• De wereldberoemde boyband One Direction heeft hun zang carrière afgekapt en volgen hun droom. Speciale agenten bij de Britse Geheime Dienst. Niemand weet er iets van , behalve Simon Cowell. Die vertrouwde ze wel. Waarom ze eigenlijk bij de geheime dienst te zijn gaan werken , weet niemand. Echt niemand. Alleen onder de jongens. Maar als er dan een beruchte zaak is van een serie moorden op geheime agenten. One Direction gaan hierop af. Maar als het opeens een stel meiden zijn van rond de zeventien? Ze lijken onschuldig , maar ze zijn compleet het tegenovergestelde.


    Rollen :

    De jongens a.k.a One Direction bij de geheime dienst.
    Niall James Horan - Agent 003 -- Memoria
    Harry Edward Styles - Agent 005 -- CxStylinson
    Zayn Javvad Malik - Agent 006 -- Depay
    Louis William Tomlinson - Agent 002 CxStylinson
    Liam James Payne - Agent 008 --- SateGodess

    Meisjes :
    - Joanne Mikayla Brights Curlies
    - Gereserveerd voor xClove
    - Rhoda Elisabetta Estella Ramirez. Lifeisajoke
    - Gereserveerd voor DreamWishes
    - Charabella Aidenn Borges Eenhoornpoep

    Andere agenten :
    Q/Quartermaster - Cately ‘Cat’ Shannen McCloud Rider
    M - Louise Mackenzie Curlies
    -
    -
    -
    Regels voor bij de RPG :
    - 16+ mag , maar houd het netjes
    - geweld , grof taalgebruik toegestaan.
    - Minstens om de dag posten.
    - Wie een nieuwe topic wilt openen , opent hem maar geeft credit aan mij.
    - begint pas als alle benodigde rollen zijn ingevuld.


    © Gebaseerd op de James Bond series
    © Curlies

    [ bericht aangepast op 23 nov 2012 - 19:29 ]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    [Moet je maar zien. Ik heb al wat bedacht]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Had ik eerlijk gezegd ook... ]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa


    Rhoda E. E. Ramirez.

    Nogmaals haalde ik mijn schouders op en ging op het bankje zitten dat een paar stappen bij me verwijderd was. "In het gezamelijke appartement met mijn vriendinnen, maar daar wil ik niet meer slapen". Ja, ik hield achterwege dat Harry en Zayn vastzaten. Waarom ? Geen idee. Ik vertrouwde hem nog altijd niet echt, dus ging ik hem ook niet helpen zonder enige reden. Ik keek voor me uit naar het meer en zette mijn tanden in mijn onderlip. Na even voor me uit gekeken te hebben draaide ik mijn hoofd weer naar hem toe. "Je mag verder lopen hoor, ik ben niet belangrijk genoeg" lachte ik voorzichtig. Ik liet mijn vingers door mijn bruine lokken glijden en richtte mijn blik op de lucht boven me. Ook al wou ik best naar Louis blijven kijken ...

    Charabella Aidenn Borges

    'Oh kom op, zeg. Denk je dat ik dit dood leuk zit te liegen? Zo slim ben ik ook weer niet' gromde ik naar hem 'Als je je vrienden niet wilt redden, mij best. Dan ga ik wel weer op pad om iedereen te vermoorden. En trouwens, je weet toch al wie ik ben. Zal ik het even duidelijk maken? Charabella Aidenn Borges. Ga je gang, ga lekker naar je "geheime" clubje wat ondertussen heel Engeland kent. En waarom zou ik je vermoorden? Dan krijg ik heel de Britse Geheime Dienst achter me aan' snauwde ik hem toe. Na hem nog een keer vuil aangekeken te hebben, draaide ik me om. 'En als je je bedenkt, ben ik gewoon in de stad' mompelde ik terwijl ik soepel wegliep. Ondertussen had ik de neiging om mijn revolver te pakken toen een paar mannen voorbij liepen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Joanne Mikayla Brights
    Ik zucht. "Joanne." Ik ga tussen hun in zitten en bekijk hun friemelende handen. Met mijn revolver schiet ik op de grond voor hen. "Waag het niet te doen." Siste ik. Snel keek in Harry's ogen. Flirten kon toch wel eventjes. Trouwens , het was niet serieus - gewoon voor de grap.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Weet iemand een goed wapen of iets... Ben bijna klaar!]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Whoo, Charabella heeft stemmingswisselingen x'D]

