• NIEUW TOPIC


    GOFORTH schreef:
    NEW YORK CITY

    Deze RPG gaat over een groepje jongeren die in NY wonen, ze zitten met z'n allen op een bekakte school. Allemaal zijn ze rijk, maar sommige van hun zetten zich er tegen af, anderen houden van de luxe en maken er optimaal gebruik van.

    Er zijn 4 verschillende groepen:
    - De 'celebritys' deze jongeren zijn een beetje beroemd, voornamelijk omdat ze it-girls/boys zijn
    - Girl: Delaney Marie McClain N4I5
    - Girl : Nadine Liv Jackson AGENTP
    - Boy: Samuel Lucas McClain N4I5
    - Boy: Tyler Jay Montez Wonderwatch
    VOL
    - De haters[/b] zij willen eigenlijk niet rijk zijn en proberen zo punk/rock/anders te zijn
    - Boy: Jordan Everbeet EDWESTWICK
    - Boy: Andrew Cole quin98
    - Girl: Allison Rose-mary Greens thatlastkiss
    - Girl: Mary-Lia Liberty Carter curlies
    VOL
    - De luxe-paarden zij zijn een beetje neutraal, ze vinden het fijn dat ze genoeg geld hebben, maar zouden ook zonder kunnen
    Noralie Anderson jaimyhoi
    Anna Bailey Miller mismi
    - De bitches
    deze jongeren zijn de stereotype rijke tieners. De jongens en meiden zijn achterbaks en bitchy.
    - Girl: Charlynn Cassidy Williams. DREAMWISHES
    - Girl: Lucy Ivory Jackson Mirliam

    -Boy: Hayden Clark Memoria
    - Boy: John Ellean Brody. EDWESTWICK
    In elke groep zitten 4 mensen, twee jongens en twee meisjes.

    Excited? Vul dan dit even in:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Groep:
    Relatie?:
    Familie:
    Karakter:
    Uiterlijk (+foto):
    Extra:

    Have fun!

    [ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 14:32 ]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Noralie Anderson
    'Dan is dat ook handig om te weten, hoewel ik niet denk dat ik het zal doen. Ten eerste omdat ik dat soort emotie's, verdiet loneliness, nooit toon, en ten tweede omdat ik je er niet mee tot last zou willen zijn. En ik kan je maar beter niet tegenkomen als ik écht boos ben. Dan ben ik namelijk gemeen.' En ik glimlach zwakjes. 'Dat ben ik gelukkig bijna nooit, écht boos.' We staan nog steeds voor de deur van het jongenstoilet. 'Hmm, gedachten lezen zeg je hè? Dan weet je ook wat ik nu denk..' Ik denk gewoon aan niets. 'Zelf heb ik het nooit echt gezien als onzeker, meer als... veilig.' Er rolt een lachje over mijn lippen als Drew vraagt of ik het zeker weet. 'En je denkt dat het bij de meisjes op en top schoon is?' Vraag ik dan aan hem. 'Het meisjestoilet is ook niet al te best. Ik bespaar je details.' Bloed enzo, door het maandelijks gebeuren. 'En meisjes moeten over het algemeen vaker naar het toilet dan jongens dus ik denk dat de jongens toiletten schoner zijn.' Bij de meisjes liggen er ook allemaal lange haren op de grond. 'En ik kijk gewoon niet naar de plassende jongens oke?' Drew heeft zijn hoofd een stukje in mijn richting gedraaid. 'Dus ga maar. Ik wil heel het gebouw hebben gezien. Ik doe eerst wel een hand voor mijn ogen oke?' Ik lach zachtjes en doe dan ook echt een hand voor mijn ogen.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Andrew Cole

