• Inleiding Van Twilight.


    Isabella "Bella" Swan verhuist van het zonnige Phoenix, Arizona naar het regenachtige Forks, Washington om bij haar vader, Charlie, te leven. Ofschoon ze niet blij is met de verhuizing, maakte ze de keuze zelf zodat haar moeder kan reizen met haar nieuwe echtgenoot, Phil Dwyer. Phil is een honkbalspeler en verandert regelmatig van club.
    In de kleine school in Forks trekt Bella vanaf de eerste dag de aandacht en ze raakt vlug bevriend met enkele studenten. Tot haar grote ergernis strijden enkele jongens om haar aandacht. Bella staat immers niet graag in de schijnwerpers.
    Zelf wordt ze geïntrigeerd door Edward Cullen en zijn familie. Edward heeft een adoptiebroer Emmett en een adoptiezus Alice. Pleegkinderen Rosalie en Jasper Hale leven ook bij de familie. Hoewel ze allen verschillen in uiterlijk, zijn er tegelijkertijd enorme gelijkenissen tussen hen. Allen zijn ze buitengewoon mooi en volmaakt. Hun huid is zeer bleek (bijna wit) en rond hun ogen hebben ze allemaal blauwe schaduwen. Als Bella naast Edward moet plaatsnemen tijdens de biologieles, trekt Edward zich letterlijk helemaal terug en kijkt hij haar walgend aan. Enkele dagen later maakt Edward dit goed maar Bella heeft enorm veel vragen. Vooral omdat Edward de boot steeds afhoudt en haar probeert te ontmoedigen vrienden te worden. Volgens hem zou dit voor haar te gevaarlijk zijn. Nadat ze door Edward gered wordt, gaat ze op onderzoek. De oplossing wordt haar uiteindelijk aangereikt door Jacob Black, een vriend van de familie. De indiaanse Jacob vertelt haar een oude legende waarin de familie Cullen bestempeld wordt als vampiers.
    Edward spreekt uiteindelijk de waarheid en geeft toe dat zijn familie uit vampieren bestaat. Zij drinken dierenbloed in plaats van mensenbloed maar het blijft gevaarlijk. Hij onthult ook dat hij Bella in eerste instantie vermeed omdat de geur van haar bloed hem enorm aantrok.
    In het hele boek kunnen Edward en Bella hun gevoelens voor elkaar niet meer onderdrukken en worden ze verliefd. Edwards angst wordt waarheid als Bella in gevaar komt door James, een vijandige vampier. James is een jager die, enkel voor de sport, zijn zinnen op Bella heeft gezet. Met de hulp van zijn familie kan Edward Bella redden voor James haar kan doden. Terug in Forks verlangt Bella er naar ook vampier te worden, maar Edward weigert.


    REGELS:
    - Geen Acties van een Ander overnemen
    - OOC Tussen Haakjes
    - Enkel Vampiers zoals de Cullens & Denali's Mogen In Lapush Komen
    - De Volturi mag overal betreden waar ze willen, als ze iemand zoeken, Diegene heeft onnodig gedood of Daagde de volturi gewoon uit
    - Maximaal 3 tot 4 Rollen
    - NIET Onnodig doden
    - Zolang iemand een rol bespeeld, Hoef je niet te zeuren of jij de rol van hem of Haar mag hebben


    Personages:

    De Cullens
    Esmé Anne Platt Evenson Cullen || HurtedHeart
    Rosalie Lilian Hale || Squib
    Mary Alice Brandon Cullen || Tsubaki
    Isabella Marie Swan Cullen || Overexposed
    Renesmee Carlie Cullen || xTenshi

    Carlisle Cullen || WillNotLearn
    Edward Anthony Masen Cullen ||
    Emmett McCarty Cullen || Amicis
    Jasper Whitlock Hale || WillNotLearn

    De Denali Clan
    Tanya Denali ||
    Kate Denali || HurtedHeart
    Carmen Denali || Overexposed
    Irina Denali ||

    Garrett Denali ||
    Eleazar Denali ||

    De Volturi
    Aro Volturi || VolturiBoss
    Marcus Volturi ||
    Caius Volturi ||

    Sulpicia Volturi ||
    Athenodora Volturi ||

    Wachten
    Alec Volturi || WillNotLearn
    Demetri Volturi ||
    Felix Volturi ||
    Afton Volturi ||
    Santiago Volturi ||

    Jane Volturi || VolturiBoss
    Chelsea Volturi || Rememberyoux
    Renata Volturi ||
    Heidi Volturi ||
    Corin Volturi ||

