• Lost in Blue –RPG Topic 1-

    Copyright © SilverWing



    Hoe ver zou je gaan om te overleven? Je haar af knippen? Je kleding scheuren? Je schoenen verliezen? Insecten eten? Noem maar op. Dit gaat over jongeren vanaf 16 jaar,ze waren met een mooi cruise schip aan het varen. hun schip is op mysterieuze wijze gezonken. De helft is dood de rest is aangestrand op het eiland. Sommige zijn hun geheugen kwijt andere weten alles nog en zelfs dingen die ze niet wilden weten. Zoals ze weten wie het schip heeft laten zinken.

    _________________________________________________________________________
    Regels
    • 16+ Mag maar houd het wel een beetje normaal, want ik bedoel maar je hebt hier geen condomen en pillen XD
    • Je kan het eiland niet alleen af, vraag toestemming aan SilverWing.
    • Niet te veel off topic.
    • Als je persoon dood wilt laat het dan even weten want anders gaan andere die redden.
    • Andere niet vermoorden tenzij het mag van de eigenaar.
    • Ruzie, verkrachtingen, gevechten aangeven aan SilverWing. Dit voorkomt conflicten.
    • Er varen geen boten en er vliegen geen vliegtuigen langs het eiland, en mobieltjes zijn verdronken.
    • Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    • Niemand doet of zijn of haar personage perfect is. Beslis niet wat andere doen.
    • Max 2 Personages per persoon

    _____________________________________________________________________

    Off Topic praten doe je met: { [ (
    Is het topic vol? Vraag aan SilverWing. NOOIT ZELF AANMAKEN!
    ____________________________________________________________________
    Mee doen?

    [ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 14:43 ]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Alice Brooke Scarlett

    Een heerlijke, koude walm ging over mijn benen. Water. Wat was er gebeurd? Ik deed 1 oog half-open en kneep het andere dicht. Ik keek direct in de felle zon. Met mijn armen drukte ik mezelf overeind. Mijn hoofd bonkte. 'Opstaan.' mompelde ik tegen mezelf en ik probeerde te gaan staan, waarna ik bijna weer omviel. Zwarte vlekken dansten voor mijn ogen en mijn gezichtsveld draaide alle kanten op. 'Nu niet flauwvallen.' Ik deed mijn ogen dicht en probeerde zo recht mogelijk te blijven staan. Al snel verdwenen de zwarte vlekken en werd mijn gezichtsveld minder draaierig. Ik keek om me heen. Aan mijn linkerkant, een prachtig blauwe zee. Aan mijn rechterkant, een klein stuk strand met daarachter een dichte soort jungle. De zon brandde op mijn voorhoofd, dus ik liep naar een eenzaam palmboompje midden op het strand en ging eronder zitten, voor een beetje schaduw.


    Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

    (dubble post?)


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    AlienQueen schreef:
    (dubble post?)


    [Hihi, zou kunnen maar ik zaghem niet staan, SORRY IK BEN ECHT BLIND SOMS


    Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

    Ruby Knight

    "Ik zit niet meer op school, ik ben er vanaf gegaan twee jaar gelede.Jij?" Vraagt hij terwijl ik half droom over hoe zou zijn als de boot niet gezonken was. Als ik zijn stem hoor schrik ik uir mijn kleine droom. "Uhm...sorry wat zei je ook al weer?" vraag ik en dan herinner ik me zijn vraag weer, "Oh sorry, ik zit op het Gerrit van der Veen College in HAVO 5. Het ziet er naar uit dat ik mijn examen ga missen." zeg ik als of het heel grappig is dat we gestrand zijn. Als ik naast me kijk zie ik dat hij zenuwachtig in zijn zak grabbelt, en haalt er dan een soort doosje met pillen uit. "Wat zijn dat voor pillen?" vraag ik nieuwsgierig. Ik voel me schuldig, omdat ik veel te veel vragen stel. "Laat maar je hoeft niet te antwoorden ik vraag ook veel te veel." zeg ik snel om te hopen dat hij zich niet ongemakkelijk gaat voelen ofzo.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 15:09 ]

    (sorry dat het zo lang duurde, ben de laatste tijd alleen maar bezig met school en alles. :p )

    David


    "Nee nee. Ik vertel het." Zeg ik en kijk haar even aan.
    "Het is gewoon om me kalm te houden, nee niet ADHD maar andere redenen. Psychische reden." Zeg ik dan.
    We komen bij een bosachtig gebied aan, ik kijk achterom en zie het water en het zand.
    "Kom je mee, het oerwoud van eilandzondernaam in?" Vraag ik lachend.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ruby Knight

    "Het is gewoon om me kalm te houden, nee niet ADHD maar andere redenen. Psychische reden." Zegt hij, ik bedacht me wat voor redenen en dacht gelijk aan het overlijden van zijn vader. Ik bracht het onderwerp niet naar boven en liet het langs me gaan. "Kom je mee, het oerwoud van eilandzondernaam in?" begon hij lachend, en ik glimlachte. " Oh ja gezellig!" zeg ik met een half Amsterdams accent. " Ik vraag me af wat er in het oerwoud allemaal is, ik hoop niet dat er gevaarlijke beesten zitten." zei ik een beetje op een verontruste toon. Ik hoop serieus niet dat daar gevaarlijke beesten zijn...want ik hou niet van gevaarlijke beesten...LOGISCH!

    David

    "Oh ja gezellig! Ik vraag me af wat er in het oerwoud allemaal is, ik hoop niet dat er gevaarlijke beesten zitten."
    Ik lach even.
    "Hele grote tijgers, poema's, Cheetah's." Ik schud even mijn hoofd. "Wacht Cheetah's leven niet in een oerwoud." Mompel ik en duw een paar takken opzij.
    Ik kijk naar Ruby en steek mijn hand naar haar uit, zodat ze over de boomstam kan klimmen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya Hard (is deze topic uitgestorven???)

    Ik ga ergens zitten en trek de draden uit een boom, en pak de bladeren.
    Voorzichtig bind ik een blad op mijn wonden en zucht als ik klaar ben.
    'zouden hier ook anderen zijn? oh fijn, je praat weer es tegen jezelf.' en ik rom met mijn ogen.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Levi Runner
    Ik pak wat droge takjes, stukken schors en droge bladeren.
    Wat trouwens niet zo moeilijk te vinden is met al die bomen.
    Ik ga weer terug naar de grot en klim erin, van binnen trek ik de klimop planten voor het gat.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira