• {Rollentopic RPG Utopia
    Informatie Dossier over de RPG

    Er was eens een welvarend land, het land Utopia.

    Utopia is een eiland dat ondanks zijn grote niet te vinden is op de normale kaarten, het ligt ergens verscholen in de Atlantische Oceaan met een speciale beschermde stof om het eiland heen wat het verhult voor de buitenwereld.

    Op het eiland zijn er een aantal nationaliteiten;

    Donkers, Luchters, waterzeeërs, Lichters, Midders, (later meer informatie hierover)



    De inwoners van Utopia zijn hele normale mensen, maar toch was er iets dat anders was dan bij ons.

    De mensen van dat land beschikten ieder over een magisch wezen aan hun zij.

    Deze wezens waren ook wel Democles.

    Democles zien er uit als normale dieren, denk hierbij aan een normale huiskat, hond, paard, vogel etc. hoewel er her en der een uitzondering plaatsvond, in de vorm van een griffioen, eenhoorn,elfje, Hippogrief, of een draakje etc.



    Een Democle is tevens onafscheidelijk verbonden met zijn mens, maar niet te min hebben ze een geheel eigen denkvermogen en bewegingsruimte.

    Hoe een mens aan een Democle komt? Sommige van de mannen van de bevolking zeiden dat je hem moet verdienen, maar dat klopt niet want ieder mens, goed of slecht, heeft er eentje vanaf zijn geboorte meegekregen, hoewel de mannen daar niet bijzijn natuurlijk uit respect voor hun vrouw.

    Sommige mensen zagen hun Democle als hun geweten en luisterden naar wat ze zeiden.

    Anderen gingen discussies aan met hun Democle als ze ergens over in zaten.



    De Democle zorgden ook op hun eigen manier voor het land, door hun magie werden de oogsten groter, bevatte het eten meer voedingsstoffen, was het water helderder, en waren de mensen minder snel ziek en leefden ze langer.



    Maar aan elke gelukkige periode komt natuurlijk een eind….



    In 1425, toen een aantal Europese landen(Spanje, Frankrijk, Engeland, Nederland, Duitsland) erachter kwamen van de Democles besloten ze het land aan te vallen.

    De aanval kwam niet geheel als een verassing want onder de Democles waren er een paar die dit al hadden zien aankomen.

    Het werd een bloederige strijd, vele mensen en hun Democles stierven onder de zwaarden van hun tegenstanders.

    Vele mensen en hun Democles besloten om onder te duiken, het eiland bood genoeg geheime schuilplekken verspreid over het hele eiland, maar velen boden weerstand, wie zal er winnen?



    En daar is waar deze RPG zich afspeelt….



    In het heetst van de strijd...

    Regels :

    • Geen oneliners
    • 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
    • OOC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
    • Max. 2 personages per speler
    • Verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen.
    • Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
    * Er is geen elektriciteit in Utopia, dus kom niet aanzetten met mobieltjes en dergelijken ;]
    * Gedachtes van de Democle in je personage diens hoofd met Schuingedrukt weergeven.

    Rollen :

    Lichters
    Ayelana Avan ~ Nachos
    Joe Cat Michell ~ xheart

    Luchters
    Thomas Louis Davis ~ Roxas
    Claire Jasmina Rovenia den Ludicle ~ WizardnightM
    David Whitfield ~ RainbowShine

    Waterzeeërs
    Niara Livai Trefonia ~ Sunbaked
    Jordan Justin Goods ~ xheart

    Midders
    Ferron Pierce ~ Zayngasm
    Nehynana Allysee di Capdruil ~ DreamerN
    Dimitri Ortega-Theäme ~ DreamerN
    Marieal Mia Ivyran ~ Sunbaked

    Donkers
    Ayden Rhine ~ Roxas
    Aaralyn Yahn ~ Soldiery
    Riza Waddle ~ General
    Inleiding

    Het was een prachtige lente ochtend in het jaar 1425, het volk werd net een beetje wakker.
    De bakker was al druk bezig in zijn keuken en stookte de oven alvast hoog op terwijl buiten zijn vrouw de was ophing terwijl ze stond te praten met de vrouw van de groenteboer die ook bezig was haar was op te hangen.
    Niets wees erop dat vandaag de dag was waarop alles zou veranderen.
    De Waterzeeërs op zee waren natuurlijk de eersten die de schepen in de verte aan zagen komen, maar ze hadden niet in de gaten dat het lieden waren met kwaadaardige bedoelingen dus lieten ze hun passeren.
    De Europezen trokken via het Oosten Utopia binnen.
    De eerste steden die met de europezen te maken kregen waren Eöri en Ailon.
    De Wolkenbergen bleven gespaard omdat de Europezen zich niet aan de hoge bergtoppen wouden wagen.
    Gelukkig raakten al veel jonge mannelijke Europezen de weg kwijt, toen ze oog in oog kwamen te staan met een groot aantal Lichters dames, die bijeen waren gekomen om een feestdag voor de godin Irini te vieren.
    De mannen werden zo overrompeld door de schoonheid van die dames, dat ze met knikkende knieën terugrenden naar hun boten en terugvaarden naar hun land.
    Maar toch bleef er nog een groot aantal mannen over hoewel die verrast waren over de aantallen van het volk, en ook over het feit dat de vrouwen net zo bedreven als de mannen meevochten voor hun land.

