• Zeitgeist
    Jay Tartaros
    Fayan Amero

    Meanie
    Cassidy Dawn Sinder
    Dario Sinder
    Aurora Sinder

    Lachesis
    Silvano Raul Ercole
    Myla Aldene Lachesis ( Zahira Briiori )
    Chryse Jae Alma

    Meanish
    Oliver

    [ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 13:03 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Myla Aldene Lachesis
    Zijn stem klonk afwezig. Onwillekeurig vroeg ik me af waar hij aan dacht. Of aan wie, misschien voelde hij zich ergens wel schuldig bij het uitspreken van die woorden. Maar die kans schatte ik erg klein in.
    Hoewel, misschien was hij wel verliefd op iemand. Een vrouw in Panem. Hij kon me in ieder geval niet meer wijsmaken dat hij niet uit Panem kwam. Ik kon deze kans alleen grijpen om hem af te leiden, maar wat er met de gegeven tijd moest doen wist ik ook niet. Ik kon zelf ook niet naar de dossiers gaan, hij zou er eerder zijn.
    En wat zou er gebeuren als hij erachter zou komen? Zou hij wraak willen nemen omdat mijn vader zich tegen president Snow had gekeerd en hem had vermoord, waardoor Nathaniel zijn plek in moest nemen?
    "Mijn kamer is dichtbij." Daarna liep ik naar de deur, en raapte zijn shirt op. M'n blik gleed weer naar hem, waarna ik de deur opende en de gang op verdween.

    [ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 22:55 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Ik ben er morgen weer (:


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Hey guys. Even op een mobiel x] Okay, so, ik ben vanavond weer thuis maar ik weet niet hoe laat, dus misschien ben ik morgen pas weer op Q. 8D


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    *echo*


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Hai ;3


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Haaai *O*

    Hoe was je vakantie? :3


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Mweh, wel leuk, maar thuis is leuker. Goede nieuws is wel dat ik zo naar de pizzeria ga *O*


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Oeww, lekker. (wbw)

    Zal ik gewoon een nieuwe dag beginnen of seu? (cat)


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Ja, is goed. Ik ben wel ondertussen de auto een aan het helpen uitruimen, dus misschien reageer ik iets later.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Okee :3

    Chryse Jae Alma
    De oefenruimte was vrijwel leeg, maar aangezien er voor mij weinig te doen was, was ik er maar heen gegaan. Na Snow's dood was het betrekkelijk rustig rond het verzet, en had ik bar weinig te doen.
    Met een zucht ritste ik het nauwsluitende, zwarte "pak" - officieel heette het een catsuit, maar als ik ergens een hekel aan had was het die naam - dicht, trok mijn blonde krullen eruit en greep één van de werpmessen.
    Normaal gesproken zat er kleverig gif aan, glimmend in de zachte weerspiegeling zoals het lemmet dat nu deed. Maar er was geen gif, alleen het mes.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Dario
    Pure verveling was er de oorzaak van dat ik door de gangen liep, zonder duidelijke reden en eigenlijk ook zonder bestemming. Cassie was weet-ik-veel-waar en Aurora zat op school, dus ik had geen zussen om lastig te vallen en aangezien ik ook geen baan of opleiding had, zat er niets anders op dan het district een beetje te verkennen. Zonder er veel van te verwachten opende ik de zoveelste deur en merkte tot mijn verbazing dat het best interessant was: zowel de kamer zelf, die gevuld was met wapens en doelen, als het meisje dat er tussenin stond. Chryse, het meisje dat ik al eerder had ontmoet.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Chryse Jae Alma
    Mijn staalblauwe ogen zochten de oefenpoppen, ik liet het puntje van het mes tussen mijn vingers balanceren en wierp die vervolgens in de rode plek waar - mocht het een echt mens zijn geweest - het hart had gezeten.
    Dit proces herhaalde ik een paar keer, om vervolgens behendig in één van de touwen te klimmen. Mijn handpalmen brandden toen ik eenmaal boven was, vooral aangezien ik een mes tussen één van mijn vingers had. Nadat deze het hoofd van een vijfde pop had doorboord, viel mijn blik op de jongen die in de deuropening stond.
    Ik liet mezelf naar beneden glijden, blies even tegen mijn handen en keek weer op. Het was Dario.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Dario
    Ze leek me niet op te merken, want ze doorboorde zonder enige aandacht te besteden aan wie dan ook vijf poppen. De laatste was zonder twijfel het meest indrukwekkend: voordat ze hem wierp, klauterde ze soepel in één van de touwen en gooide vanuit de hoogte. Pas toen keek ze in mijn richting, waarna ik met een flauwe grijns rond mijn lippen mijn hand opstak. Ik kon best aardig vechten, maar ik moest het van mijn spieren hebben. Met een zwaard of speer kon ik redelijk omgaan, pijl en boog ging echter vreselijk en met messen kon ik ook niet veel. Dit meisje was duidelijk stukken beter dan ik in, uh, alles.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Chryse Jae Alma
    Rustig veegde ik mijn nog altijd brandende handen af aan de zwarte stof, en streek vervolgens mijn krullen uit mijn gezicht. Een glimlach speelde rond mijn lippen toen ik zijn opgestoken hand en flauwe grijns zag.
    Er werd me vaak verteld dat ik perfect was voor mijn "baan", gezien mijn uiterlijk. Niet groot, slank, blonde krullen, blauwe ogen, rozige lippen. Veel te onschuldig voor een spionne.
    "Hee," begroette ik hem vriendelijk. "Ik weet niet, wil jij erbij?" vroeg ik daarna, aangezien hij hier misschien wel heen was gegaan om te oefenen.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Ik ga even eten, reageer als ik terug ben (:


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.