• Hallo,
    Dit is Lyle House.
    Lyle House is een huis, waar bovennatuurlijke kinderen naar toe worden gestuurd. Met 'bovennatuurlijk' bedoel ik bijvoorbeeld:
    -Iemand die iets kan op tillen door er alleen maar naar te kijken.
    -Iemand die geesten of schimmen ziet.
    -Iemand die vuur kan beheersen.
    etc, etc, etc.

    ø
    Regels:
    -Je kan niet ontsnappen uit dit huis. Het is goed beveiligd en er lopen veel dokters en bewakers. Als je toch ontsnapt, word je snel teruggevonden.
    -Je mag je gave geheim houden voor de anderen, maar mag het ook vertellen.
    -De kelder is verboden toegang, maar het is natuurlijk voor pubers erg spannend om er op onderzoek uit te gaan..
    -In de nacht mogen de meisjes niet op de slaapkamers van de jongens komen, of andersom.
    -Je mag pas in de tuin als je het heb gevraagd aan een begeleider. Die heeft de sleutel voor de deur, dan mag je even naar buiten.
    (komen in de loop van het spel nog meer regels bij)

    ø
    Beschrijving van het huis:
    Er is een eetzaal, daar móet je elke avond(zes uur), middag (één uur) en ochtend (tien uur) zijn om te eten! De begeleiders checken het na!
    Er is een lounge, een ruimte waar je op lekkere stoelen bij openhaartjes kan chillen. Je kan er ook drankjes halen. (alcohol word niet toegestaan)
    Er is een vrijetijdsruimte. Daar staan computers, playstations, xboxen ect ect ect. Hier mag je heen als je je werk af heb, en je klusjes heb gedaan.
    Er is een kelder, onder het huis. Via een trap in de wasruimte kan je er komen. Het is verboden toegang. In de kelder is een kruipgat. Wat daar allemaal word achtergehouden weten we nog niet. Want het is er pikkedonker, en je ziet niks.
    Er is een wasruimte. Als straf, of taak kan het zijn dat je de was moet doen.
    Er is een keuken. Hier mag je niet komen.
    De slaapkamers van de meisjes zijn aan de linkerkant van het gebouw. De jongens slapen aan de rechterkant. In de nacht mag je niet uit de slaapkamers. je slaapt met z'n tweeën op één kamer.
    Er is een tuin, voor als je even alleen wilt zijn of wil voetballen of zo.


    ø
    De kamergenoten:

    Kamer 1:
    - Iral / Diapal
    - Stephen Preston / SomeMusic


    Kamer 2:
    -
    - Sasha Karpov. / Scotch

    Kamer 3:
    - Destiney Montoya / SomeMusic
    - Scarlet Johnnes / Luunn


    Kamer 4:
    - Selena Sensorene / HurtedHeart
    - Luna Leroux / Midna

    Kamer 5:
    - Jason Quinten happle / HurtedHeart
    - Luel / Diapal

    Kamer 6:
    - Chiya Amorina Hoshi / Randomness
    - Aimee Jade Tempeste / LovingStyles

    Kamer 7:
    - Vince / Spyclon
    - Alex / Renoster

    Kamer 8:

    - Fateh Orion Incendio / Sioux
    -

    [ bericht aangepast op 25 jan 2012 - 19:40 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    'Het maakt niet zoveel uit,' mompel ik. 'Het is gewoon niet het eerste dat iemand bij mij doet, en vooral niet zoveel. Het is jou tekening dus je mag hem best houden als je het leuk vind.' Ik leg mijn handen achter mijn hoofd. Het verbaasde me echt dat Luna mij had getekend. Zo spannend was ik niet. En meestal vonden mensen me eng. Ik slikte even bij die gedachten.

