• Fuyiki City is een plek voor een geheime en hevige oorlog tussen concurrerende magi. Voor de laatste twee eeuwen hebben zeven magiers zich verzameld en vechten in een battle royale bekend als de Holy Grail Wars. Elke magier vergokt zijn of haar eigen leven om de heilige graal, een legendarische artefact die elke wens in vervulling laat gaan, te bemachtigen. De laatste 10 Holy Grail Wars hebben om de 60 jaar plaats gevonden, hoewel de 11de oorlog na 10 jaar al zijn sporen heeft laten zien dat het aan het beginnen is.

    De zeven magiers, bekend als “Meesters” worden geholpen door wezens die bekend staan als “Slaven”. Reïncarnaties van legendarische helden van elke tijd, deze gereïncarneerde zielen hebben bovenmenselijke kenmerken en hanteren krachtige artefacten of vaardigheden genoemd als Noble Phantasm, symbolen van hun heroïsche daden gedurende hun eigen leven.

    Maar een “Slaaf” kan opgeroepen worden in elke oorlog van een van de zeven klassen: Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster. Elke vertegenwoordigt hun onderscheidende rol in gevechten.
    De “Slaven” worden opgeroepen dankzij de kracht van de graal zelf en helpen hun “Meesters” in hun gevechten, beschermen hun “Meesters” voor pijn en vermoorden andere “Slaven” of “Meesters”. Als antwoord op hun hulp, hebben de “Slaven” ook hun eigen wens voor de Holy Grail.

    De winnaar van de Holy Grail Wars mag dan ook een wens doen, de wens die hij of zij heeft word dan door de Holy Grail beantwoord en in vervulling gebracht. Hoewel de “Meester” zijn wens wilt krijgt ook de “Slaaf” zijn wens.

    Fuyuki City



    Regels:

    ~ Te lang niet aanwezig betekend dat je uitgeschreven word. Tenzij dit gemeld is.

    ~ Geen bekende mensen als personage (Foto & persoonlijkheid)

    ~ Als je niet praat in de vorm van je personage gebruik je (){}[]

    ~ Als je je profielnaam veranderd moet je dat even doorgeven.

    ~ Reserveren mag, als je na 24 uur je rol niet hebt ingevuld is hij weer vrij.

    ~ 16 + is toegestaan.

    ~ Je spreekt met minimaal 3 zinnen.

    ~ 2 Personages max! Neem je een "Meester" en "Slaaf" dan moet de slaaf van iemand anders worden!!

    ~ Verwonden mag, iemand vermoorden word besproken met de persoon zelf.

    ~ Nieuwe Topics mogen worden geopend door andere, zolang het door gegeven word aan mij.


    Personages:

    Meesters:

    ~ Aviera Degrassi ~ Gedachten Lezen
    ~ Pedrimi Clauduzer ~ Ruimte Verandering
    ~ Dimitri Sefton Maldengold ~ Illusies
    ~
    ~
    ~
    ~

    Slaven:

    ~ Briar ~ Saber
    ~ Gabriel Artullie Dazaro ~ Assassin
    ~ Alison Mai Xanthe ~ Archer
    ~
    ~
    ~
    ~

    Invullen voor de rol Meester

    Rol: Meester

    Kracht (BVB: Healen):

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Teken van Meesterzijnde (Met foto):

    Goede & slechte eigenschappen:



    Invullen voor de rol Slaaf

    Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster

    Rol: Slaaf

    Klas:

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Goede & slechte eigenschappen:

    Noble Phantasm:


    Deze RPG is van een Anime Serie, ken je de serie niet laat het even weten want dan kan ik het uitleggen als wat hier boven staat niet genoeg uitleg is!!


    Paddo schreef:
    Verdeling van Servants!!

    Dimitri Sefton Maldengold ~ Gabriel Artullie Dazaro
    Pedrimi Clauduzer ~ Briar
    Aviera Degrassi ~ Alison Mai Xanthe

    { Uhu o.o das echt irritant als je niet verder kan vanwege iemand .... Maar komt vast wel goed ;) }

    lees alles nog gewoon hoor. Maar wat moet je schrijven over het eten van een eitje?


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Dimitri

    Ik zie hoe Assassin net te laat is om het zwaard te grijpen en ik vloekte even in mezelf, ik had het zwaard dichter bij hem moeten plaatsen in plaats van bij... dat beest.
    Er werden een paar rake klappen uitgedeeld en opeens ging alles heel snel.
    Assassin vloog door de stal waarin ik me schuilhield heen en belande in een aantal hooibalen die ik eergisteren nog tegen de grote achtermuur aan gestapeld had.
    Hij ging op zijn knieën zitten en begon één of ander versje op te zeggen.
    Mijn ogen werden groot toen de omgeving veranderde en er allerlei soorten wapens in beeld kwamen.
    Links van me ontweek ik nog net een goedendag voor mijn master me vastgreep en samen met mij een duister gat in sprong.
    Niet veel later moest ik toezien hoe mijn Servant één van de wapens oppakte en die uiteindelijk door zijn eigen lichaam stak.
    Ik sprong naar voren om te kijken of alles goed was, maar ik wist me god niet eens wat er aan de hand was.
    'Why the fuck deed je dat ?'

    {dus.... Is Assassin nu dood of zo ? :X
    En Marieke, je kan altijd iets schrijven over dat je zelf in gedachten verzonken bent, of dat je Saber iets vraagt..}


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Een scythe schiet door de duisternis heen waarna Berserker er door geraakt word,
    Kettingen schieten om Berserker heen en een duivels lachje vult de omgeving.
    'Hercules had negen levens, deze negen levens zullen snel weggenomen zijn' een duivels lachje vult de omgeving weer waarna verschillende scythes door de lucht vliegen.
    Als Berserker gevuld is met Scythes valt er een duistere wolk over hem heen,
    Een paar secondes later vliegen over bloedspetters heen,
    Het lichaam van Assassin wat eerst levenloos was ademt weer.

    Ik grijns even en kom overeind 'Master, zo te zien is alles nog goed met u' ik glimlach even en kijk dan door de duisternis heen.
    Berserker was dood, de aanval die ik deed was mijn Noble Phantasm.
    Ik grijns even, geen enkele servent kent mijn Noble Phantasm omdat die niet in de werkelijke wereld gedaan werd.
    Zelfs caster met haar magie kon hem niet zien.
    Ik grijns weer waarna ik door de duisternis loop, de wapens van Berserker vast pak en die door zijn Master heen sla.
    Een paar secondes later veranderd de omgeving weer terug en liggen beide Berserker en zijn Master levenloos op de grond,
    Berserker verdwijnt langzaam maar zeker waarna er niks meer van zijn lichaam overblijft.

    Dimitri

    Assassin werd weer wakker en alsof er helemaal niets aan de hand was kwam hij overeind. "Master, zo te zien is alles nog goed met u." Waarna hij doodnormaal naar me glimlacht en opstaat.
    Zelf liet ik ook mijn ogen door de ruimte heen gaan.
    De andere servant lag dood op de grond en het bloed stroomde nog uit zijn lichaam.
    Assassin pakt de wapens op die het grote gedrocht had laten vallen in zijn laatste adem en stak die zonder aarzelen door het lichaam heen van de master, die er een beetje levenloos bij had gestaan.
    Met een bons kwam de andere master op de grond terecht, waarna er rond hem ook al snel een grote plas bloed ontstond.
    Ik had het gezien, maar het leek me niet veel te doen.
    Het waren offers die gedaan moest worden, het waren hen of ik.
    En ik had nog geen zin om dood te gaan.
    Binnen een aantal seconden viel de duisternis weg en waren we weer op het grasveld, waar het gras nu ook al donker begon te verkleuren door al het bloed.
    Het lijk van de gigant loste op, maar het levenloze lichaam van diens master bleef achter.
    "Goed gedaan Assassin, nu moeten we alleen dit lijk nog opruimen en dan kunnen we verder."

    Saber ~ Briar

    Sinds dat ik mijn master mee had genomen uit diens huis naar deze rustige plek had hij nog niets tegen me gezegd.
    Misschien was het ook maar beter zo, hoe minder we praten hoe minder we gehecht aan elkaar zouden worden.
    Vaak leek het zelfs alsof hij niet eens wist wat hij moest doen, wat nog wel kon, maar hij had nog niet eens nagedacht over zijn doel.
    Wat zou hij doen als hij de graal in houden zou krijgen ?
    Zelf ik was daar nog niet helemaal uit, er spookten op dat gebied zoveel dingen door mijn hoofd heen die ik zou willen.
    Maar die zou ik hem echt niet vertellen, voor sommigen zou hij me alleen maar raar aankijken en misschien wel uitlachen.
    Maar mijn doelen waren nobel en eerbiedig, sommigen waren egoïstisch en puur voor mijn eigen.
    Maar anderen waren weer geweldig voor de gehele wereld, al zouden ze dat pas later merken.
    Ik liep terug het huisje in, waar ik gelukkig ook wat kleren vond.
    Je kon het zien als stelen, maar omdat het leek alsof hier in de afgelopen jaren niemand geweest is nam ik het maar voor lief en kende het toe als ons eigen bezit.
    De trui was donkergrijs en wonderbaarlijk genoeg heel.
    Alleen rook hij verschrikkelijk, fijn, die moest dus eerst gewassen worden.
    Geschrobd en wel hing het dan even later ook aan een waslijn.
    Mijn master zat nog steeds aan het tafeltje en ik zuchtte waarna ik naar hem toeliep.
    "Kom, we moeten trainen."


    Caster

    "Mooi, heel mooi."
    Veel had ik er niet van meegekregen, maar Assassin had afgerekend met Berserker en diens master.
    Mooi, heel mooi.
    nu kon mijn plan doorgaan, nu die lomperik uit de weg was geruimd kon ik me gaan richten op de overigen.
    Vanuit een andere spiegel hield ik Saber in de gaten.
    Zij en haar master waren ver buiten de stad, maar lang niet buiten mijn bereik.
    Mijn mondhoeken krulden zich om toen ik uit een andere spiegel een flits zag.
    Nog mooier, mijn grootste troef in deze oorlog is gearriveerd.
    Met een hand beweging liet eerst mijn spiegels verdwijnen, waarna ik zelf in rook opging.
    ik had een belangrijke ontmoeting met mijn toekomstige bondgenoot.

    { Sorry dat het zo lang duurde voor ik antwoordde..}


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik glimlach even,
    Elke servant had daar wel een trucje voor,
    Ik pak mijn zwaard vast waarna ik die in het lichaam duw,
    Ik grijns even duivels waarna het lichaam in zwarte vlammen wegbrand.
    'Dus mijn Master, wat wilt u nu doen?' ik kijk hem even aan,
    Als die nu slim was, dan had die een plan klaar liggen,
    Mijn plan kon nog niet in werking gaan namelijk.
    'Wilt u ergens rusten, of wilt u verder gaan jagen?' ik kijk even naar de horizon,
    Meerdere gevechten zouden ons opwachten daar,
    Moeilijke maar ook makkelijkere.

    Dimitri

    "Kan je nog een aantal klonen oproepen ? Dan bepalen we met hen de locatie van de anderen."
    Mijn ogen schoten even terug naar het huis, waarin mijn familie nog heerlijk bordspelletjes aan het doen was.
    "Als ze zich op niet zo'n grote afstand bevinden kunnen we kijken wat we vanavond nog kunnen doen, anders moeten we het voor morgen of overmorgen bewaren, maar zeg eens, wat weet je over de servants die momenteel al in het veld zijn ?"
    Het was beter om dit zo snel mogelijk achter de hand te hebben, voor de andere masters mijn zwakke plek zouden gebruiken ; mijn familie.

    { Wow, dat is wel een heel kort stukje XD Doe morgen of later op de avond nog wel een stukje met Caster en het nieuwe persoontje dat ik ga besturen..}


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik glimlach even,
    'Master, mijn klonen zijn nooit non-actief geworden, ze zwerven nog steeds rond bij elke Servant' ik grijns even,
    'De meeste Servants zijn nog rustig bezig, een beetje kracht op doen en hun Master beschermen, alleen maar een paar zijn werkelijk actief bezig' ik kijk even naar de plek waar de Servant en zijn Master lagen,
    'En twee Servants zijn nu al uitgeschakeld, dus dan blijven er nog maar 5 over' ik kijk naar mijn Master,
    'Dus zegt u het maar Master, wilt u nog verder jagen of kijkt u liever naar hoe u familie het doet?' ik glimlach even,
    Zijn familie was belangrijk, dat wist ik al meteen.

    'Ja, is goed,' zei Pedrimi die net nog behoorlijk in gedachten verzonken was. Hij had geen flauw idee wat Saber onder een training verstond, maar het zou wel iets met zwaardvechten te maken hebben. Hij propte een stuk brood in zijn mond en liep met Saber naar buiten voor een training. Hij kon eventueel ook een trainingszaal maken, maar hij wist niet zo goed of Saber zoiets wel goed vond.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Dimitri

    Snel wierp ik een blik over mijn schouder, waardoor ik nog net door het raam van het grote huis naar binnen kon kijken.
    Het ging goed met ze, dat wist ik zeker.
    Maar voor hoelang nog ?
    Hoelang zou het duren voor mijn tegenstanders erachter kwamen wie ik was en wie ze moesten pakken om mij pijn te kunnen doen ?
    Een denkbeeldige knoop werd er in één beweging doorgehakt in mijn hoofd.
    Zelfverzekerd draaide ik me weer om naar Assassin.
    "Laten we nu maar achter een servant en diens master aangaan, zeker nu ze het niet verwachten."
    Ik liep richting de stal waar ik mijn rugzak tevoorschijn haalde die ik daar na mijn middag rit op Diablo op had gehangen en gooide die over mijn hoofd heen.
    "Welke Servant zullen we eens gaan verrassen ?"


    Saber ~ Briar

    Aan Pedrimi zijn ogen kon ik al merken dat hij al doorhad dat ik zwaard training bedoelde, waarna ik hem één van mijn oefen zwaarden toegooide.
    Van mijn echte zwaarden moest hij afblijven, alleen ik mocht die hanteren en niemand anders.
    "Oké, ik ga jou zo aanvallen en dan moet jij de slagen zo goed mogelijk ontwijken en wees maar niet bang, ik ga je echt niets aandoen."
    Laten we maar eens gaan kijken wat dit word.
    Terwijl ik wachtte tot hij klaar stond verkende ik de omgeving nog even.
    Het was hier vredig op het oog, maar schijn kan bedriegen.
    Wie weet wat zich hier achter de bosjes afspeelde, wat voor wilde beesten zich hier verscholen, klaar om aan te vallen.
    Ik keek weer naar Pedrimi waarna ik zuchtte.
    Eerst zou ik mijn master wat dingen moeten leren als het aankwam op verdediging.
    En dus, zonder verder te wachten, verstrakte ik mijn greep op mijn zwaard, trok die uit de schede en rende met subliem snelle stappen op hem af.
    Verrassing.

    Caster

    Saber die haar Master vecht les geeft, hoe vermakelijk is dit !
    Een beetje achterover geleund zat ik te kijken door mijn spiegels, wachtend tot er nog iets leuks zou gebeuren waarbij ik mijn plan verder bij uit kon werken.
    Maar waar ik gehoopt had dat er al iets zou gebeuren, bleef het uit.
    Ik tikte mijn vingers tegen elkaar, dit duurde langer dan ik gedacht had.
    Maar ach, elke keer maar weer dat gewacht tot er een nieuwe grail war begint en de honderden jaren dat ik al leef laten dit wachten in het niets vallen.
    Even keek ik om me heen in de ruimte waarin ik me bevond.
    De muren zaten onder het bloed en ik glimlachte even.
    Dat krijg je ervan als je als master mij oproept en me vervolgens niet aan kan.
    Dan vermoord ik je, ondanks mijn contract.
    Een sterke master houd grip op me, laat me voelen alsof hij of zij mijn loyaliteit waardig is.
    Maar deze man was niets meer dan een schoft die dacht dat hij een machtige duistere magiër was.
    Een schampere lach verliet mijn lippen.
    Ik had een aantal handige praktische boeken in zijn kast gevonden, sommigen zagen er heel ongebruikt uit, terwijl daar juist de leukste dingen in stonden.
    Misschien moest ik die nu nog maar even doorzoeken.
    Ik hief mijn hand al op om de spiegels te laten verdwijnen, maar toen.
    "Eindelijk, daar is hij."

    ~Oeh,volgende keer dus ook een stukje met mijn nieuwe speeltje :3~


    Credendo Vides

    Pedrimi zette zijn voeten goed op de grond, terwijl hij in fracties van seconden overwoog wat hij moest doen. Hij maakte een scherpe bocht naar links en dook weg voor een tweede slag van haar zwaard, maar werd door de derde slag geraakt. Hij viel achterover en voelde een lichte pijnscheut door zijn zwakke, nog herstellende arm. Haastig stond hij op, want hij wist dat Saber vast niet lang zou wachten op een nieuwe aanval. Als het erop aan kwam, zou een vijand dat tenslotte ook niet doen.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even,
    'Ik heb wel iemand in gedachten, hoewel dat een stukje lopen is' ik kijk even naar mijn Master,
    'Je familie is veilig, wees gerust, mijn klonen houden ze al constant in de gaten' ik kijk even naar het huis,
    Waarschijnlijk hebben ze niet eens wat gemerkt van het gevecht,
    Ik glimlach even naar mijn Master waarna ik op hem afloop,
    'Wees wel gewaarschuwd, de gene waar we tegen zullen vechten zijn niet de zwakste' ik grijns weer even,
    Ik pak mijn Master vast waarna we met hoge snelheid richting Saber en haar Master springen,
    Verschillende klonen laat ik vooruit gaan, om als afleiding te werken,
    Saber zou waarschijnlijk ons aanvoelen, maar dankzij de klonen zou ze weinig of niks merken,
    Ze zou denken dat meerdere Servants die kant op gaan,
    En als ze dan eenmaal aangevallen word,
    Dan heeft ze niet door vanuit welke kant het kwam.

    Saber ~ Brair

    Met mijn derde slag had ik Pedrimi geraakt, wat niets meer dan een lichte schaaf langs zijn arm was, voor hem jammer genoeg zijn pijnlijke nog herstellende arm.
    Met een simpele en soepele sprong sprong ik achter hem langs een boom in, waar ik boven zijn hoofd op een tak ging zitten en toekeek hoe hij haastig overeind kwam en afwachtend naar me op zoek ging.
    Kijken of hij me vanaf hier ook aan zou voelen komen en of hij dan ook nog in staat is om me te ontwijken.
    In mijn hoofd zette ik mijn stappen zorgvuldig uit, zodat ik hem niet al te erg zou verwonden.
    Hij is en blijft mijn master.
    Zonder veel geluid te maken lande ik vlak voor hem, op nog geen halve meter vandaan en raakte hem met de platte kant van mijn zwaard tegen de zijkant van ribbenkast.
    Oké, misschien was dat niet geheel aardig geweest, maar hij moet ook leren om klappen op te vangen.
    Hij mocht allang blij wezen dat ik nog lang niet alle kracht gebruikt had en dat ik niet met één van de dubbelzijdige snede geraakt had, dan mocht hij nu wel naar een ziekenboeg, als hij dat al zou halen.
    Nee, dat zou hij niet eens halen, binnen een aantal minuten zou hij dood zijn.
    Ik sprong bij hem vandaan terwijl ik nu op zijn aanval wachtte, dat moet hij ook oefenen.
    Een strijder kan nooit alleen verdedigen, dan ben je zwak, zwak totdat iemand je verdediging doorboord en ze een eind aan je leven maakt zonder dat je ook maar terug gevochten hebt.
    Een flashback overspoelde me.
    Daar stond ik, boven op de glooiende heuvel.
    De zon ging met prachtige kleuren.
    Ik keek uit over het gebied, met in de verte mijn kasteel, het kasteel waarin ik samen met Philip leefde, mijn geliefde.
    Mijn ogen gleden naar beneden naar mijn uitgestoken handen.
    Die zaten onder het bloed.
    Wat was er ook alweer gebeurd ?
    Waar was Philip ? Hij stond normaal altijd aan mijn zij...
    Een lichte schok ging door mijn lichaam heen waardoor ik weer terug keerde naar de werkelijkheid, hoewel ik het gevoel had dat ik in mijn flashback wou blijven, waarom weet ik niet.
    Het leek wel alsof de tijd stil had gestaan, Pedrimi stond namelijk nog precies hetzelfde als eerst.
    Hoelang had ik hierin gezeten ? Of had de tijd hier echt stilgestaan ?
    Even zuchtte ik, blijkbaar moest ik dan toch maar weer aanvallen.
    Met het gevest stevig in mijn handen tilde ik het zwaard weer op,waardoor het de zonnenstralen reflecteerden die de zon op de aarde neer deed zegen.
    Mijn zwaard lichtte goud op en schitterde prachtig alsof het nog zo nieuw als wat was.
    Het zwaard dat eerst van mijn geliefde Philip was, maar hij had het aan mij gegeven toen de 3 goede feeën hem een nieuw zwaard gegeven hadden.
    Truth was sindsdien van mij geweest en ik had er jaren lang zij aan zij samen met Philip mee gevochten en ik was er onoverwinnelijk mee.
    Een vage tinteling schoot door mijn rug heen waardoor ik me in een waas omdraaide en beschermend voor Pedrimi ging staan.
    Er was hier een andere Servant, en hij kwam er nu aan.


