• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Chaim | Koning Moose Anderson | Beer
    - Burlington | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Burlington Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Chaim| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Forbes| Faye Melodié Sanchez
    Citizen| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Cosette| William Irial Smelting
    Chaim| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 26 april 2012 - 18:46 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Ik wilde je geen pijn doen."
    Vertederd kijk ik hem aan.
    "Het gaat, echt waar. Ik schrok alleen even."
    "Ik wist niet dat je zulke vloekwoorden in je vocabulaire had."
    Zachtjes begin ik te lachen.
    "Serieus? Hoe braaf denk jij wel niet dat ik ben?"
    Met verliefde kriebels in mijn buik kus ik hem terug.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Hmm, klifduiken is geen probleem, maar je hebt bang van een nachtmerrie of het donker? Dat is zo schattig." Ik voel mijn wangen blozen en knik als ik hem zie grinniken.
    "Niet lachen," breng ik uit en tik hem speels tegen zijn wang.
    "En klifduiken is trouwens iets heel anders."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Niet lachen. En klifduiken is trouwens iets heel anders."
    Ik wrijf met een nep-pijnlijk gezicht over mijn wang.
    "Jij doet me alleen maar pijn."
    Ik trek een sip gezicht en draai me weer om.
    "Morgen vlieg je buiten," plaag ik haar.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Jij doet me alleen maar pijn. Morgen vlieg je buiten." Grijnzend kijk ik hem aan.
    "Dan kan je me er net zo goed nu uitgooien." speel ik zijn spelletje mee en kijk hem geamuseerd aan, afwachtend op een antwoord. Hierna druk ik een kusje op zijn wang en kijk hem grinnikend aan.
    "Is het zo al over?" vraag ik zachtjes en wrijf nog even over de plek.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Dan kan je me er net zo goed nu uitgooien. Is het zo al over?"
    Ik schud mijn hoofd en sta op.
    "Je hebt er zelf om gevraagd."
    Hoewel ze het niet graag heeft, til ik haar toch op, over mijn schouder en loop naar de woonkamer, en open de deur naar de gang.
    "Voila."
    Ik zet haar neer, en kijk haar triomfantelijk aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Je hebt er zelf om gevraagd." Ik laat het toe dat hij me over zijn schouder tilt en hou me bijzonder stil, tot het tot me doordringt.
    "Wat doe je?" zeg ik verward en kijk hem niet begrijpend aan als hij me weer in de gang neerzet. Subtiel schuif ik mijn voet in de deurpost en kijk hem met een pruillipje aan.
    "Voila," Hoor ik hem zeggen, een grijns siert er rond zijn gezicht.
    "Het was maar een grapje," zeg ik onschuldig en glimlach lichtjes.
    "Ik zal je nóóit meer zo hard slaan." zeg ik grinnikend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Wat doe je? Het was maar een grapje. Ik zal je nóóit meer zo hard slaan."
    Ik schud afkeurend mijn hoofd.
    "Nee mevrouwtje, die zielige blik gaat niet werken bij mij."
    Stug blijf ik haar aankijken.
    "Oh, ik ben hier slecht in."
    Lachend til ik haar op en druk mijn lippen op de hare.
    "Kom."
    Ik doe de deur dicht en trek haar weer mee de slaapkamer in. Ik trek haar mee de dekens onder, en kijk haar geheimzinnig aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Nee mevrouwtje, die zielige blik gaat niet werken bij mij. Kom." Weer tilt hij me op en drukt zijn lippen op de mijne, ik sla mijn benen om zijn middel en voel hoe hij me onder de dekens trekt. Lachend kijk ik hem aan.
    "En nu?" vraag ik als ik de geheimzinnige blik in zijn ogen zie.
    "Wat ben je van plan, meneertje?" Ondertussen vind ik zijn hand en verstrengel mijn vingers met de zijne.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "En nu? Wat ben je van plan, meneertje?"
    Onschuldig kijk ik haar aan.
    "Niets. Helemaal niets."
    Grinnikend druk ik een kus op haar neus.
    "Naar je kijken tot je slaapt, en dan ook slapen ofzo."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Niets. Helemaal niets. Naar je kijken tot je slaapt, en dan ook slapen ofzo." Ik glimlach even als hij een kus op mijn neus drukt en haal mijn schouders op.
    "Misschien val jij wel eerder in slaap." antwoord ik hem terug en kijk hem glimlachend aan, onderdruk hiermee een opkomende gaap.
    "Ik denk dat ik het nog wel eens heel lang kan volhouden." Ik houd het immers al een tijd vol en zou dit zeker niet zomaar opgeven. Met Rey leek de avond niet eens zo heel lang te duren.
    "Nee, ik denk dat ik die wedstrijd zal winnen."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Serieus? Hoe braaf denk jij wel niet dat ik ben?" lacht Fedea. Ik lik even over mijn lippen terwijl ik haar geamuseerd aankijk. Net als ik wil antwoorden, drukt ze haar lippen op de mijne. Ik geniet van de kus en als hij geëindigd is, kijk ik haar weer aan als ervoor, alleen dit keer met een verliefde fonkeling in mijn ogen.
    "Zegt het meisje dat amper iets tegen me durfde zeggen toen ze me voor het eerst zag," antwoord ik met duidelijk plezier in mijn stem.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Misschien val jij wel eerder in slaap. Ik denk dat ik het nog wel eens heel lang kan volhouden. Nee, ik denk dat ik die wedstrijd zal winnen."
    Ik grinnik en schud mijn hoofd.
    "Nee, alsjeblief. Geen wedstrijdje houden."
    Lachend kijk ik haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Fedea

    "Zegt het meisje dat amper iets tegen me durfde zeggen toen ze me voor het eerst zag."
    Ik wil onmiddelijk in protest gaan.
    "He! Dat is niet waar! I-ik... ik was..."
    Lachend voel ik mijn hoofd rood worden.
    "Oke dan," geef ik toe.
    "Maar alleen maar omdat je zo indrukwekkend bent, en het even duurde eer ik gewend was aan zo'n imposant gezelschap."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Nee, alsjeblief. Geen wedstrijdje houden." Glimlachend kijk ik hem aan en leun met mijn hoofd op mijn hand.
    "Omdat ik winnen zal zeker? Ik heb je wel door." zeg ik plagend en druk mijn lippen kort op de zijne.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "He! Dat is niet waar! I-ik... ik was... Oke dan. Maar alleen maar omdat je zo indrukwekkend bent, en het even duurde eer ik gewend was aan zo'n imposant gezelschap."
    Ik trek een wenkbrauw op en kijk haar vragend aan. Stiekem voel ik me wel gevleid. Ze vindt me indrukwekkend.
    "Imposant gezelschap?" lach ik. "Ik?" Mijn wenkbrauw gaat nog wat verder omhoog. Dat het een mooi compliment is, betekent nog niet dat ik snap waarom ze dat precies vindt. Ik draai een lokje van haar haren om mijn vinger en laat het weer los om vervolgens mijn handeling nog een paar keer te herhalen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.