• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Bayle| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Keegan | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Keegan Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aria| Faye Melodié Sanchez*

    Mensen onbeperkt
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Realist| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 13:35 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ja Matthew komt net van het vliegveld van zijn wereldreis maar hij kan best mee haha]

    [Ik kan nu niet op mijn laptop, dus antwoord is voor morgen, maar voor mij is dat wel goed :3]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Oke, dan vallen Liam en Cam in ieder geval al af. Wel jammer ergens maar goed. Voor Fedea en Trey valt dan idd altijd nog evt wel wat te vinden. Wachten we ff af wat Evelien vind. Eleanor zou Matthew ophalen dus dan neemt ze maar bagage mee in dat geval ;D ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Oke doen we dat. Kun je dat van Eleanor al schrijven dan? Dan wachten ze wel gewoon op het vliegveld ofzo?]

    [Ik ga nu eerst ff reageren op jou PB >< En zal dan ook meteen een stuk voor Eleanor in elkaar zetten. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Okeee]

    Eleanor

    Zodra de taxi het vliegveld bereikte smste ik Matthew dat ik was aangekomen, met bagage. Vervolgens stapte ik uit de auto duwde mijn zonnebril op mijn neus en liep met de chauffeur naar de kofferbak om mijn koffers en tassen eruit te halen. Diep ik gedachten verzonken haalde ik een voor een mijn tassen uit de kofferbak en zette die op de grond neer. ’Mevrouw?’ hoorde ik de chauffeur zeggen en richtte snel mijn hoofd op. ‘Ik heb u spullen al op de kar gezet,’ glimlachte hij vriendelijk bij het zien van mijn licht vertrokken blik. ‘Dankje,’ reageerde ik en viste uit mijn handtas mijn portemonnee om hem te betalen. Vervolgens pakte ik de kar vast en liet mijn blik rond glijden op zoek naar Matthew. Al wist ik niet eens of ik hem zo snel nog kon herkennen, hij was al zo lang weggeweest..

    [ bericht aangepast op 16 sep 2012 - 21:58 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Matthew

    Ik heb mijn koffer te pakken en zet hem op de grond. Met een rugzak op mijn rug loop ik rond voor de laatste afrondingen. Ik vroeg me af of ze me zou herkennen. Mijn haar dat altijd tot mijn schouders kwam was kort zoals de meeste mannen het hebben. Ik ben langer en breder dan ervoor en ik had me eigenlijk moeten scheren. Ik zucht en dan zie ik haar. Nog mooier dan ik me kon herinneren. Ik loop naar haar toe en tijd zacht op haar schouder. 'Mevrouw? '

    Slaak je niet meer weet hoe Matthew eruit ziet staat hij bij het rollentopic

    [Cam en Liam leven nog hoor. Iets met moeder Aarde die hen nu gewoon oud laat worden]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Met een zoekende blik kijk ik om me heen terwijl ik mijn zonnebril af doe en in mijn haren steek. Ik zag hem nog steeds niet en werd ondertussen wel kriegelig van de nieuwsgierigheid naar hem. Al was ik ergens blij hem eindelijk weer te zien, ik was ook boos dat hij zonder pardon was vertrokken. ‘Mevrouw?’ hoor ik iemand achter me zeggen en voel een zachte tik op mijn schouder. Met een vragende blik draai ik me om en kan op dat zelfde moment nog net voorkomen dat mijn mond open valt bij het zien van Matthew. Zijn haren waren kort, hij leek een stuk breder en langer, waardoor ik me nog kleiner voelde en hij had zich overduidelijk wel even mogen scheren. Kleine veranderingen, die hem overigens niet minder knap maakte.’Matthew..’ glimlachte ik, liet mijn kar los en sloeg mijn armen om zijn nek. Boos of niet, ik had hem gemist.

    [Moest idd even kijken bij het rollentopic om te zien hoe hij eruit zag :'D ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Keegan schreef:
    [Cam en Liam leven nog hoor. Iets met moeder Aarde die hen nu gewoon oud laat worden]


    [Euhw, dan haal ik dat eruit :'D]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mattew

    Ik glimlach en til haar op om met haar een rondje te draaien. 'Ik heb je gemist Ellie. ' grinnik ik en aai over haar rug. 'Hoe is het nu met je? ' vraag ik en pak mijn koffer weer als ik haar los heb gelaten. Soms baalden ik dat ik op reis gegaan was. 'Sorry dat ik je alleen heb gelaten' zucht ik schuld bewust.

    Eleanor

    ‘Anders ik jou wel,’ reageerde ik en veegde mijn haren over mijn schouders toen hij me weer had neergezet. ‘Het gaat goed met me,’ antwoorde ik en pakte mijn kar weer vast terwijl ik met hem naar buiten liep. Als het goed kwamen Rey en Faye zo ook en zouden we buiten op elkaar wachten. ‘En met jou?’ vroeg ik hem en wierp hem even een schuine blik toe, negeerde zijn excuses voor het feit dat hij me alleen had gelaten. ‘Heb je genoeg door de wereld gereist, in je eentje?’ Ik kon het niet helpen een lichte vorm van sarcasme door te laten klinken.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Matthew

    Ik hoor haar sarcastische toon maar besluit die te negeren. 'Ja, het was geweldig. Er zijn zoveel dingen sie moeilijk te begrijpen zijn en gewoon zo mooi zijn dat je adem even stokt.' Ik ga naast haar op een bankje zitten en kijk naar haar. 'Ik wou dat je mee gegaan was. Of dat ik het je nog eens mag laten zien. ' prevel ik en kijk naar haar.

    Whittemore schreef:
    Faye
    "Yah man." Ik grinnik om zijn losse woordjes en wandel vrolijk de deur uit. Een zucht verlaat mijn lippen nog even van opluchting en draai me nog even om zodat ik ons appartementje nog even in kan kijken. Wetende dat het vanaf nu nog wel even gaat duren voordat we het weer gaan zien.
    "Moet ik helpen?" vraag ik aan Rey als hij uiteindelijk de deur op slot gedraaid heeft en in beide handen een koffer beetneemt om deze naar beneden te slepen. Ik geef eerlijk toe, zelf ben ik nooit echt van het dragen en sjouwen van dozen, tassen óf koffers, maar ik help Rey graag een handje mee.
    Ik haal hem even in, door langs hem te lopen op de brede traptreden en stop dan even. Ik heb namelijk niet de aller lichtste spullen meegenomen.
    "Hmm?"


    Rey

    "Moet ik helpen?"
    Ik kijk haar even aan, en bewonder haar mooie gezicht. Haar schitterende ogen die mijn hart nog steeds sneller doen slaan.
    "Hmm?"
    Ze haalt me terug naar de realiteit, en ik glimlach.
    "Draag jij de tas, die weegt het lichtst."
    Ik ga naast haar staan en druk een kusje op haar lippen.
    "Heb je er zin in?" vraag ik geamuseerd.
    Anders ik wel. Naar een reis als deze kijk ik al eeuwen uit.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.