    'Je bent mij er niet tot last mee hoor, ik vindt het echt niet erg als je daarmee naar mij komt en die gevoelens kan je misschien beter wel tonen' zeg ik. 'Ach dat maakt mij niet uit, tegen mij kan je toch niet gemeen zijn?' zeg ik onschuldig en kijk er daarna even schattig aan. Ik begin te lachen. 'Gelukkig maar want boze mensen zijn niet leuk' zeg ik lachend. 'Ow ja uhhm' ik kijk bedenkelijk en grijns dan. 'Ik weet toch dat ik zo'n leuke en lieve jongen ben maar bedankt voor de complimenten in je gedachte' grap ik en begin hard te lachen. 'Nee eigenlijk heb ik geen idee' zeg ik en grinnik even. 'Zo kan je het ook zien' zeg ik en glimlach even. 'Netter als bij de jongens misschien' zeg ik lachend. 'Graag, want ik denk dat ik het niet eens wil weten ' zeg ik lachend. 'Maar jongens zijn over het algemeen viezer met dat soort dingen als meiden denk ik' zeg ik en kijk eraan. 'Maar ik niet hoor, ik ben heel netjes. 'zeg ik en steek onschuldig mijn armen in de lucht. Daarna pak ik daarmee haar benen weer vast. Ik begin te lachen, 'Als je het dan echt wil' zeg ik met een grinnik en loop de jongens toilet in. Ik begin te lachen als er echt wat jongens staan te plassen die gelijk verschikt opkijken als ze Noralie zien. Ik bedoel ze kon zo wel alles zien. Ik begin te lachen en doe mijn hand voor haar ogen 'Dit is nog niet voor jou oogjes bestemt' zeg ik lachend en loop daarna de toilet weer uit. 'Zo, ben je nu blij?" vraag ik lachend. 'Die arme jongens, kregen zo waar de schik van hun leven' zeg ik lachend.

    N4I5 schreef:

    Delaney Marie McClain.Bikini.

    Rustig liep ik de ijzeren trap af. De stijl van het gebouw was hier gebleven, iets wat ik persoonlijk erg leuk vond, want ik hield van deze stijl. Ik nam 2 handdoeken uit de kast die beneden stond naast de deur van het zwembad en liep naar binnen. Ik zag nog net hoe John in het water sprong wat me deed lachen. Ik legde de handdoeken op de ligstoelen en spreidde ze er over uit. Ik wou niet echt dat de kussens op mijn stoelen nat werden, alhoewel, zoveel maakte dat niet uit.
    Ik keek naar John en begon te lachen. Geen idee waarom eigenlijk. Gewoon omdat dit alles zo leuk was. Ik deed voor de zoveelste keer iets wat mijn broertje nog graag had. Ik deed mijn teenslippers uit, trok de top langzaam over mijn hoofd heen en liep toen via de trap in het water het zwembad in.

    DreamWishes schreef:
    Charlynn Cassidy Williams
    Net voordat Ik zijn lippen op de mijne voel begint hij me te kietelen en ik schiet in de lach, als ik ergens niet tegen kan is het kietelen. 'Jo-Jordan sto-stop alsjeblieft.' schreeuw ik het lachend uit en kronkel helemaal terwijl ik nog steeds op zijn schoot zit en kijk hem dan met een pruillipje aan, maar kan dat niet lang volhouden omdat ik weer moet lachen.


    Jordan Everbeet
    Ik haalde mijn vingers van haar lichaam af en drukte mijn neus tegen haar nek. Haar zoete geur drong mijn neus binnen en leek een deel van me te verlammen, ze rook naar... naar iets wat ik niet kon plaatsen, maar wat het lekkerste was wat ik ooit had geroken. Toen ik mijn gezicht van haar nek afhaalde zag ik haar glimmende ogen. Hier had ik zo lang op gewacht, om met haar ijsjes te eten, hand in hand rond te lopen, haar op mijn schoot te hebben, haar te kietelen en plagen en nu het ook echt uit kwam voelde het zo... vreemd. Onwerkelijk. Alsof dit iets was wat toch nooit uit zo komen, bijna alsof alles wat ik nu deed verspilde moeite was omdat ze toch nooit voor me zou kiezen. Verdrietig zuchtte ik en met moeite en pijn in mijn hart scheurde ik me van haar los. Ik zette haar naast me neer op het bankje en stond zelf op. 'Ik moet maar weer eens gaan, doei.'


    Don't let your life be lived by somebody else.

    mismi schreef:
    (...)
    Anna Bailey Miller
    Hij knikt even aarzelend. Hij pakt zijn tas en ritst die open waarna hij er een map uit pak. Hij geeft de map aan mij en ik maak hem open om de tekening te bekijken. Hij is nog niet af, dat is duidelijk te zien, maar ik vind hem nu al mooi. Ik kijk er bewonderend naar. Ik kijk of er nog een tekening achter zit, maar het is de enige. De rest laat hij vast thuis liggen. Ik doe de map weer dicht en geef hem terug aan Hayden. "Je kan echt heel goed en mooi tekenen" zeg ik dan en ik meen het. "Dus, hoe gaan we alles aanpakken?" vraag ik dan zodat hij zich niet meer zo ongemakkelijk voelt. Hij had een gevoelige kant van hem laten zien en zijn tekeningen, maar ik ga hier niet dansen, dus stap ik maar weer over naar het onderwerp over hoe we elkaar gaan helpen.

