• Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
    Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
    ’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

    Komt bij ’t circus:
    Morticia – Scarlett Raven Xena – Spinnen
    Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
    Gabumon – Vincent Reese – Vuur
    lluvia – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
    Nesaea - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif

    Hoort er al bij:
    Bisous – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
    Bisous – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
    Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
    Alladin – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
    Prisoner – Amare Cecilia Jackson – …
    Prisoner – Cameron Dustin Jackson – …
    Hutcher – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
    Blanche – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen


    Regels:
    - Leeftijd moet tussen de 16 en 25
    – Schelden en 16+ mag
    – Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
    – Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
    – Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
    – OOC graag tussen haakjes: () [] {}
    - Melden als je nieuwe username hebt
    - Max. drie personages per user
    - Reserveringen blijven één dag staan
    – Just have fun! (:

    RPG samen met Bisous
    De naam 'Cirque du Freak' behoort tot de Auteur Darren Shan.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 17:57 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Evanna

    Ik kreunde van de pijn en hees mezelf half overeind. 'Cameron waar ben ik.' alles was wazig en ik zag alleen Cameron vlak bij me. Ik trok hem naar me toe en sloeg mijn armen om zijn nek. Ik drukte me tegen hem aan. 'Waarom gebeurt dit, wat is er, waarom...' mompelde ik zacht.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 14:23 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Matthew > Scarlett

    “De regen is kalmerend, maar op dit moment in de pestbui dat ik ben, komt het niet zo goed uit.” Ik kijk naar haar. Ik droeg bijna altijd een zonnebril zelfs in de avond maar vandaag zat die in mijn zak omdat het te donker was anders zag ik niets. 'Ik hou van regen, niet als ik nat word maar van het geluid ervan. Het is inderdaad kalmerend en aangezien ik net nogal opvliegend was heeft het gewerkt.' Ik neem nog een hijs en ga zitten om het bankje dat bij het afdakje hoorde. Onbewust laat in mijn vingers over het kruis op mijn onderarm gaan en zucht.

    Scarlett > Matthew.
    “Ik hou van regen, niet als ik nat word maar van het geluid ervan. Het is inderdaad kalmerend en aangezien ik net nogal opvliegend was heeft het gewerkt.” Hij neemt een hijs en ging zitten op het bankje dat bij het afdakje hoorde. Ik volgde de bewegingen van zijn vingers die over zijn onderarm gingen, nu pas merkte ik de tattoo van het kruis op. De zucht liet me er beter over nadenken en ik ging naast hem op de bank zitten, gewaagd maar toch voorzichtig genoeg. “Heb je iemand belangrijk verloren?” doelde ik op de tattoo van hem.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew > Scarlett

    Ik lette niet echt goed op en was nogal in gedachten verzonken. Toen Scarlett vroeg of ik een belangrijk iemand verloren had werd ik echter wakker geschud en keek haar even aan. 'Hmm hmmm.' Het was een vaag instemmend 'ja' geluidje. Ik praate niet graag over de dood van mijn zusje aangezien mijn schuldgevoel dat alleen maar groeide. 'Ben jij dan nooit iemand verloren? '

    Scarlett > Matthew.
    De grijze ogen die me opeens aankeken, zorgde bij mij voor koude rillingen over mijn ruggengraat. Het zijn de ogen van een jonge man, maar ze doen me denken aan die van mijn vader. En ik haat mijn vader, wat trouwens nog zacht is uitgedrukt. Die schoft die er met een andere vrouw vandoor ging, zei dat ik zijn dochter niet echt was. Nooit zal ik hem kunnen vergeven. "Ben jij dan nooit iemand verloren?" Ik had weggekeken, maar door deze vraag keek ik direct terug in zijn ogen. "Ik heb ze allemaal verloren." mompelde ik breekbaar naar hem, terwijl ik mijn apart gekleurde ogen weer afwendde.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 17:45 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew

    "Ik heb ze allemaal verloren." Haar stem klonk gebroken en ik keek op. 'Dat is vreselijk.' Mompel ik en kijk naar haar. 'Het spijt me écht voor je.' Verduidelijk ik en leg zachtjes een hand op haar schouder. 'I-ik verloos mijn zusje.' Fluister ik er achteraan.

    Cameron Jackson

    Ik keek haar aan. 'Het komt goed, ze zijn onderweg en kunnen je hier behandelen.' Ik glimlach en kijk haar aan. 'Ik denkt dat ik toen ik je heb geslagen tijden mijn verandering een wond heb veroorzaakt.' Ik keek haar aan met veel spijt in mijn ogen. 'Het spijt me Eve. Ik wou dit echt niet.' zei ik toen en hield haar een stukje bij me af. 'Het komt goed,' zei ik en liet haar op haar bed rusten toen de dokters al de kamer binnen kwamen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Scarlett > Matthew.
    “Dat is vreselijk.” Hoor ik vaag bij hem vandaan, maar ik hoef geen medelijden van hem of van iemand anders. Ik merk dat hij mij aankijkt, maar slik de brok in mijn keel hoorbaar weg als hij zijn hand zachtjes op mijn schouder legt. “Het spijt me écht voor je.” Ik kon er niets aan doen, maar toen ik dat hoorde, liet ik een spottend gesnuif horen. “Zeg geen sorry als je er niets aan kon doen,” fluister ik verbitterd terug, maar luister dan naar zijn volgende woorden. “I-ik verloor mijn zusje.” Terwijl ik nog een hijs van mijn sigaret nam, die bijna opgebrand was, keek ik hem bedachtzaam aan. “Waaraan?” Was het enige wat ik zei, vroeg aan hem, met een zachte toon.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew > Scarlett

    Haar reactie verbaasde me niet maar toch trok ik een wenkbrauw omhoog. “Waaraan?” Vroeg ze plots. Ik had mijn hand al weg gehaald en kuch. Ik bijt op mijn onderlip en kijk bedachtzaam voor me uit. 'Ik heb haar theoretish gezien vermoord.' Mompel ik en laat mijn hoofd op mijn handen rusten terwijl ik naar de stoeptegels keek.

