[RPG] New Kingdom [twee] - Speeltopics

Topic eigenaar; ThoseWords

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 1:34 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Ik ben net op tijd. Thomas hand hangt dreigend naast Marilyns gezicht, terwijl ik zijn pols vast houdt. "Heb je nooit geleerd dat je meisjes niet mag slaan?" vraag ik. Ik geef Thomas een duw, waardoor hij op de grond beland. Glimlachend kijk ik naar Marilyn. "Heeft hij je pijn gedaan?" Marilyn krijgt echter niet eens de tijd om te antwoorden, want ik voel ineens hoe mijn voeten onder me vandaan worden gehaald. Ik beland pijnlijk op de grond en kijk recht in het gezicht van een grijnzende Thomas, die me onderuit heeft gehaald. Ik zat zo op Marilyn te letten, dat ik hem niet had zien opstaan. Lachend loopt hij terug naar zijn kamer, maar een grotere grijns kan er niet op mijn gezicht verschijnen. Wacht maar, jij krijgt je verdiende loon nog wel. Ik wacht geduldig af op het moment dat ik Thomas hoor schreeuwen.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

"Hij heeft me geen pijn gedaan," Verzekerde ik hem terwijl ik mijn hand naar hem uitstak om hem recht te helpen. "Het scheelde alleen niet veel."
Plots hoor ik Thomas schreeuwen waardoor ik automatisch in de richting van het geluid keek.
Zijn geschreeuw deed me denken aan een hysterische gorilla.
"Wil je me iets beloven?" Vroeg ik terwijl ik Leon weer aankeek. "Wil je me beloven dat je voorzichtig gaat zijn?"
Ik dacht terug aan het dreigement van Thomas, dat hij zijn vrienden op Leon zou afsturen.
Van hem was ik niet bang, maar ik wist niet tot wat zijn vrienden allemaal in staat waren, dus kon ik niet voorzichtig genoeg zijn.
Het was misschien beter als Leon hier niets van wist.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[een hysterische gorilla? Hihi ]

Leon James Smith

"Rustig maar! Mij overkomt niets hoor. Ik kan Thomas heus wel aan!"
Kom op zeg, zo'n belabberd kakventje kon ik nog wel aan hoor. Echt serieus, ik snap niet waarom Marilyn zich zo'n zorgen maakt. Thomas stelde niets voor.
"Ik denk dat we beter hier weg kunnen gaan!" zeg ik grinnikend als ik Thomas hoor schreeuwen. Ik trek Marilyn achter me aan de balzaal in.
"Had je nog mijn hulp nodig, schone jonkvrouwe?"
Ik wiebel met mijn wenkbrauwen en kijk Marilyn grijnzend aan.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Ik forceerde een glimlach en keek hem aan. "Ik was bezig met bloemstukken te maken,".
In een poging luchtig te doen, wandelde ik naar de tafel waar mijn eerste bloemstuk nog steeds opstond en draaide me om naar Leon.
"Ik denk dat je niet echt groene vingers hebt," Lachte ik en haalde een krul uit mijn gezicht. "Maar als je echt wilt, kan je altijd de versiering ophangen?"
Ik wees naar de tafel die in een hoekje stond waar alle versiering op lag.
"Maar voel je niet verplicht," Grinnikte ik er nog snel achteraan. "Ben je klaar met alles trouwens?"


[Haha, ja gorilla :') Ik wist niets beter.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik vond hem echt grappig:)]

Leon James Smith

Groene vingers had ik inderdaad niet. Ik loop naar de tafel toe en begin de versieringen op te hangen. "Ja, ik ben klaar. Het is echt één dag werk, eigenlijk nog veel minder. Ik moet alleen de route nog, maar ik heb geen zin om opnieuw op dat paard te klimmen!" Ik ga op een trapje staan om de eerste slinger op te hangen. Als die eenmaal hangt, kijk ik glimlachend naar Marilyn. Ze merkt het niet eens op, want ze is te druk met het boeket. Even sta ik te staren, totdat ik voor mezelf mijn hoofd schud en verder aan de slag ga.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Terwijl ik de bloemstukken in elkaar aan het steken was, schoof mijn mouw ietsje naar achter waardoor de rode plekken op mijn pols zichtbaar werden.
De vingers van Thomas stonden nog steeds in mijn vel.
Ik schoof mijn mouw weer naar voor om het wat te verbergen want het zag er erger uit dan het werkelijk was.
"Ik kan best begrijpen dat je dat paard niet meer op wilt," Lachte ik en keek uiteindelijk op. "Mijn achterste doet nog steeds pijn."
Het viel me nu pas op dat hij het trapje was opgekropen, vast toen ik nog bezig was met mijn bloemstuk.
"Hoelang zitten we hier nog vast trouwens?" Vroeg ik uiteindelijk.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

