[RPG] Twilight - RPG (2). - Speeltopics

Hier ga je zegmaar IC (In Character). Je moet je gedragen zoals die persoon, je moet praten als die persoon en doen zoals die persoon. Als je zegt:

Goh, lekker weertje hier in Noord-Holland.

Dan moet je haakjes --> [] gebruiken. Dan weten we wanneer je OOC (Out Of Character) bent. Als je IC bent, dan zonder haakjes.

Veel plezier!

EDIT: Caine, ookwel Jane en Carlisle, IS DE ONDERADMIN, ALS IK WEG BEN, MOET JE NAAR HAAR LUISTEREN!
---

LIJST:

Renesmee = Jirachi
Maggie = Jirachi
Jane = Caine 3de x
Esmé = LittleTear
Rosalie = Basecca
Bella = MisPattinson
Alice = LoveOfHate
Leah = Bronte
Emily = Leave
Claire = Ingeling
Kate = RoseLynn
Huilen = Huilen
Didyme = LittleTear
Heidi = The Direction
Zafrina = BellAnn
Lucy = xBelieveIt
Angela = mirletje
Rachel = Leave 3de x

Vladimir = Jirachi 3de x
Carlisle = Caine
Jacob = TheDirection
Embry = LostPromises
Seth = Schneider
Liam = Abernathy
Alec = Abernathy
Fred = kiara2
Jasper = Fenix
Edward = Huilen
Emmett = JokerAndMe
Paul = Melodies

Verzonnen.
suicidal - Penelope.
Leave - Elena.
LoveOfHate - Lynn.
Fenix - Hazel.
vbhgjv - Alyssa.
Melodies - Sable en Melody.
GoldStone - Charlie.
Sammiejlove - Jennifer.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 14 okt 2011 - 19:58 ]

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Renesmee
Ik juichte mijn 'Yay' lachje en grijnsde daarna. Hoe zal Jake reageren?

Vladimir
Ik viel achterover, kreunend, nog net niet schreeuwend op de grond. Hopelijk zou Stefan me komen helpen...

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Emily
Ik was vrolijk bezig voor het huisje van Sam en mij, met een boeket bloemen voor Sue Clearwater. Even keek ik op toen ik de huil hoorde. Sam. Duidelijk Sam. Een glimlach sierde een moment mijn lippen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Esmé
Ik voelde de rillingen door haar heen gaan en ik had ook echt medeleiden met haar. Ze had iemand nodig zoals mij een moederfiguur. Misschien kon ik Carlisle overwegen, maar ze was een mens wat ik wel 100% Respecteerde. 'Kom dan gaan we naar binnen.' Zei ik zachtjes terwijl ik over haar koude jasje wreef in de hoop door de wrijving dat ze wat warmer werd. Rustig begeleed ik haar naar ons huis waarna ik de kachel op 25 graden zette om het voor haar wat warmer te maken. Een moment. Zei ik even rustig waarna ik het bos inrende en een paar dieren na 5 minuten gevangen had. Ik rende zonder dat ze me zag of hoorde naar boven en legde de inmiddels dode dieren bij de vreemde jonen op onze kamer zo had hij in iedergeval iets te drinken. Snel rende ik naar beneden en ging naast haar zitten waarna ik een arm om haar heen sloeg. 'laat het er maar uitkomen meis.' Zei ik begripvol.

I'm finally back, Finally after a Year break

Elena
Ik glimlachte tussen de tranen door. ''Je bent geweldig, Esmé.'' Fluisterde ik, en zuchtte toen. ''Ik heb nooit ouders gehad. Mijn moeder overleed toen ik werd geboren, mijn vader sprong toen voor de trein. Ik heb altijd geleefd met andere mensen. Minstens eek keer per week verhuisde ik naar een nieuw gezin. En toen kwam ik hier. Ik weet nog dat ik tegen Embry aanknalde.'' Lichte twinkeltjes verschijnen in mijn ogen als ik zijn naam uitspreek. ''Toen was het anders. Ik voelde me veilig en.. Thuis. Maar mijn pleegouders uit Forks wilden mij niet meer, en stuurden me terug naar Florida. Vlak daarvoor heeft Bella me aangevallen.. En nu heb ik geen thuis meer.'' Prevelde ik zachtjes.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Stefan
Ik rook zijn geur ik was even jagen en foetsie was hij. Ik veegde de resjes bloed van mijn mond en volgde zijn geur. Ik keek naar de kerk van volterra Typisch Vladimir daar naar binnen stormen. Een grijns sierde mijn mond. Ik klom omhoog en ook ik sprong doorhet raam waarbij ik met een ninja rol gehurkt terecht kwam. Nu ook was luid gerinkel te horen. Vladimir lag te krijsen. Ik keek afgrijzend naar Jane en rende naar haar toe zonder dat ze het door had. Chelsea probeerde me te grijpen, maar ze was te sloom. Ik greep Jane en smeet haar tegen een pilaar waardoor Vladimir stopte met schreeuwen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Sam Uley
Geïrriteerd omdat ik geen antwoord kreeg van de jongens, jankte ik nog een keer. Dit keer was het een overduidelijk bevel dat zei 'NU'. Ik kon mijn tijd beter met Emily besteden.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Emily
Ik lachte. ''Geduld, lieveling. Ze zijn nog jong.'' Antwoorde ik zacht, ik wist dat Sam me hoorde. Zachtjes zette ik het boeket neer op de verandatafel, en zette toen een plaar muffins neer op de veranda. Ze zouden trek hebben, nou ja, vooral Sam wanneer hij terug zou komen. Ik had hem gemist.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Vladimir