    Luna Leroux

    'Het maakt niet zoveel uit. Het is gewoon niet het eerste dat iemand bij mij doet, en vooral niet zoveel. Het is jou tekening dus je mag hem best houden als je het leuk vind,' zei hij. Ik keek omlaag. 'Het zijn er maar twee. Zo veel is dat toch niet? Ik heb je uitgelegd waarom ik jou koos,' zei ik. Ik pakte de tekeningen en bekeek ze nog eens. Wat kon ik nog meer zeggen?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    Luna dacht dat ik boos was, je kon het horen aan haar manier van praten en haar zinnen. 'Ik ben niet boos,' zeg ik zacht. Waarom dacht iedereen altijd het verkeerde bij mijn uitspraken. Ik meende wat ik zei, dat het niet erg was. Ik slikte even en stond op. 'Hou ze maar,' mompel ik nog en loop met gebogen hoofd de kamer uit. Ik loop de trap op naar mijn kamer. In een donker hoekje van mijn bed stop ik en ga zitten. Iedereen begreep me verkeerd! 90% van de dingen die ik zei meen ik, of ze nou sarcastisch gezegd worden of niet. Ik trek mijn knieën tegen mijn borst en sla mijn armen erom heen. Mensen denken dat ik geen gevoel heb, of alleen maar boos kan worden! 'Nee!' schreeuw ik in gedachten. Ik was net zo goed verdrietig. Zo onvoorspelbaar als vuur, zo vernietigend, verwoestend, maar ook zo sentimenteel of emotioneel! Ze snapte het niet dat dat kon! Niemand begreep me zoals ik echt was! een eenzame traan rolde over mijn wang.

    Luna Leroux

    'Ik ben niet boos,' zei hij zachtjes. Ik keek hem aan. Fateh stond op. 'Hou ze maar,' mompelde hij en liep met gebogen hoofd weg. Ik wist niet of hij het wou, maar dat maakte mij niks uit. Ik stond op en liep zachtjes achter hem aan. Bij zijn deur ging ik zitten. Moest ik naar binnen gaan of niet? 'Fateh?' zei ik zachtjes. Ik wist niet of hij hoorde. Zo wel, dan moest ik heel gauw bedenken wat ik ging zeggen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    'Fateh,' hoorde ik zacht bij de deur. Luna was me gevolgd. 'Je hoeft niet te doen alsof het je iets kan schelen,' zeg ik. Mijn hoofd had ik ondertussen verborgen tegen mijn knieën. Nog een paar eenzame tranen rolde over mijn wangen. Niemand die ik kon, kon het iets schelen wat ik deed. Ik verpestte toch alles, hadden ze wel eens gezegd. Ze dachten altijd dat ze alles konden doen. 'Ach het enige dat er kan gebeuren kan verholpen worden met een brandblusser,' zeiden ze wel eens spottend.

    Luna Leroux

    'Je hoeft niet te doen alsof het je iets kan schelen,' zei hij. Ik wist eigenlijk helemaal niet wat ik moest zeggen. Ik wist niet eens wat hij met die zin bedoelde. 'I-ik bedoelde het niet zo,' stotterde ik een beetje. Ik ging met me hoofd tegen de muur en keek omhoog. 'Oké, misschien wel, maar ik had het anders kunnen zeggen,'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Midna schreef:
    Luna Leroux

    Fateh keek mij even aan en ging daarna weer liggen. 'Je kon ook zeggen dat je de film niet leuk vond, Luna. Anyway, ik denk dat ik jullie maar even alleen laat.' Ik liep, met lol in mezelf,' zei Chiya. Ik knikte naar haar en keek toen naar mijn tekeningen. Ik legde ze op tafel en keek Fateh aan. 'Jij was op dat moment het enige waar ik inspiratie uit kon halen,' zei ik zachtjes. 'Zeg maar wat ik er mee moet doen'.

    [Dat zei ze niet. x"d]

    [Huh ik dacht dat ik alles kopiërde.. nja iets fout gegaan dan..