    Scarlett > Matthew.
    De warmte van zijn hand verdween van mijn schouder en terwijl ik mijn ogen dichtkneep, het voelde alsof ze droog waren en prikte, luisterde ik naar de kalme regen en zijn stem waarmee hij de woorden mompelde. "Ik heb haar theoretisch gezien vermoord." Ik fronste en stond op het punt mijn ogen te openen en naar hem te kijken, maar toch kalmeerde ik en liet mijn ogen dicht terwijl ik diep adem haalde, ondertussen brandde de sigaret nog door. "Theoretisch, maar niet praktisch?" Fluisterde ik zachtjes met een mysterieuze toon, "Waarom denk je dat?"


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew > Scarlett

    "Theoretisch, maar niet praktisch? Waarom denk je dat?" Ik haal diep adem en kijk weer op. 'We zaten in mijn auto. Ik moest haar naar een verjaardag brengen omdat mijn ouders zoals altijd het te druk hadden. We waren laat en ze zeurde dat ik moest op schieten. We stonden voor het stoplicht. Het licht werd groen dus reed ik door. Het enige wat ik nog weet is dat ze gilde en dat er veel licht was. De bestuurder ramde de auto van de weg... Ze was opslag dood.'

    Scarlett > Matthew.
    "We zaten in mijn auto. Ik moest haar naar een verjaardag brengen, omdat mijn ouders zoals altijd het te druk hadden. We waren laat en ze zeurde dat ik moest op schieten. We stonden voor het stoplicht. Het licht werd groen, dus reed ik door. Het enige wat ik nog weet is dat ze gilde en dat er veel licht was. De bestuurder ramde de auto van de weg... Ze was opslag dood."
    Ik zuchtte diep toen ik dit hoorde en ik schudde zachtjes mijn hoofd, waarna ik me naar hem toe draaide en met mijn vrije hand deze op zijn wang legde. Altijd was ik goed geweest in flirten, maar misschien hielp dit om hem wat te kalmeren. "Wat wil je horen: dat het niet jouw schuld is, dat je er niets aan kon doen?" Mijn ogen waren een kalme zee geworden, maar met een aparte groene kleur erin. "Weet je, het is ook niet jouw schuld.. Het was groen en die andere bestuurder was fout, want hij moest stoppen." Zachtjes wreef ik mijn slanke vingers over zijn wang om hem iets te kalmeren, en terwijl ik mijn sigaret weg wilde gooien en hier net aan dacht, voelde ik deze tegen mijn vingers aan brandde en uit reactie schrok ik en gooide deze met een zacht kreetje weg. Nu had ik hem dus ook los gelaten. "Verdomme.." schold ik zacht en ik zoog op mijn vinger, waarna ik naar Matthew keek.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew > Scarlett

    Haar ogen kalmeren me net als haar aanraking. Ik schrik op als ze een kreetje slaakt. Ik kijk bezorgd. 'Gaat het' vraag ik en buig me wat naar haar toe. Ze zoog op haar vinger. 'Wil je een nieuwe?' Vraag ik half lachend en gaf haar het pakje.

    Scarlett > Matthew.
    "Gaat het?" vroeg hij en boog wat naar me toe, waardoor ik versteend op het bankje zat en naar hem keek, maar me toen afwendde en wat naar achter boog, omdat we nu best dichtbij elkaar zaten. "Wil je een nieuwe?" Hij vroeg het half lachend en gaf me het pakje, waardoor ik automatisch mijn act verder deed en deze aanpakte. Ik deed mijn vinger tussen mijn lippen vandaan en pakte een sigaret, waarna ik deze aan stak en toen het pakje terug gaf. Opera voelde ik mijn nek bewegen en in spinnentaal zeggen dat ze wilde gaan, waardoor ik zachtjes knikte en Matthew eerst bedachtzaam aankeek, voordat ik opstond. "I should go." Verklaarde ik waarom ik was opgestaan, "Het was... een aparte ontmoeting," Zei ik aarzelend en knikte hierbij, waarna ik de regen in liep zonder nog een keer naar achter te kijken, echter bleef ik op een paar meter staan en draaide me toch weer om terwijl mijn ogen naar die van Matthew zochten. "You're not the one who was wrong, but the other driver did." Ik sloeg even mijn ogen neer, en draaide mezelf alweer half om. "Ik zag hoe je reageerde over je zusje, you loved her."


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Matthew > Scarlett

    "You're not the one who was wrong, but the other driver did. Ik zag hoe je reageerde over je zusje, you loved her." Ik glimlach kort. 'Natuurlijk hield ik van haar.. She was my world and i only happend 2 months ago.' Dat laatste zeg ik iets zachtjes. Ik steek zelf ook nog een sigaret op en maak een tot ziens gebaar.