• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    "Onze baby."
    Ik kijk toe hoe ze toch nog haar haren opnieuw netjes legt. Ik kijk haar glimlachend aan. Waarschijnlijk is het niet alleen om mij blij te maken, maar toch vind ik het heerlijk dat ze altijd moeite doet om er leuk uit te zien. En ze slaagt er ook keer op keer in.
    "Klaar, kunnen we dan?"
    Ik fluit even als teken dat ze sexy is en knik dan.
    Met stevige pas stap ik naar haar toe en neem haar hand in de mijne. Het kan me niet schelen hoe warm het is, dat blijf ik gewoon doen, zweethandjes of niet. Ik druk een kusje op haar voorhoofd en kijk haar met fonkelende ogen aan.
    "Ik laat jou straks maar eerst aanschuiven, anders heb je niks meer," lach ik.
    Ik kan een paard op. Bij wijze van spreken dan, ik ben namelijk niet zo'n fan van paardenvlees. Het idee alleen al, alsof je een hond opeet.
    Ik voel even in mijn broekzak of ik de sleutelkaart van onze kamer zitten heb zodat we straks weer snel binnen kunnen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik glimlach wanneer hij een kusje op mijn voorhoofd drukt en plaats zelf nog een kusje op zijn lippen.
    "Ik laat jou straks maar eerst aanschuiven, anders heb je niks meer."
    Grinnikend kijk ik hem aan.
    "Dan zou ik toch gewoon van je bord komen pikken, hoor."
    Ik ga op mijn tenen staan om mijn lippen liefdevol op de zijne te drukken en bijt zacht op zijn lip.
    "Weet je, neem jij het initiatief maar en sleur me mee naar buiten. Ik ga er niet toe komen, vrees ik," zeg ik lachend.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Dan zou ik toch gewoon van je bord komen pikken, hoor."
    Ik wil net antwoorden dat ik eigenlijk ook niks anders van haar verwacht en dat ik het ook niet anders zou willen wanneer ze haar lippen weer op de mijne drukt. Genietend sluit ik mijn ogen en ik krijg kippenvel als ze zachtjes op mijn lip bijt.
    "Weet je, neem jij het initiatief maar en sleur me mee naar buiten. Ik ga er niet toe komen, vrees ik," lacht ze dan.
    Ik grinnik even en druk toch nog een kusje op haar lippen voor ik mijn voorhoofd tegen het hare laat rusten.
    "Dat zeg je tegen de juiste," lach ik. Als het aan mij lag kwamen we amper onze loft uit.
    Ik zucht even maar als mijn maag weer pijn begint te doen door de honger besluit ik toch maar op Fedea's verzoek in te gaan.
    "Kom," zeg ik zacht terwijl ik haar achter me aan trek. Ik open de slaapkamerdeur en trek haar mee naar buiten. Als de deur dicht is, wandel ik samen met haar naar de lift.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Dat zeg je tegen de juiste."
    Grinnikend kijk ik hem aan en haal onschuldig mijn schouders op.
    "Kom."
    Braafjes volg ik hem de kamer uit en loop mee naar de lift.
    "Ugh, ik heb echt zo'n vreselijke honger," zucht ik.
    Ik druk lachend op het knopje van de lift en leun zachtjes tegen Trey aan.
    "Als het eten lekker is, blijven we hier dan voor altijd?"
    Liefjes kijk ik hem in de ogen en giechel zachtjes.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Ugh, ik heb echt zo'n vreselijke honger. Als het eten lekker is, blijven we hier dan voor altijd?"
    Ik kijk haar even verbaasd aan en schiet dan toch even in de lach. Ik leg mijn armen om haar heen en kijk haar liefdevol aan.
    "Zou je onze loft niet missen?" vraag ik zacht. "Waar je je eerste gitaarles kreeg? Waar we onze eerste kus hadden, onze eerste keer?"
    Ik wel, daar ben ik zeker van.