Opgelucht stopte ik met schreeuwen, en ik stond op. Ik trok Stefan weer terug naar me toe, zodat hij niet dicht bij Jane in de buurt was. Lichtjes gromde ik naar Jane. Maar ik hield me in om aan te vallen.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Jane
Ik lachte schel. Ik genoot van andermans pijn. Ik vond het heerlijk om te zien hoe Vladimir spartelend op de grond lag.
Plotseling hoorde ik hetzelfde rinkelende geluid als Vladimir net veroorzaakt had, maar ik lette er niet op. Vladimir was belangrijk. Ik wilde hem zo hard horen schreeuwen, dat de andere vampiers hun oren wel moesten bedekken.
Ineens werd ik met een ruk vastgegrepen en vloog ik naar achter, tegen een hoge pilaar aan, die scheurde en brak.
Ik werd in een ijzeren greep gehouden door iemand en woest grommend probeerde ik me uit zijn klauwen te bevrijden.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Esmé
Ik was even geschrokken. Maar mijn gezicht klaarde snel weer op. Medelevend keek ik haar aan. 'Ik snap wat je bedoelt Elena. Ik begrijp je volkomen.' zei ik terwijl ik haar over haar bol aaide. Ik bereep haar ook en het was niet bedoelt om haar te sussen ze was een lief meisje dat lieve ouders verdiende. Een geweldig idee schoot door mijn hoofd. 'Wil je anders hier blijven Edwards kamer is vrij en het zou me een eer zijn.' Zei ik met mijn eerlijke glimlach.

I'm finally back, Finally after a Year break

Sam Uley
Toen ik na een tijdje nog niets hoorde, gromde ik luid en begon terug naar huis te lopen. Onderweg ramde ik tegen een paar bomen, hard genoeg om ze te laten trillen, maar net niet hard genoeg om ze te breken, want dat zou opvallen.
Vlak voor de rand van het bos veranderde ik terug in mijn mensengedaante en trok mijn korte broek weer aan.
In het reservaat keek ik goed om me heen of ik één van de jongens zag, maar er was niemand.
Eenmaal thuis was mijn woede meteen weer weg toen ik Emily zag.
'Emily, mijn liefste!' ik omhelsde haar en drukte een kus in haar nek.
Zij maakte mijn dag altijd goed, hoe slecht die ook was.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Stefan.
Ik trok me los van Vladimir en had Jane inmiddels opgevangen en tegen de pilaar aangedikt zodat ze in de lubt zweefde. Ik had haar zo vastgepakt zodat ze nie naar me kon kijken. 'Dat had je niet erwacht hè heksje?' Zei ik spottend. Over mijn schouder zag ik Vladimir Chelsea bijna e pakken hebben. Ik keek meteen weer naar Jane ze kon niet los en geen andere wacht behalve Chelsea was er. Ik grijnsde eindelijk hadden we wraak.

I'm finally back, Finally after a Year break

Elena
''I-ik? Een Cullen?'' Bracht ik verbaasd uit. ''Maar ik pas helemaal niet tussen al de mooie schepsels die hier leven, lieve Esmé.'' Zuchtte ik.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Vladimir
Ik keek naar Stefan, als teken dat hij haar los mocht laten. Ik pakte het mensenmeisje bij de kraag en hield haar omhoog.
'Kom Stefan, ik deel het meisje wel met je.' Ik grijnsde even plagerig.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Emily
Ik glimlachte. Sam liet me na al die tijd nogsteeds vlinders voelen wanneer hij thuiskwam. Een moment drukte ik mijn lippen op die van hem. ''Ze komen wel. Je kunt het ze niet kwalijk nemen nu met al dat gerotzooi tussen de Volturi. Muffin?'' Glimlachte ik, en hield hem warme chocolatechip muffins voor.

Feel the fire, but do not succumb to it.