• Fuyiki City is een plek voor een geheime en hevige oorlog tussen concurrerende magi. Voor de laatste twee eeuwen hebben zeven magiers zich verzameld en vechten in een battle royale bekend als de Holy Grail Wars. Elke magier vergokt zijn of haar eigen leven om de heilige graal, een legendarische artefact die elke wens in vervulling laat gaan, te bemachtigen. De laatste 10 Holy Grail Wars hebben om de 60 jaar plaats gevonden, hoewel de 11de oorlog na 10 jaar al zijn sporen heeft laten zien dat het aan het beginnen is.

    De zeven magiers, bekend als “Meesters” worden geholpen door wezens die bekend staan als “Slaven”. Reïncarnaties van legendarische helden van elke tijd, deze gereïncarneerde zielen hebben bovenmenselijke kenmerken en hanteren krachtige artefacten of vaardigheden genoemd als Noble Phantasm, symbolen van hun heroïsche daden gedurende hun eigen leven.

    Maar een “Slaaf” kan opgeroepen worden in elke oorlog van een van de zeven klassen: Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster. Elke vertegenwoordigt hun onderscheidende rol in gevechten.
    De “Slaven” worden opgeroepen dankzij de kracht van de graal zelf en helpen hun “Meesters” in hun gevechten, beschermen hun “Meesters” voor pijn en vermoorden andere “Slaven” of “Meesters”. Als antwoord op hun hulp, hebben de “Slaven” ook hun eigen wens voor de Holy Grail.

    De winnaar van de Holy Grail Wars mag dan ook een wens doen, de wens die hij of zij heeft word dan door de Holy Grail beantwoord en in vervulling gebracht. Hoewel de “Meester” zijn wens wilt krijgt ook de “Slaaf” zijn wens.

    Fuyuki City



    Regels:

    ~ Te lang niet aanwezig betekend dat je uitgeschreven word. Tenzij dit gemeld is.

    ~ Geen bekende mensen als personage (Foto & persoonlijkheid)

    ~ Als je niet praat in de vorm van je personage gebruik je (){}[]

    ~ Als je je profielnaam veranderd moet je dat even doorgeven.

    ~ Reserveren mag, als je na 24 uur je rol niet hebt ingevuld is hij weer vrij.

    ~ 16 + is toegestaan.

    ~ Je spreekt met minimaal 3 zinnen.

    ~ 2 Personages max! Neem je een "Meester" en "Slaaf" dan moet de slaaf van iemand anders worden!!

    ~ Verwonden mag, iemand vermoorden word besproken met de persoon zelf.

    ~ Nieuwe Topics mogen worden geopend door andere, zolang het door gegeven word aan mij.


    Personages:

    Meesters:

    ~ Aviera Degrassi ~ Gedachten Lezen
    ~ Pedrimi Clauduzer ~ Ruimte Verandering
    ~ Dimitri Sefton Maldengold ~ Illusies
    ~
    ~
    ~
    ~

    Slaven:

    ~ Briar ~ Saber
    ~ Gabriel Artullie Dazaro ~ Assassin
    ~ Alison Mai Xanthe ~ Archer
    ~
    ~
    ~
    ~

    Invullen voor de rol Meester

    Rol: Meester

    Kracht (BVB: Healen):

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Teken van Meesterzijnde (Met foto):

    Goede & slechte eigenschappen:



    Invullen voor de rol Slaaf

    Saber, Archer, Lancer, Berserker, Rider, Assassin en Caster

    Rol: Slaaf

    Klas:

    Naam:

    Leeftijd:

    Uiterlijk (met foto):

    Karakter:

    Goede & slechte eigenschappen:

    Noble Phantasm:


    Deze RPG is van een Anime Serie, ken je de serie niet laat het even weten want dan kan ik het uitleggen als wat hier boven staat niet genoeg uitleg is!!


    Paddo schreef:
    Verdeling van Servants!!

    Dimitri Sefton Maldengold ~ Gabriel Artullie Dazaro
    Pedrimi Clauduzer ~ Briar
    Aviera Degrassi ~ Alison Mai Xanthe

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even, Saber en Lancer waren samen, in een kamer.
    Ik grijns en activeer een van mijn skills.
    "Torn Out Soul" zeg ik in mijn gedachtes waarna ik Lancer zijn ziel in mijn oogholtes zie.
    Ik grijns, het was net een pop, alleen was het mijn pop.

    Lancer

    De doellose blik verrandert en word deels weer normaal, ik glimlach even naar Saber 'Saber, misschien is t wel slimmer als je Master er bij zit. Hij moet ook weten wat we gaan doen aan de andere Servants' ik glimlach weer eventjes waarna ik op een antwoord wacht.

    Pedrimi stond weer buiten de kamer en keek naar zijn wond. Hetgene wat Saber wou doen klonk heel nobel en vriendelijk, maar hij vertrouwde meer op zijn gevoel dat hem zei dat er meer aan de hand was. Waren zij en Lancer vrienden? Wou ze soms met hem samenwerken? Nadat Lancer hem verwond had, was dat wel het laatste waar Pedrimi echt zin in had. Plotseling hoorde hij Lancer uit de kamer opperen dat hij er misschien bij moest zitten. Hij ging dichter bij de deur staan en had zijn hand op de deurklink, terwijl hij zich afvroeg of hij naar binnen moest stappen.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Brair ~ Saber

    Met samengeknepen ogen keek ik naar Lancer. 'Nee, mijn Master komt er niet bij zitten.'
    Ik vertrouwde hem niet, de glimlach kwam gemaakt op me over en het was totaal geen glimlach die ik van hem gewend was.
    Een arrogant lachje, dat zeker, maar niet deze vriendelijke vertoning.
    ik nam plaats tussen hem en de deur, aan de andere kant kon ik mijn Master horen ademen maar ik hield mijn ogen strak op Lancer gericht.
    Mijn hand verschoof zich automatisch naar het gevest van mijn zwaard om daar even wat zekerheid uit te halen.
    'Thornes of Sleep.'
    Mijn kracht spreidde zich uit door de ruimte en drukte het lichaam van Lancer stevig in zijn stoel, hij kon er met geen mogelijkheid uitkomen, zijn ogen werden troebel, nog troebeler dan ze al waren terwijl doorn takken zich om hem heen wikkelden.
    Even zag ik hem tegen stribbelen maar er verscheen een glimlachje om mijn lippen.
    'Hoe meer je tegenwerkt hoe vaker je geraakt word door de doornen, hoe dieper je in trance raakt en hoe makkelijker ik je bewustzijn en onderbewustzijn kan afspeuren, dus het zou verstandig zijn om direct maar mee te werken.'
    In de tijd dat ik aan het woord was had ik een rondje om hem heen gelopen.
    'Zo mijn eerste vraag, Wie is jouw Master en waar houd die zich schuil?'

    [ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 21:27 ]


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ze was slim, dat moest ik er nageven.
    Caster zou een andere keer komen, voor nu was Saber aan de beurt.
    Ik verdwijn bij Caster en kom te voorschijn voor het huis waar Saber, Lancer en Sabers Master zitten.
    "Cloacks of Shadow" mijn aanwezigheid zou niet te bespeuren kunnen zijn nu. Ik grijns nog even terwijl ik afwacht voor het juiste moment.

    Lancer

    Een glimlach vult mijn gezicht weer, ik had geen controllen over mijn lichaam om mee te beginnen en dan nu dit.
    'Mijn Master die vertel ik je niet, maar wat ik wel weet is dat jij er binnenkort geen meer hebt' ik grijns even.
    Ik stribbel niet meer tegen, het had geen nut.
    Maar wat ik wel nog kon doen was een counter-attack.
    "Spears of Fire" de lance die ik heb vat vlam waarna ik de thorns om mij heen wegvaag.
    Ik sta op waarna ik Saber aankijk.
    'Het enigste wat jouw nog rust is de dood' een duivels lachje vult mijn gezicht.

    Brair ~ Saber

    Een schamper lachje verliet mijn keel. 'denk je echt dat je me er zo makkelijk onder krijgt ?'
    Dan had hij het goed mis, want ik was erop berekend dat er meer aan de hand was dan louter een afwezige Lancer.
    Want ik had zelf ook het één en ander voorbereid.
    Oh lord of lands and seas
    Thou shall hear my wish
    The path of the thornes has led me
    Unholy blood will spill
    Better than sleep

    Duizenden doornen baanden zich een weg door de ruimte heen en doorkliefden Lancer één voor één op een zeer pijnlijke manier.
    Bloed spatte alle kanten op en ik zal mijn Master later om vergeving vragen voor de enorme rotzooi die het veroorzaakte op de witte gordijnen en lichtblauwe muren, maar het moest gebeuren.
    Vlijmscherpe doornen door boorden hem en alles wat verder ook maar als indringer hier in deze ruimte gold.
    Het was geen noble phantasm, maar zeker doeltreffend, al had mijn noble phantasm al het leven uitgeveegd in een straal van honderd meter, minstens.
    Mijn Master stond nog steeds achter de deur en ik had geen zin om me momenteel al zoveel uit te sloven, ik spaarde mijn krachten voor hetgeen wat allemaal nog komen moest gaan.
    Met een handgebaar liet ik de doornen wegzakken.
    Het lichaam van mijn voormalige bondgenoot belande met een harde, krakende plof op de grond, een plas bloed spreidde zich rond zijn dode lichaam uit.
    'het spijt me dat het zo moest gaan.' natuurlijk waren die woorden niet helemaal gemeend, we hadden elkaar allemaal al zo vaak vermoord dat het haast al niet meer uitmaakte.
    Misschien werd het eens tijd om er een eind aan te breien.
    Lachend schudde ik mijn hoofd en deed de deur open. 'Master we moeten hier weg, het is hier momenteel niet veilig.'
    Want ik had nog een andere aanwezigheid opgevangen, een aanwezigheid die wel geraakt was door mijn attack maar die ik niet gezien had.
    Ik greep mijn Master bij de arm en sprong samen met hem een raam uit, waarna we al snel over het land heen schoten in een grotere snelheid die je voor mogelijk kon houden.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Hoewel Lancer dood was gegaan had ik aardig wat informatie gekregen.
    Ik was zelf iets te dichtbij gegaan waardoor de aanval mij deels raakte maar het maakte niet zoveel uit.
    Ik grijns even waarna ik zelf weer terug ga naar mijn master.
    Ik hou hem in de gaten vanaf buiten, hoewel zijn familie er is, moest ik hem spreken.
    Ik merk dat Caster nog steeds toe kijkt, dat ze dr plan nog steeds wilt uitvoeren.
    Maar voor nu deed Caster toch niks.

    Dimitri

    Het zoveelste bordspel werd op tafel gezet en inwendig kreunde ik.
    Kom op mensen, momenteel had ik echt heel wat anders aan mijn hoofd dan bord spellen.
    Mijn ogen gleden door de kamer heen, het was een gezellig ingerichte kamer met hier en daar wat cowboy achtige invloeden door de geïmporteerde goederen uit Amerika die geheel bij dat thema paste en de cowboy hoeden die zowel mijn vader als mijn moeder ophadden werkten er ook nog aan mee.
    zuchtend keek ik maar naar buiten, waar ik mijn servant Assassin zie staan die amper te ontwaren is in het donker, enkel een silhouette was zichtbaar.
    'ik eehh... ik ga even een frisse neus halen buiten.' en voor ze me tegen konden spreken snelde ik naar buiten.
    Voor hem bleef ik stilstaan en nam hem eens goed in me op, zijn gewaad zat onder het bloed en hier en daar zag ik een aantal kleine scheurtjes.
    De opmerking die ik wou maken dat hij de volgende keren beter op me kon wachten buiten het gezichtsveld van mijn ouders voor mijn zusje hem nog aan zou zien voor één of ander Slender persoontje en over de rooie zou gaan slikte ik in.
    'Wat is er gebeurd?'

    Caster

    Goed, erg goed.
    Lancer was dan wel dood, maar in Saber had ik al een sterke drang gevoeld.
    Ja, haar had ik echt nodig voor mijn plan.
    Mijn gevoel werd alleen maar bevestigd toen ik haar een attack zag doen die haar geen enkele moeite leek te kosten, maar toch elk leven wegvaagde dat ook maar vijandelijk was in de ruimte waar ze zich in bevond.
    Ze is slim en sterk.
    Ik moest haar hebben als Servant.
    Dan nog een aantal andere dingetjes regelen en mijn plan kon echt van start.
    Maar eerst moest ik nog even een bezoekje brengen aan iemand, iemand waarvan ik zeker wist dat die met me mee zou werken.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik glimlach even naar mijn Master.
    'Een Servant die een beetje boos was, meer niet' ik glimlach waarna ik even het huis in kijk.
    'Ze kunnen mij niet zien dus wees gerust, ik heb verschillende specialiteiten waardoor ik gewoon bij je kan zijn' ik glimlach even waarna ik richting het raam loop.
    Mijn Master's ma stond ook voor het raam maar die keek dwars door mij heen, ik grijns even waarna ik mijzelf omdraai naar mijn Master.
    Ik loop weer rustig naar hem toe 'Het enigste wat mij nog zorgen baart is dat je hier niet veilig bent, de war is begonnen en ik heb al bij meerdere Servants gemerkt dat hun Master makkelijke prooien zijn' ik kijk mijn Master doordringend aan.

    Ondanks de enorme snelheid die ze gingen en de bijtende wind in zijn gezicht, liet Pedrimi Saber's hand niet los. Uiteindelijk stopten ze in een zeer rustig gebied. Er stond slechts één boerderij en voor de rest was het alleen maar platteland. Het was duidelijk dat ze een behoorlijk stuk van zijn huis verwijderd waren.
    'Wie was het?' vroeg Pedrimi. 'Ik merkte ook een soort aanwezigheid of verandering op in de omgeving. Denk je dat het een servant was?'
    Als dat zo was, wist hij in ieder geval nog niets van zijn kracht. Zolang Pedrimi de ruimte namelijk veranderd had, merkte hij elke verandering erin op. En zijn huis had hij aardig vaak opgeknapt.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Brair ~ Saber

    De omgeving waar we ons nu bevonden lag buiten de stad, ver buiten de stad, een aantal kilometer wel te verstaan.
    Een groepje meeuwen cirkelden in de lucht, er moest dus water in de buurt zijn, waarschijnlijk een visrijk meer.
    'Wie was het ? ik merkte ook een soort aanwezigheid of verandering op in de omgeving. Denk je dat het een servant was?'
    Met gesloten ogen spitte ik mijn geheugen af, maar ik knikte al ter duidelijkheid. 'Ik weet zeker dat het een andere servant was.'
    In mijn hoofd haalde ik alles weer terug, tot ik mijn ogen weer opende.
    'Het was Assassin, hij had Lancer in zijn macht.'
    Natuurlijk, ik had het al eerder moeten ontdekken, dan hadden we nog niet zo snel hoeven te verkassen.
    Mijn voeten brachten me al automatisch richting de boerderij die hier midden in het veld stond, hij zag er verlaten uit.
    'wacht hier, ik loop even een verkenningsronde.'
    Het was een bescheiden, op sommige plaatsen iets wat vervallen verlaten huis, maar er lijkt prima in te wonen.
    De kastjes gingen onder een laagje stof, maar er was elektriciteit en water aansluiting, dus we hadden het hier enorm getroffen.
    De wind gierde door mijn haren heen toen ik naar buiten liep. 'kom Master, het huis is leefbaar.'
    Ik liep de keuken in en haalde een aantal potjes en pannen uit de kastjes en zette een koekenpan op het vuur.
    Achter het huisje vond ik een aantal wat verwilderde maar toch goed doorvoede kippen, jatte wat eieren van hen die ik al snel in de pan kapot tikte.
    'hier master, u moet goed eten.' terwijl ik zelf een stuk van mijn eerste ei in mijn mond propte.


    Dimitri

    Even keek ik mijn Master aan. 'Waar zou ik veiliger zijn ?'
    Mijn ogen gleden over de omgeving heen, de omgeving waarin ik opgegroeid ben, grotendeels geïsoleerd van de buitenwereld met het grote hek om de landerijen heen, de paarden die in de wei stonden en de vertrouwde lucht waarmee ik ben opgegroeid die op een heerlijke briesje over het land heen waaide.
    Ik wist niet of ik dit land achter me kon laten, wat moest ik mijn ouders en zusje vertellen ?
    Maar ik wist dat, als de Holy Grail War echt bezig was, ik mijn familie ook in gevaar zou kunnen brengen en dat was alles wat ik dan absoluut wou vermijden.


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik glimlach even,
    'Master, misschien is het beter als we vanavond vertrekken. Deze avond zal namelijk een rooie maan hebben' ik glimlach even waarna ik naar de horizon kijk.
    Servants en Masters hadden allemaal een veilig onderkomen gevonden, maar waar ik het meest bang voor was, was dat mijn Master gevonden was.
    En net als mijn gedachtes niet erger konden worden merk ik hoe de grond onder ons begint te bewegen.
    Berserker....
    Ik pak mijn zwaard uit zijn schede waarna ik mijn Master achter mij duw 'Blijf achter mij, en beweeg op mijn bewegingen' ik glimlach even.
    'Mijn leven is het dood gaan waard, die van mijn Master niet' ik glimlach nog even waarna inderdaad Berserker dood een schuur heen beukt.
    Zijn zwaard swingt in het rond waarna zijn ogen op ons gericht zijn.
    Een man loopt achter Berserker vandaan en begroet ons waarna zijn ogen net zoals die van Berserker komen te staan.
    'Wat er ook gebeurt Master, verschuil jezelf' ik glimlach nog even, een glimlach die warmte en bescherming laat ziet in plaats van de kille glimlachen die ik eerst altijd liet zien.

    Dimitri

    De grond onder mijn voeten schudde, eerst was het bijna niet op te merken, maar naarmate ik er beter op ging letten begon het steeds heviger te worden.
    Assassin duwt me opeens achter zich. 'Blijf achter mij, en beweeg op mijn bewegingen.'
    'Mijn leven is het dood gaan waard, die van mijn Master niet.'
    Wat is er aan de hand ? Waarom zegt Assassin -mijn Servant- dat hij het verdient om dood te gaan ?
    Oké, ik geloof best dat hij al vele doden op zijn naam heeft staan, maar niemand is het waard om dood te gaan, toch ?
    Ik wou nog net wat zeggen toen er één van de -gelukkig leeg staande- schuren kapot werd geslagen door een enorme zwaardachtige knots.
    Wow... Hij -DAT- is ook een Servant ?
    Mijn ogen vielen op een man die achter de gigant vandaan kwam en ik kneep mijn ogen even samen,ergens kwam hij me enorm bekend voor, maar ik kon zo even mijn vinger er niet op leggen.
    'Wat er ook gebeurd Master, verschuil jezelf.' Hij glimlachte voor het eerst echt naar me dus ik volgde de woorden op en liep één van stallen om me maar even ergens anders op te kunne richten, zodat ik me niet op het gevecht hoefde te richten.
    Een witte merrie genaamd Stardust stond een beetje onrustig in haar box te draaien.
    'Rustig meid, rusitg maar.' tevens mezelf tot rust pratend voor mijn nieuwsgierigheid nog over zou nemen en ik toch een kijkje buiten zou nemen.
    'rustig maar...'


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    De man die achter Berseker vandaan kwam grijns even 'Gabriel, je was niet de makkelijkste om uit te vogelen, maar ik weet nu teminste wie je bent'
    Ik grijns even, blijkbaar was mijn identiteit bij een iemand bekend.
    De mantel die ik om had was niet meer van toepassing.
    Ik gooi de mantel van mij af waarna mijn lichaam getoond word.


    Ik grijns even waarna ik mijn zwaard trek.
    'Je berserker mag misschien sterk zijn, maar ieder heeft zijn eigen trucjes' ik grijns en net optijd ontwijk ik de gigantische knots.
    Ik grijns even waarna ik meerdere klonen maak.
    Berserker kijkt om zich heen en begint op elke kloon te meppen.
    Ik grijns even waarna ik mijn zwaard meerdere malen langs Berserker haal.
    Ik stop eventjes waarna ik naar Berserker kijk, hij had geen enkele wond.
    Ik grijns even, dit word nog leuk.
    Zijn Master, als ik die vermoord heb ik meteen wat ik wil.
    Ik grijns en kijk rond waarna ik hem zie, hij staat daar maar, gewoon zo in het open.
    Ik grijns en sprint op hem af, voor ik het weet word ik vol naar achter geslagen door de knots.
    Ik voel hoe bloed langs mijn arm naar beneden druipt.
    Ik grijns even en ga er met mijn vinger langs waarna ik het eraf lik.

    Dimitri

    De geluiden buiten werden er niet beter op en het maakte het er ook nog eens niet beter op doordat ik alles kon horen wat er gezegd werd.
    Wat moest ik nou ?
    Ik wou kijken, ik moest kijken, kijken wat er met mijn Servant aan de hand was.
    De knoop in mijn hoofd doorgehakt draaide ik me op en gluurde door het raam tegenover me, vanwaar ik alles nog net goed kon zien in het donker.
    ik moest een verbaasde kreet inhouden toen ik zag hoe Assassin -die nu inmiddels zonder mantel door de strijd ging - geraakt werd door het enorme knots geval en bloed zijn kleren en huid omhulde.
    Ik klemde mijn kiezen op elkaar en sloot mijn ogen.
    Als ik nou...
    Mijn concentratie won aan kracht en ik begon dingen voor me te zien, dingen die ik echt kon laten worden.
    Iets wat mijn Servant wel kon gebruiken.
    Opeens schoot er een beeld door mijn geest heen en ik glimlachte.
    Dit ging werken, dit ging zeker weten werken.
    Vanachter mijn gesloten oogleden zag ik zelf vanaf hier al de gloed die zich bij het groepje buiten vormde en ik hoorde iemand iets schreeuwen in een andere taal die ik absoluut niet kon verstaan, iets van latijn of zo.
    Daar hing het in de lucht, zo goed als tastbaar.
    Een enorm tweehandig zwaard met een zilveren gevest en een kling dat zo zwart als de nacht zelf was.

    Caster

    Een glinstering in één van mijn spiegels maakte me er attent op dat er magie werd gebruikt.
    Tevreden liet ik mijn ogen over het tafereel gaan dat zich afspeelde tussen Berseker en Assassin.
    Mijn glimlach werd nog groter toen ik nog net door een klein raampje van één van de stallen heen kon kijken hoe een jongeman toe stond te kijken.
    Dus de Master van Assassin zit hier achter ?
    Misschien is hij krachtiger dan ik dacht.
    Maar dat maakt niets uit, mijn plannen zijn al berekend.
    Het is alleen nog wachten tot ik het in werking kan zetten, wat binnenkort kon gaan gebeuren.
    Maar eerst moest ik Saber nog maar eens een bezoekje brengen, Althans, zoiets in ieder geval.


    {Sorry voor mijn late reactie, maar ik was de laatste tijd een beetje druk...
    Ik kan ook niet echt verder met Saber, aangezien WizardnightM ook niet echt iets meer van zich laat horen.}


    Credendo Vides

    Gabriel ~ Assassin

    Ik grijns even en merk het zwaard op in de lucht, als ik er naar toe wil springen word ik weg gemept en grijpt Berserker het zwaard.
    F*ck...
    Ik sta snel op waarna ik nog net het zwaard kan ontwijken, maar de knots die erachter aan komt daar in tegen niet.
    Ik word door een paar bomen heen geslagen, het bloed doordrinkt mijn lichaam.
    Ik grijns en sprint op Berserker af.
    Berserker slaat met beide wapens tegelijk waarna ik weer geraakt word.
    De schuur waar mijn Master in zit vlieg ik door heen en blijf in een paar hooibalen liggen.
    Ik ga op mijn knieën zitten waarna een grijns op mijn gezicht verschijnt.

    "I Am The Bone Of My Sword."
    Berserker sprint op mij af waarna die zijn wapens de lucht in gooit om te slaan.

    "The Night Is My Body, And The Shadows Are My Blood."
    Hij smijt de wapens tegen mij aan, hoewel de schaduw die er zat verdwijnt.

    "I Have Created Over A Thousand Nightmares,"
    Als Berserker om zich heen kijkt en mijn Master ziet grijns ik.

    "Unknown To Death,
    Nor Known To Life,
    '
    Berserker sprint op hem af waarna die zijn wapens op het in wilt slaan.

    "Have Withstood Pain To Become Who I Am.
    Yet, This Heart Will Never Hold Any One, Any More.
    "
    Net voordat de wapens mijn Master raken spring ik van de balk af van het plafond.

    "So As I Pray, Ultimate Darkness!!"

    De omgeving veranderd, de duisternis neemt alles over waarna elk object verdwijnt en plaats maakt voor meerdere wapens.
    De vloer veranderd en overal liggen schedels.
    Ik grijns even, dit was mijn wereld, mijn plek, dit was waar niemand mij kon verslaan.
    Het enigste wat zichtbaar was, was een deel van de omgeving, de rest was omslagen door de duisternis.
    Ik grijp mijn Master vast waarna ik de duisternis in spring.
    Ik leg zet hem neer waarna ik een van de wapens uit de grond trek.
    Ik grijns even, lik eraan en duw hem dan door mijn eigen lichaam heen waarna die levenloos op de grond valt.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2012 - 16:24 ]