[RPG] Key to Freedom - Speeltopics

Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
Cockney| Arya Rana Debris
Proprius| Liam Oliver Sanz
Bigheart| Lucas Sam Avery
Inkheart| Damian Tycho Ophelos
PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
JaiRy| Josey Willows
HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
Fayan|Veralynn June Carter
Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
Cinna| Abigale Sparks
Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:58 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Arya Rana Debris
Er wordt een hand op mijn schouder gelegd en ik kijk op. Het is Josey.
"Gaat het een beetje?" vraagt ze.
Ik knik terwijl ik mijn tranen veeg en ik zie de vraag branden in haar ogen.
"Hij stierf hier," fluister ik "in dit huis. Hij had de sleutel, en hij stierf."
Opnieuw vloeien tranen als rivieren over mijn wangen.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 16:16 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale Sparks
Verbaasd volgde mijn ogen Arya, maar ik bleef staan waar ik stond.
"Luister dame," Ik liep wat dichter naar het meisje toe. "Ik weet niet wat je gedaan hebt, maar we hebben je niet nodig. Je hebt ons genoeg informatie gegeven en daar bedank ik je van harte voor, maar ga nu zelf maar vriendjes zoeken en spelletjes verzinnen om iedereen uit te moorden, goed?" Snel draaide ik me om, keek nog even Josey en liep heupwiegend Arya achterna, waar ik haar trof in een kleine kamer. Ze huilde.
"Sta op Arya, we hebben geen tijd om te janken. Dat mag je doen tijdens de begrafenis, van alle andere die het níét overleven, maar wij gaan het halen." Ik zuchtte en draaide even om me heen om de kamer te inspecteren. Ík ging het halen, kosten wat het kost.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Damian
Alles gaat snel voor me, mede omdat ik net wakker ben. Wat is er tussen de twee meisjes? En iets met een neef? De situatie wordt steeds vager. Om het nu te gaan vragen lijkt me een slecht idee. Eerst eens wat mensen leren kennen, ik merk wel dat ik weer als laatste wakker ben. Dat is echt irritant. Ik kijk de kamer rond, misschien is er iemand om mee te praten. Al snel komt er een liedje in mijn hoofd, een glimlach siert mijn mond. Het is een van mijn lievelings liedjes op het moment. Ik begin zacht mee te zingen: We're gonna give it a Jumpstart! 4, 3, 2, 1! Go! What's up? When we get it going, no way we're gonna stop! And all you need is a spark, spark If it's all that you got, got, got, got, got

Josey Willows

Geschrokken kijk ik haar aan. Hij stierf hier? Was dit al een keer eerder gebeurd? Zachtjes wrijf ik over haar rug heen. 'Het spijt me..' zeg ik zachtjes tegen haar. Natuurlijk kon ik er niks aan doen maar ik wist even niks anders te zeggen. Bedenkelijk kauwde ik op de binnenkant van mijn wang. 'Hoeveel weet je van deze plek?' vraag ik haar zachtjes.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 16:25 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Arya Rana Debris
Plots staat Gale voor me en vraagt me recht te staan.
"We hebben geen tijd om te huilen," is haar uitleg.
Ik knik en veeg mijn tranen terwijl ik recht ga staan.
"Dat is alles," antwoord ik nog op de vraag van Josey.
Terwijl ik het stof van mijn broek veeg hoor ik iemand zingen ik kan niet anders dan lachen. Hij had geen beter liedje kunnen kiezen.
And if they try to stop us at the door,
You know we're gonna;BREAK IT DOWN,BREAK IT DOWN,BREAK IT DOWN
We gotta' get up off of the ground !
zing ik uit volle borst mee.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 16:25 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale Sparks
Ik frons mijn wenkbrauwen en rol met mijn ogen als ik Arya mee hoor zingen, ik wendt mijn blik even naar de keuken waar twee psychopathische mensen bezig zijn en waar ik me liever buiten wil houden dus speur ik de laatjes rond, opzoek naar een wapen waarmee ik me hier een weg naar buiten kan vinden. Mijn vingers glijden langs een gebroken fotolijstje, waar de foto tot mijn verbazing uit is gehaald, ik zucht vermoeid en kijk even naar Josey.
"We hebben een mes of iets dergelijks nodig."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Sarina Sersea Calle
Ik gromde hoe konden ze denken dat ik de moordenaar was?! Ze wisten niet waar de extra verplaats was ik was er ook een half uur mee bezig om hem te vinden. En bij mij zat het in het bloed. Mijn vader was een detective. En zo zat het dus ook in mijn bloed. Ik ging aan de tafel zitten en bekeek de kranten. Ik moest weten waar hij die sleutel vandaan had gehaald. Was de moordenaar was in ons midden en de sleutel misshien ook. Ik begon te denken over de clue's die ik had verzameld. Ze konden een uitweg vormen. Maar ik had die Arya nodig en zei had ook mij nodig. Die andere meiden had ook iets wat ze kon redden. Ik wou helpen. Waarom lieten ze me niet toe.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Josey Willows