    Liam Payne
    'Oh kom op, zeg. Denk je dat ik dit dood leuk zit te liegen? Zo slim ben ik ook weer niet.' Ze gromde serieus naar me. 'Als je je vrienden niet wilt redden, mij best. Dan ga ik wel weer op pad om iedereen te vermoorden. En trouwens, je weet toch al wie ik ben. Zal ik het even dudielijk maken? Charabella Aidenn Borges. Ga je gang, ga lekker naar je "geheime" clubje wat ondertussen heel Engeland kent. En waarom zou ik je vermoorden? Dan krijg ik heel de Britse Geheime Dienst achter me aan.' Ze draaide zich om en liep van me vandaan. 'En als je je bedenkt, ben ik gewoon in de stad,' vervolgde ze als laatst nog, maar toen was ze weg. Ik wilde haar nog naschreeuwen, maar wat precies, wist ik eigenlijk niet. Ik diepte uit mijn zak m'n oortje op. Van de vele concerten was ik gewend geraakt aan die dingen. Ik deed hem in en drukte op signaal uitzenden.
    'Hallo? M? Q? Agent 008 hier.' Ik hoopte dat ze snel zouden reageren. Want van het meisje van net kreeg ik niet echt hoogte en ik wist niet of ik haar serieus moest nemen. Ze had me echter niet vermoord, of een poging daartoe gedaan. Maar ik zou het mezelf nooit vergeven als er wat gebeurde met Zayn en Harry, terwijl iemand het me net doodleuk heeft staan vertellen en ik het gewoon negeerde. Als laatste poging spreek ik hetzelfde riedeltje van net nog een keer. 'Hallo? M? Q? Agent 008 hier.'


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Zayn Malik
    'Ach mens, ik probeer gewoon mijn vingers te strekken want ik krijg spier kramp.' siste ik haar toe en ik frummelde nog steeds aan de knoop die mij aan Harry vast bond.
    Ik moest los komen, hoe dan ook.
    Ik hoopte maar dat Harry snapte wat ik bedoelde toen ik tegen zijn vingers aan tikte, want ik had zijn knoop bijna los.
    Niet dat hij iets zou doen, want hij is veel te druk bezig met de meisjes zelf.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis William Tomlinson.

    Ik keek naar Rhoda en trok mijn wenkbrauwen vragend op.
    "In het gezamenlijke appartement met mijn vriendinnen, maar daar wil ik niet meer slapen." zei ze, waardoor ik haar eventjes perplex aanstaarde.
    "Dus dan slaap je in het park?!" riep ik uit, waarna ik mijn hoofd schudde en zuchtte. "Dat ga je niet doen, Rhoda!"
    Ik beet op mijn lip in de tussentijd stilte en zuchtte.
    "Je mag verder lopen hoor, ik ben niet belangrijk genoeg." zei Rhoda met een voorzichtig lachje.
    Ik keek haar twijfelend aan. "Dat ben je wel, Rhoda. Je bent wel belangrijk."
    Het was waar, ik dacht dat ze belangrijk was. Elk mens was belangrijk! En Rhoda had me immers laten gaan en daarmee haar eigen leven geriskeerd. "Het spijt me trouwens van mijn actie met die aansteker..."


    Reading a good book is like taking a journey.


    Rhoda E. E. Ramirez.

    "Dus dan slaap je in het park ?!" riep hij uit waarna hij zijn hoofd schudde. Ik meende een zucht te horen waarna hij zijn woorden vervolgde, "Dat ga je niet doen, Rhoda !". Hij beet op zijn lip. Mijn ogen bleven hangen op zijn gezicht. Focus Elisabetta, focus ! Ja, ik sprak mezelf altijd aan met 1 van mijn 2 tussennamen als ik streng moest zijn voor mezelf, "Uh, ja, dat ga ik doen, ik denk namelijk niet dat iemand mij nog in zijn huis wil als die weet wat ik gedaan heb". Ik wou mijn hoofd draaien, maar weet je, Louis was interessanter. Elisabette Estella Ramirez ! Hij keek me twijfelend aan, "Dat ben je wel, Rhoda. Je bent wel belangrijk". Toen brak het moment aan om mijn verbaasdheid uit te laten komen. "Je moet geen spijt hebben Lou. Ik bedoel Louis, sorry. Ik heb mensen vermoord, jij zou nu moeten doorlopen om alles te zeggen aan je baas ofzo zodat alles uitkomt !" zei ik verward. Ik stond op en liep rustig naar hem toe, "Ik heb je gesneden, stond op het punt je te martelen en dan nog spijt het jou om iets wat je moést doen ?".

    Charabella Aidenn Borges

    Als hij niet wilde mee werken, had het geen nut. Ik zou de politie achter me aankrijgen die ik toch zo doodschoot. Maar de andere Britse Geheieme Agenten zouden me misschien te pakken kunnen krijgen. Zuchtend gaf ik toe en zag een man met een mes. Precies goed. Hij dreigde een meisje van mijn leeftijd en ik keek toe. Uiteindelijk toen hij haar begon te slaan, pakte ik mijn revolver en schoot een paar keer in hem. Morsdood. Het meisje keek me bang aan en ik wuifde het weg. Snel pakte ik het mes en waarschuwde het meisje. 'Als je ook maar iets tegen de politie zegt, ben jij de volgende. En je familie ook' zei ik tegen haar en ik rende terug naar Liam. Ik pakte zijn hand en duwde het mes erin. 'Iets beters kon ik niet krijgen. Dus geef je toe en moet ik je leiden naar je vrienden, of ga je als een bang mietje staan kijken?' vroeg ik met een scheve glimlach.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Harry Edward Styles.

    Ik keek even naar Camilla en daarna weer naar Joanne. Ik moest zeggen, lelijk waren ze niet... "Jullie hebben mooie namen, net zoals jullie eruit zien. Prachtig en gewelddadig, iets wat ik best wel aantrekkelijk vind in een vrouw." zei ik op een flirterig toontje. Ik deed dit ook niet voor mij lol hoor, ik moest ze afleiden!
    Ik slaakte een korte schreeuw toen ik een schot hoorde en kromp ineen, waarna ik een verwaande uitdrukking op mijn gezicht plakte. "Mag ik zeggen dat ik niet zo gecharmeerd ben van bedreigingen..."
    Ik glimlachte weer kort en liet mijn handen zo ontspannen mogelijk hangen zodat Zayn er het makkelijkste bij kon. Ik probeerde Camilla en Joanne af te leiden met wat pogingen tot flirten, maar het enige wat ik tot nu toe voor elkaar had gekregen was dat Joanna oogcontact zocht.
    "Ik voel me ondergewaardeerd." mompelde ik met een pruillipje, doelend erop dat ze meer op mij zouden letten als op Zayn.

    (Eten, ben zo terug. :3)

    [ bericht aangepast op 23 nov 2012 - 16:44 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Camille Safyrah Zodian
    Ik kruip naar Harry toe, grijp mijn mes ongezien vast en druk mijn lippen kort op zijn wang. Tijdens dat ik dat doe zet ik mijn mes weer op zijn nek en mijn hoofd hangt drijgend voor dat van hem. 'Welk woord van "Geen trucjes" versta jij niet, Styles?' vraag ik kil. 'En niet zo zeuren. Als jullie niet zo schattig waren geweest, was je nu al dood.' nadat ik dat had gezegd, stond ik op en liep naar de hoek van de kamer, waar ik soepel tegen de muur aan leunde. Ja, hij is ongelofelijk knap. Maar daar moest ik nu niet in gaan trappen.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Joanne Mikayla Brights
    Ik rolde met mijn ogen. "Styles. Denk je dat ik dit voor de lol doe?" Ik zuchtte en sloeg op hun handen. "Als je probeert te ontsnappen kan ik makkelijk een van jullie vriendjes doden. Ik denk dat dat pijnlijker is dan jullie zelf doden." Ik draaide mijn revolver , nog steeds mijn blik op Harry. Even glimlachte ik , maar zeker niet dat ik erin trap.

    [ bericht aangepast op 23 nov 2012 - 16:59 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Eenhoornpoep schreef:
    Charabella Aidenn Borges

    Als hij niet wilde mee werken, had het geen nut. Ik zou de politie achter me aankrijgen die ik toch zo doodschoot. Maar de andere Britse Geheieme Agenten zouden me misschien te pakken kunnen krijgen. Zuchtend gaf ik toe en zag een man met een mes. Precies goed. Hij dreigde een meisje van mijn leeftijd en ik keek toe. Uiteindelijk toen hij haar begon te slaan, pakte ik mijn revolver en schoot een paar keer in hem. Morsdood. Het meisje keek me bang aan en ik wuifde het weg. Snel pakte ik het mes en waarschuwde het meisje. 'Als je ook maar iets tegen de politie zegt, ben jij de volgende. En je familie ook' zei ik tegen haar en ik rende terug naar Liam. Ik pakte zijn hand en duwde het mes erin. 'Iets beters kon ik niet krijgen. Dus geef je toe en moet ik je leiden naar je vrienden, of ga je als een bang mietje staan kijken?' vroeg ik met een scheve glimlach.


    Liam James Payne
    'M? Q?' Ik was nog steeds aan het proberen contact te leggen, maar ik kreeg geen enkel geluid binnen. Tot ik weer opgeschrikt word, blijf ik het proberen. In mijn hand word een handvat van iets gedrukt. Een mes als ik naar beneden kijk. Daarna naar de persoon die het aan mij geeft. Charabella.
    'Iets beters kon ik niet krijgen. Dus geef je toe en moet ik je leiden naar je vrienden, of ga je als een bang mietje staan kijken?' En bedankt. Vanbinnen waren er nu twee gedachtes tegen elkaar aan het opknokken. Wat als ze loog en ik straks gewoon naast Zayn en Harry zat -als die er al waren. Maar eigenlijk wilde ik gewoon wat doen en ingrijpen. Maar ik had niet eens wapens bij me. Oké ik had een mes, maar wat kon ik daar nou weer mee.
    'Ik ga mee! Op een voorwaarde.'


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa