• Midden in de peel zit een klein dorpje. Het dorpje leeft van het turf steken in de peel. Ondanks dat is het dorpje heel erg arm. Het word zwaar onderdruk gezet door de burgemeester. Kinderen kunnen hun school niet afmaken want die moeten op jonge leeftijd al helpen met turfsteken of hun moeder helpen met het verzorgen van enorme gezinnen. Meisjes worden op hun 18e al uitgehuwelijkt waar hun ouders waarschijnlijk ook nog een schijntje voor krijgen Daarnaast kent het hele dorp elkaar wat de druk nog hoger maakt.. Tot de grote opstand komt..
    Deze rpg gaat over een aantal jongeren die in de peel wonen. Een aantal rijken, een aantal arme en een aantal uitgehuwelijkten. Hoe gaan zij met de druk van de armoede en het dorp en de opstand om?


    Regels goed lezen
    -16+ mag zowel sex als geweld
    -Niet buiten sluiten,
    -niemand is perfect
    -minstens 4 regels
    -ik keur de rollen goed, en ik maak de topics, tenzij ik iemand aanwijs wie dat mag doen.
    -max 2 rollen per persoon.
    -ik begin pas als ik vind dat er genoeg Jongens en meisjes zijn.
    -Als je aangegeven hebt of je bent uitgehuwelijkt (zowel jongens als meisjes) deel ik in wie met wie, zodat er niemand alleen achter blijft.
    -beschrijving van het dorp goed lezen
    -OOC met [](){}

    het dorp
    Het is een klein dorpje met in het midden een groot plein. Daar staat het dorpshuis waar de mannen die turf steken aan het eind van de week betaald krijgen. Om het plein staat een kerk waar iedereen op zondag heen moet, een schooltje, een kleine bar, een bakkerij en een slagerij en een groentenman, al maken en verbouwen de meeste armen het zelf aangezien ze geen tot weinig geld hebben. Aan de linkerkant van het plein beginnen de rijke en grote huizen tot de grote weg richting de grote dorpen, rechts de arme kleine krotjes tot aan het begin van de peel. ééns per jaar is er een kermis, die is op een groot grasveld aan de linkerkant van het plein


    meisjes
    Shylina dablues/18/arm/uitgehuwelijkt met James Eduward Katcherton Rechazame
    Eden Florence Morales/17/arm/uitgehuwelijkt met Alexander Samuel Johnson Amorphous
    Carmen Mayrose White /17/arm/uitgehuwelijkt met Nathan Drew Hope/HurtedHeart
    Destiny Fivianne Kalvorny/16/rijk/ MyMisery
    Amare Felicia Ramirez/17/arm/uitgehuwelijkt met Aiden Jayson Bright IHeartMusicc
    Doréne Veronique Adams/18/arm/uitgehuwelijkt met Damen Michel Night Aragog
    -uitgehuwelijkte dames vol, niet uitgehuwelijkte kan miss nog, ligt er aan hoeveel jongens nog komen-

    jongens
    James Eduward Katcherton/19/rijk/uitgehuwelijkt met Shylina dablues ShallNotPass
    Aiden Jayson Bright/19/rijk/uitgehuwelijkt met Amare Felicia Ramirez HurtedHeart
    Nathan Drew Hope/Arm/ Uitgehuwelijkt met Carmen Mayrose White MyMisery
    Alexander Samuel Johnson/19/rijk/uitgehuwelijkt met Eden Florence Morales IHeartMusicc
    Damen Michel Night/19/rijk/uitgehuwelijkt met Doréne Veronique Adams ShallNotPass
    Liam Oliver Sanz/18/arm Chaim

    Je kan Altijd nog inspringen

    Rollentopic
    Rollenstory.

    BEGIN:
    Uitgehuwelijkte vrouwen: Je bent de laatste voorbereidingen thuis en voor jezelf aan het treffen, straks ontmoet je voor het eerst de man aan wie je uitgehuwelijkt bent, Je hebt geen idee wie het is of hoe hij eruit ziet. Hij komt langs met zijn ouders en je moet je beste indruk achterlaten. Je bent alleen met je vader en je moeder, je oudere broers/zussen zijn aan het werk en de jongere op school, tenzij je nog jongere heb die nog niet naar school gaan.
    Uitgehuwelijkte mannen: je bent onderweg naar het huis van de vrouw aanwie je uitgehuwelijkt bent of om wiens hand je hebt gevraagd. Je weet al hoe ze eruit ziet, je weet alleen nog niet echt hoe ze is. Na een gesprek met zn alle gehad te hebben ga je met haar naar buiten over het erf ofzo lopen terwijl jullie ouders dingen met elkaar bespreken en afspreken.
    Niet uitgehuwelijkte mannen/vrouwen: Jullie gaan aan het werk, thuis als je thuis moet helpen, of turf steken, misschien huishoudster bij de rijken?