    Ik snap het al ;D had niet alles weggehaald, vergeten ;d]

    [ bericht aangepast op 7 feb 2012 - 19:04 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    'Het maakt niet uit,' zeg ik. Niks maakte toch uit bij mij? Je houd een brandblusser achter de hand en kijkt hoever je kunt gaan! Ik wist dat het waar was. Het was zo vaak getest. Ik kan het gewoon niet meer, mensen hadden me te vaak pijn gedaan. Ze wisten niet eens dat ze dat deden. Ook ik kon pijn hebben! Mensen vergaten dat! Ik balde mijn vuist. Voordat ik er erg in had raakte hij hard de stenen muur langs me. 1, 2, 3 keer in totaal. Het kon me niet schelen. Niks kon me toch schelen! Dit keer kon het me niet schelen of het pijn deed, of ik hierdoor gewond was geraakt, niks kon me meer schelen!

    Luna Leroux

    'Het maakt niet uit,' zei Fateh. Ik zuchtte. Even later hoorde ik drie keer gebonkt. 'Fateh? Dat het maakt niet uit, geloof ik nu niet meer. Wat doe je?' vroeg ik. Wat moest ik doen? Ik sloot mijn ogen en concentreerde me. Ik wist niet hoe zijn kamer eruit zat. Ik deed een poging tot, om iets te laten verschijnen in zijn kamer als verontschuldiging en iets wat hem -hoop ik- hielp. Of, hij was er dankbaar voor, of hij kreeg een hekel aan me. Ik kon het ook voor me laten verschijnen en het persoonlijk te geven, maar hem achterna gaan mocht eigenlijk al niet. Dat had hij al gezegd in de tuin.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    'Fateh? Dat het maakt niet uit, geloof ik nu niet meer. Wat doe je?' vroeg Luna. 'Je doet maar wat je niet laten kan,' zeg ik. Ik voel iets over mijn hand gaan. Even keek ik en zag dat het een klein stroompje bloed was. Ach wat kon mij dat ook schelen.

    [Je doet maar wat je niet laten kan? xd dat was niet echt haar vraag maar ok xd]

    Luna Leroux

    'Je doet maar wat je niet laten kan,' zei hij. Ik zuchtte. Ik kon me niet echt geweldig concentreren. Ik deed me ogen op en keek vooruit. Doe wat je niet laten kan? Ik haalde mijn schouders op en stond op. Ik legde mijn hand op de deurklink. Ik twijfelde wel even, maar deed toen de deur open. Ik keek de kamer rond en zag Fateh zitten op de grond in een hoekje. Ik liep naar hem toe en ging voor hem zitten. Zwijgend keek ik hem aan. Mijn ogen vielen op zijn hand waar een stroompje bloed zat. 'Wat heb je gedaan?' vroeg ik aan hem. Ik pakte de onderkant van mijn shirt en depte zijn hand.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [het was meer op het deel van 'ik geloof er niks meer van']

    Fateh
    Luna liep naar binnen en ging voor me zitten. 'Wat heb je gedaan?' vroeg ze.Ze begon het bloed van mijn hand te deppen. 'Niks,' mompel ik en trek mijn hand terug. Ik had totaal geen zin in medelijden of andere zooi. Als ze dachten dat ze alles konden doen bij mij, had ik hun hulp ook totaal niet nodig.

    [Oh, nja boeie ;d]

    Luna Leroux

    'Niks,' mompelde hij en trok zijn arm terug. Ik keek hem boos aan. Ik trok hand weer naar me toe en ging verder met deppen. 'Kap eens met koppig doen,' mompelde ik tegen hem. 'Ik vatte je verkeerd op en je doet gelijk zo,' zei ik tegen hem. 'Wat zit je allemaal dwars?' vroeg ik. Ik stopte met deppen en keek hem indringend aan.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fateh
    Eindelijk was Luna klaar, ik trok mijn hand weer terug. Ik had nu alweer genoeg van een preek en al zeker niet van haar. 'Nee!' zei ik. 'Ik kap niet met koppig doen, omdat ik nu eenmaal gewoon koppig ben! Verder gaat het je helemaal niks aan wat er allemaal met mij aan de hand is. Je wou zelf binnen komen, dus dan krijg je ook wie ik ben, niet iemand die je gehoopt had!' Ik was echt overal klaar mee. Het kon me niks schelen wat ik Luna nu aandeed. Ze vroeg erom door binnen te komen, ik had al eens gezegd dat ze beter niet op zo'n momenten bij me kon zijn.