    De Quileute
    Jacob Black || Realist
    Leah Clearwater || MadeByHades
    Embry Call || [Realist
    Seth Clearwater || Amicis
    Quil Ateara V || Shooter
    Sam Uley ||
    Jared Cameron ||
    Paul Lahote ||
    Brady Fuller ||
    Collin littlesa ||

    Quileute Mensen
    Billy Black ||
    Sue Uley Clearwater ||
    Emily Young ||
    Rachel Black ||
    Rebecca Black ||
    Kim Connweller ||
    Claire Young || Leave

    Als Je een verzonnen bijpersonage wil Moet je dit Invullen
    Naam En Voornaam:
    Leeftijd:
    Soort:
    Uiterlijk [Een foto en Uitleg zou handig zijn]:
    Karakter:
    Waar Hij/zij Bij Hoort:
    Extra Dingen:



    VRAGEN KUN JE ALTIJD STELLEN EN HET IS ALTIJD MOGELIJK

    OM MEE TE DOEN

    Ikzelf heb twilight niet geschreven Maar dat Heeft Stephenie Meyer gedaan We doen Het ongeveer rond de tijd van het Gevecht In Breaking dawn Part 2 en Daarna erna.

    Deze RPG is van xTenshi

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 17:50 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jasper
    Ik liet mijn gave een tijdje werken in de hoop dat de weerwolfen wat rustiger zouden worden, 'Een gevecht is inderdaad niet nodig' Zei ik de woorden van Anaïs beaamend.


    Don't be like the rest of them, darling

    [Valdon wou niet gaan vechten.. Maar het kan zijn dat hij dat zo ziet.]

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 18:14 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    {Hmm.. Ik hou van drama dus ik heb er geen problemen mee als het op een gevecht uitdraait}


    Don't be like the rest of them, darling

    zullen we er dan een gevecht van maken. Dat Valdons wolven vrienden denken dat ze hen willen misleiden ofzo? :P ik hou ook wekl van Drama :)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Valdon 'Val' Demetri Luyn.

    Ik kijk hoe de jongen in nog geen tien seconden weer naast haar staat in zijn menselijke gedaante en bezorgd haar arm vastpakt. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en laat mijn ogen even langs zijn lichaam gaan. Ik ken de jongen nog niet eens een dag en heb nog nooit met hem gepraat, maar ik kan hem nu al niet uitstaan. Wanneer hij zegt dat de wond niet diep is, zucht ik even opgelucht en zacht. Wanneer ik Anaïs haar hand weer tussen mijn haren voel, krijg ik de neiging om even naar haar te kijken, maar ik kan het niet. Ik kan mijn ogen niet van ze af houden. "Wat? Wat is er?" Vraagt Isa, ik denk niet dat het haar volledige naam is, maar dit is het enige deel van haar naam wat ik heb opgevangen, aan hem. "Isa, wil je het daar echt nú over hebben? Raziël gaat me vermoorden als ik jou niet veilig thuis breng. Ik wil dat je hen nooit meer opzoekt. Hem in het speciaal." Ik kijk de jongen fel aan, wanneer hij achteloos met zijn vinger naar me wijst en laat een zachte grom door mijn lippen glijden. De jongen pakt haar pols vast, waardoor ik mijn poot al ietsje verschuif, maar Anaïs haar hand zorgt er voor dat ik niet verder loop. "Simon, laat me los." Zegt Isa nog voordat er een soort van piep over haar lippen heen rolt. "Simon? Je doet me pijn" Het mag dan wel wat zachter te horen zijn, het is voor mij te horen. Ik ontbloot mijn tanden, waarna er een luide grom ontstaat en een paar vogels uit de bomen jaagt. "Ameÿsa.. Ik wil je enkel beschermen. Vertrouw me, oké? Die wolf.. Zijn roedel en híj.. Het zal enkel voor problemen zorgen." Hoor ik de jongen, die Simon blijkt te heten, tegen Isa zeggen. Of eigenlijk, Ameÿsa. "Beloof me dat je nooit meer naar hem op zoek zult gaan. Beloof het me, Ameÿsa." Zijn dwingende stem bevalt me niet en Anaïs kan me nu even niet tegenhouden. Ik zal hem niets doen, in ieder geval, niets ernstigs. Ik grom nog een keer, maar zachter dan de grom van daarnet en loop op een normaal wolven tempo tussen de bomen door naar ze toe. 'Ik zal voor problemen gaan zorgen, ja, als jij haar vaker pijn gaat doen' Mijn ogen staan vrij fel naar Simon toe en nog een zachte grom glipt tussen mijn, nog steeds, ontblote tanden door. Hij kan haar misschien verbieden om mij niet meer te zien, maar bij mij gaat dat niet lukken. En ik vraag me af of zei er überhaupt wel naar gaat luisteren. Ik weet dat ze me niet kent. Misschien heeft ze alleen mijn naam van Anaïs gehoord, maar verder weet ze niets over me. Ik ook niet over haar, maar ik weet dat ze dezelfde band voelt als de band die ik voel. Oke, voor mij verschilt het dan een beetje van wat zij voelt, maar vast niet heel veel.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    HurtedHeart schreef:
    zullen we er dan een gevecht van maken. Dat Valdons wolven vrienden denken dat ze hen willen misleiden ofzo? :P ik hou ook wekl van Drama :)]