    [ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 19:35 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Amare Felicia Ramirez

    'Je moet oppassen voor mijn moeder. Ze overdrijft graag en is een perfecioniste. Ik heb een hond. Een Shiba Inu. Hij heet Haïthi (Hatsjie). Ik heb niet vaak een slecht humeur, maar als ik het heb ben ik niet echt bepaald te harden. Ik hou veel van kinderen en dieren. Ik kan een beetje schilderen. Ik doe aan paardrijden. En ik heb van mijn vader koken geleerd en ik kan het vrij aardig.' Hij verzit zichzelf. 'En jij?' Ik glimlach. 'Nou, mijn moeder is ook niet de leukste in huis. Ze kan denk ik goed met jou moeder overweg want ze verschillen niet veel. Ik ben enig kind en ik hou van muziek. Ik kan koken, gitaar en piano spelen maar shht over de gitaar.' zeg ik met mijn hand voor mijn mond. Ik lach even, 'Als mijn moeder erachter komt breekt ze mijn gitaar in tweeën.' Ik zucht en kijk hem aan. 'Ik kan heel knorrig zijn als ik niet heb gegeten, ik heb wel eens mijn uitbarstingen, maar dat zal je later wel merken denk ik. Verder hou ik ook van kinderen en zal ik ze nooit zoiets als dit aandoen.' zeg ik dan met een lachje.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Mayrose White
    Ik mocht die Nathan wel. Hij maakte zijn ouders bloednerveus. Mijn moeder maakte wilde gebaren als niemand keek en ik zuchte geërgerd, maar zonder dat iemand het hoorde. Ik toverde een fake glimlach op mijn gezicht wat Nathan zijn ouders blijkbaar goedgenoeg vonden. 'U mag me Carmen May of Rose noemen.' Zeg ik vriendelijk tegen haar ouders. Ik begeleide ze naar onze woonkamer wat groot genoeg was voor allemaal en iedereen hing zitten. 'Ik zal jullie wat over Carmen zeggen. Ze kan alles doen wat met haar handen te maken heeft. Ze kan goed naaien of breien.' Ik zuchte en onderbrak mijn moeder. 'Maar ik schilder het liefste. Het is mijn passie.' Mijn moeder geeft me een warschuwende blik. Ik werd gek van haar. 'Kan ik jullie koffie of thee aanbieden?' Vraag ik dan beleefd na mijn moeder me nog een blik geeft.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Eden Florence Morales
    'Het is al goed. We zijn beide denk ik gewoon een beetje overspannen.' zegt hij kalm en hij gaat weer op het bankje zitten. 'Vertel eens. Wat had jij liever gedaan als we niet hoefde te trouwen, ik zei het je al. Ik zou gaan reizen. Maar jij?'
    Ik zucht even en ga naast hem zitten. 'Wat ik zou doen?' vraag ik. 'Het liefste zou ik ook iets gaan doen zoals reizen maar dat nogal lastig als je niet zoveel geld hebt'. Ik bijt op mijn lip en wikkel een lok van mijn haar rond mijn vinger. 'Waarschijnlijk zou ik dan gewoon moeten gaan werken om te zorgen dat we gewoon geld hebben,' zucht ik. 'Geen idee of ik dan überhaupt wel zou trouwen...'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nathan:

    "Nope, lus geen thee." Mijn moeder porde met haar elleboog in mijn zij. "Nee dank u, ik hou niet zo van thee." Weer porde mijn moeder me. "Graag, ik hou van thee." Zei ik zo enthousiast mogelijk en wierp een boze blik naar mijn moeder. Hellas keek die tevreden voor zich uit. "Graag Mayrose, als ik je zo mag noemen. Nathan helpt wel even." Ik keek mijn moeder even raar aan. "Ja, ik help wel even." Zei ik sarcastisch. Ik besefde me wel dat dit misschien een beetje bot over kwam. "Ik kan inderdaad wel even helpen." Ik zuchtte en haalde mijn hand door mijn haar, wat zo als gewoonlijk niet in model was blijven zitten. "Ga maar helpen, dat is beleeft." Zei mijn moeder weer.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Carmen Mayrose White
    Ik hou mijn lach moeilijk in bij de discussie tussen Nathan en zijn moeder. Het was niet netjes om te lachen. Ik grijns ent bijt op mijn lip om niet te lachen. 'Kom maar Nathan.' Zeg ik tegen hem terwijl ik opsta en naar de keuken loop. Ik doe de deur achter ons dicht en hoorcmeteen geroezemoes van. Ze zijn lief samen en shit. Ik grinnik even en zat de fluitketel aan. 'Ik ken je niet goed, naar je bent grappig.' Zeg ik grinnikend. Ik pak theeblaadjes en doe ze in een vaag ISS wat smaak geeft ofzo. Ik doe het in de thee en kijk hem aan. 'Ik neem aan dat jij geen thee wilt.' Zeg ik breed grijnzend. Ik zelf verachte het ook. Maar me moeder wou het dus het moest.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alexander Samuel Johnson

