• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Bayle| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Keegan | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Keegan Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aria| Faye Melodié Sanchez*

    Mensen onbeperkt
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Realist| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 13:35 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als Faye zich voorstelt aan Matthew, en ik begroet beide met vervolgens met een korte groet.
    ‘Nog niet iedereen is er, precies?’ Ik schud lichtjes met mijn hoofd. ‘Ik verwacht de rest elk moment wel,’ reageer ik en kijk weer even om me heen. Als ik net weer iets wil zeggen hoor ik plots een vrolijke roep. Fedea en Atreyu komen beide hand in hand aangelopen. ‘Heuj!’ roept ze en geeft Faye een knuffel waarna ze ons even aan kijkt. ‘Ik heb er zo’n zin in,’ zegt ze met een zucht. ‘Iedereen heeft er zin in,’ lacht Rey waarop ik kort knik. ‘Volgens mij ook,’ glimlach ik.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Atreyu

    Tegen mijn zin laat ik Fedea haar eigen koffer dragen. Veel tijd om er over te mopperen heb ik niet, want zodra we de luchthaven binnen komen staan de anderen ons al op te wachten. Ik moet lachen als Fedea hen enthousiast begroet. Ik liep er eerst zelf niet warm voor haar zwanger op een vliegtuig te laten stappen, maar ze wilde zo graag mee dat ik het uiteindelijk niet over mijn hart kreeg te weigeren.
    "Ik heb er zo'n zin in." Ik lach opnieuw als ze me giechelend aankijkt en druk een kusje op haar voorhoofd.
    "Iedereen heeft er zin in," lach Rey dan.
    "Volgens mij ook," is het antwoord van Eleanor.
    Ik glimlach naar haar en knik zachtjes. Ja, ik moet toegeven dat ik ze ondertussen ook wel naar uit kijk. De warme zon, het zachte zand en goede vrienden; wie wil zo'n vakantie niet?
    "Zullen we dan maar inchecken?" vraag ik enthousiast, terwijl ik subtiel -oké misschien niet zó subtiel- Fedea's koffer overneem. Ik doe het heus niet om haar te kleineren, ik wil gewoon niet dat ze te zware dingen gaat tillen nu ze zwanger is. Het is onze enige kans op een kindje en dan ben ik liever voorzichtig.

    Camargue

    Met een glas water in mijn handen leun ik op de railing van het balkon. In onze kamer achter me ligt Liam nog vredig te slapen. Ik geniet van de zon op mijn gezicht en het prachtige zicht dat zich voor mijn ogen uitstrekt. Van hierboven lijkt het alsof het licht de zandkorrels op het strand onder me laten gloeien. En de zee zorgt voor een zachte achtergrond muziek.
    Ik neem een slokje van het koele water en glimlach tevreden. Ik heb alle redenen om gelukkig te zijn. Moeder Natuur schonk mij en Liam een tweede kans, een echt leven. Ik zal het natuurlijk missen, de grond onder mijn hoeven voelen daveren terwijl de wind mijn manen streelt, nu ik niet meer in een paard kan veranderen maar wat ik ervoor terug gekregen heb is me zoveel meer waard. Een leven met Liam, met mijn man Liam. Ik had er nooit van durven dromen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    Ik voel een zachte bries over mijn ontblote bovenlichaam gaan en rek me langzaam uit. Ik gooi de lakens van me af en draai me om. De plek naast me is leeg en ik zucht ontevreden. Ik ga rechtop zitten en zie Camargue op het balkon staan. Ik ga recht staan en loop in mijn boxer het balkon op. 'morning sunshine.' Grinnik ik en sla mijn armen rond haar middel. Ik druk een kus op haar wang en kijk dan uit over de zee. Alles was perfect.

    Camargue

    "Morning, sunshine." De woorden doen me even opschrikken uit mijn gedachten, maar de stem die ze spreekt stelt me meteen gerust. Ik sluit mijn ogen en zucht tevreden als Liam zijn warme armen om me heen legt en een kusje op mijn wang drukt.
    "Goeiemorgen," antwoord ik zacht. "Heb je lekker geslapen?"
    Ik laat mijn hand zachtjes over zijn armen glijden en laat mijn ogen nog een laatste keer over het idyllische zicht glijden. Het voelt fijn om weer in Griekenland te zijn, ookal is het zoveel veranderd. Het voelt nog fijner om hier terug met Liam te zijn. Het voelt als thuis.
    Ik draai me vervolgens om en sla mijn armen om zijn hals, voorzichtig genoeg zodat ik het glas water niet kantel en hem nat maak. Glimlachend druk ik een kusje op zijn lippen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    Ik knik met een lachje. 'Ja heerlijk geslapen jij ook? ' voor ze antwoord slaat ze haar armen voorzichtig om mijn nek op een kusje op mijn lippen te kunnen drukken. Ik glimlach en kus haar terug. Dit voelde goed. Hier dit moment was zo perfect. Ik streel haar wang en zet het glas weg zodat ik haar in mijn armen kan trekken. Ik kus haar kruin en zucht gelukzalig. 'Ik hou van je Cam' glimlach ik en kijk naar haar. Ze hoorde bij mij nu, ze was mijn vrouw en droeg mijn naam. Ik kijk naar de ring om haar vinger en leg de mijne er naast.