    [Sorrehh, had mn post al klaar ;$$. Maar ik kan nog wel een post in de vorm van Anna schrijven, alleen wie zou hun dan willen misleiden?]

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 18:57 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Ameÿsa Dumark
    Simon kijkt op wanneer de wolf tussen de varens vandaan komt. Zijn ogen staan boos, en gezien ik het niet laten kon om in zijn hoofd te kijken, besef ik al snel dat dit over.. míj gaat. ‘Is dat waarom je niet wilt dat ik met hem omga, Simon?’ Ik trek mijn arm gekwetst uit zijn verzwakte greep en zet enkele passen achteruit.
    ‘Wat? Nee, Isa. Hij is gevaarlijk. Zijn roedel is gevaarlijk. Ze hebben ónze mensen vermoord.’ Prevelt hij vluchtig. ‘En omdat hij op mij is ingeprent en jij niet.’ Vul ik zijn gedachten minachtend aan. ‘Ik dacht dat jij beter was dan dat, Simon.’ Ik zet nog een pas naar achter en draai me dan om. Simon heeft me altijd verzekerd dat hij meer van me hield dan de band die het inprenten meegeeft. Hij heeft me altijd weggehouden van andere weerwolven, en nu snap ik waarom. Hoe heb ik ooit zo dom kunnen zijn? Ik schud mijn hoofd ongelovig terwijl ik Simon weifelend dichterbij hoor komen. ‘Niet doen. Gewoon.. niet.’ Ik klem mijn kaken op elkaar en veeg met de rug van mijn hand langs mijn wangen. ‘Alsjeblieft, Simon. Laat me gewoon met rust.’ Ik kijk niet om wanneer ik met lome passen tussen de bomen wegloop. Ik snap niet hoe Simon ooit zoiets kon zeggen. Hij heeft me expres leugens verteld over de andere wolven omdat hij niet wilde dat ik ooit een weerwolf zou zien die wél oprecht een band zou ontlokken. Hij is een egoïst. Ik probeer de gedachten van me af te schuddend en settel me ergens op een omgevallen boomstam.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [nu Valdon wegloopt kunnen de wolven de vampierenaanvallen, maar ze redden het niet en roepen Valdon voorh hulp ofzo?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    HurtedHeart schreef:
    [nu Valdon wegloopt kunnen de wolven de vampierenaanvallen, maar ze redden het niet en roepen Valdon voorh hulp ofzo?]


    {Sounds good}


    Don't be like the rest of them, darling

    Valdon 'Val' Demetri Luyn.

    "Is dat waarom je niet wilt dat ik met hem omga, Simon?" Ze trekt haar arm gekwetst uit zijn greep en zet een paar passen achteruit. Het verbaasd ze opeens weet waarom hij het wil. Ik weet niet waarom ze denkt dat Simon niet wil dat ze met me om mag gaan. Ik weet zeker dat Simon weet dat ik op haar ingeprent ben, maar ik weet niet of zij dat weet. "Wat? Nee, Isa. Hij is gevaarlijk. Zijn roedel is gevaarlijk. Ze hebben ónze mensen vermoord." Prevelt hij snel. "En omdat hij op mij is ingeprent en jij niet." Ik kijk haar even aan, waardoor mijn ogen vriendelijk staan, maar verbaasd. Ze weet dus dat ik op haar ben ingeprent? Ik vraag mezelf af hoe en wanneer er maar een optie overblijft die ik nu zou kunnen verzinnen, sluit ik de optie uit, aangezien het gewoon niet mogelijk zou kunnen zijn. Ik heb van de Cullens gehoord en dat ze een of andere gave's hebben, maar zíj is geen vampier. Dus zou dat toch ook niet mogelijk kunnen zijn? "Ik dacht dat jij beter was dan dat, Simon." Ze zet nog een pas achteruit om zich vervolgens om te draaien. Terwijl Simon aarzelend achter haar aan loopt, besluit ik om me dan toch maar te transformeren. Wanneer ik ben getransformeerd, buiten het zicht van de anderen, trek ik mijn broek met een gemakkelijke beweging aan. "Alsjeblieft, Simon. Laat me gewoon met rust." Ik besef nu dat ze door mij een van haar beste vrienden is kwijt geraakt. Of nee, niet kwijt geraakt. Door mij is haar vertrouwen op hem geschaafd. [Dat klinkt heel erg weird xd.] Ik wacht even, voordat ik via een andere weg tussen de bomen haar geur volg. Ik wil haar troosten. Haar steun en toeverlaat zijn, maar ik denk niet dat dit daar het juiste moment voor is. Toch wil ik zeggen dat het me spijt. Als ik.. Nee, eigenlijk kan ik er niets aan doen. Zij is mijn inprent en niemand mag en zal haar pijn doen. Het is vanzelfsprekend dat ik haar wou verdedigen tegen hem. Hoe sterk je fysiek ook bent, als je inprent pijn heeft om wat voor reden dan ook, kan je je niet zomaar inhouden en rustig blijven staan. Nee, het was een logische reactie.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    WillNotLearn schreef:
    (...)