    Hayden Clark
    Het bloed stijgt naar mijn wangen, waarschijnlijk zie ik nu zo rood als een tomaat. Ik vind het erg fijn om te horen dat ze mijn tekening mooi vindt, als ze het goed vindt maak ik misschien wel een tekening van haar. Ik denk na over wat ze zegt.'Wel, volgens mij moet ik eerst laten blijken dat ik ben veranderd en dat ik niet meer zo'n player ben.' ik miet ook mijn excuses aan Noralie doen, ik hoop echt dat ze het me vergeeft.


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    N4I5 schreef:
    (...)


    John Ellean Brody
    Ik kwam weer boven toen ik Delenay zag zwemmen. Met een grijns zwiepte ik mijn natte haren naar een kant en spande mijn buikspieren aan toen ik naar haar toe waadde. 'Hey you.' Zei ik met een enorme grijns, ik wist dat ik er goed uit zag en benutte dat dan ook. Mijn over mijn buik gleden waterdruppeltjes, aan mijn ellelange wimpers hingen ook wat druppeltjes en mijn lichaam stak bruin af tegen het lichtblauwe water. Ik ontblootte mijn tanden en gaf haar een knipoog.


    Don't let your life be lived by somebody else.


    Delaney Marie McClain.

    Ik trok mijn wenkbrauwen op en begon te lachen. Mannen en hun ego tegenwoordig. Ik deed mijn haren weer los aangezien natte haren soms wel eens verfrissend waren en ging tegen hem aanstaan.
    "Stoute jongetjes moeten gestraft worden weet je" begon ik verleidend, "En laat dat nu toevallig jij zijn, meneertje ik maak misbruik van mijn sexyness".
    Ik liet mijn vinger langs zijn kaaklijn glijden over zijn hals naar zijn borstkas om uit te komen bij zijn six-pack. Daar bleef mijn hand liggen waarna ik mijn lippen in zijn nek plantte en vlinderlichte kusjes plaatste over zijn gehele nek. Af en toe liet ik mijn tong een klein, zacht likje geven.

    John Ellean Brody
    Opeens vond ik het genoeg, ik weet niet hoe het kwam maar ik had geen zin meer. Ik voelde me moe en terwijl Delenay me kusjes gaf voelde ik het ongeluksgevoel groeien. Ik sloot kort mijn ogen en maakte haar armen toen los van mijn lijf. 'Sorry, ik moet gaan.' Zonder om te kijken of te glimlachen liep ik het zwembad uit en pakte een handdoek, met snelle halen maakte ik mijn lichaam en haar droog en trok mijn shirt weer over mijn hoofd. Zo snel ik kon rende ik de trap op, kleedde me om en pakte mijn schooltas. Snel schreef ik een briefje:
    Sorry dat ik ga, ik zie je morgen op school wel weer. John.
    Ik plakte het briefje op de deur en liep de loft uit.


    Don't let your life be lived by somebody else.

    @jaimyhoi OMG hoe is Ibiza?


    Don't let your life be lived by somebody else.


    Delaney Marie McClain.

    Met een lichtjes open mond staarde ik hem na. Ik wist het gewoon. Ik had het moeten weten. Samuel had gelijk. Ik liep het zwembad uit en droogde me af. Daarna liep ik naar boven en deed wat kleren aan. Ik had niet eens meer zin om mijn andere kleren terug aan te doen. Woede borrelde langzaam in mijn op waarna ik mijn haren vlocht in een vissengraatvlecht en mijn iPhone nam.
    "Samuel, ik geef je alle recht om neer te slaan" zei ik tegen hem. Hij begon te vloeken waardoor ik mijn iPhone even op de keukentafel liet liggen, het papiertje in de vuilbak gooide, een appel nam en mijn iPhone terug opnam.
    "Hij liep gewoon weg van me, uit het niets" antwoordde ik op zijn vraag die ik nog net gehoord had. Ik zuchtte, "Ja whatever, hij moet niet denken dat hij me zomaar kan laten staan" mompelde ik waarna ik ophing en naar het dakterras liep.

