• Regels:
    - Typ alleen wat je eigen speler zegt(dus niet: Toen ik vroeg hoe het ging, zei ze: 'Goed.'), behalve als het de Doctor is. Want de Doctor is van niemand, en toch van iedereen. Je mag, net zoals alle anderen, bepalen wat hij zegt, maar niet in "Doctor POV" schrijven.
    - Als je een tijd weg bent even melden a.u.b.
    - 16+ mag (maar het liefst niet, als je het doet, geen enorme porno).
    - Max. 3 personages per persoon
    - Geen gevloek en gescheld (Ships of flut mag wel, of: Ik vloekte.)
    - Graag met leestekens schrijven.
    - Minimaal 3 regels per bericht. (geld alleen voor de RPG!)
    - Probeer het liefst 1 keer per dag te posten (max. 2 dagen, maar ik ben er niet zo streng op).
    - Ooc tussen () of []
    - Zet de naam van het personage boven het stuk wat je gaat typen, dan is het duidelijk vanuit wie dat word gezegd.
    - Andere personages niet vermoorden! Behalve als diegene daar toestemming voor heeft gegeven.
    - De Companions komen allemaal uit verschillende tijden. Je kan dus niet uit dezelfde tijd komen als iemand anders.
    - Je kan van elke soort zijn, maar dan vriendelijk. Dus je bent bijvoorbeeld een vriendelijke Dalek (maar onthoudt; "The Only Good Dalek, is a Death Dalek" ) .
    - Je mag een bestaan persoon kiezen. Mag van Doctor Who en/of Torchwood zijn.
    - Relaties mogen.


    Meiden:
    ~ Manyetha "Tweety" - Sylvesti
    ~ Elizabeth Victoria Silent - Ianto

    Jongens:
    ~ Jack Harkness - Ianto (bestaand personage)

    [ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 23:28 ]


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Jack
    "Natuurlijk," lachte ik. "Een Alien-Scan, een goede." Ik typte in: Time-Lord en hij begon met scannen. "Naast mij, natuurlijk. Waar nog meer," mompelde ik tegen mezelf. "Rechts hebben we een pad dat naar de stad leid. In het Westen van de stad is hij." Ik glimlachte naar Tweety en stak mijn arm uit, zo dat ze haar arm er doorheen kon steken. "Zullen we dan maar, juffrouw Tweety." zei ik beleefd en keek haar aan. Natuurlijk probeerde ik met haar te flirten. Zei ging niet snel dood, en ik mocht haar erg graag.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik luisterde naar wat hij zei. Waarom had ik daar nooit aan gedacht? Echt geen idee. Waarschijnlijk was hij alsnog veel volwassener in zijn 200 jaar dan ik in mijn 600. Hij was toch een volwassen man, en ik maar een tienermeisje. Ik hoorde de aanwijzingen van hem en glimlachte breed. "Dat ik geweldig Kapitein Harkness." Hij deed wat vaag, maar daar kon ik wel tegen. Ik keek nog even naar hem en begon toen te lopen. Ik had het nooit echt op deze planeet gehad, maar ik wilde dolgraag een andere time-lord zien. Na al die eeuwen eenzaamheid zou het heel fijn zijn, al was ik nogsteeds ook wel bang voor zijn reactie.


    Bowties were never Cooler

    Jack
    De stad was bezig zich voor te bereiden op de val van de nacht. Mensen, sorry, Oods zaten in hun huizen en de lichtten brandden. "Straks naar links, dan zijn we er bijna." vertelde ik. Ik kon niet wachten om de Doctor weer eens te zien. Een oude vriend, die niet dood was gegaan. Opeens hoorde ik achter me een geluid. Maar het was maar een Ood. Alleen had ik niet goed gekeken, zijn ogen waren rood.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik liep rustig met hem mee. De straten waren stil, logisch ook want het was al laat. Opeens begint Jasey te grommen. "Rustig, Jass, wat is er aan de hand?" Ik draaide me om en keek recht in de rood gloeiende ogen van een Ood. Ik vloekte zacht. Ik had gezien dat Jack een revolver op zijn heup had hangen. Hij zag er oud uit, maar hopelijk deed hij het nog. Ik griste hem zo uit de holster en schoot de Ood twee keer voor zijn borst. Die viel neer. Ik was meestal vreedzaam, maar ik wist dat met sommige wezens niet te handelen viel. Dan was ik ook echt keihard. Ik zag de Ood dood neevallen voor mijn voeten, zijn ogen gloeide nog lichtjes rood na.


    Bowties were never Cooler

    Jack
    "What the -" mompelde ik. "Waar was dat voor nodig?!" Ik griste mijn revolver weer uit haar handen en keek naar de Ood. Ik hoefde zijn pols niet te voelen om te weten dat hij dood was. De schoten waren goed gemikt. Ik had nooit echt ervaringen met Oods gehad, maar wist dat ze vreedzaam waren. Waarom had Tweety hem dan neergeschoten? Ik draaide me weer om naar haar en keek haar vragend aan.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik keek hem aan. "Red-eye. Daar valt niet mee te onderhandelen. Als ik had getwijfelt of ik zou schieten zou hij ons hebben afgemaakt." Ik keek nog even naar de Ood en ik sloot zijn ogen. Opeens zie ik een man om de hoek komen stormen. Die hoorde hier niet. Ik merkte pas dat hij een Time-Lord was toen ik in zijn ogen keek. Mijn mond viel open. "Jack wat doe jij in hemelsnaam hier?!" riep hij uit. Hij keek naar Jack en naar de Ood. "Je hoeft niet alles af te knallen wat je zien, Jack." zei hij. Ik bleef maar gewoon staan en zei niks. Deze twee gingen duidelijk best ver terug.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2012 - 15:56 ]


    Bowties were never Cooler

    Jack
    "Ik schoot hem niet neer! Waarom moet ik altijd alles gedaan hebben?"
    "Omdat jij het vaak ook wel gedaan hebt," zei de Doctor.
    "Oke, dat is waar," lachte ik, en stapte op hem af. "Hoi. Alweer een nieuwe regeneration?" Voor hij iets terug kon zeggen, zei ik; "Er is iemand die je moet ontmoeten." Ik draaide me weg en nu zag hij Tweety ook. "Dit is Tweety." Hij keek me niet begrijpend aan. Waarom zou ik hem voorstellen aan een random iemand? "Ze is een Time-Lord."


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik luisterde. Hij andwoordde op Jack, toen hij mij zag. Hij snapte er vrij weinig van. "Is dat een van je nieuwe scharrels, Jack?" Ik keek hem semi-verontwaardigt aan. Ik zag zijn ogen groot worden toen Jack zei dat ik een Time-Lord was. Ik bloosde lichtjes. "Hoe... Hoe... Hoe kom je in hemels naam hier?!" Ik haalde mijn schouders op. "Gewoon, met mijn Tardis..." Nog voor hij verder kon vragen zette ik mijn verhaal verder. "En als je wil weten hoe het komt dta ik niet in het tijdslot zit, daar heb ik niet echt een idee van. Het heeft heel veel van mijn tardis gekost, zo veel dat ik zodra ik erdoor was ik een maand bij de dichtsbijzijnde rift moest bijtanken. Het kostte me ook 2 regenerations." Ik hield nu mijn mond en keek hem aan. Ik wachtte in spanning af naar zijn reactie.


    Bowties were never Cooler

    Jack
    "Jack waarom bracht je haar hier?" vroeg de Doctor kalm. Al zag ik iets in zijn ogen wat ik zelden had gezien.
    "Omdat het kon. Ik dacht dat je misschien wel blij zou zijn. En met mij gaat het goed, bedankt voor het vragen," zei ik droogjes. "En ook heeft ze mijn Vortex Manipulator gerepareerd." Oke, dat laatste had ik volgens mij niet moeten zeggen. "En voor als je wilt weten hoe het met mijn team gaat. Goed, ze liggen allemaal lekker te rusten in hun graf. Maar waarom over mij praten, praat maar lekker boos tegen elkaar, dan ga ik wel weg," gromde ik toen hij niet reageerde, en ik beende weg.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik hoorde de spanningen stijgen. Toen ik Jack weg zag benen pakte ik net optijd zijn jas vast. "Laat me niet alleen, Jack." zei ik net hard genoeg voor hem om te horen. Jasey was veels te druk met the Doctor en hij met hem. Ik liet Jack's jas niet los, maar draaide me wel naar the Doctor. "Schaam je! Je ziet net je oude vriend weer terug en je snauwt hem af! Zo gedraag je je toch niet! En als je het echt wil weten: Ik was degene die de Ood neer heeft geschoten. Hij had red-eye en stond op het punt ons te vermoorden." Hij was mijn held, maar alsnog liet ik hem mensen niet zomaar als voetveeg gebruiken. Dat was gewoon niet netjes. Hij was misschien wel twee keer zou oud als ik, ik kon echt wel mijn mannetje staan. Zeker niet tegenover je vrienden, zelfs al heb je ze in jaren en eeuwen niet gezien.


