• Wat doe je als je na een afgrijselijke nacht ontwaakt in een vreemd huis en ontdekt dat je niet alleen bent?
    Wie vertrouw je in een spel waar ieder zichzelf moet zien te redden?
    Hoe kom je te weten wie geheimzinnige spelmaker is die jou doorheen deze hel sleept door middel van de meest bloederige quuestes?
    Wat staat er degenen die het niet halen te wachten?
    Hoe ver ga jij om de sleutel te bemachtigen die jou je vrijheid of dood kan brengen?

    To win your Freedom, you must play the Game.

    ##


    Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
    Cockney| Arya Rana Debris
    Proprius| Liam Oliver Sanz
    Bigheart| Lucas Sam Avery
    Inkheart| Damian Tycho Ophelos
    PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
    JaiRy| Josey Willows
    HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
    Fayan|Veralynn June Carter
    Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
    Cinna| Abigale Sparks
    Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
    GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:58 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Cymbeline
    ‘Pas op met wat je zegt. Uiterlijk is lang niet alles,’ Waarschuwde ze met een lieve glimlach. De laatste jongen die haar zo had benaderd, had gewonnen en stierf uiteindelijk door zijn stomme liefde voor háár. Hoe kon iemand van een moordenaar houden? Het was haar een raadsel geweest. Het was aan hen om de sleutel te vinden, die ze deze keer zelf bewaarde.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Abigale Sparks
    "Welke sleutel?" Ik hoor mijn stem overslaan, maar probeer me zo goed mogelijk te herstellen en geen enkel schrijntje angst te tonen. "Geloof me, ik heb genoeg verhalen gehoord en iedereen gaat dood hier, geloof je nou echt dat er hier ergens een sleutel is?" Ik rol met mijn ogen, maar wacht geduldig af op een antwoord. Iets zegt me dat dit meisje meer weet.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Jackie.

    'En waarom laten we ze daar zitten?!' roep ik uit. 'Dat is geen stijl, ik breek de deur open. AAN DE KANT!'
    Ik trap flink hard tegen de deur die uit zijn scharnieren valt. We kunnen allemaal de kamer in en ik kijk de rest een beetje verveeld aan. 'Nou, watjes, kom op!'


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    oeps, foutje..

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 14:06 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arya Rana Debris
    "Er is een sleutel," zeg ik terwijl ik met moeite mijn woede beheers. Ze weet niet waar ze het over heeft. Ik zie haar met haar ogen rollen en besluit haar niet veel meer te vertellen.
    "Ik ben Arya," zeg ik van onderwerp veranderend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Josey Willows

    Ik laat me vlakbij de twee meiden op de grond zakken. Het meisje die zei dat er een sleutel was droeg de naam Arya. Even staarde ik bedenkelijk voor me uit en draaide me toen naar haar toen. 'Waar is die sleutel?' vraag ik haar nieuwsgierig.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arya Rana Debris

    Er komt nog een meisje bij ons zitten. Ze lijkt even te aarzelen en vraagt me waar de sleutel is.
    "Als ik dat wist, denk je dat ik hier dan nog zou zitten?" vraag ik terwijl ik voor me uit staar.
    We moeten allemaal ons lot afwachten, wat dat ook mag zijn.
    "En jullie zijn?" vraag ik met een glimlach.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Abigale Sparks
    "Ik ben Arya," Hoor ik het meisje zeggen en wendt mijn blik naar het andere meisje die bedenkelijk voor zich uit staart en uit het niets haar blik op Arya richt.
    "Waar is die sleutel?" Ik zucht even en laat mijn hoofd op mijn handen rusten. "Als er een sleutel is, neem ik aan dat niemand weet waar deze zal zijn. Het is vast een spel, wie de sleutel vindt overleefd, niet?" Ik glimlach, "Noem me maar Gale."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Josey Willows

    Een flauwe glimlach verscheen over mijn gezicht. Daar zat natuurlijk wat in. 'Ik ben Josey,' antwoord ik en laat mijn blik opnieuw door de hal heen glijden en hoor het andere meisje langs me 'Noem me maar Gale' zeggen. Ik vroeg me nog steeds af wat we hier moesten doen maar kreeg een sterk gevoel dat het te maken had met het stukje tekst uit de krant. Weer een rilling liep over mijn rug, als we dan maar levend hier uit kwamen.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 14:37 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arya Rana Debris

    Opeens bedenk ik me iets. Ik sta op een loop naar het tafeltje met de oude krant en scheur het artikel met de foto eruit. Ik ga terug bij Josey en Gale zitten en fluister
    "laten we een pact sluiten. We vertellen niemand over de sleutel en als één van ons drie hem vind, nemen we de andere twee mee naar buiten. We doen er alles aan om elkaar te helpen."
    Voorzichtig steek ik mijn hand uit en vraag hoopvol
    "Wat denken jullie?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Abigale Sparks
    Ik grijns even en steek mijn hand op.
    "Deal," Het is niet dat ik veel om deze twee meisjes geef, maar de overlevingskans maakt het des te groter en waarom ook niet? Ik druk mijn hand voor even op de hand van Arya en knik veelbelovend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Sarina Sersea Calle
    Een paar meisjes begonnen te praten over de sleutel. Ze snapte er niets van. Ik had integendeel alles al uitgesnuffeld. Diegene die de sleutel had en hem in het slot zou doen van de kluis zal nog iets vinden. Ik gokte op een sleutel. Nog een sleutel. Die zal pas de doorgang naar buiten geven. Je kon altijd mensen meenemen. Zolang je het zou overleven. Ik had zo vaak zulke nachtmerrie's gehad en ze leken allemaal op zo een enge film. Alles sloeg erop. Dit was een soor van gemengde film. Was dit wel echt?! Misschien was dit nep. De opluchting sloeg toe tot een eng gegil en gekrijs door de hal heen ging. Iedereen keek verschrikt op maar er waren geen vleermuizen of vogels. Ik begon te rillen. Ik zou zo in mijnbroek kunnen plassen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Josey Willows

    Ik heb nog geen 2 tellen nodig om dat besluit te nemen, steek mijn hand uit en druk deze net als Gale even op de hare. 'Afgesproken,' antwoord ik. Met z'n drieën maakten we misschien meer kans om hier weg te komen als dat we er alleen op uit zouden gaan. Ik was vastberaden om zowel hun als mezelf hier zo heel en snel mogelijk vandaan te krijgen.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 14:51 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Veralynn June Carter
    Ik zette mezelf overeind tegen een muur in de hal, sloeg mijn armen om mijn benen en bekeek in stilte verschillende mensen. Sommigen liepen heen en weer of spraken met elkaar. Ik ving flarden op, iets over sleutels, maar dat zij me niets.
    Het enige waar ik aan kon denken was hoe ik hier terecht was gekomen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arya Rana Debris
    Ze hebben beide toegezegd en voor het eerst vandaag kan ik weer rustig ademhalen. Ik zal hier uit komen. Dat moet gewoon.
    Ik bekijk de gezichten van de anderen die hier zitten en vraag me af wie ik zou kunnen vertrouwen.
    "Waar blijft de rest?" vraag ik mezelf luidop.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.