Forgotten Friendships{RPG}- 19 - Speeltopics

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Danny

Ik knik begrijpelijk. "Sorry." Zeg ik nog maals omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Ik voel zijn lippen op de mijne en dan kijkt hij me aan. Ik glimlach even naar hem.
"Is hij er nog?" Vraag ik dan en voel me rood worden, het klonk zo stom.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Austin
Ik knikte instemmend. Ik nam een wat grotere hap en genoot van het broodje. Ik keek er even teleurgesteld naar toen ik zag dat ik al over de helft was. Ik nam nog een hap en daarna een slok van mijn cola. 'Welke kant wil jij eigenlijk op?'

Andrew
Ik begin even te lachen om zijn vraag en kleur dan weer rood. 'Uhhm' zeg ik en kijk hem beschaaft aan. 'Ja'zeg ik daarna zacht, zo zacht dat ik me afvraag of die het gehoord heeft. Ik verberg mijn hoofd ik zijn nek en geef daar gelijk wat kusjes.

Isabella

Ik lach als ik hem teleurgesteld naar zijn broodje zie kijken. Vlug eet ik de mijne op. 'Als ik geen honger had gehad, had je mijn broodje nog gekregen, maar jammer. Vandaag niet,' grijns ik. Ik besef nu pas dat ik mijn broodje helemaal heb opgegeten en dat was voor het eerst. Een triomfantelijke grijns komt op mijn gezicht. Ik zat nu dan wel vol, maar het was gelukt! Ik neem een slok van mijn ice tea en kijk Austin dan weer serieus aan. 'Uh...' Ik bijt op mijn lip. Niemand wist van de psychologie kant. Zelfs mijn ouders niet. Die zouden denken dat ik het niet aankan, omdat ik al zoveel problemen heb. 'Muziek lijkt me leuk, maar het is moeilijk om daar ook werkelijk echt werk van te maken.' Ik kijk hem even aan en besluit te zwijgen over psychologie. Al weet ik zeker dat je de twijfel aan me kan zien, maar ik had geen zin in gezeur. Ik wist het zelf nog niet.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Danny

"Je vraagt er gewoon om." zeg ik met een kreuntje. "Zal ik je er vanaf helpen?" vraag ik met een grijnsje, maar die kan hij niet zien want zijn lippen zitten in mijn hals.
Ik streel even met mijn vingertoppen over zijn buik.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

jasmine

'nou het is je vergeven dan' ik geef hem een kusje terug, en trek snel mijn bikini aan, ik loop naar buiten en pak zijn hand vast. 'ik heb je echt erg gemist wist je dat'

Austin
'Oke, je hebt wel gelijk, maar ja je moet er voor durven gaan hé'zeg ik met een glimlach en neem de laatste hap van mijn broodje. Ik neem wat slokken van mijn cola en kijk Isabella aan.

Andrew
'Wat je nu doet helpt me er niet vanaf hé'zeg ik alsof ik hem niet begrijp maar daarna grinnik ik lichtjes. 'Nou misschien moet je me der inderdaad maar vanaf helpen' fluister ik in zijn oor.

Isabella

Vaag hoor ik wat hij zegt en knik braaf. 'Mijn vader ziet me heel graag als advocaat. Vraag me niet waarom, waarschijnlijk omdat hij het zelf is.' Ik zucht en kijk Austin langzaam aan. 'Maar ik weet het nog niet. Er is een keuze, maar....' Ik zwijg en kijk weer weg. 'Niemand weet ervan,' mompel ik zachtjes. Ik kijk naar mijn ice tea en neem een slok.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Danny

Ik grinnik.
"Met alle genoegen." zeg ik en laat mijn hand naar zijn zwembroek zakken en ga er met mijn hand in. Ik streel even met mijn vingertoppen over zijn erectie en kijk hem grijnzend aan. "Je kan nog terug, maar dan blijf je ermee lopen." Grinnik ik, niet dat hij veel opties had. "Of je moet het zelf doen." zeg ik er zacht achteraan. "Maar ik denk niet dat je dat wilt."

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Austin
Ik knik 'Als je het wil vertellen mag het, maar het hoeft niet'zeg ik rustig en glimlach naar haar. Ik ga iets onderuitgezakt zitten op de stoel en haal mijn hand even door mijn haar.

Isabella

Ik slaak een zucht en kijk hem aan. 'Ooit moet ik ermee komen, toch?' Ik glimlach. 'Ik kan het moeilijk pas vertellen als ik daar ben toegelaten. Hé mam en pap. Ik ga psychologie studeren. Ze zien me al aankomen.' Ik grijns even en besef me dan net dat ik het gezegd heb. Ik sluit even mijn ogen. Wauw, gaat goed vandaag. 'Psychologie is dus ook een optie voor mij,' zeg ik maar voor de duidelijkheid. Ik kijk hem afwachtend aan. Niet wetend wat zijn reactie zou zijn.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Andrew
Ik grinnik en schud lachend mijn hoofd. 'Nee, dan laat ik het liever door de liefste en knpaste jongen doen van de wereld'zeg ik en kijk even om me heen. 'Maar uhhm Dan, we staan in het water met allemaal mensen erbij'zeg ik. Straks komt er iemand voorbij met een duikbril, heeft die ook een leuk gezicht...

Austin
Ik kijk haar aan, ze had zich dus versproken 'Ja dat had ik door ja'zeg ik met een korte grinnik. 'Interessante keuze, ik begrijp hem wel'zeg ik en kijk haar even heen. 'Als je zeker ben van je keuze, bespreek je het met je ouders, eerder nog niet'zeg ik en kijk haar aan. 'Dan kunnen ze je gedachte ook niet beïnvloeden'

Danny

"Ja en?" Ik kijk hem grijnzend aan en haal mijn hand even langs zijn erectie. "Zolang het onder water is ziet niemand het, en zolang jij je kreunen kan smoren," grijns ik en steek mijn tong even uit. "En ik denk niet dat mensen zo dicht bij ons durven te komen. Ik bedoel, vanochtend keken mensen ons ook al zo aan alsof we monsters waren toen we hand in hand liepen." Zeg ik en kijk hem wat aan.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.