• Nightmare of Dance


    (...)

    Ballet:
    -Amy Michels Coockies
    - Lauren Campbell Coockies
    -Grey Pritchett GOFORTH

    modern:
    -Jack Collins Huaso
    -Jamy Black GOFORTH
    -Joshua Gayle DreamWishes

    Streetdance:
    -Nala Garcia Huaso
    -Naomi Micheal. DreamWishes
    -Leslie Day jaimyhoi
    -Ian Silvas Coockies
    -Luke Moore TeamIsaac

    Hiphop:
    -Sam Night jaimyhoi
    -Dexter Loover TeamIsaac

    Ballroom:
    -Eleadora Alonso TheSeasons
    -Charlynn Williams. DreamWishes
    -Mario Estevez Huaso
    -Julio Martinéz Amor8

    Bewakers:
    -Aireal Neville Huaso
    -Marcell Amor8


    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag al stoppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders


    Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had

    [ bericht aangepast op 20 okt 2012 - 21:10 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Het duurde wel lang voor ik het helemaal gelezen had. ;)]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Het is ook een lange reactie XD
    Maar thx Naoom :)

    Ik heb niet zo heel veel meer plannen hoowr.. Gewoon wat vage ideeën. Ghehe. Maar ik ga zo wel slapen..]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Coockies schreef:
    Ian Silvas

    Ik kijk haar aan en druk haar weer tegen me aan. 'Maar ik ben er wel en ik zal er altijd voor je zijn Naomi. Wat dan ook,' fluister ik zachtjes en druk een kus op haar voorhoofd. 'Ik zou willen dat ik hier kon blijven en bij je te slapen. Maar waarschijnlijk word ik dan weer weggestuurd,' zucht ik. 'Het is saai zonder je Naoom,' glimlach ik en druk een kusje op haar kruin.Ik kijk haar aan. 'GaT het nu wel weer?'

    [ik ga slapen x]


    Naomi Micheal
    'Blijf alsjeblieft, alsjeblieft.' zeg ik dan zacht en leg mijn hoofd in zijn hals en sluit mijn ogen. 'Het gaat weer wat beter en ik kan ook niet zonder jouw.' zeg ik dan zacht, bijna een fluistering en teken met mijn vinger zacht figuurtjes op zijn borstkas en heb mijn ogen weer gesloten.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Amor8 schreef:
    [Het is ook een lange reactie XD
    Maar thx Naoom :)

    Ik heb niet zo heel veel meer plannen hoowr.. Gewoon wat vage ideeën. Ghehe. Maar ik ga zo wel slapen..]


    [Alvast weltrusten And sweet dreams. (A)]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Thx (: Gaan jullie niet dan?/Ga jij niet dan?
    Het zou trouwens best falend zijn als het vruchtzakje + de placenta en dat andere er pas later uitkomen als vlak na de ergste pijn, wat volgens mij zo is.. Maar anders.. Tja, pech, in mijn reactie is het zo dat ze vlak na de ergste pijn eruit komen XD

    En het klinkt waarschijnlijk heel gek, maar doordat ik best wat dingen even opgezocht heb heb ik er wel weer van geleerd XD]

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 0:20 ]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Ok dat klinkt inderdaad gek. Maargoed.. Trusten!]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [FF allebei in 1 reactie..]

