• Omdat de organisator (SUMMERx) van deze RPG maar geen nieuw topic opende, heb ik besloten dit zelf te doen. Voor vragen e.d. kan je wel nog steeds bij SUMMERx zelf terecht.



    So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free



    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Mickey
    'Ik moet jou niets bewijzen,' kaats ik terug, 'Zoals ik al zei; je moet niet meespelen. Voor mij zal het geen verschil maken of jij nu meedoet of niet, maar voor jou daarentegen...'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Luke Harrison
    De jongen breekt echt mijn kop open. "Je zou me toch niet mee vragen als het geen voordelen had?" denk ik luid op. Ik moet erachter komen wat zijn exacte bedoelingen zijn.
    Langs de ene kant wil ik me in dit avontuur gooien, langs de andere kant wil ik niet gebruikt worden en misschien in de problemen geraken op een of andere manier.


    Love is louder.

    Mickey
    'Nou, blijkbaar wel, zoals je merkt. Kijk, het brengt geen extra voordelen met zich mee als jij besluit mee te doen, dat zorgt gewoon voor wat meer fun, weet je wel?' probeer ik hem weer te overtuigen.
    Jezus, gast, doe gewoon mee. Het is niet alsof je daardoor door de maffia vermoord gaat worden, hoor!


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Luke Harrison
    "Meer fun? dus je mag me?" Ik haal lachend mijn wenkbrauw naar hem op. "Goed, Goed. Ik doe mee hoor." Ik schudt mijn hoofd nog steeds een beetje lachend en sta dan uiteindelijk op.


    Love is louder.

    Mickey
    'Dus je mag me?' vraagt Luke lachend.
    'Mh. Ja, misschien. Wie weet?' antwoord ik.
    Luke staat nog een beetje lachend op en ik druk mezelf ook recht.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Luke Harrison
    "Komen we nog wel achter." zeg ik speels, ik gooi er een knipoog achterna en vraag hem dan wat we nu doen, nu ik had ingestemd met zijn plan.


    Love is louder.

    [Een knipoog? Haha! ;D]

    Mickey
    'Wat gaan we nu doen? Nu gaan we naar een andere kamer, zodat niemand ons kan horen,' zeg ik. Mysterieus doe ik teken dat hij moet meekomen, terwijl ik vertrek naar de kamer hiernaast.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [Luke houdt er van mensen te verwarren. ;D]

    Luke Harrison
    "Klinkt spannend." zeg ik lichtjes sarcastisch als ik achter hem aan slof en me op de grond van de kamer neerzet. "gezellig hier." ga ik op dezelfde toon verder als ik de kamer rond kijk.


    Love is louder.

    [Oh, oké, goed dat ik dat weet. Dan weet ik wat te verwachten. ;D]

    Mickey
    'Gezellig hier,' zegt Luke sarcastisch. 'Weet ik, maar het is beter als buiten.'
    'Oké, zal ik je uitleggen wat de bedoeling is?'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Cassie
    Als ik het pand weer inloop zie ik dat Mickey en de andere jongen net naar een andere kamer gaan. Ik rol even met mijn ogen, het zal ook wel. Met een zucht ga ik tegen de muur zitten en haal mijn iPod uit mijn tas waarna ik mijn ogen sluit en naar de muziek luister.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Yulia Nena Katineh
    Ik blijf stilletjes zitten, totdat ik de naam Cassie hoor vallen.
    'Mickey, laat Cassie in haar waarde, ze is zoals ze is, en jij bent volwassen genoeg om het te laten rustten,' zeg ik nors. Ik schoffel naar Cassie toe en pluk de oortjes voorzichtig uit haar oor.
    'Wat is er aan de hand?' vraag ik, stil maar een beetje geïrriteerd omdat ik er niet bij was. Ondertussen vindt ik een blikje passoa juice en klik hem open.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Luke Harrison
    "Graag, want ik zit echt te popelen om het weten." Weer lach ik, ik voel hoe ik me meer op me gemak begin te voelen rond hem.
    Eerst vond ik hem maar niets, nu lijkt hij steeds een beetje aardiger te worden. Ook al ben ik nog niet overtuigd.


    Love is louder.

    [ik ga even mee helpen koken ;'D]


    Love is louder.

    Mickey
    'Mickey,' hoor ik Yulia van ver zeggen, 'Laat Cassie in haar waarde, ze is zoals ze is, en jij bent volwassen genoeg om het te laten rusten.'
    Ik zucht geïrriteerd. Jezus, waarom moet iedereen zich altijd met mijn zaken bemoeien?!
    Ik duw het aan de kant en kijk Luke weer afwachtend aan.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    'Graag, want ik zit echt te popelen om het weten,' stemt Luke toe, waarna hij breed lacht.
    'Goed. Het enige wat jij moet doen, is het vertrouwen van Cassie winnen. En de rest... Wel, dat vertel ik je als deze stap gelukt is.' Ik geef hem een bemoedigende knipoog, waarna ik wacht op zijn instemming.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein