[RPG] The Sequel (Jay is sexy and Cassie gets a cat) - Speeltopics

Zeitgeist
Jay Tartaros
Fayan Amero

Meanie
Cassidy Dawn Sinder
Dario Sinder
Aurora Sinder

Lachesis
Silvano Raul Ercole
Myla Aldene Lachesis ( Zahira Briiori )
Chryse Jae Alma

Meanish
Oliver

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 13:03 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
"Informatie verzamelen," antwoordde ik. Ik had net besloten dat ik nog gewoon even mijn verzetsimago zou aanhouden, voor zolang dat kon.
"Misschien ben je het alweer vergeten, maar ik ben hier niet voor mijn plezier. Wel voor mijn werk. En dit is wat ik doe." Ik hield het dossier dat ik nog altijd in mijn handen had omhoog.
"Uitzoeken met wie we te maken hebben."

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Myla Aldene Lachesis
Een schamper lachje kwam over mijn lippen. Mijn armen - die ik over elkaar had geslagen - gleden van elkaar af terwijl ik naar hem toeliep. Ik stopte vlak voor hem, mijn borsten raakten net zijn borstkas terwijl ik het papier uit zijn vingers vandaan trok.
Mijn donkergroene ogen boorden zich in de zijne. "Dus daarom gooi je met rookbommetjes, Jay? Omdat je met toestemming in deze kamer bent?"

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
Myla kwam naar me toegelopen, tot ze zo dicht tegen me aanstond dat ik omlaag moest kijken en haar lichaam net tegen het mijne kon voelen.
Oké, Jay, hou je hoofd er even bij nu. Je bent met iets belangrijks bezig. Iets wat belangrijker is dan het sexy lijf voor je - ja écht.
"De hoge heren hebben liever dat ik het op de normale, trage en veel minder effectieve manier doe. Maar ik heb het nooit zo gehad op regeltjes. Ik ga mijn eigen gang," antwoordde ik. Niets hieraan was gelogen.
Myla trok het dossier uit mijn vingers en vragend boorde ik mijn blik in de hare.
"Echter, wat maakt jou dat uit? Heb je iets te verbergen, Myla?"

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Myla Aldene Lachesis
In alle rust liep ik naar de kast toe en trok die open. Met mijn vingers zocht ik de goede plek voor het dossier en liet die weer tussen de papieren glijden. Daarna duwde ik hem weer dicht en draaide me om. Mijn blik gleed over zijn blote bovenlichaam.
"Hebben we niet allemaal iets te verbergen?" vroeg ik met een zoete stem, en keek naar hem op. Mijn mondhoeken krulden weer omhoog in een glimlach.

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
"Vanzelfsprekend." Irritatie borrelde in me op toen ze het dossier teruglegde in de kast, maar ik wist het te verbergen door mijn gezicht in een masker te trekken met een scheve grijns.
Ik zag hoe Myla's ogen even over mijn ontblote bovenlijf gleden en draaide me volledig naar haar toe.
Aan de ene kant wilde ik dat ze wegging, zodat ik verder kon gaan met mijn werk. Maar aan de andere kant, we waren hier wel helemaal alleen. Maar er was ook een deel in me dat zich afvroeg waarom het haar iets kon schelen waarmee ik bezig was.
"Ben jij hierheen gestuurd om mij van mijn werk te houden? Ik had toch begrepen dat jij ook bij het verzet moet horen. En toch werk je mij, een college, dan tegen?"

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Myla Aldene Lachesis
"Ik was gewoon nieuwsgierig waarom iemand een rookbom zou gooien om de bewakers af te lijden."
Vervolgens liep ik weer naar hem toe. Mijn vingers streelden langzaam van zijn borst naar zijn onderbuik, waarna ik beide handen op zijn borstkas legde en naar hem opkeek. Mijn donkergroene ogen twinkelden uitdagend.
"Moet ik dan maar weer weg gaan?" vroeg ik met een halfzachte stem.

"Do you believe monsters are born or made?"

[And poof, Laura is gone]

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
Ja. Ja. Ja. Zeg gewoon ja, Jay! Je wilt toch dat ze weggaat? Je moet verdorie verder met je werk. Zég het gewoon.
Maar in plaats van gewoon te zeggen dat ze best mocht vertrekken, merkte ik hoe ik dichter tegen haar aan ging staan en hoe mijn hand lichtjes op haar onderrug terecht kwam.
"Van mij mag je best blijven hoor," zei ik. Met stem had ik automatisch verlaagd. Het was niet nodig om op mijn gebruikelijk volume te blijven praten nu we zo dichtbij elkaar stonden.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Nee, Quizlet zegt steeds dat ik niet actief ben als ik gewoon aan het typen ben ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Gemene Quizlet ]

Myla Aldene Lachesis
Toen ik zijn hand op mijn onderrug voelde, kwam ik onbewust dichterbij. Mijn lichaam raakte de zijne net.
"Kunnen we dan tenminste naar een wat.. aangenamere ruimte?" vroeg ik.
Hij moest ja zeggen. Ookal zou hij later terug komen, het gaf me tenminste tijd. En daarbij, ik kon het niet als een straf zien om het plan dat ik net had bedacht in werking te stellen.

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
Ik boog mijn hoofd verder naar voren, streek met mijn lippen langs haar nek. Het was duidelijk wat ze van plan was, mij weglokken van de kasten, maar ik had geen idee waarom. Had ze iets te verbergen? Wist ze wie ik was? Dat ik deed? Werkte ze me met opzet tegen? En wáárom?
Mijn andere hand rustte op haar heup, maar ik aarzelde nog altijd wat ik moest doen. Ik wilde dat dossier, ik had een taak te volbrengen, maar Myla was onweerstaanbaar.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Myla Aldene Lachesis
Hij aarzelde. Dat had ik kunnen verwachten.
Ik moest er een stukje voor op mijn tenen staan, maar ik kon erbij. Mijn lippen kustten zacht zijn hals, terwijl mijn handen over zijn blote huid streelden.
Die gleden naar boven, rustten op zijn schouders omdat ik wat verder omhoog moest komen om met mijn lippen even over de zijne te strijken. Ondertussen ging één van mijn handen weer omlaag, raakten de rand van zijn broek aan.
Vervolgens keek ik naar hem op, beet even zacht op mijn onderlip. "Hmm?"

"Do you believe monsters are born or made?"

brb

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

....(no_chears)

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
Hoe kon ik weigeren en waarom zou ik überhaupt nog wíllen weigeren? Er zat niet echt een tijdslimiet op mijn missie; ik kon later deze dag nog altijd terugkomen om alsnog dat dossier en de andere mee te nemen. Die bleven heus wel liggen.
Daarbij was dit nou niet bepaald een tegenvaller en toen ik haar handen wel leeg heel voelde, waren al mijn twijfels verdwenen. Vanavond kwam ik hier wel weer terug, nu ging ik eerst plezier maken.
"Jouw kamer of de mijne?" mompelde ik afwezig. Van mij part konden we hier blijven.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen