• Fuyiki City is een plek voor een geheime en hevige oorlog tussen concurrerende magi. Voor de laatste twee eeuwen hebben zeven magiers zich verzameld en vechten in een battle royale bekend als de Holy Grail Wars. Elke magier vergokt zijn of haar eigen leven om de heilige graal, een legendarische artefact die elke wens in vervulling laat gaan, te bemachtigen. De laatste 10 Holy Grail Wars hebben om de 60 jaar plaats gevonden, hoewel de 11de oorlog na 10 jaar al zijn sporen heeft laten zien dat het aan het beginnen is.

    De zeven magiers, bekend als “Meesters” worden geholpen door wezens die bekend staan als “Slaven”. Reïncarnaties van legendarische helden van elke tijd, deze gereïncarneerde zielen hebben bovenmenselijke kenmerken en hanteren krachtige artefacten of vaardigheden genoemd als Noble Phantasm, symbolen van hun heroïsche daden gedurende hun eigen leven.

    Maar een “Slaaf” kan opgeroepen worden in elke oorlog van een van de zeven klassen: Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster. Elke vertegenwoordigt hun onderscheidende rol in gevechten.
    De “Slaven” worden opgeroepen dankzij de kracht van de graal zelf en helpen hun “Meesters” in hun gevechten, beschermen hun “Meesters” voor pijn en vermoorden andere “Slaven” of “Meesters”. Als antwoord op hun hulp, hebben de “Slaven” ook hun eigen wens voor de Holy Grail.

    De winnaar van de Holy Grail Wars mag dan ook een wens doen, de wens die hij of zij heeft word dan door de Holy Grail beantwoord en in vervulling gebracht. Hoewel de “Meester” zijn wens wilt krijgt ook de “Slaaf” zijn wens.

    Fuyuki City



    Regels:

    ~ Te lang niet aanwezig betekend dat je uitgeschreven word. Tenzij dit gemeld is.

    ~ Geen bekende mensen als personage (Foto & persoonlijkheid)

    ~ Als je niet praat in de vorm van je personage gebruik je (){}[]

    ~ Als je je profielnaam veranderd moet je dat even doorgeven.

    ~ Reserveren mag, als je na 24 uur je rol niet hebt ingevuld is hij weer vrij.

    ~ 16 + is toegestaan.

    ~ Je spreekt met minimaal 3 zinnen.

    ~ 2 Personages max! Neem je een "Meester" en "Slaaf" dan moet de slaaf van iemand anders worden!!

    ~ Verwonden mag, iemand vermoorden word besproken met de persoon zelf.

    ~ Nieuwe Topics mogen worden geopend door andere, zolang het door gegeven word aan mij.


    Personages:

    Meesters:

    ~ Aviera Degrassi ~ Gedachten Lezen
    ~ Pedrimi Clauduzer ~ Ruimte Verandering
    ~ Dimitri Sefton Maldengold ~ Illusies
    ~
    ~
    ~
    ~

    Slaven:

    ~ Briar ~ Saber
    ~ Gabriel Artullie Dazaro ~ Assassin
    ~ Alison Mai Xanthe ~ Archer
    ~
    ~
    ~
    ~

    Invullen voor de rol Meester

    Rol: Meester

    Kracht (BVB: Healen):

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Teken van Meesterzijnde (Met foto):

    Goede & slechte eigenschappen:



    Invullen voor de rol Slaaf

    Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster

    Rol: Slaaf

    Klas:

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Goede & slechte eigenschappen:

    Noble Phantasm:


    Deze RPG is van een Anime Serie, ken je de serie niet laat het even weten want dan kan ik het uitleggen als wat hier boven staat niet genoeg uitleg is!!


    Paddo schreef:
    Verdeling van Servants!!

    Dimitri Sefton Maldengold ~ Gabriel Artullie Dazaro
    Pedrimi Clauduzer ~ Briar
    Aviera Degrassi ~ Alison Mai Xanthe

    [Ik heb hier nog steeds niemand om tegen de praten, aangezien mijn 'tegenspeler' nog nooit heeft gereageerd:(]


    ~

    Pedrimi zag hoe Saber zijn kamer verliet en bleef een tijdje op zijn bed zitten, terwijl hij gerommel in één van de andere kamers hoorde. Toen sprong hij op, alsof de schok van dit alles zijn reacties had vertraagd.
    'Maar wacht eens even,' zei Pedrimi, terwijl hij op de gang om zich heen keek naar waar het meisje kon zijn. 'Hoe bedoel je, ik moet niet vechten? Hoezo moet jij je alleen in gevaar storten?'
    Hij wou niet vechten, maar hij wou evengraag niet dat iemand stierf of een ander doodde voor hem.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Briar ~ Saber