    Archer ~ Gilgamesh

    Met een grijns stapte ik vanachter een boom vandaan.
    Saber, daar stond ze dan.
    Met mijn armen over elkaar kwam ik naar haar toe lopen terwijl ik een knikje op de jongen achter haar wierp.
    "Dus dat is je master ?" Mijn ogen gleden over de jongen heen, hij was het niet waard om een servant te hebben, dat kon je zo zien.
    Saber hield alleen haar zwaard vast terwijl ze hem oplettend opgericht hield.
    Ik daarentegen stak mijn hand uit. "Sluit je bij me aan, samen kunnen we deze grail war winnen, jij en ik."
    Ze zette een stap mijn kant op en liet haar zwaard een paar centimeter zakken. "Zodat je me op het laatste moment kan verraden zeker."
    Ik haalde mijn schouder op en leunde tegen een boom aan. "Je hebt het woord van de koning dat ik je niets doe tot het tegendeel bewezen word."
    Ik zie haar op haar lip bijten waardoor ik lachte.
    "Voor nu mag jij je nietige master nog bij je houden, maar als je echt met me in zee gaat wil ik dat jij je los koppelt, met een verzegeld contract heb ik niets aan je."
    Even schraapte ik mijn keel en knipte in mijn vingers. "Laten we hier weggaan, deze plaats heeft totaal geen klasse." En met nog een knip in mijn vingers liet ik ons alle drie verdwijnen om in het huis van mijn voormalige master op te duiken.
    Een grijns speelde om mijn lippen.
    Eigenlijk mag ze me dankbaar zijn, nee, ze moet me dankbaar zijn.
    Door mij is ze een aanval van Assassin ontweken.
    Ik liet me in één van de majestueuze stoelen zakken die voormalig van mijn master was.
    Die ik gedood had.
    Hij was te saai voor woorden en mijn aanwezigheid totaal niet waard.
    En ik zag er ook niet naar uit om weer verbonden te worden, ik hield wel van deze bewegingsvrijheid.
    Nu alleen Saber a.k.a Briar Rose ook nog over halen om het ook te doen.
    Maar dat kon nog wel eens een hele moeilijke opgave worden, hoe zwak haar master altijd ook is, ze blijft loyaal.
    Even zuchtte ik, vrouwen ook.
    Maar ja, ik hou wel van een uitdaging.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Halve wegen stop ik abrupt,
    Ik grijns even,
    Archer, jouw ken ik nog wel, Gilgamesh,
    Ik grijns weer even,
    De koning der koningen,
    'Master, misschien word het tijd voor een andere aanpak' ik kijk hem even aan,
    Mijn cape komt aanwaaien waarna ik die weer om mijn lichaam gooi en de capuchon weer opdoe,
    'De schaduwen zijn onze beste vriend, misschien word het tijd om vanuit daar aan te vallen' ik kijk even rond,
    Gilgamesh had altijd wel een snood plannetje om de graal te krijgen,
    Maar elke keer weer werd hij weer gedwarsboomd,
    Ik grijns even, deze keer zou niet anders zijn.
    Ik spring een andere kant op,
    Ik wist waar ik moest wezen wilde ik deze graal winnen,
    Nog 5 waren er over,
    Archer, Saber, Caster, Rider en ik,
    Ik grijns weer even,
    Dit zou een makkelijke voorstelling worden,
    Maar voor nu, zou de jacht worden geopend.

    Saber ~ Briar

    Ik verliet Gilgamesh niet uit het oog.
    Hij voert altijd wat in zijn schild en hij gaat over lijken als het gaat om het bemachtigen van de graal.
    Hij kwam wel vaker naar me toe, maar wat wou hij dit keer van me ?
    Zijn vorige pogingen werden altijd net voor het einde afgekapt, waardoor ik nooit te weten kwam wat hij nou precies met me van plan was, want bijna elke keer kwam hij wel naar me toe.
    Eigenlijk had ik zijn benadering dus wel aan moeten zien komen.
    Gilgamesh liep op zijn dooie gemak door de gouden ruimte heen, geheel in zijn stijl natuurlijk als de koning der koningen.
    In het begin had hij me minachtend bekeken omdat ik mijn leven voornamelijk doorzat als Prinses en maar kort geregeerd heb aan Philip zijn zij.
    Maar nadat ik hem eens een keer bijna vermoord had, had hij al meer respect voor me.
    "Brair Rose, zou ik je even kunnen spreken?"
    Met toegeknepen ogen keek ik hem aan.
    Natuurlijk wist hij mijn echte naam, maar waarom zou hij me willen spreken?
    Ik zette mijn voeten verdedigend uit elkaar. "Ik laat mijn Master niet alleen hier in deze onbekende omgeving."
    Archer grinnikte even minzaam. "Maar natuurlijk, ik was even vergeten wat een last je met je meedraagt."
    Met een handgebaar wierp hij zijn verzoek weg en ging hij weer op zijn 'Troon' zitten, die hij gemaakt had van een aantal kapotte zwaarden en speren.
    Zuchtend ging ik in de stoel tegenover hem zitten. "Wat ben je van plan Gilgamesh ?"


    Credendo Vides