    John Ellean Brody
    Ik zat net in de metro toen ik opeens spijt voelde. Een knagend gevoel ergens diep vanbinnen dat zei, nee, schreeuwde: 'wat doe je nou, lul? Zij was je enige kans op geluk!' Ik kreunde en legde mijn gezicht in mijn handen. Een paar seconden zat ik roerloos, toen pakte ik mijn IPhone en drukte haar naam in. 'Alsjeblieft neem op.' Fluisterde ik.


    Don't let your life be lived by somebody else.

    GOFORTH schreef:
    (...)

    Jordan Everbeet
    Ik haalde mijn vingers van haar lichaam af en drukte mijn neus tegen haar nek. Haar zoete geur drong mijn neus binnen en leek een deel van me te verlammen, ze rook naar... naar iets wat ik niet kon plaatsen, maar wat het lekkerste was wat ik ooit had geroken. Toen ik mijn gezicht van haar nek afhaalde zag ik haar glimmende ogen. Hier had ik zo lang op gewacht, om met haar ijsjes te eten, hand in hand rond te lopen, haar op mijn schoot te hebben, haar te kietelen en plagen en nu het ook echt uit kwam voelde het zo... vreemd. Onwerkelijk. Alsof dit iets was wat toch nooit uit zo komen, bijna alsof alles wat ik nu deed verspilde moeite was omdat ze toch nooit voor me zou kiezen. Verdrietig zuchtte ik en met moeite en pijn in mijn hart scheurde ik me van haar los. Ik zette haar naast me neer op het bankje en stond zelf op. 'Ik moet maar weer eens gaan, doei.'


    [We doen maar even op de ijsjes op zijn. ;')]

    Charlynn Cassidy Williams
    Ik kijk verbaasd op als hij me van zijn schoot zet en dan plots opstaat en weg wilt lopen. Dan sta ik ook op en verbaasdheid is nog steeds op mijn gezicht af te lezen en loop dan toch achter hem aan en pak dan zijn pols vast zodat hij stopt. 'Wat doe je, waarom wil je zomaar weg?' vraag ik dan zacht en bijt op mijn lip terwijl ik hem probeer aan te kijken.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Jordan Everbeet
    Ik pak haar hand en haal 'm zachtjes van mijn brandende huid af. 'Het is niks, ik voel me gewoon niet zo lekker, het komt wel weer goed.' Ik zuchtte weer treurig en probeerde naar haar te glimlachen maar mijn ogen lachten niet mee. 'Sorry,' mompelde ik toen mijn mobiel ging.
    'Jor!
    'Oh, Sarah, hoi.' Mompelde ik beschaamd tegen mijn zus.
    'Stoor ik je?'
    'Nou... nee, laat maar. Wat is er?'
    'Je school belde dat je er niet was, ik heb voor je gecoverd maar volgende keer ben je de lul.' Haar stem klonk dreigend maar ik wist dat ze het volgende keer zo weer zou doen.
    'Dankje, ik kom er nu aan.'
    'Is goed. Tot zo.'
    'Bye.'


    Don't let your life be lived by somebody else.

    Charlynn Cassidy Williams
    Ik zucht en als hij ook nog begint te bellen loop ik zelf weg, geen idee waarheen, hij was zo aardig, anders, maar het leek wel of hij plots niet meer bij me wilde zijn, iets in me deed het toch wel pijn. Ik draai me nog even om en kijk hem aan en teleurstelling is in mijn ogen te zien en ik bijt even op mijn lip en loop door.

    [Je moet nu zelf weten wat je wilt doen, je kan hem achter haar aan steuren, maar ze is nu niet te blij.. ;')]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp


    Delaney Marie McClain.

    Ik zat net gezellig een film te kijken, Seventeen Again, met een grote bak chips, zout & paperika, toen mijn mobiel ging. Zuchtend zette ik de film op pauze, zette de bak langs de kant, schoof mijn voeten in mijn pantoffels, en liep naar de keukentafel. Mijn haren zaten allang weer in een losse, slordige dot en ik had mijn lenzen ingewisseld voor een zwarte nerdbril. Ja, ik droeg lenzen, nee het waren geen kleurlenzen. Ik was blij met mijn oogkleur. Ik keek op mijn schermpje en liet een grom horen toen ik zag dat het John was. Ja joh, laat me lekker achter, plak een briefje op mijn deur, laat me woedend op je zijn en bel dan lekker eventjes terug, dat is het plan !
    "Je krijgt 5 seconden" zei ik emotieloos in de telefoon terwijl ik terug liep naar de tv.
    "Nu nog maar 4".