    Lukraaks trok ik laatjes open, het was niet echt een kamer waar je zoiets ozu verwachten te vinden, maar desondanks probeerde ik het toch maar.
    Ik wist niet wat ik precies verwachtte om allemaal te vinden, maar toch kwam ik de meest rare kluitje spullen bij elkaar, een verdwaalde vork, een kapotte horloge, een pakje kaarten en nog tal andere artikelen en tot mijn genoegen vond ik er ook een naald tussen.
    Nu nog een klos garen.
    Mijn Master kwam binnenstormen. ,,hoe bedoel je, ik moet niet vechten? hoezo moet jij je alleen in gevaar storten ?"
    Ik moest de neiging om een zucht binnen te houden sterk onderdrukken.
    Snapte hij het nou dan nog niet ?
    ,,Dood heb ik niets aan je."
    ik trok een andere la open maar zag direct dat daar geen garen tussen lagen dus ik verschoof me al snel weer verder naar de volgende.
    ,,En voordat je begint met een heel verhaal over dat je niet wilt dat ik sterf, bespaar me die, ik ben al vele keren dood gegaan en als de situatie zich door zou doen zou je liever hebben dat ik sterf dan jijzelf."
    Ah, bingo, deze la bevatte wel een klos met nog enkele meters erop.
    Lichtblauw, ach het moest er maar me door gaan.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Hoewel het deels nog dag was, kon ik het niet langer ophouden. Ik laat mijzelf bij een druk gebouw tevoorschijn komen, de mensen om mij heen kijken raar op waarna de cape rondbdwarrelt, messen schieten in het rond waarna de mensen een voor een dood neer vallen. Een grijns verlicht mijn gezicht waarna ik wat pijpen laat exploderen, de hele verdieping vat vlam waarna ik weer naar de volgende gebouwen ga en het zelfde doe, waarna ik een stuk of 8 gebouwen gehad heb kom ik weer bij mijn meester te voorschijn.
    'Dus, heeft u al nagedacht over hoe u het aan wilt pakken?' vraag ik alleen terwijl ik mijn hand de cape goed laat hangen langs mijn lichaam.

    [ bericht aangepast op 19 sep 2012 - 16:49 ]

    'Nou dan weet ik het goed gemaakt, we vechten gewoon beiden niet. Waarom zou ik in hemelsnaam moeten toestaan dat jij onschuldige mensen dood?'
    Pedrimi keek haar woedend aan. Hij had het idee dat ze een echte moordenaar was, hoewel dat vreemd genoeg door zijn gevoel werd tegengesproken. Maar de gebrekkige informatie die ze hem gaf zorgde er niet voor dat hij tot dusver interesse had. Blijkbaar werkte het bij haar zo dat ze in zijn kamer stond en hij zonder tegenstribbelen meeging op een moordtocht. Hij schudde zijn hoofd en draaide zich om.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Dimitri

    Aandachtig bekeek ik mijn Servant en ik haalde even lichtelijk een wenkbrauw op, een aantal bloedspetters op zijn cape waren me niet ontgaan.
    ik weet niet of het me echt aanstaat wat zijn plannen zijn, maar ik weet niet echt of ik wel een keuze had, hij leek me het soort servant dat toch gewoon buiten de plannen van diens master om dingen ging regelen.
    Eerlijk gezegd had ik zelf nog niet echt een plan in gedachten, maar om dat een beetje te verdoezelen schraapte ik mijn keel.
    ,,Heb je al iets vernomen van de andere masters of servants?"

    {Nu kan Stuttgart ook wat reageren, dan kan zij doen dat één van die "Klonen" op komt dagen, maar dat zij juist nog aan het zoeken is voor haar master.}

    Briar ~ Saber

    Lichtelijk snoof ik even. ,,ik vermoord geen onschuldige mensen, alle mensen die ik vermoord hebben het verdiend, ik dood alleen de Masters en diens Servants en geloof me, als het eenmaal zover is dan wens je liever dat het mijn leven is dat eraan gaat dan het jouwe."
    Ik liep bij hem vandaan, tot nu toe was hij nog irritanter dan mijn vorige master, die me uiteindelijk gebruikt nadat hij doorgedraaid was.
    Maar voor ik een hoek omsloeg draaide ik me nog weer naar hem terug.
    ,,je hebt een keuze, of je gaat dood of je zorgt ervoor dat je blijft leven."
    En toen liep ik de hoek van de gang om, mijn blonde haar wuifde achter me aan.
    Wat weet deze... jongen nou van de oorlog ? tot nu toe zag hij eruit als een verwend kind, wat alleen nog maar benadrukt werd door de omvang van het huis waar ik doorheen liep.
    Voor zover ik kon zien had hij het niet in zich, hoe had hij ooit een master kunnen worden, mijn master.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even, de klonen hadden inderdaad dingen gevonden en een paar waren zelfs nog bezig met zoeken.
    'Er zijn al 3 servants erbij gekomen, de masters zijn een jongen en twee meisjes. Voor de rest zijn de rest van de klonen opzoek naar de rest van de masters' ik kijk mijn master even aan, van binnen voelde ik hoe de energie van de mensen die ik vermoord had rustig tot kracht verrandert.
    De energie was geweldig, de moorden waren heerlijk en de kracht die ik van die moorden krijg zijn heerlijk.
    Ik kijk mijn master nog even aan waarna ik glimlach.

    Blijkbaar had Pedrimi geen keus. Iets wat ze wel even eerder mocht zeggen van hem. Wat hield ze in hemelsnaam nog meer verborgen? Hij keek haar na terwijl ze de hoek omsloeg en besloot maar naar buiten te gaan om na te denken.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Pedrimi liep door de tuin en ging in het gras zitten, terwijl hij naar zijn slaapkamerraam keek. Het leek bijna alsof hij zich uit het huis had gejaagd. Hij schudde zijn hoofd en stond op, maar zijn ogen werden groot van schrik toen hij opnieuw een soort schim zag. Bijna dezelfde als eerder. Plotseling sprong hij lenig en snel weg en was hij aan de andere kant van zijn tuin. Pedrimi keek er wantrouwig naar en rende het achterna, waarna het weer wegsprong. Hij hield even halt en keek naar zijn huis, terwijl hij bedacht of dit wel verstandig was. Toen zag hij dat de figuur een hoek omsprong en rende het achterna, uit angst het te verliezen. De kloon sprong over een laag dak heen, bijna alsof het kon vliegen en landde voor een zonderlinge figuur, die er voor Pedrimi vreemd uitzag. Hij viel de figuur meteen aan met een wapen, een soort lange, rode speer die aan de punt een soort zwarte slier had. Hij maakte een snelle beweging en joeg de figuur weg. Pedrimi keek de figuur die hij gevolgd had na en wierp toen een snelle blik op de man. Dit moest wel een servant zijn. Hij was echter te laat met wegrennen, want zodra hij zich wou omdraaien, schoot de man op hem af.
    'Zo jonge Master,' zei hij. 'Had je besloten een fijne wandeling te maken door de stad?'
    'Kennen we elkaar?' vroeg Pedrimi die voorzichtig van de servant vandaan schuifelde.
    'Je hand laat me alle informatie zien. En waarschijnlijk weet de servant die de kloon opgeroepen heeft nu ook wel wat je bent. Ik zal voorzichtiger zijn.'
    'Wie bent u?'
    'Ik ben servant Lancer. En jouw naam is?'
    'Ehh,' zei Pedrimi, terwijl hij bekeek wat hij moest zeggen, 'Pedrimi,' besloot hij.
    'En waar is je servant, Master Pedrimi?'
    Pedrimi zweeg.
    'Laat ik het anders zeggen: wie is het?'
    Pedrimi antwoordde niet en deed langzaam een stap achteruit. Hij mocht deze informatie nooit te weten komen. Tenminste, niet zolang het komende gevecht.
    'Je gaat me toch niet vertellen,' zei Lancer, 'Dat je zonder Master gekomen bent?'
    'Wie zegt dat?'
    Lancer's ogen gingen heen en weer, alsof hij uitkeek naar de eventuele servant. Maar zodra hij het tegendeel ontdekte, stond Pedrimi nogal machteloos. Hij had het idee dat hij een servant namelijk sowieso niet aankon. Saber zag er ook voor zijn idee erg machtig uit. Lancer glimlachte.
    'Volgens mij ben je alleen. Dat maakt het wel heel gemakkelijk.'
    Hij hief zijn speer wat hoger op en Pedrimi deinsde achteruit, waarna hij achterover op de stoep viel.
    'Maar ik hou niet echt van oneerlijk spel,' zei Lancer, terwijl hij zijn speer weer liet zakken. 'Daarom geef ik je zo'n dertig seconden voorsprong. Ren!' Het laatste was een dreigend gefluister en Pedrimi zette het onmiddelijk op een lopen. Na een korte tijd zag hij Lancer al over de daken springen en hij wist meteen dat hij hem inderdaad nooit aankon. Pedrimi zag dat Lancer hem inhaalde en voelde plotseling een steek in zijn arm. Toen hij keek, zag hij dat zijn schouder bloedde. Zijn hart klopte van angst in zijn keel, terwijl hij voor zijn leven rende. Saber, dacht hij. Waar was Saber?


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Gabriel ~ Assassin

    Ik merkte dat een van mijn klonen afgeslacht was en grijns, ik kijk mijn meester even aan waarna ik gewoon wegloop.
    Ik loop rustig de hoek om waarna ik verdwijn en weer opkom waar mijn kloon vermoord was.
    Ik zag het schouw spel nog gebeuren, de jongen kreeg een speer in zijn arm.
    Ik grijns maar wist dat dit nog te vroeg was om een Master dood te laten gaan.
    Ik gooi mijn zwaard tegen de speer aan waarna de man omdraait en grijns.
    Ik kijk de jongen even aan 'Ren, nu je nog kan' zeg ik glimlachend onder mijn capuchon vandaan die mijn gezicht bedekt.

    Brair ~ Saber

    Het zesde zintuig van een Servant die gekoppeld is aan een master tintelde en ik schoot omhoog.
    Mijn hand schoot naar het gevest van mijn zwaard terwijl ik naar het dichtstbijzijnde raam toe sprintte en met een zweef sprong naar buiten sprong.
    Mijn Master had ik al snel gevonden, zijn arm bloedde, maar dat zou later makkelijk weg te werken zijn met een verband, dus op het eerste oog niets ernstigs.
    ,,Master!"
    Mijn ogen gleden over de situatie heen.
    Fijn, waarom moest hij hier nu al weer zo nodig zijn.
    ,,Goedenavond Lancer, lang niet gezien."
    Al snel gleden mijn ogen naar de schaduwen vanwaar ik een andere aanwezigheid voelde. ,,ook jij een goedenavond Assassin."


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even waarna ik mijn ogen weer focus op Lancer 'Misschien toch maar beter om je Master niet alleen te laten Saber?' ik glimlach weer even waarna ik de speer van Lancer ontwijk met een soepele beweging van het zwaard.
    'Zorg nauw maar dat je Master veilig is, dan zorg ik wel voor deze hier' ik glimlach weer waarna ik een snee in de borst van Lancer maak door eerst zijn speer te ontwijken en daarna mijn zwaard via zijn speer omhoog te slaan.
    Al snel groeit de wond tot een litteken waarna ik glimlach, nu werd het pas echt leuk.

    Briar ~ Saber

    Bedenkelijk keek ik van Assassin naar mijn Master.
    Natuurlijk kwam hij op de eerste plaats en zijn wond moest verzorgd worden.
    zwijgend knikte ik en trok mijn Master met me mee.
    Eigenlijk had ik graag zelf nog even de tijd met Lancer gehad, hij en ik hadden nog wat te bespreken en misschien konden we hem wel als bondgenoot gebruiken, maar nu Assassin zich ermee bemoeid had denk ik niet dat daar nog veel van kon komen.
    Eenmaal teruggekomen binnen drukte ik hem op zijn bed neer en zonder ook maar verder te kijken iep ik de ruimte weer uit op zoek naar een EHBO kist, die ik al snel gevonden had in één van opbergkasten.
    ,,trek je shirt uit." gebood ik hem toen ik eenmaal terug was in de slaapkamer, die wond moest nu echt wel verzorgd worden en daarna kon ik misschien nog even een kijkje nemen bij Assassin en Lancer.


    Credendo Vides

    Pedrimi kwam overeind en trok met een pijnlijk gezicht zijn shirt uit, aangezien de stof tegen de wond drukte. Hij keek naar de wond en zag dat er toch een flink gat in zijn arm zat. Hij keek hoe Saber bij hem neerknielde en zijn wond begon te verzorgen.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even als de twee weg zijn en focus me dan weer op Lancer 'Blijkbaar zijn alleen wij nog over' ik grijns weer terwijl ik mijn ogen op het litteken houd die ik aangebracht had.
    "Hmmm... Een servant die het opneemt voor iemand anders" Lancer grijnst eben waarna die zich weer gereed maakt om te vechten.
    Hij sprint op mij af waarna ik grijns, ik ontwijk zijn eerste speer maar zijn tweede raakt mij op mijn arm.
    De wond was klein maar de snee zat er wel.
    Ik grijns weer waarna ik merk dat t litteken zwart geworden is.
    'Tijd om van je af te komen' zeg ik grijzend waarna t litteken zich binnen enkele seconden verspreid over Lancer zijn lichaam. Als zijn hele lichaam onder zwarte lijnen zit verdwijnen de zwarte lijnen, ik grijns nog even waarna ik verdwijn.
    Ik kom weer tevoorschijn bij mijn Master waarna ik naar mijn wond kijk, het zou vanzelf healen, het was niet een wond die erg was.