    Ik ben niet goed in het afscheid nemen of afstand doen van dingen waar ik goede herinneringen aan heb. Ik weet nog heel goed dat toen ik elf was mijn ouders mijn legoblokken wilden weg doen en ik de hele straat bijeengekrijst heb. Niet omdat ik er nog mee wilde spelen, dat deed ik al een tijdje niet meer, maar omdat ik er heel wat leuke dingen mee gemaakt had.
    En om de één of andere reden lijkt Jamaica me nu niet dé meest geschikte plek om ons kindje op te voeden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Zou je onze loft niet missen? Waar je je eerste gitaarles kreeg? Waar we onze eerste kus hadden, onze eerste keer?"
    Ik giechel even en leg mijn handen op de zijne wanneer hij zijn armen om me heen legt. De deuren van de lift gaan open en zonder hem los te laten, waggel ik de lift in.
    "Ja, dat wel," zucht ik.
    Dilemma's, dilemma's. Ik denk even na en kijk hem vervolgens vrolijk aan.
    "Dan nemen we gewoon een mooie Jamaicaan mee naar huis die dan voor ons kookt," zeg ik plagerig.
    Grinnikend druk ik een kusje op zijn wang.
    "Nee, er gaat niets boven jouw macaroni," zeg ik heel eerlijk.
    Glimlachend leun ik zachtjes tegen hem aan en druk op het juiste knopje om naar beneden te gaan.
    "En al die dingen die je net opnoemde," zeg ik zacht, "de gitaarlessen, de eerste kus..." Ik zucht even.
    "Het lijkt wel gisteren."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Ja, dat wel. Dan nemen we gewoon een mooie Jamaicaan mee naar huis die dan voor ons kookt. Nee, er gaat niets boven jouw macaroni."
    Ik kijk even verbaasd om me heen als ik opmerk dat we plots in de lift staan. Wanneer is dat gebeurd? Ik raak al snel weer afgeleid wanneer Fedea weer tegen me aanleunt.
    "En al die dingen die je net opnoemde, de gitaarlessen, de eerste kus...Het lijkt wel gisteren."
    Ik knik beamend en laat mijn hoofd zachtjes tegen het hare rusten.
    "Over tien jaar kijken we terug op deze dag en dan zeggen we volgens mij net hetzelfde."
    Alles gaat zo snel met Fedea, gewoon omdat ik altijd zo'n plezier heb met haar. Ik vraag me soms echt af waar de maanden heen zijn. Ik zak door mijn knieën en neem haar buik in mijn handen.
    "Maar daar zal jij je niks van kunnen herinneren, is het niet? Jij bent nog een beetje veel te klein, beertje. Maar ik zal het wel weten, hoe je in je mama's buikje zat."
    Bij wat er vervolgens gebeurt gaan mijn ogen wijdopen en het kan niet anders dan dat Fedea het ook gevoeld heeft. Verbaasd kijk ik omhoog en ik zit haar even met open mond aan te staren.
    "Hij schopte," breng ik vertederd uit.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Over tien jaar kijken we terug op deze dag en dan zeggen we volgens mij net hetzelfde."
    Ik grinnik even.
    "Stel je voor," zeg ik zacht.
    Glimlachend kijk ik toe hoe hij tegen mijn buik praat. Ik wil dat dit gevoel nooit verdwijnt.
    "Maar daar zal jij je niks van kunnen herinneren, is het niet? Jij bent nog een beetje veel te klein, beertje. Maar ik zal het wel weten, hoe je in je mama's buikje zat."
    Ik hap even naar adem wanneer ik wat voel en kijk Trey met grote ogen aan.
    "Hij schopte."
    Lipbijtend knik ik zacht.
    "Ja," is het enige dat ik kan uitbrengen.
    De tranen springen me haast in de ogen en ik bijt op mijn lip om ze tegen te houden. Zachtjes trek ik Trey weer omhoog en druk een kus op zijn lippen.
    "Ik hou van je," zeg ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "You look very lovely," Ik grinnik zachtjes, voel mijn wangen rood kleuren door het compliment en beantwoord de kus teder.
    "Jij kan er zelf anders ook heel wat van." grinnik ik op mijn beurt en haal mijn hand lachend door zijn verwilderde haren.
    Dankbaar kijk ik hem aan als hij de deur opent en wacht geduldig tot hij deze weer sluit en ik toekijk hoe hij de sleutel in zijn broekzak laat verdwijnen. Vrijwel direct pak ik zijn hand vast en kijk even hoe we weer terug naar de lobby moeten. Ik ben nou niet bepaald aardrijkskundig aangelegd en raak nou eenmaal snel de weg kwijt. Puur geluk dat er op enkele bordjes aan staat gegeven waar de lift te vinden is.
    "We zullen beneden wachten, zeker?" Ik kijk op wanneer Rey iets zegt en knik automatisch. Mijn vingers verstrengel ik met de zijne en wandel dan vrolijk naar de aangegeven weg voordat ik als eerst een aantal keren uit pure ongeduldigheid op de knop druk - werkelijk denkend dat de liftdeurtjes daardoor sneller open zullen gaan.
    "Natuurlijk, misschien dat we ze zelfs eerder tegen komen. Hoewel ik dat betwijfel." geef ik lachend toe en kijk hem verliefd in de ogen aan.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Ja."
    Ik zie hoe ze de tranen in haar ogen krijgt en moet moeite doen de mijne ook weg te pinken. Ik laat haar me gewillig overeind trekken en ontvang maar al te graag de kus die ze op mijn lippen plant.
    "Ik hou van je," zegt ze stil.
    Ik druk een kus op haar voorhoofd en leg een hand op haar buik.
    "Ik hou van jullie," zeg ik zacht.
    Ondertussen geeft een ping aan dat we op het gelijkvloers zijn. Ik neem haar bij de hand en stap rustig de lift uit. Ik ben nog steeds een beetje van mijn melk af. Dat was gewoon zo intens, alsof het nu pas echt geworden is.
    "Was- was dat de eerste keer?" vraag ik hoopvol.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Ik hou van jullie."
    Glimlachend volg ik hem de lift uit, en neem hem mee naar een bankje dat over de lift uitgang staat.
    "Was- was dat de eerste keer?"
    Ik knik zachtjes.
    "Ik denk het wel," fluister ik en kijk hem glimlachend aan.
    "Dit is zo spannend."
    Ergens heb ik ook wel schrik. Dit is onze enige kans, en wat als het fout loopt? Niet dat er iets is waardoor het zou kunnen foutlopen, maar toch. En daarbij, ik weet helemaal niets over het opvoeden van kinderen.
    Ik bijt even op mijn lip en kijk Trey onzeker aan.
    "Weet je zeker dat we dit kunnen?" vraag ik zacht.


    Rey

    "Natuurlijk, misschien dat we ze zelfs eerder tegen komen. Hoewel ik dat betwijfel."
    Ik grinnik even.
    "Je moet die lift niet zo onder druk zetten, hij komt wel."
    Net wanneer ik uitgesproken ben, gaat de deur open en klinkt er een ping.
    "Wauw, dat moet ik vaker proberen," zeg ik lachend.
    Ik neem haar mee de lift in en neem haar in mijn armen.
    "He daar," zeg ik zacht.
    Ik druk een kusje op haar neus.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Je moet die lift niet zo onder druk zetten, hij komt wel." Hij lijkt zijn zin nog niet gezegd te hebben of de deurtjes gaan al open. Ik haal mijn handen omhoog en kijk hem grijnzend aan.
    "Sorry, wat zei je?" vraag ik hem, omdat ik toch ergens wel bewezen heb dat het lijkt te werken, hoewel ik weet dat het puur toeval is eigenlijk.
    "Wauw, dat moet ik vaker proberen," Ik knik enthousiast en laat me door hem mee de lift intrekken. Zelf behendel ik de knopjes en druk op de begane grond. Glimlachend kijk ik hem in de ogen aan, voel zijn adem op mijn lippen branden zo dicht dat we tegen elkaar staan, zijn armen voel ik om mijn lichaam gebonden.