    SuperMars/Marcell/Man
    Ondanks dat het meisje voor me enorm veel pijn lijdt, raak ik niet in paniek, zoals menig ander waarschijnlijk wel gedaan zou hebben. Maar daar werk ik hier voor. Ik probeer de pijn af te laten nemen door het koele washandje, al weet ik dat het waarschijnlijk niet veel helpt, terwijl ik tegelijkertijd beredeneer wat Nala kan hebben, zodat ik een goede oplossing kan bedenken en dus weet wat er het best en het snelst werkt. Wat haar pijn vermindert. Want ik wil haar pijn absoluut verminderen.. Tussen haar kreten van pijn door zegt ze woorden, maar ik kan ze niet goed verstaan. Het snelle gepiep van Sams hartmonitor op de achtergrond leidt me af. Maar ik moet op Aireal vertrouwen en me op Nala richten. Ik kan nu eenmaal niet iederéén helpen..
    Ineens lijkt er iets te gebeuren in mijn hoofd. Het gepiep bestaat niet meer, ik hoor alleen nog maar een waas. Een lange, zachte pieptoon in de verte, samen met pijnlijk geschreeuw. En op de voorgrond hoor ik het heel duidelijk. Dat ene, kleine woordje. Baby. Één woordje. Baby. Klein woordje. Baby. Alles door elkaar heen. Baby baby baby. Als in een slow motion. Baby. Baby baby baby.. Laat het ophouden! De slow motion slaat accuut om, alles lijkt weer te leven. Ik weet precies wat ik moet doen. Baby. Niks dringt nog tot me door. Alleen alles wat Nala doet en zegt. Laat het ophouden! "Ja Nala. Dat doe ik" Beloof ik haar. "Ik doe het.." Ik ben waarschijnlijk de enige die dit kan. Die dit weet. Die dit kent. En ik ga dit doen. Voor Nala.
    In diezelfde waas pak ik een stel schone handschoentjes en leg Nala op haar rug neer. Zonder me nog als een man druk te maken om wat ik zie trek ik alle kledingstukken van haar onderlichaam af, ik wil haar alleen maar helpen. En zij wil van haar pijn af. Dus moeten we even niet nadenken zoals we normaal zouden doen. Ik laat me leiden door de waas. Het bloed wat ik zie maakt duidelijk wat er gebeurd is. Ik weet het meteen. Miskraam. Ik weet waarom ze zoveel pijn heeft, ik weet waarom ze bloedt. Miskraam. Ik weet zelfs wat ik moet doen om de pijn te stoppen. Miskraam. En ik weet ook dat de komende momenten een levende nachtmerrie gaan worden, dat ze me gaan laten herbeleven wat ik al een aantal jaar zo diep probeer weg te stoppen..
    Maar daar maak ik me niet lang druk om. Ik schuif haar kledingstukken van het bed af en loop met een koud, verbeten gezicht van haar bed weg, sla het gordijn opzij. Met grote passen loop ik naar het kamertje met medicijnen, pak daar een emmer, een doekje, een pakje zetpillen, een schone pot met water erin, en nog meer schone handschoentjes. Met deze spullen loop ik weer naar het bed terug, naar Nala. Ik zet de spullen neer op het dichtstbijzijnde kastje, zonder de mensen buiten het gordijn ook maar één blik waardig gekeurd te hebben. Ik denk alleen nu een paar seconden aan ze. Ik ga ervan uit dat Aireal het daar overneemt, of dat er Collega's komen, desnoods. Ik kan me er nu even niet mee bezig houden. Ik heb een meisje te helpen. Dus ik snoer mijn gedachten de mond en focus me op Nala. Baby. Miskraam. Bloed. Ik pak het doekje en de emmer met water, en probeer eerst het ergste bloed een beetje weg te krijgen. Voordat er weer nieuw bloed komt wil ik eerst nog iets doen. Dat wat ik beloofd heb. Laat het ophouden! Ik pak het pakje met zetpillen, die werken het best bij dit soort pijn. En ga er maar vanuit dat Nala ouder als twaalf is, want het zijn zetpillen van 1000 mg.. Al zal het nu niet heel erg veel uitmaken denk ik. Twaalf.. Zwanger.. Miskraam.. Ik pak het doekje weer en maak het opnieuw een beetje schoon, waarna ik haar benen ietwat spreid en de zetpil in haar anus druk. Dan klem ik haar benen weer bij elkaar zodat ik zeker weet dat het ding goed zit en zo snel mogelijk gaat werken. "Meer kan ik niet doen tegen de pijn.." Ik maak het doekje schoon in het water en veeg zo nu en dan zo goed als ik kan het ergste bloed weg. Baby.. Miskraam.. Ik hou haar voortdurend goed in de gaten. Ze moet bij bewustzijn blijven, hoeveel pijn het ook doet. Deze momenten zijn een hel voor haar, maar de vruchtzak moet eruit komen, dat moet, zoals bij alle miskramen. De vruchtzak.. Miskraam.. Mijn hele besef van tijd en plaats zijn weg. Ik hoor voortdurend gepiep in de verte, en gegil. Of de geluiden er echt zijn weet ik niet, maar ze hangen in ieder geval in mijn hoofd, en herhalen zich steeds opnieuw.. Baby.. Pijn.. Miskraam.. Gegil, gepiep. Baby, pijn, miskraam.. Gegil, gepiep. Bloed. Wegvegen. Baby, pijn, miskraam.. Gegil, gepiep. Wegvegen. Baby, pijn, miskraam.. Gegil, bloed, gepiep. Baby, pijn, miskraam.. Vruchtzak. Hoe lang het heeft geduurd weet ik niet. Baby, pijn, miskraam.. Gegil, gepiep. Bloed. Vruchtzak. Wegvegen. Baby, pijn, miskraam.. Gegil, gepiep, bloed, wegvegen. Vruchtzak. Bloed, pijn, miskraam... Vruchtzak. Pas bij de derde of vierde keer dat ik het woord in mijn gedachten hoor dringt het tot me door dat mijn ogen het vruchtzakje zien. Vruchtzakje. Vruchtzakje! Ik trek schone handschoentjes aan en open de pot met schoon water, waarna ik het vruchtzakje -met de placenta en de vliezen eraan vast- achter Nala vandaan pak. Heel zacht en voorzichtig laat ik het in het water zakken. Met een vruchtzakje moet je heel erg voorzichtig zijn. Het is natuurlijk wel een beginnend kindje.. En erin zit het kleine, heel kleine embryootje. Het kleine, beginnende leventje, wat ontstaan is in Nala. Wat voor haar voelt als een kindje, enkel omdat het in haar gezeten heeft. Van haar is.. Laat het ophouden! Nala's wanhopige kreet lijkt eindelijk wat naar de achtergrond verdrongen te worden. Haar pijn was waardoor ik haar zo graag wilde helpen. Maar het was niet de reden waarom ik in een trance gehandeld heb. Vruchtzakje.. Ik sluit de pot zorgvuldig en zet die dan weer terug op het kastje. Bloed, pijn.. Geluiden dringen weer tot me door. Ik hoor dat Nala's ergste geschreeuw is gestopt, dat het ergste bloeden is afgenomen. Baby. Ik kom langzaam een beetje uit mijn trance. Maar.. Daar wil ik liever niet aan denken. Nu heb ik mijn gedachten nog grotendeels kunnen uitschakelen, maar als ik straks weer kan denken.. Dat ga ik niet volhouden. Ik ga instorten als ik mijn gedachten terug krijg, en May ook, als ze dit hoort.. May.. Baby.. Vruchtzakje.. Miskraam.. Dit gaat zo de verkeerde kant op. Laat het ophouden! Nala's woorden lijken door iemand anders uitgesproken te worden. Vervormd. Laat.. Verkeerde kant op. Helemaal verkeerd. Laat het ophouden! Gelukkig kan ik me nog vasthouden aan een bepaald deel van de trance en word ik afgeleid als ik weer wat bij Nala moet doen. Kan ik mijn gedachten weer uitschakelen. Baby, miskraam.. Ik dreig weer de verkeerde kant op te gaan. Gejaagd. Maar dan word ik weer rustiger. Door één naam. Nala.. Hoe lang ik Nala nu eigenlijk al help weet ik niet, maar ik weet wel dat er bijna een eind komt aan de miskraam. Baby, miskraam.. Nala.. Na een tijdje lijkt het allemaal weer rustig te worden. Ik grijp me -geestelijk- wanhopig vast aan de trance. Aan de waas die al mijn bewuste gedachten uitschakelt. Het stukje van mijn hersenen die dingen aan elkaar koppelt uit zet. Precies wat ik nodig heb. Baby, miskraam, Nala.. Het werkt. Het stukje staat uit. Ik kan veilig denken. Baby, miskraam, Nala.. Het wordt weer rustig. Het veilige deel van de trance is er nog, heb ik bij me gehouden. Het deel wat alles verder uitschakelde is weg. Nala.. Ik richt me op Nala. Laat haar los. Leg een dekentje onder haar onderlichaam en een dekentje over haar onderlichaam heen. Trek mijn handschoentjes uit. Veeg mijn voorhoofd af. En kijk haar dan rustig aan. "Hoe voel je je?" De woorden klinken alsof ze me geen moeite kosten, ik krijg zelfs een kleine glimlach op mijn gezicht. Het gaat beter met Nala als voor dit alles, dat kan ik aan haar zien. Maar hoe goed? Ik weet het niet. Natuurlijk was het een hel voor haar net, maar ik hoop dat ze nu kan inzien dat het achteraf beter voor haar is. Stel ze was zwanger gebleven? Wat was er dán met haar gebeurd? Ik weet zeker dat ze dan grotere problemen had gekregen. Ik glimlach nog steeds. Ja, het is beter voor haar. Maar voor mij? Nee. Ik heb niet lang meer voor ik mijn gedachten terug krijg en dan stort mijn hele leven weer in. En ik weet niet of ik er dit keer nog bovenop kom.. Niet aan denken. Veilig. Nala. Ik glimlach nog steeds. Haar antwoord moet ik nog vol kunnen houden, en dan moet ik de anderen vertellen wat er aan de hand was en wat ze nu moeten doen. Daarna.. Als ik het zolang red zonder al mijn gedachten, mogen ze op dat moment allemaal aanvallen. Dan is het het moment om heel snel weg te gaan en in te storten. Maar nu nog niet. Nala.. Door Nala kan ik kalm blijven, omdat zij de persoon is die ik kan helpen. En andere mensen helpen doet me goed, maakt me sterker, houdt de nare gedachten weg. Vooral noodgevallen werken goed. Maar eindes van noodgevallen niet.. Al helpt het wel een beetje om te weten dat, als het noodgeval goed afgelopen is, ik iemand geholpen heb. Dat geeft me vaak nog net de kracht om mezelf er weer bovenop te krijgen, nog niet in te storten. Maar een miskraam is wat anders. Heel wat anders. Nala.. Weten hoe het met haar gaat, de rest instructies geven, wegwezen. Waar naartoe weet ik niet. Maar weg van hier. Een miskraam heeft veel meer impact op me. Vooral als ik hem live meemaak. Zwakkeling.. Glimlach.


    Julio Martinéz
    "¿Podría decirme lo que sueñas fue?" Fluister ik dan toch maar. Voorzichtig. Ik weet niet of ze het me wil vertellen en of het haar pijn doet, maar ze maakt me wel nieuwsgierig. Raar en eng.. met haar ouders. Ik heb geen idee waar het over gaat, maar dat geeft niet. Zo stom dat ik dat zei van haar ouders.. Ze zijn er niet meer, dus dan kunnen ze moeilijk hier zijn, niet? Misschien dacht ik dat het mijn ouders waren in een nachtmerrie. Zou goed kunnen.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 0:19 ]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Nu ga ik echt. Xx]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Dat klinkt niet raar, is alleen maar handig voor je algemene ontwikkelingen. ;) En dat maakt toch niet uit, heel veel scheelt het toch niet en het is toch heel goed geschreven en dat valt dus helemaal niet op. ;) en ik heb vakantie dus daarom lig ik nog niet in bed, maar ik ga wel zo!]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Goed geschreven? Thxxxx! Ik hou van verhalen schrijven als ik tijd en inspi heb, maar me inleven door een rpg of spel in een persoon kan ook heel veel schrijfvoer geven.. En dat kan ook meer tussendoor zegmaar.. Dus thx Naoom! Ik vind het zelf ook best goed :3

    Enne.. Ik heb ook vakantie, maar ik lig wel in bed XD Eigenlijk hoor ik allang in bed te liggen.. Tjaa.. Maar ik ga zo slapen. X]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [En nu ga ik echt..
    *Probeert vooral zichzelf te overtuigen*
    Byeeee! Trusten! Xx]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Amor8 schreef:
    [En nu ga ik echt..
    *Probeert vooral zichzelf te overtuigen*
    Byeeee! Trusten! Xx]


    [Veel suc6 daarmee! Whaha! (;En ja het is echt goed geschreven en je mag er ook wel trots op zijn, ik kan het niet en ook niet zo lang, Hihi. (; Tja, ik kan soms best lief zijn. :P. Maar Nowwi je gaat NU slapen, ik dwing je! Whaha!]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Trusten! *Zwaaaaar onschuldige ogen*]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Amor8 schreef:
    [Trusten! *Zwaaaaar onschuldige ogen*]


    [Je slaapt nog steeds niet. Grrr! Je luistert niet naar me en ik dwong je ook nog wel! NU SLAPEN NOWWI!! Whaha!]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Die lach erbij werkt niet :3
    Maarja.. Ik ga maar eens luisteren naar je bevelen en ik ga heeeeel braaf mijn mobiel wegleggen en slapen. Heeel braaf. Baaaj :Y)]


    Stop acting normal. It gets bored.