    Faye
    Nadat ook Matthew zich nog even aan mij heeft voorgesteld en even toekijk hoe Rey de trolley bij de andere koffers plaatst, voel ik nog geen drie tellen later twee armen om me heen.
    "Heuj!" De hoge stem van Fedea weerklinkt in mijn oren en ik grinnik zachtjes. Ik beantwoord haar knuffel kort en gun hierna Trey een klein knikje. "Ik heb er zo'n zin in." vervolgt Fedea jubelend, zo druk en enthousiast dat ze is. Ik kan het niet laten om even te lachen, vraag me af hoeveel bakken koffie ze wel niet naar binnen heeft genomen.
    "Iedereen heeft er zin in!" vult Rey haar woorden aan. Ik knik instemmend, ook ik kan niet wachten totdat we er eindelijk zijn.
    "Volgens mij ook." geeft ook Eleanor als laatst toe om het meer dan duidelijk te maken dat we allemaal niet meer kunnen wachten.
    "Zullen we dan maar inchecken?" stelt Trey voor, neemt de koffer van Fedea over en begint al met wandelen. Kort kijk ik hem even aan, pak de trolley en trek deze met me mee. Snel druk ik mijn lippen nog op die van Rey, waarna ik mijn arm in die van Fedea haak en huppelend vooruit strompel.
    "En hoe zit het met de kleine Simba?" vraag ik nieuwsgierig, laat mijn ogen even naar Fedea haar buik glijden voordat ik haar weer in de ogen aankijk.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Zullen we dan maar inchecken?"
    Ik kijk naar Trey en knik.
    "Jup jup jup, goed idee."
    Ik wil wat zeggen wanneer hij de koffer uit mijn hand neemt, maar Faye komt al naast me lopen en haakt haar arm in de mijne.
    "En hoe zit het met de kleine Simba?"
    Ik giechel even en leg mijn hand op mijn buik.
    "Goed, denk ik. Het gaat in elk geval al sneller dan een normale zwangerschap," zeg ik zachtjes, in het geval iemand ons moest afluisteren.
    Ik werp een blik op mijn bollere buik, en vervolgens kijk ik even naar Trey met een brede lach op mijn gezicht.
    "Maar ik ben supergelukkig," zucht ik.
    "En hoe is het met jou en Bambi?" vraag ik plagerig.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Camargue

    "Als een roosje," antwoord ik nog op Liam's vraag wanneer we uitgekust zijn. "En ik heb me al in maanden niet meer zo uitgeslapen gevoeld," voeg ik er zachtjes aan toe.
    Ik ril zachtjes als zijn vingers mijn wang strelen. Gewillig laat ik het glas dat hij uit mijn hand haalt los. Een gelukzalige zucht verlaat mijn lippen als ik zijn lippen op mijn kruin voel. Klein zijn is geen vloek maar een zegen.
    "Ik hou van je Cam," zegt hij dan.
    Ik verstrengel mijn vingers met de zijne, zodat het lijkt alsof onze ringen aan elkaar gesmolten zijn.
    "Ik hou van jou, Liam," antwoord ik oprecht. Dan tuit ik mijn lippen even en kijk omhoog, zodat ik zijn ogen kan zien.
    "Kus de bruid nog een keer," fluister ik lachend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Goed, denk ik. Het gaat in elk geval al sneller dan een normale zwangerschap." zegt ze zachtjes terug, waardoor ik heel even denk dat alleen ik het nog weet, maar me dat al snel weer bedenk - wetend dat het niet waar is.
    Ik kijk kort naar Trey als Fedea breed glimlachend naar hem opkijkt, vol trots, hun enige kans die ze met beide handen grijpen.
    Ik frons mijn wenkbrauwen even, nadenkend om haar woorden. Een snellere zwangerschap, ergens zou het me niet eens verbazen na wat er de laatste weken allemaal wel niet gebeurd is.
    "En hoe is het met jou en Bambi?" Ik kijk lachend op en wendt me kort tot Rey.
    Ergens is het ook allemaal mijn schuld dat de helft van de groep die naam nu als bijnaam gebruikt.
    "Op welk punt moet ik dat opvatten, Ambessa?" lach ik spontaan, maar vervolg mijn woorden dan.
    "Wel goed, toch, Bambi?" vraag ik nog even plagerig aan Rey en steek dan uitdagend mijn tong uit.