Ik glimlach kort naar Arya en sta vervolgens tegelijk met haar op. Gale had een punt, even geen tijd voor tranen, we moeten hier weg. Net als Gale laat ik mijn blik nogmaals door de ruimte heen glijden, opzoek naar iets wat ons zou kunnen helpen. 'We hebben een mes of iets dergelijks nodig,' zegt Gale waarop ik instemmend knik. 'Ik zou zeggen in de keuken maar ik denk niet dat degene die ons hier gedumpt heeft een mes heeft achter gelaten..' antwoord ik.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Abigale Sparks
Ik knik en bijt van frustratie op mijn onderlip.
"Ik denk, dat je daar zowaar gelijk in hebt." Snel kijk ik even naar Arya, om te kijken wat ze doet, maar als ik haar zachtjes verder zie zingen wendt ik me weer tot Josey. "Geen messen, maar misschien wel iets anders? Er moet iets te vinden zijn hier. We zouden naar boven kunnen, maar dat ga ik niet in mijn eentje doen." Ik kijk even naar de verlaten trap aan het einde van de hal. We zouden altijd een poging kunnen wagen..

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya Rana Debris

Ik kijk van Josey naar Gale en weer terug.
"Natuurlijk zijn er messen," zeg ik stil "we zijn in het slachtershuis, mensen worden hier vermoord met messen. We moeten ze alleen weten te vinden en ik denk niet dat ze in de keukenla liggen."
Ik kijk naar de wand die volledig bekleed is met rijen boeken.
"We moeten zoeken op plaatsen waar je normaal geen mes zou vinden," besluit ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ik ga eten, hihi. Laat Gale maar gewoon meedoen, (:]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Josey Willows

Ik volgde Gales blik naar boven. 'Als we verder gaan, dan gaan we met z'n drieën,' zei ik tegen haar. Achter me hoorde ik Arya zeggen 'Natuurlijk zijn er messen. We zijn in het slachtershuis, mensen worden hier vermoord met messen. We moeten ze alleen weten te vinden en ik denk niet dat ze in de keukenla liggen.'
Daar had zij natuurlijk weer gelijk in, ik wenkte Gale met me mee om samen met Arya te gaan zoeken naar een mes. Ik laat mijn handen over de ruggen van de boeken heen glijden en vervolgens trek ik er een uit. 'We moeten de boeken openen,' zeg ik terwijl ik een boek open. 'Je weet maar nooit, er zou maar eens een mes in het boek zitten.'
Misschien sloeg mijn hoofd op hol en had ik teveel films gezien maar het was een mogelijkheid.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 16:49 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
ik hoor iets over messen en boven zoeken.
'Als we verder gaan, dan gaan we met z'n drieën,' als ik dat hoor ben ik er met mijn aandacht weer bij.
'Uhh hallo! ben ik onzichtbaar ofzo, is het zo moeilijk om iets te vragen?' vraag ik geïrriteerd. Het is erg vervelend als mensen je weer eens niet zien staan. Misschien heb ik wel een heel goed idee, of kan ik helpen.

Arya Rana Debris
"We moeten de boeken openen," volgt Josey mijn gedachtengang.
Haar stem wordt half onverstaanbaar door een gemompel achter me. Ik draai me om en rechtover me staat de jongen die daarnet aan het zingen was.
"Nee hoor, niet onzichtbaar," zeg ik "wat wil je vragen dan?" plaag ik terwijl ik naar de boekenwand loop.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Josey Willows

Mijn blik schiet naar Arya als de jongen een geïrriteerde opmerking maakt. We hadden een pact gesloten, had dat ruimte voor een man extra? Ik liet mijn blik vluchtig over de jongen heen gaan, hij had spieren en was groter dan ons. Hij zou van pas kunnen komen. Ik trek mijn wenkbrauw vragend op als ik Arya weer aankijk terwijl die plagend op de jongen reageerde. Zou ze mijn zwijgende blik begrijpen?

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 16:58 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'