    Ik kijk haar aan en zucht. 'We kunnen altijd nog reizen.' zeg ik dan en kijk haar aan. 'Ik zou je graag meenemen als dat je droom zou zijn.' zeg ik met een lachje. 'Maar ja, is er nog iets wat ik van je moet weten? Iets waarvoor ik moet oppassen?'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Aiden Jayden Bright
    'Nou, mijn moeder is ook niet de leukste in huis. Ze kan denk ik goed met jou moeder overweg want ze verschillen niet veel. Ik ben enig kind en ik hou van muziek. Ik kan koken, gitaar en piano spelen maar shht over de gitaar.' zeg ze met haar hand voor haar mond. Ze lacht even ze had een betoverende lach. , 'Als mijn moeder erachter komt breekt ze mijn gitaar in tweeën.' ze zucht en kijk me dan aan. 'Ik kan heel knorrig zijn als ik niet heb gegeten, ik heb wel eens mijn uitbarstingen, maar dat zal je later wel merken denk ik. Verder hou ik ook van kinderen en zal ik ze nooit zoiets als dit aandoen.' nu is het mijn beurt om te glimlachen. 'Ik ben het er mee eens. Ik zou mijn kinderen nooit zoiets aandoen.' Zeg ik ' en Je klinkt als een leuk meisje en volgens mij heb ik geluk.' Zeg ik flirtend. Oké dat was slecht van me maar ik meende het wel. Volgens mij had ik echt geluk.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Nathan:

    Ik knikte. "Ik snap niet dat mensen het kunnen drinken." Zeg ik en haal mijn schouders op. "Mam, ik kan je horen hoor." Schreeuw ik even en meteen is het stil. "Mijn moeder praat altijd luid." Ik kijk even rond, het was hier al net zo mooi als dat het in de rest van het huis was. "Laten e een kleine introductie geven. Ik ben Nathe, nee geen Nathan, dat klinkt dom. Ik hou van skaten en drummen. Ik oon in een wooncollectief en deel een kitten samen met mij twee buurjongens. Ik haat het strand, veel te veel zand. En heb een duidelijke mening over iedereen die ik langer dan 10 minuten ken." Zei ik en haalde diep adem. "Dat is zo een beetje het belangerijkste, in mijn mening dan. Wil jij ook een keertje?" Vroeg ik.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Amare Felicia Ramirez

    'Ik ben het er mee eens. Ik zou mijn kinderen nooit zoiets aandoen.' Zegt hij dan. Ik glimlach. 'Daar ben ik blij om.' Hij gaat verder met praten en ik hou rustig mijn mond dicht. ' En Je klinkt als een leuk meisje en volgens mij heb ik geluk.' Ik hoor de flirttoon erdoorheen en even twijfel ik als ik erop in moet gaan of niet. Mijn vertrouwen in mensen is geschonden, maar ik zal toch aan hem vast zitten en toch met hem trouwen. Het is trouwens geen slechte jongen.
    Een klein grijnsje siert mijn gezicht, 'En ik denk dat ik het ook niet zo slecht heb Bright.' Ik draai me nu volledig naar hem toe. Er speelt zich een warm gevoel op, iets wat ik nog nooit eerder heb gevoeld en ik probeer het weg te stoppen. Het irriteert me namelijk dodelijk. Als ik even naar de lucht kijk begin ik na te denken. Amare Felicia Bright. Het zou niet verkeerd klinken.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Eden Florence Morales
    'We kunnen altijd nog reizen.' zegt Alexander. 'Ik zou je graag meenemen als dat je droom zou zijn. Maar ja, is er nog iets wat ik van je moet weten? Iets waarvoor ik moet oppassen?'
    Ik denk even na. 'Hmmm, ik denk het niet,' zeg ik. 'Behalve dan dat is soms 's ochtends nogal een ochtendhumeur kan hebben,' zeg ik met een klein lachje. 'Voor de rest weet ik niet zo 1,2,3 iets, nog iets waar ik mee moet oppassen bij jou?' vraag ik dan.
    Misschien valt hij toch wel mee...Maar laat ik eerst maar afwachten tot na de bruiloft. Ik zucht even bij het idee daar aan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Carmen Mayrose White
    Ik kon wel juichen. Eindelijk een normaal persoon. Geen kakker of ander soort mens dat niet leuk is. Ik kijk hem aan. 'Oke dan Nathe. Ik ben Carmen. Geboren op 18 Mei toen kwamen de rozen uit vandaar mijn tweede naam. Ik ben verzot op schilderen of beeldhouwen. Ik verkoop ze ook een rijke kakkers, maar daar gaat het me niet om. Zoals ik net in de woonkamer was dat ben ik totaal niet. Ik heb op een normale dag andere lekkerdere zittend kleding aan en soms wat verf op mijn gezicht. Ik hou van rozen maar vooral Pioenrozen. Ik kan aardig goed zingen.' Vertel ik dan over mezelf. 'Je zei trouwens net dat je je mening over iemand in 10 minuten hebt. Wat is je mening over mij.' Vraag ik nieuwschierig met een grijns op mijn gezicht.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alexander Samuel Johnson

