• Gebaseerd op het boek "The Host" van
    Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar
    planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen
    de lichamen van de inwoners van de planeet
    over en leven daar dan in harmonie met elkaar.
    De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter
    gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er
    zijn een paar mensen die het overleefd hebben
    en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven
    ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze
    gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel
    te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk
    ontstaat er van alles als je constant op elkaars
    lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en
    vriendschap.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ben er weer (:


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ridder schreef:
    Zoey
    Ik voelde een warme tinteling door mijn lichaam gaan toen ik James lippen voelde. Het was raar om met James te zoenen. Maar het was fijn. Ik voelde mijn hart een klein sprongetje maken.

    Dean
    Ik zette haar voorzichtig op de grond en grijnste.
    'Ik ook op jou,' zei ik. 'Je bent schattig als je vrolijk bent.' Ik gaf haar nog een klein kusje. Daarna legde ging mij met mijn voorhoofd tegen haar voorhoofd staan en keek haar recht in haar ogen. Mijn handen legde ik voorzichtig op haar billen. 'Je bent leuk,' fluisterde ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    I'm back. Net kerstviering gehad.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James liet een van haar handen over haar rug glijden. Hij kuste haar teder en liefdevol, hij kon niet geloven dat het zo makkelijk, zo uit zichzelf was gebeurt. Hij had verwacht dat er weken over zouden gaan tot hij samen met haar zou zijn.

    Katherina glimlachte en drukte haar lichaam dicht tegen dat van hem aan. "Jij bent leuker." zei ze met een ondeugende glimlach tegen hem.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Zoey
    Mijn gevoelens verwarde me. Ik vond James leuk, maar het was raar. Ik kende hem al sinds ik klein was. Vroeger gingen we samen het bos in. Ik had zelfs nog met zijn broer gehad. Ik sloot mijn ogen terwijl ik genoot. Het maakte niet uit. Ik was hier, samen met James. Ik sloeg mijn armen om zijn hals.

    Dean
    'Niet liegen.' Ik keek haar speels aan. Ik kreeg een ondeugende twinkel in mijn ogen. Ik gaf haar een kus zodat het minder opviel en gooide haar toen over mijn schouder. 'Niet gillen.' Ik lachte en begon door de gangen te rennen. Toen kwam ik bij onze kamer aan en liet haar op bed vallen. Ik zoende haar. 'Dadelijk beginnen mensen nog aan ons te ergeren,' legde ik haar uit en zoende haar daarna weer.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James voelde zich gelukkig, hij had hier zo lang op gewacht. Na een tijdje gezoend te hebben liet hij zijn lippen los van de hare. Hij keek haar glimlachend aan en streek door haar haar.

    Katherina keek hem lachend aan. "Je hebt gelijk, dat kunnen we niet gebruiken." zei ze geamuseerd en ze zoende hem terug.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Zoey
    Ik keek James even met open mond aan en glimlachtte toen.
    'Mag ik zeggen dat dit best raar is?' Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Zijn ogen waren nog steeds prachtig. Ik dacht even na. 'En dat het nog vreemder is dat het fijn is.' Ik lachtte stilletjes. Misschien moest ik het even laten bezinken. Nee. Ik wilde hem zelf zoenen. Ergens wilde ik dat nog steeds.

    Dean
    Ik zoende haar vurig terug. Ik kon het niet tegen houden. Elke keer als we zoende of elkaar aanraakte ging er een warme tinteling door me heen. Ik zetten mijn handen naast haar neer en ging boven haar hangen terwijl ik haar lippen geen moment van de mijne liet af gaan.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Maar wil je op die manier bij me zijn?" vroeg James zacht. "Ik wil niet dat je dit alleen doet omdat je bij iemand wil zijn.. Je moet me ook op die manier zien."

    Katherina woelde hem door zijn haar terwijl ze doorzoende. Het was heerlijk om zo dicht bij hem te zijn en het zou altijd heerlijk blijven, dat wist ze zeker.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Zoey
    Ik keek James een seconde lang zwijgend aan.
    'Ik zoen niet zomaar met mensen,' zei ik zacht. 'Ik zoen alleen maar met mensen die ik leuk vind.' Ik wist een klein glimlachje op te brengen. 'Ja,' antwoorde ik toen op zijn vraag.

    Dean
    Met Katherina zou ik alles willen delen, dat wist ik nu zeker. Ik sloot mijn ogen terwijl ik genoot hoe ze me zoende en hoe ze door mijn haar ging. Dit waren de momenten die ik nooit zal vergeten en waar ik altijd naar zal verlangen.

    [ bericht aangepast op 26 dec 2011 - 23:54 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ben even mijn hond uit laten ;$


    "Ignite, my love. Ignite."

    James glimlachte opgelucht en keek haar aan. "Ik ben verliefd op je Zoey." zei hij zacht.

    Katherina hield hem stevig tegen zich aangedrukt terwijl ze doorging met zoenen. Voor altijd samen, dat was wat ze wilde.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Zoey
    Ik voelde mijn wangen rood worden en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht.
    'Ik ook op jou.' Ik staarde naar mijn handen. Het was waarheid. Ik was verliefd geworden op James. Ergens was ze dat al. Voor het vluchten. Maar die gevoelens waren over gegaan toen ze aan het vluchten was. Toen had ze zelfs een kleine relatie gehad met een jongen genaamd Thomas. Alleen dat was binnen een paar dagen al weer uit geweest. Nu was ze weer hier. Bij James.

    Dean
    Ik ging op mijn onderarmen leunde. Haar perfecte lippen, haar perfecte lichaam, haar perfecte karakter. Alles aan haar was perfect. Eigenlijk verdiende ik haar niet. Niet naar wat ik allemaal had gedaan. Ik zou haar dan ook met mijn leven beschermen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik word zo van de laptop afgestuurd. kom denk ik wel dan nog even online op mijn telefoon als hij me niet tegen werkt door vast te blijven hangen


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ridder schreef:
    Dana
    Ik zette de laatste puntjes op die I van de tekening. Ik was er best trots op. Helaas zou ik hem nooit aan iemand kunnen laten zien. Dan zou ik moeten uitleggen waarom ik Jonathan had getekend. Ik zuchtte terwijl ik naar de tekening keek. Was ik maar nooit verliefd geworden.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    Ik wilde aan der deur kloppen, maar ik kon het niet.. Met gebogen hoofd loop ik terug naar mijn kamer.. Slapen ken ik toch niet..
    Wat zou Dana aan het doen zijn? Ik zucht onhoorbaar.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.