    [ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 21:57 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Op welk punt moet ik dat opvatten, Ambessa?"
    Ik grinnik even en maak wat plagerige kusgeluidjes.
    "Op die manier, Sanchez."
    Lachend kijk ik naar Rey.
    "Wel goed, toch, Bambi?"
    Rey trekt een kwaad gezicht, maar kan zijn lach niet inhouden. Hij komt naast ons lopen en legt een arm om Faye heen. Ik onderdruk een giechel.
    "Jullie zijn echt schattig samen," zeg ik met een klein duwtje tegen Faye's arm.
    "En dat meen ik."
    Rey geeft Faye een kusje, en ik kijk even naar Trey.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Op die manier, Sanchez." reageert Fedea terug.
    Mijn wangen kleuren lichtjes rood aan wanneer Fedea mij het voorbeeld geeft. Toch laat ik me niet kennen en rol overdreven met mijn ogen wanneer ik voel hoe Rey zijn arm om me heen slaat, net nadat hij me nog met een kwade kop had aangekeken. Wijs houd ik mijn mond en focus me op de lange weg voor ons.
    "Jullie zijn echt schattig samen, en dat meen ik." biecht Fedea hierna haar eerlijke mening op en geeft me een klein zetje tegen me arm aan.
    Ik schud grinnikend mijn hoofd. Ze weet heel goed hoe erg ik het woord 'schattig' verafschuw, maar laat het daarbij en knik enkel.
    "Al trouwplannen?" verander ik dan heel bewust en hopelijk ook wat subtiel het onderwerp.
    "Mag wel snel komen, namelijk. Ik bedoel maar, voort pas je niet meer in een jurk en ik heb wel zin in een feestje." giechel ik en wandel vrolijk verder.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Al trouwplannen? Mag wel snel komen, namenlijk. Ik bedoel maar, voort pas je niet meer in een jurk en ik heb wel zin in een feestje."
    Lachend schud ik mijn hoofd.
    "Faye, ik ben maar zwanger, daarna gaat ons leven nog wel een tijdje door hoor."
    Grinnikend haak ik mijn arm in die van Trey.
    "Ik denk dat we nog wel even wachten. Of misschien ook niet. We zien wel."
    Ik druk een kusje op Trey's lippen en kijk hem verliefd aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    Ik ben druk bezig met het op de band zetten van onze koffers, en de boete te betalen omdat niet die van Fedea maar die van mij teveel weegt -je kan maar nooit genoeg voorzorgen nemen- als ze plots een kusje op mijn lippen drukt. Een beetje verbaasd kijk ik haar aan. De blik in haar ogen laat me smelten.
    "Waar heb ik dat aan verdiend?" vraag ik met een lachje.
    Ondertussen heb ik mijn kans schoon gezien haar in mijn armen te nemen. Ik vind het heerlijk hoe ik haar kleine buikje tegen de mijne aanvoel. En het weten dat daar een kindje in zit, iets kleins van ons samen dat groeit, maakt het alleen maar spannender.
    Ik haal even een hand door haar zachte haren en druk nog een kusje op haar voorhoofd.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Waar heb ik dat aan verdiend?"
    Ik haal mijn schouders op en leg mijn armen om zijn middel.
    "Geen idee. Gewoon, daarom?"
    Lipbijtend kijk ik hem aan en druk nog een kusje op zijn lippen.
    "Ik heb er echt zin in," zucht ik en kijk hem lachend aan.
    Ik blijf dat zinnetje maar herhalen, en herhalen, maar ik meen het wel. Van wat ik ervan weet, is Jamaica een romantisch paradijs, als je maar naar de juiste plekjes gaat. Ik droom heel even weg, en kom dan weer terug naar de realiteit wanneer ik Trey's lippen op mijn voorhoofd voel.
    "Wanneer mogen we aan boord?" vraag ik.
    Ik heb er werkelijk geen flauw idee van.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Geen idee. Gewoon, daarom?"
    Ik houd mijn adem even in als ze op haar lip bijt. Ze maakt het me zo verdomd moeilijk van haar af te blijven. Gelukkig weet ze me af te leiden met een kusje.
    "Ik heb er echt zin in," zegt ze dan. Nogmaals.
    Ik moet even lachen en schud mijn hoofd.
    "Echt? Maar echt? Je zou het nochtans niet zeggen," grinnik ik. Om het plagerijtje goed te maken, knipoog ik even naar haar.
    "Wanneer mogen we aan boord?" vraagt ze dan.
    Ik maak even een snelle berekening. Je moet minstens twee uur op voorhand inchecken, we hebben een half uur extra gerekend en snel gereden.
    "Een kleine drie uur," antwoord ik. "Zullen we met z'n allen wat gaan eten?"
    Ik richt me even naar Faye en Rey. Ik heb zin om een tante Faye-opmerking te maken maar ik weet niet of Fedea het er al met haar over gehad heeft dus laat ik het maar.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.