    Ik lach even, 'Een ochtend humeur eh?' zeg ik dan. 'Ik ben gelukkig ook niet zo'n ochtend mens. Ik train alleen best veel. Dat is het vooral.' Dan zucht ze. 'Hey, richt je vandaag op vandaag en niet op de toekomst. De bruiloft is er nog niet. '


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Nathan:

    Ik kijk even op mijn horloge, een oud horloge wat van mijn vader was geweest. Het staat net en je lijkt er altijd slim mee, aangezien je de tijd weet. Dat waren mijn vader woorden geweest. "Ik ken je nog geen eens tien minuten." Zei ik verbaasd maar zei toch maar iets. "Je lijkt me erg aardig en vrolijk. Opgewekt maar niet te druk. Gul, maar weet haar grenzen te trekken. Een koppig persson, maar volgens mij wil je ook niemand tereulstellen." Zei ik en liet mijn blik over haar heen glijden. "Natuurlijk ook erg mooi, maar het gaat om innerlijk, toch?" Glimlachte ik. "Maar helaas kan ik niet met je trouwen. Ik moet eerst nog mijn wereldreis maken en ontdekken wat ware liefde is." zei ik en keek haar schuldig aan.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Eden Florence Morales
    'Een ochtend humeur eh?' lacht hij. 'Ik ben gelukkig ook niet zo'n ochtend mens. Ik train alleen best veel. Dat is het vooral,' voegt hij er aan toe. 'Hey, richt je vandaag op vandaag en niet op de toekomst. De bruiloft is er nog niet'.
    Ik bijt op mijn lip. 'Nog niet nee,' mompel ik. 'Maar waarvoor train je dan?' vraag ik daarna om snel over te gaan op een ander onderwerp. De bruiloft is iets waar ik eigenlijk nog lang niet aan wil denken. Wat mij betreft wordt dat zo lang mogelijk uitgesteld en dat op het laatste moment toch nog afgelast.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Carmen Mayrose White
    Hij wou ook niet trouwen. Gelukkig. Nadat zijn woorden helemaal zijn uitgesproken zwaait de keukendeur open en daar staan onze moeders witheet. 'Zoals ik al zei. Je hebt geen geld voor een wereldreis en je trouwd met dit meisje.' Begon Nathe zijn moeder. Mijn moeder keek me ook fel aan. 'En hoe durf jij jezelf zo open te stellen.' Zegt ze grommend. Ik zucht. 'Dat is hoe ik ben.' Zeg ik geïrriteerd. 'Nee je jaagd de mannen weg. Je bent een mislukkeling.' Die woorden sloegen in als een bom. Tranen prikte achter mijn ogen en ik keek mijn moeder aan terwijl een traan over mijn wang loopt. Ik kijk iedereen even aan. 'Excuseer mij even.' Wist ik nog net uit te brengen. Ik been weg. Weg van mijn ouders mijn moeder. Het was mijn huis. Ik had daarvoor bezorgt met mijn kunst. Ik ging de schuur in mijn atelier met nu wel 30 schilderijen. Ik pakte al een nieuw doek en pakte donkere kleuren. Een grijze lucht en een donkere vloer een meisje met lang bruin haar in elkaar gedoken terwijl een plasje water haar omringde. Het was slechts een schets, maar schilderen was een gevoel dat je shilderde en nu voelde ik me Alden maar verdrietig terwijl mijn blik wazig werd van de tranen.


    I'm finally back, Finally after a Year break