    "He daar," Net op dat moment gaan de deurtjes dicht en voel ik dat de lift op gang komt. Zijn lippen drukt hij zacht op mijn neus waarna ik mijn lippen passioneel op de zijne druk.
    "Hoi," antwoord ik nogal droogjes terug en leun nonchalant tegen de spiegels van de lift aan. "Faye Sanchez, aangenaam." vervolg ik lachend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Ik denk het wel. Dit is zo spannend. Weet je zeker dat we dit kunnen?"
    Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel als ik de onzekere blik op Fedea's gezicht zie.
    "Nee, nee, nee. Niet doen Fé, laat me niet in de steek nu. Ik kan het alleen als ik jou heb," fluister ik haar een beetje in paniek toe.
    Zij is de enige met wie ik kinderen wil, maar zij blijft op de eerste plaats staan voor mij. Als ik haar niet heb dan weet ik niet wat er van me zal worden.
    Ik leg mijn voorhoofd tegen het hare aan en slik even.
    "Ik heb jou nodig. Met jou kan ik alles, maar we moeten het samen doen," zeg ik zo rustig mogelijk.
    Ik druk een kusje op haar voorhoofd en kijk haar diep in de ogen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Nee, nee, nee. Niet doen Fé, laat me niet in de steek nu. Ik kan het alleen als ik jou heb."
    Verontschuldigend kijk ik hem aan.
    "Ik heb jou nodig. Met jou kan ik alles, maar we moeten het samen doen."
    Ik knik zacht.
    "Sorry, je hebt gelijk." zeg ik zacht.
    Ik verstrengel onze vingers en knijp zachtjes in zijn hand.
    "En als we het verpesten, doen we het ten minste samen."
    Ik lach even en kijk hem aan. Ik druk een klein kusje op zijn lippen en leun tegen hem aan. Ik kijk op wanneer het ping-geluidje van de lift klinkt en zuchtend ga ik rechtstaan.
    "Kom je?" vraag ik zacht wanneer ik Rey en Faye zie uitstappen.

    Rey

    "Hoi. Faye Sanchez, aangenaam."
    Grijnzend kijk ik haar aan en bijt even op haar lip.
    "Ik wou je vragen of je misschien mijn vriendin ergens had gezien, maar jij ziet er veel leuker uit."
    Zacht druk ik haar tegen de muur en druk liefdevol mijn lippen op de hare.
    Wanneer het bekende ping-geluidje klinkt, laat ik haar ietwat los, en heb enkel haar hand nog vast.
    "Eten!" zeg ik enthousiast.
    Ik loop glimlachend naar Fedea en Trey toe, die op een bankje over de liftuitgang zitten.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 20:19 ]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Sorry, je hebt gelijk. En als we het verpesten, doen we het ten minste samen."
    Ondanks dat ik het helemaal niet wil verpesten, moet ik toch even lachen. Het lukt ons wél, Fé en ik, die baby. Dat moet gewoon, daar ben ik zeker van. Maar ik kan en wil het niet zonder haar.
    "Eten!" hoor ik plots een bekende stem roepen.
    Ik kijk op en zie Rey en Faye naar ons toekomen. Mijn ogen blijven even hangen bij die laatste.
    "Kom je?" vraagt Fé.
    "Faye is een meisje," merk ik nogal dom op. Ik wist natuurlijk al langer dat ze een meisje was, maar met dat jurkje dat ze aanheeft lijkt het gewoon meer op te vallen. Ik zie haar doorgaans ook niet als meisje maar zoals ik al eerder zei als een vervelend klein zusje.
    Toch verschijnen er pas weer lichtjes in mijn ogen als ik naar Fé kijk. Zij is mijn meisje en dat zal ze ook altijd blijven.
    "Eten!" zeg ik dan net zo enthousiast als Rey. "En dan dessert," grinnik ik wenkbrauwwiebelend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.