    Bowties were never Cooler

    Jack
    Ik zuchtte duidelijk hoorbaar en draaide me om. "Dit moeten jullie echt zelf uitvechten. Ik ben geen hulpverlener." Toen richtte ik me alleen even naar Tweety. "Meid, het maakt niet uit wat hij tegen me zegt, ik weet dat het ooit wel eens goedkomt." Ik keek haar diep in de ogen, zodat ze wist dat ik het meende.
    "Ze heeft wel gelijk," zei de Doctor. "Sorry."
    "Geeft niet," zei ik tegen hem, nog steeds Tweety aankijkend. Ik drukte me een vinger haar hoofd omhoog en zoende haar.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik keek hem strak aan. Hij meende wat hij zei. Ik glimlachte. Dan kwam alles toch nog goed. Ik wilde me toen naar the Doctor draaien, maar opeens zoende Jack me. Ik was best verbaast. Ikhad zijn reputatie als rokkejager wel gezien, al helemaal omdat eigenlijk alle soorten en geslachten uit het universum erop stonden. Ik trok mijn hoofd terug. "Jack, ik wil dit niet, zeker niet hier. Later zullen we wel zien." Ik hoorde the Doctor achter me grinneken. Ik draaide me naam hem toe. "Niet leuk."


    Bowties were never Cooler

    Jack
    Ik haalde mijn schouders op. "Ik kon het altijd proberen," grijnsde ik. "Het werkt wel heel vaak, maar er zijn altijd vrouwen die er niet voor vallen." Ik bleef grijnzend staan. Toen fronste ik. "Wat is eigenlijk een Red-Eye?" vroeg ik. Misschien klonk het heel dom, maar ik had nooit echt een Ood ontmoet.
    "Lastig uit te leggen," zei de Doctor, al wist ik dat hij het niet meende. "Misschien kan, Tweety... Tweety toch? Het uitleggen." De Doctor vroeg het expres aan haar.


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."

    Tweety
    Ik keek hem schuin aan en hoorde the Doctor achter me lachen. Opeens keek hij serieus. Hij vroeg wat red-eye wel niet was. Nog voor ik een woord kon zeggen nam the Doctor het woord. Hij leek me wel aardig, maar ik durfde daar nog niet over te oordelen. Hij vroeg of ik het uit wilde leggen. Ik knikte naar hem. "Over hoe red-eye in Ood ontstaat zijn velen theorien over. Toch is over de uitwerking veel heel duidelijk. De Ood in questie wordt agressief en begint zijn 'meesters' te vermoorden. Ik heb er tot nu toe geen tegengif voor gevonden." Ik keek naar the Doctor voor goedkeuring en naar Jack of hij er iets van snapte.


    Bowties were never Cooler

    Jack
    "Aha," zei ik terwijl de Doctor naar haar knikte. "Maar wij zijn toch niet zijn meesters? Of doden ze dan iedereen die ze tegenkomen, want ik had persoonlijk nog nooit een Ood ontmoet." Ik wist niet wat ik verder nog moest zeggen, maar Tweety wou ook niet dat ik haar alleen met de Doctor liet. Tja, wat moest ik dan? Ik wist dat het toch niet zou werken, maar ik kon het altijd proberen. Langzaam centimeter voor centimeter schuifelde ik weg. Er zou vast wel een plaats zijn waar ik even kon drinken, en waar zij niet waren. Ik hoefde niet tussen hun 'ge-Timelord' te komen.

    [ bericht aangepast op 15 nov 2012 - 15:52 ]


    "You can't avoid death, when you're digging your own grave."