    Er ontstond paniek toen ook Oakbon, Nurn en Tellmariën in strijd raakten met de Europezen.
    Ailon viel al snel in het bezit van de Europezen, Eöri bleef echter van de Utopianen.
    Tussen Ailon en Oakbon begon er een front te ontstaan, de Koninklijke eenheden werden in volle trots ingezet.
    Naast de Koninklijke landmacht vochten de inwoners zelf ook dapper mee, ieder op zijn of haar eigen manier.
    Dit verhaal gaat over een aantal Utopianen, wier ieder op hun eigen manier de oorlog meemaakte en de tijden daarna….

    Achttien jonge Utopianen, verschillend in Nationaliteit,verschillend in levensstijl.
    Komen zij de oorlog door? Vechten ze mee? Of duiken ze onder….

    Veel lees en schrijf plezier !! ^^

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 23:44 ]


    Credendo Vides

    [iemand in de buurt van de lichters of iets in de buurt waar mijn personage heen kan?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Sunbaked schreef:
    (...)

    [ Kom naar de hoofdstad, Marieal is in het kasteel ding :3 ]


    [Okeee, ik zal mijn persoontje er even heensturen]


    I can't define who I am.

    Ferron Pierce
    Woelend en twijfelend had ik de nacht doorgebracht, met het gedempte ongeruste gesnuif van Veritatem dat van buiten klonk. De nacht was niet lang genoeg geweest, nog wist ik nog niet wat ik allemaal precies ging doen en hoe ik kon meevechten in de oorlog... Maar proberen zou ik het. Inmiddels hoorde ik de haan al kraaien, wat aangaf dat de ochtend was aangebroken. Eigenlijk had ik moeten slapen, maar dat was gewoon onmogelijk geweest met zoveel aan mijn hoofd. Voor de zoveelste keer zette ik alles op een rijtje. Mijn spullen had ik gisteren al ingepakt. Genoeg eten en drinken, kleding, een kleine bijl en een touw. Verder nog bijna al het geld dat mijn ouders voor me bij elkaar hadden kunnen krijgen: 1 diamant munt. Meteen zodra ze van Jala hadden gehoord dat er oorlog was, begonnen ze voor me te sparen. Het was bijna alles wat ze bezaten, en ik voelde me aan de enige kant schuldig omdat ik hen ging teleurstellen. Ze wilden het beste voor me, maar ik zocht het slechte op. Diep vanbinnen wist ik het, maar ik ben nooit zo goed geweest in goed en kwaad van elkaar onderscheiden. Als we Pierre en zijn Democle zouden ophalen, zou ik hem, Veritatem en Histo proberen te overtuigen van mijn plan. En anders zou ik alleen gaan. Eerst naar Geiäly toe, waar ik zeker weten meer informatie zou kunnen krijgen over de oorlog. Natuurlijk zat er tussen Ombria en Geiäly een korte tussenstop: Gwynro. Daar zou ik alleen even overnachten. Na Geiäly naar Woyn, en vervolgens naar 1 van de steden waar de strijd was losgebarsten, bijvoorbeeld Tellmariën en me daar aanmelden voor het leger...
    Mijn moeder klopte kort op mijn kamerdeur en kwam toen binnen. Ze zag dat ik al wakker was en begon zachtjes te snikken, waarna ik de dekens van me afwierp en haar omhelsde. 'Mama, alles komt goed.'


    I can't define who I am.

    {Mijn persoontjes komen daar ook nog niet echt in de buurt... Hoewel eentje vanuit het begin juist uit Geiäly vertrok XD}

    Dimitri

    De hengst steigerde half toen ik hem inhield.
    We reden het bos uit en op het lagerliggende land strekte Oakbon voor hen uit.
    Een magnifiek schouwspel voor mensen die nog nooit in Oakbon geweest waren, maar door het werk van mijn vader was ik al wel vaker in de stad geweest.
    Snel spoorde ik mijn nieuwe paard weer aan en binnen luttele minuten reden we door de rijkversierde stadspoort
    Het eerste wat me al opviel was hoe druk het er was.
    Ik manuvreerde mijn paard zo goed mogelijk door de menigte heen maar na een tijdje werd ik door de opeengepakte menigte gedwongen om van het paard te stappen.
    ,,wat is er aan de hand?” sprak ik de dichtstbijzijnde man aan.
    De man nam me even nauwlettend op.
    ,,Heb jij dan nog niet van de oorlog gehoord jongeman?”
    Ik knikte. ,,wel gehoord, maar niet gezien.”
    De man spoog voor me op de grond. ,,de oorlog woed daar.” Priemend wees hij naar de andere kant van de stad. ,,die Europezen hebben hun kamp in het bos achter de stadsmuur gebouwd en vallen ons om de zoveel tijd lastig.”
    Dus de oorlog was dichter bij dan verwacht.
    Ik bedankte de man en liep met de hengst aan de teugels verder tussen de menigte door waar ik al snel in het wat afgelegene gedeelte van de stad op zoek ging naar een verwelkomende verblijfplaats voor de komende dagen, aangezien Ilya al een tijdje geleden op mijn schouder in slaap was gevallen.


    Credendo Vides

    iemand Joe of Jordan?]


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    [oshit wat heb ik gemist? waar kan ik inspringen...zo vervelend hele dagen werken in weekend mis zo veel]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [brotherhood >>> Sword

    Ik zal zo snel mogelijk posten, kan ik ergens inspringen?
    & als er veel is gebeurd, mag ik dan een samenvatting? c: ]

    [ bericht aangepast op 2 juli 2012 - 18:32 ]

    Sword schreef:
    [brotherhood >>> Sword

    Ik zal zo snel mogelijk posten, kan ik ergens inspringen?
    & als er veel is gebeurd, mag ik dan een samenvatting? c: ]

    [moet zelf ook nog ergens inspringe waar is je personage?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Rechazame schreef:
    (...)
    [moet zelf ook nog ergens inspringe waar is je personage?]


    [Dunglemar, ze is een Donker. c:]

    {Je kan gewoon beginnen waar je wilt, dan kan je altijd nog daarna iemand opzoeken.}


    Credendo Vides

    Sword schreef:
    (...)

    [Dunglemar, ze is een Donker. c:]


    Dan ben je in dezelfde stad als ik! Kunnen we best meeten^^


    It's never gonna happen, Guys.

    [wie gaat mij dan meeten :(]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Rechazame schreef:
    [wie gaat mij dan meeten :(]


    Oh dat was nou ook weer niet de bedoeling? Misschien kan je Xheart meeten:O
    Die heeft ook een lichter als personage!:O En zocht ook iemand:)


    It's never gonna happen, Guys.

    [okee]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Ferron Pierce
    Nadat mijn moeder was uitgehuild hees ik mijn rugzak op mijn rug. Met betraande ogen keek ze me aan en samen liepen we naar de woonkamer, waar mijn vader en Jala waren. Nidoro sliep net zoals Veritatem buiten, aangezien hij ook te groot was voor in ons nederige stulpje. Kort kijk ik de kamer rond en besef dat ik dit allemaal moet missen. Mijn vader sluit me in zijn armen. 'Pas goed op jezelf. En niet vergeten: pas terugkomen als de oorlog is afgelopen.' Dus misschien zou ik wel nooit meer terugkeren? Zachtjes zuchtte ik en sloeg ik mijn ogen neer. Stevig klop ik op de schouder van mijn pa en maak mezelf los. 'Ik ga jullie missen en ik denk aan jullie. Vergeet niet hoeveel ik van jullie hou.' Mijn ouders knikken en er valt een stilte, dus ik loop naar Jala toe. Mijn voetstappen klinken hol en leeg op de houten vloer. Ze maakt een krassend geluidje als ik haar een aai geef over haar kastanjebruine vacht. Ik wend me nog even tot mijn ouders en geef ze een kort knikje, waarna ik mijn huis verlaat. Vera staat buiten al op me te wachten en Nidoro komt naar me toelopen zodat ik hem ook nog even kan aaien. Grommend duwt hij zijn hoofd tegen mijn borst aan, en ik gniffel zachtjes. Nog even kijk ik naar de prachtige grote boom en de vijver. In mijn weerspiegeling zie ik een uitgeputte jongen met enorme wallen, maar ik trek me er niets van aan en ga op Vera's rug zitten. 'Naar Pierre dan maar?' Ik zwaai naar mijn vader en moeder en hoor mijn moeder weer in huilen uitbarsten. Met pijn in mijn hart beveel ik Veritatem door te lopen.


    I can't define who I am.