"Morgen en overmorgen nog. Dan is het feest, de hele dag. Hoezo? Ben je het nou alweer zat om met mij op te schieten?" vraag ik grijzend. Ik stap van het trapje af en neem een aantal slingers mee naar de andere kant van de zaal. Marilyn heeft zich alweer omgedraaid en is zo druk bezig met het boeket dat ze mij niet eens opmerkt. Stiekem loop ik op haar af en ga achter haar staan.
"Lukt het?" fluister ik in haar oor

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Toen ik zijn stem vlak achter me hoorde, legde ik mijn hoofd in mijn nek zodat ik hem aan kon kijken.
"Het lukt," Glimlachte ik. "En hoe kan ik jou nu zat worden?"
Ik liet mijn bloemstuk even met rust en draaide me naar hem toe terwijl ik mijn armen om hem heen sloeg en zuchtte.
"Het is gewoon dat ik het kinderachtige gedoe van Thomas zat ben," Ik keek naar hem op en leunde met mijn kin op zijn borstkas. "Het is zo vermoeiend en ik vraag me af of hij nog verder zou gaan. Wie weet wat er gebeurd zou zijn als je er niet tussen was gekomen."
Onbewust was ik aan zijn shirt aan het frunniken terwijl ik hem fronsend aankeek.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Christopher

'Dat zeg ik ook niet,' zeg ik kil tegen het meisje, nouja ze zal van mijn leeftijd zijn. 'Het enige wat ik zeker weet is dat jij meer wist dan ik over de koning. Ik ben al blij met het beetje informatie wat jij mij geeft.' fluister ik tussen mijn tanden door. Ik weer niet wat me kwaad maakt, misschien het slome van de koning, het te rustige gedrag van haar, of het opgefokte gevoel dat in me borrelde. Of natuurlijk een combinatie van die drie. Het zwaard haalde ik met zo'n snelheid we van haar lichaam dat ik haar hand raakte, een erg diepe wond verscheen, waarnaar er druppels bloed vloeiden en op de grond drupten. Geschokt liet ik mijn zwaard vallen. Het kletterde op de hobbelige stenen weg. 'Waarom verwond ik iemand die mij geholpen heeft?' denk ik hardop. 'Sorry, het ging per onge...' ik ging aan de kant van de weg zitten en sloeg mijn hoofd in mijn handen, mijn knieën opgetrokken. 'Ga maar, ga maar weg en vertel iedereen dat er een rover rondloopt bij de weg.' zeg ik zacht. 'Ik gedraag me apart, ik snauw je af en verwond je terwijl je me hebt geholpen. Laat je hand verzorgen zodat er geen litteken overblijft.' ik durfde haar niet meer aan te kijken. Zelfverzekerde Christopher was Mietje Christopher geworden.

[ bericht aangepast op 26 juni 2012 - 22:13 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Leon James Smith

"Rustig maar! Ik zal ervoor zorgen dat hij je niets aandoet!" Glimlachend kijk ik Marilyn aan. "En anders denk ik dat je zelf hem ook nog wel aan kan! Als ik eens zie hoe jij met wapens om kan gaan!" Ik geef haar een knipoog en sla mijn armen om haar middel heen. Voorzichtig trek ik Marilyn dichterbij en breng ik mijn gezicht dichter bij de hare. "En daarbij denk ik niet dat Thomas het nog aan durft om tegen mij in de gaan." Glimlachend denk ik terug aan Thomas kamer. Ik had zo graag de uitdrukking op zijn gezicht willen zien. Voorzichtig druk ik mijn lippen op die van Marilyn. Thomas zal er spijt van krijgen als hij Marilyn ooit iets aandoet.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Wanneer hij me kuste, verplaatste ik mijn handen naar zijn nek terwijl ik mijn ogen even sloot en op mijn tenen ging staan.
Ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken en keek hem na de kus opgewekt aan.
"Met wapens zou het me misschien best lukken," Zei ik zacht en lachte. "Maar als het op een lichamelijk gevecht zou aankomen, is het in mijn nadeel. Ik bedoel, kijk naar me, ik ben een dropje."
Ik had het over mijn lengte, ik was absoluut niet opgewassen tegen een kerel die een stuk groter was als mij.
"En trouwens," Zei ik terwijl ik me weer op mijn voeten liet zakken. "Weet jij waarom hij zo brulde?"


