• Paddo schreef:
    Iedereen kent de films/spellen van Resident Evil wel, of heeft er ooit van gehoord. Deze RPG is deels gebaseerd daar op.



    Story
    Umbrella Corporation heeft de wereld verteld dat er geen zombies meer zijn, ieder is verheugt en loopt weer rustig over straat.
    Dit was in het jaar 2021,
    Wat de mens niet wist was dat Umbrella Corporation gewoon rustig door ging met zijn experimenten met het T-virus.
    Enkele jaren later gebeurde het, het T-virus ontsnapte uit een van de meest bevolkte hives en infecteerde zo iedereen die er was.
    Nu, in het jaar 2025, gebeurt het allemaal opnieuw, de wereld raakt langzaam weer overspoelt met zombies.
    Ieder leeft voor zichzelf, of gaat men toch samen werken?

    Surrounding





    Rulez!!!
    ~Iedereen luistert naar elkaar.
    ~Weet je iets niet? Vraag het!
    ~Geen Over Powered characters. (Tenzij T-Virus Agent, dan kan het soms)
    ~Minstens 3 Regels!
    ~Afwezig? Meld het!
    ~Events worden door mij gedaan en aangegeven in rood!
    ~T-Virus agents hebben max 6 wapens!
    ~Commando's hebben max 4 wapens!
    ~Teenagers hebben max 2 wapens!


    Character Slots

    T-Virus Agents

    ~ Lance Hunter
    ~

    Commando's
    Captain ~
    Tech ~
    Heavy ~

    Teenagers
    ~ Evermore Luce Slive
    ~ Kiara Delisha Everdeen
    ~ Yuri Leith Bishop
    ~ Delya Florence Cardenas
    ~

    Character Creation

    Name:
    Class:
    Character
    Personalitie
    Weapon(s)
    Extra

    Lance Hunter

    Ik kijk dr aan, ik glimlach even maar die vaagt al snel weg 'Ik ben niet meer het jongetje van vroeger' ik kijk dr even aan, 5 seconde waren al voorbij. Als ze nog wilde leven moest ze nu echt gaan rennen 'Mijn leven eindigt hier, het enige wat ik ben is een monster gecreeërt om te moorden' ik grijns even als ik dr door dr haren wrijf 'Jij hebt nog een leven, mijne is al opgehouden op de dag dat ik werd ontvoerd' ik glimlach nog even naar dr.

    Kiara Delisha Everdeen

    'Zeg dat noi niet' fluister ik zacht en kijk naar de grond terwijl zijn handen even door mijn haren wrijven zoals vroeger. 'Ik heb je al zo lang moeten missen en ik wil je niet weer missen Lance.' Ik kijk hem weer aan. 'Ik heb helemaal niemand meer, en dat gaf me de moed om door te zoeken naar jou, tot ik je zou vinden.'


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns even, blijkbaar was er iemand die om mij gaf. 5 seconde waren nog over en ik glimlach.
    Ik til dr op waarna ik begin te sprinten, weg van het dorp.
    In mijn hoofd telde ik langzaam, 5, 4, 3, 2, 1. Ik stop met sprinten als we veilig zijn en draai mijzelf om naar het dorp.
    De bom valt neer waarna het dorpje weggevaagd word.
    'Dan blijf ik, voor nu dan' ik glimlach even waarna ik op mijn horloge kijk, het was een van de dingen die Umbrella gegeven had aan mij en ik kon het goedbtegen hun gebruiken, voor zolang ze nog niet weten dat ik tegen hun gekeerd ben.

    Kiara Delisha Everdeen

    Ik glimlach en geef hem en knuffel. 'Ik heb je gemist broertje.' Ik laat hem langzaam weer los en kijk in de richting van het dorp waar niks meer dan een stofwolk van over is. 'Dus wat is je echte plan en wat gaan we nu doen?' Vraag ik en ga op een grote steen naast de weg zitten en kijk hem aan.


    ~

    Lamce Hunter

    Ik glimlach even 'Eerst moeten we vervoer regelen, ik kan er wel aan komen. Daarna moeten we een veilige plek zoeken waar we veilig kunnen zijn voor nu' ik glimlach even waarna k op mijn horloge begin te tikken.
    Nog geen minuut later valt er een parachuut uit de lucht met een terein wagen eraan.
    Ik glimlach even waarna ik achter het stuur ga zitten.
    Achterin de wagen liggen ammo, medicijnen en injecties. Ze hadden het gelukkig nog niet door.
    Ik leg mijn wapens achterin waarna ik de sleutel omdraai en de wagen start.

    Kiara Delisha Everdeen

    'Wauw' zeg ik en spring op als er terreinwagen uit de lucht valt. Ik glimlach n stap ook in terwijl ik mijn wapens bij die van mijn broer leg. Ik ga makkelijk zitten en kijk hem aan. 'Wat was je opdracht van Umbrella eigenlijk?' 'En hoe kom je zo ontzettend gespierd?' Ik had zoveel vragen en wilde zoveel weten maar ik begon maar rustig.


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns en geef gas 'Mijn opdracht was de gemuteerde zombies uit te schakelen, die is nu gelukt. Waarschijnlijk krijg ik zometeen een nieuwe opdracht' ik glimlach even waarna ik plak gas geef.
    'Mijn lichaam is zo gekomen door de expirimenten die op mij werden gedaan, het werd normaal en ik raakte er aan gewend. Ik trainde vanaf mijn 8ste elke dag, opdrukken, optrekken, sit-ups, wapentrainingen, ga zo maar door' ik zucht even en rij twee zombies over.
    'Umbrella heeft mij tot hun top wapen gemaakt, de injecties zijn zodat ik elke keer dat ik er een neem sterker word' ik glimlach even als ik kijk naar de tientallen injecties die achterin liggen. Hiermee kan ik wel wat dagen mee door.

    Kiara Delisha Everdeen

    'Uuuh Lance er lopen nog veel meer van die zombies rond hoor' zeg ik en kijk kritisch. 'En Umbrella is gewoon vreselijk' zeg ik zacht en kijk van hem naar de injecties en weer terug. 'Kun je niet tegen ze vechten ofzo?' vraag ik. 'Dat ze stoppen met wat ze je aan doen, of is het daar al te laat voor?' Ik slik even en sluit mijn ogen, bang voor de reactie.


    ~

    Lance Hunter

    Ik glimlach even 'Umbrella mag misschien slecht zijn, maar het was wel mijn familie en ze zorgde goed voor mij okal klinkt het allemaal slecht in jouw oren' ik kijk even om mij heen en kijk dr dan aan.
    'Umbrella was mijn thuis, het was de plek waar ik hoorde, ze vertelde al over de uitbraak maar dat het alleen nog in een van de hives was. Toen ze de zombies uit wilde schakkelen brak het virus uit' ik glimlach even.
    'Ik was toen 16, de uitbraak was mijn hoogte punt, het was waar ik voor getraind had. Ik was al bewust dat de familie die ik had weggevaagd was door het virus' ik glimlach weer even.
    'De injecties daar in tegen, het is iets wat ik niet persee hoef in te nemen, maar ik doe het met vrije wil. Het is iets wat mij sterker maakt, wat het virus in mij sterker maakt, maar mijn lichaam is bestand tegen het virus.' ik glimlach nog even.
    'Er is namelijk geen anti-virus, ik ben het anti-virus' ik glimlach nog even als ik nog wat zombies omver rij.

    Kiara Delisha Everdeen

    Een eenzame traan rolt over mijn wang terwijl ik naar het verhaal van Lance luister. Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen en kijk naar buiten. 'Heb je je nooit afgevraagd hoe het met ons ging?' vraag ik dan zacht. 'We waren altijd samen en opeens was dat niet meer zo.' Ik slik de brok in mijn keel weg en voel nog een paar tranen lopen. 'Het is wel hun schuld dat het is uitgebroken, zij gingen lopen expirimenteren met van alles, met dit als resultaat' zeg ik dan nog tenslotte.

    [ bericht aangepast op 28 sep 2012 - 9:37 ]


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns even 'Mijn gedachtes waren niet meer zoals vroeger, herrineringen waren langzaam weggevaagd uit mijn gedachtes en ik wist alleen nog de familie die Umbrella mij had gegeven' ik glimlach even, er waren er meer zoals mij maar niet zo sterk als mij.
    'Umbrella is misschien dan wel de boosdoener, maar het was de bedoeling om ziektes te genezen, toen ze erachter kwamen wat het werkelijk deed gingen ze er een wapen van maken. De uitbraak was alleen een ongeluk wat gebeurde' ik glimlach even.
    'Maar wees gerust, we hebben nu weer de tijd om door te brengen, dingen weer te verbeteren en alles weer goed te maken' ik glimlach even en leg mijn hand op dr been 'Het komt allemaal wel goed' ik glimlach even.

    Kiara Delisha Everdeen

    Ik leg mijn hand op zijne en veeg de tranen weg. 'Komt het echt allemaal goed denk je?' vraag ik en kijk hem aan. 'En kan ik ook van die injecties krijgen om te overleven of wil je dat niet?' Ik blijf hem aankijken en zie heel even dezelfde blik in zijn ogen als vroeger. 'En laat me vanaf nu voor je zorgen' zeg ik en grijns even als ik naar zijn gehavende lichaam kijk. 'We hebben duidelijk eten, een douche en nieuwe schone kleding nodig.'


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns even 'Die injecties zijn niet voor jouw bedoeld, ze zijn voor iemand die al ingespoten is met het virus. Als jij ze zou nemen zou je ter plekke dood vallen' ik glimlach even en kijk weer naar de weg.
    'Je hoeft niet voor mij te zorgen, ik kan dat zelf ook wel, heb ik lang genoeg moeten doen' ik grijns weer even.
    Ik trap op de rem, drift te auto langs een huis en stop.
    'Een douche hebben ze hier vast wel, kleding is niks voor mij en eten komen we vanzelf aan' ik grijns en stap uit.

    Kiara Delisha Everdeen

    'En wat als ik gebeten word door een zombie?' vraag ik en kijk naar het huisje waar we abrupt voor stoppen. 'En wat betreft de kleren, ben je van plan naakt de gaan rond rennen?' Ik kijk hem lachend aan en pak dan mijn wapens voor ik uitstap. 'Hopelijk hebben ze hier een klein beetje eten want ik lust wel wat' beken ik en kijk een beetje rond.


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns even 'Je hebt geen wapens nodig hier, en ja ik ga wel gewoon naakt rond rennen' ik lach even terwijl ik naar de deur loop ik ik open duw.
    Ik loop rustig naar binnen 'En als je gebeten word heb ik het anti-virus altijd bij mij' ik glimlach even en wijs naar mijzelf 'Ik ben vol gespoten met het anti-virus waardoor mijn lichaam het nu zelf aanmaakt' ik glimlach weer waarna ik alle kamers check.
    Het was veilig.
    Ik loop naar de woonkamer waarna ik rustig op de bank ga zitten. ijkbaar waren de bewoners met haast gevlucht.