je voeten aan de beugels. Eerst oefenden we uren na elkaar in een afgelegen laadruimte op de techniek. En drie dagen later vloof je voor het eerst echt. Je krijste het uit, van plezier en van angst. We hebben toen twee uur rondgevlogen. Ik heb toen nog vijf dagen keukencorvee gehad omdat je vader het ontdekt had. Maar dat deed ik met plezier, omdat we vrienden waren,"
    Ik zuchtte even en dacht aan vroeger. Het leek allemaal zolang geleden.
    "Toen je veertien was, ben je zelfs nog een tijdje verliefd op me geweest," grinnikte geamuseerd.
    "En toen dook James op. Langzaam maar zeker schoof je me aan de kant en werd je koud vanbinnen. Je negeerde me, bitste me af als ik nog eens met je wou praten en besteedde al je aandacht aan James. Plots vergat je alle dingen die we samen beleefd hadden,"


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tanya Tjerkov
    Ik schraap mijn keel als hij klaar is met zijn verhaal. 'Sorry, er zit een vliegje in mijn oog,' verontschuldig ik me en veeg met mijn handen onder mijn ogen. Straks loopt mijn make - up nog uit. Ik had me trouwens niet moeten verontschuldigen, ik kan doen wat ik wil.
    Ik slik opnieuw. 'Ik ben verliefd op je geweest?' vraag ik met een oprechte lach. Ik moet toegeven, hij ziet er niet slecht uit en als je continue bij elkaar bent kan dat nu eenmaal gebeuren. 'Het klinkt allemaal zo mooi, zo leuk,' fluister ik schor. Verman je, Ashlee! 'Ben ik zelf zo veranderd, of heeft James mij veranderd?' vraag ik eigenlijk meer aan mezelf dan aan Alessandrio.


    everything, in time

    James Menson

    Ik ging terug naar the Sphere. Ik liep even wat rond bij de hyperions. Mijn gedachten waren ver weg en ik zuchtte. Ik liep naar waar ik Ashlee had achter gelaten. Ik ging tegen de muur aanstaan, wachtend tot de twee uit hun ruzie waren. Ashlee's blik was anders; niet boos. Ze leek verdrietig. Ik vroeg me af wat Alessandrio had gezegd.


    We're all mad here.

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik zuchtte en haalde mijn schouders op.
    "Ik weet het niet, Ash. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik de Ash van vroeger mis. De Ash die lachte en op de meest gekke momenten op mijn rug sprong. De Ash die me ooit zo hard kietelde dat ik misselijk werd van het lachen,"
    Ik keek haar even aan en zuchtte nog eens. Nu zag ik weer een deeltje van de kwetsbare Ashlee die ze ooit geweest was.


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tanya Tjerkov
    Als hij me opnieuw Ash noemt, weet ik het zeker en maak ik een beslissing. 'Blijf hier,' zeg ik terwijl ik op sta. Net voor ik wil weglopen, draai ik me nog eens om. 'Alsjeblieft,' voeg ik met een glimlach toe. Ik wrijf nogmaals door mijn ogen en trek James met me mee de gang op. 'Goed dat je er bent, wij moeten nodig praten, jij en ik.'


    everything, in time

    James Menson

    Ik keek verbaasd naar Ashlee, 'Eh oké, is er iets?' Ik keek haar nieuwschierig aan. Dit klonk niet goed..


    We're all mad here.

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik knikte glimlachend toen ze me vroeg om te blijven. Ik leunde zuchtend achteruit en haalde mijn handen door mijn haren. Even zette ik mijn bril af om mijn neusbrug te masseren. Toen pas besefte ik dat Paige er ook nog was. Ik stond op, liep naar haar toe en hielp haar overeind. Toen ik er zeker van was dat ze oké was, dwong ik haar wat te rusten. Ik sloot de celdeur weer maar deed ze niet op slot. Ikzelf liet me langs de wand op de grond zakken en sloot mijn ogen. Beelden van de kleine Ashlee flitsten voorbij en deden me glimlachen.


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tanya Tjerkov
    'Ja, er is iets. Kijk, alle mensen die met ons omgaan, doen dat alleen uit angst of om bij mij of bij mijn vader in een goed blaadje te komen. Niet omdat ze ons mogen, of mij in ieder geval niet. Ik ben egoïstisch, arrogant en heb geen enkel greintje respect. En dat is jouw schuld. Jij hebt mij veranderd, sinds ik jou ken ben ik anders. Dat wil ik niet meer. Dus jij en ik zijn over, je hebt me te veel veranderd.' Zo, dat was gezegd.


    everything, in time