[Ik ga slapen, moet morgen nog naar school...al heb ik geen idee waarom.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ow, oke! Succes dan;) Ik krijg morgen de uitslag dus al best zenuwachtig! Slaap lekker:D]

Leon James Smith
Ik probeer een onschuldig gezicht op te zetten, maar het mislukt totaal in Marilyns buurt. "Nee.." zeg ik zo onschuldig mogelijk, maar ik moet moeite doen mijn lach in te houden. Ik kan aan Marilyns gezicht zien dat ze me niet gelooft. "Ga zelf maar kijken! Thomas kamer" zeg ik dan zuchtend. Ik druk een vlugge kus op haar lippen en duw haar dan in de richting van Thomas kamer. Als ik zou liegen tegen Marilyn, zou ze er toch wel achter komen dat ik het heb gedaan. Ik ga niet verder de gang in en duw Marilyn vooruit en zeg dat ze door moet lopen. Waarschijnlijk gaat ze enorm boos worden, aangezien ze al zo voorzichtig met me is, maar ik kon het gewoon niet laten!

[ bericht aangepast op 26 juni 2012 - 23:15 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Wanneer ik de kamer van Thomas uiteindelijk in was gegaan, viel mijn mond net niet open van verbazing.
Alles lag door elkaar, veertjes dwaalde hier en daar nog vertraagd naar beneden...Je zou haast denken dat hier gevochten was.
Ik stapte achterwaarts de kamer uit en keek Leon aan met een licht verbaasde blik.
"Heb jij dat gedaan?"" Vroeg ik nadat ik naar hem toe was gegaan.
Eerst wilde ik hem een kleine preek geven, maar aangezien ik niets kon bedenken, schoot ik even in de lach.
"Er is toch iets mis in je bovenkamer hoor," Grijnsde ik en legde mijn hand lachend op mijn voorhoofd. "Weet hij dat jij het was?"


[En, hoe was je uitslag? Ik weet die van mij morgen pas.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

"Hij is echt dom als hij niet weet dat ik het ben geweest!" zeg ik lachend. ik zucht opgelucht dat Marilyn niet boos is. Ik neem haar mee terug naar de balzaal en ga nonchalant weer aan het werk. Als ik eindelijk klaar ben, met de slingers komt Thomas de balzaal ingerend. Thomas gezicht staat razend en het lijkt alsof hij elk moment kan ontploffen. Zijn gezicht is helemaal rood geworden van de ingehouden woede. "Je ziet eruit als een kreeft, man." zeg ik lachend. Mijn lach laat Thomas alleen nog maar razender worden, maar wat kan mij het schelen.

[Ja Geslaagd:D wat moest je vandaag op school doen dan ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Thomas begon voor de zoveelste keer te brullen in onze richting, maar aangezien het me niet interesseerde, sloeg ik mijn ogen neer zonder een woord te zeggen en ging ik netjes weer aan de slag.
"Leon, vertel me eens," Begon ik terwijl ik de tirade van Thomas negeerde. "Vind je ook niet dat ik hier witte bloemen in zou steken?"
Ik wees naar mijn bloemstukje en hoopte dat Leon het spelletje mee zou spelen zodat we Thomas beiden zouden negeren.
Niets is erger om behandelt te worden als lucht als je kwaad bent.
"Want anders is het zo rood en groen," Ging ik verder zonder Thomas een blik waardig te gunnen. "Of misschien iets van een paarse bloem? Al weet ik niet of het bij dat groen gaat passen."


[Letterlijk niets...Heb gewoon op tafel gezeten terwijl ik spelletjes speelde op mijn mobieltje.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.