    {Sounds good}


    [Maar zonder reden zullen ze niemand aanvallen.]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Amicis schreef:
    (...)

    [Maar zonder reden zullen ze niemand aanvallen.]


    {Hmm.. Je hebt in iedergeval het fijt dat Jasper hun rustig probeert te krijgen, waarschijnlijk zouden weerwolfen het niet leuk vinden als vampieren met hun stemming prutst.. en verder kunnen we vast wel wat anders bedenken om iets uit te lokken :3}


    Don't be like the rest of them, darling

    Kate Denali
    Jasper Kalmeert ze, maar in hun ogen zie ik dat ze alleen maar bozer worden. Niemand zou aan hun emoties moeten zitten. Ik wil weglopen, maar door deze beweging besluiten ze te grommen. 'Is het nu ook al verboden om weg te gaan? Vieze rot honden.' Zeg ik grommend waarna ik wegloop. Die opmerking had ik beter niet moeten maken want ik hoor gegrauw en dan hard geblaf. Ik hoor en voel ze bewegen en draai me net optijd om op een hap te vermijden. Ik ontwijk de wolf en merk dat we best in de minderheid waren. Die Valdon of die jongen was weggegaan, maar die andere wolven waren er nog steeds 4, misschien wel meer in de bosjes. En er zaten er ook meer in de bosjes. Ik ontwijk de meeste, maar als er een bovenop me spring gaat in reflex mijn gave aan waardoor de wolf jankt en de rest alleen maar bozer word. Wat moest ik dan dood gaan?
    [Good Enough?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jasper
    Mijn spieren hadden zich al samengespant om direct te kunnen reageren als een van de wolfen mij aanviel, toen er vervolgens twee wolfen tegelijk dat deden ontwijkte ik ze alletwee, wat ze blijkbaar alleen maar meer leek te iriteren.


    Don't be like the rest of them, darling

    Ameÿsa Dumark
    Voor ik de controle heb kunnen terugwinnen, rolt er een snik over mijn lippen. Het is pijnlijk om te beseffen dat ik werkelijk emotioneel aan het huilen ben, maar nóg pijnlijker dat Simon zo zelfzuchtig is geweest. Ik leg mijn handen over mijn gezicht en voel hoe mijn schouders ritmisch heen en weer schudden.
    Ik heb nooit veel gehuild. Huilen was zwak, en dat kon niet als je een doel voor ogen had. Maar nu, nu ik Simon niet langer kon bestempelen als een echte vriend.. Er was niemand om me sterk voor te houden en dus liet ik mijn gevoelens op de vrije loop. Het deed pijn om mijn adem te voelen stokken achterin mijn luchtpijp omdat ik het maar niet op kon brengen om mezelf tot orde te roepen. Ik was gewoon nog niet klaar om terug te gaan. Ik wilde dat het herfst was, met bruine bladeren en het krakende mos. Ik wilde de jongen die dat beeld verwezelijkte - de jongen die ik nog niet kende maar enorm graag bij me wilde hebben. Op de één of andere manier voelde het goed om iemand te hebben die echt zoveel van je hield als een inprent. Ik kende zijn naam nog niet, maar zijn ogen hadden zo vriendelijk en liefdevol gestaan dat ik die niet nodig had om een glimlach op mijn gezicht te krijgen. Ik vroeg me af wat hij me zou zeggen om me te troosten. Misschien niets, stilte was ook een troost zo nu en dan.


    Feel the fire, but do not succumb to it.