• We must survive.



    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.

    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.


    Meisjes 5/6 :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Rider - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - blackunicorn - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Werewolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Werewolves - Leeuw


    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.



    Voor de zekerheid alvast:

    TOPIC 2

    [ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 15:51 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Melony “Mel” Christabella Garcia || Zwarte panter

    Ik hoorde hem grinniken, wat overigens echt vreemd klonk uit de bek van een leeuw. 'Als je je best doet, kun je ook gewoon praten. En ja, ik hoor je. Een reden om me te vertrouwen..... Nou die heb ik niet, maar als je me niet vertrouwt en niet met me mee gaat, weet je ook niet hoe je terug verandert en wat er allemaal met je aan de hand is. Trouwens, grizlly hierzo, is ook net verandert, net zoals jij. En ja, het is ook vreemd. Maar je moet een keuze maken, met me mee gaan naar de volgende, of hier blijven. Ik ga alvast, er zijn meerdere mensen die veranderen.'
    Ik snoof en begon zeer geïrriteerd te raken. Voor dit gebeurde koesterde ik al wraakgevoelens jegens mensen en normaal liet iedereen mij dan met rust in de wetenschap dat het in mijn buurt niet veilig was. Ik moest dan ook moeite doen om niet naar de leeuw die alles zoveel beter wist dan ik. Dat laatste kon ik gewoon echt niet hebben. En nu wilde hij ook nog eens dat ik hem ging volgen als een soort hondje? Ik was een panter, geen kwijlende puppy!
    'Grizzly hier zo heeft wel een naam. ' Ik keek verwachtingsvol naar de beer. Op de één of andere manier vond ik het prettig dat ik niet de enige was die niet echt tevreden leek met alles. 'Lewis,' vertelde hij. Ik probeerde te glimlachen, maar dat werkte niet echt helemaal goed en ik durfde ook nog niet te praten, bang dat het gegrom zou worden en Ramon en Lewis mij uit zouden lachen of zo. Dat kon ik nu al helemaal niet hebben.
    'Kom je?' hoorde ik Lewis vragen en ik knikte toch maar. Hij ging immers ook achter leeuwtje aan. Ik rende snel achter hem aan en haalde hem met gemak in. Dat rennen ging een stuk beter dan praten en glimlachen, wat bij Lewis niet het geval leek. Het was alsof ik hiervoor gemaakt was! Zou ik ook goed in bomen kunnen klimmen?
    Ik ging naast Lewis rennen en keek af en toe even opzij. 'Ik ben Melony, maar iedereen noemt mij Mel. Ow, en ik heb geen idee hoe te praten, dus ik doe het maar even zo,' dacht ik vriendelijk. Gelukkig was ik niet de enige in deze achterlijke situatie.


    Happy Birthday my Potter!

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Ik grinnik als ik hoor dat ze me achterna komen. Voor grizzly ga ik wat zachter rennen, maar al snel zie ik een dier in zicht komen; een dingo. Ik ren door en stop een paar meter voor de dingo. 'Ik ben Ramon. Ik weet wat er met je gebeurd is. Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik kan je vertellen wat er met je gebeurt is.' Zeg ik terwijl ik de dingo in me opneem.

    [sorry, dat het zo kort is. Maar als je het zo vaak moet herhalen weet je uiteindelijk niks meer.]

    [ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 16:20 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Aria Maya Angels

    Met de minuut werd ik somberder. Langzaam ga ik recht staan. Het is stabiel op vier poten, maar toch apart. Ik huil weer zachtjes en probeer te rennen. Het lukt aardig. Ik ren door het bos en keer dan weer om. Ik ging steeds sneller en eigenlijk werd het wel leuk. Ik was groter dan een normale wolf, ik ben sterker dan een mens. Jongens kunnen me nu geen pijn meer doen, ik kan ze zo verslinden als ik wil. Toch ben ik liever een mens. Hoe moet ik eigenlijk praten.
    'Hallo,' wil ik zeggen, maar het is meer gegrom. Ik zwijg en kijk om me heen. Nergens in dit bos zie ik een teken van leven. Een eenzaam gevoel komt me tegemoet. Ik begin aarzelend weer een richting op te lopen, verder het bos in. Er moesten toch ergens mensen zijn? En dan? Dan killen ze je.... Ik zucht en begin te rennen. Ik ben nog redelijk snel. Ik voel het bloed door mijn aderen stromen en de energie. Ik heb nu een betere conditie... De wind waait door mijn vacht en ik grijns even. Althans, dat denk ik. Het kan eigenlijk niet, ik kan niet grijnzen. Toch ben ik best blij. Geen reden om nog bang te zijn.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Yfory Seren ~ Dingo

    Wow, wat? Ineens stond er een leeuw voor mijn neus. Met een grizzlybeer en een panter. Okay, Yfory Seren is opgenomen in het gekkenhuis. Spreek wat in na de piep.
    'Ik ben Ramon. Ik weet wat er met je gebeurd is. Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik kan je vertellen wat er met je gebeurt is.' zegt de leeuw.
    Ik rol met mijn ogen.
    'Oh, werkelijk?' komt er met moeite over mijn lippen.
    Wouw, praten als een dier was echt moeilijk. Geen wonder dat mijn hond het niet kon.
    'Dan heb je een hele goede verklaring nodig, Ramon. Echt een hele goede' zei ik met onderdrukte woede.
    Ik keek naar de grizzlybeer en de panter.
    'Wie zijn jullie?' vroeg ik met een wenkbrauw omhoog.
    Dat had er waarschijnlijk erg grappig uitgezien. Na ja, whatever. Ik wendde me weer naar Ramon.
    'Geef dan maar snel die verklaring, Sherlock. Want dit is langzamerhand niet leuk meer' zei ik pittig.
    Ik vond het nogal knap van mezelf dat ik die dingen over mijn lippen kon krijgen, want het was echt takkemoeilijk. Maar ja, ik was boos. Dan kwam er wel wat meer uit me.


    I will keep watch.

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    De dingo rolt met haar ogen. 'Oh, werkelijk?' Zegt ze duidelijk met moeite. 'Dan heb je een hele goede verklaring nodig, Ramon. Echt een hele goede' Zegt ze erachteraan. Ze lijkt boos. Ze kijkt naar Ik keek de grizzlybeer en de panter. 'Wie zijn jullie?' Vraagt ze met een wenkbrauw omhoog. Ik moet onbewust eventjes lachen, het ziet er best grappig uit. Ze keek weer naar me. 'Geef dan maar snel die verklaring, Sherlock. Want dit is langzamerhand niet leuk meer. Zegt ze pittig.
    Ik kan duidelijk zien dat ze boos is. Ik zucht. 'Het heeft allemaal met geschiedenis te maken. Maar ik kan het nu niet uitleggen, ik moet eerst naar de andere mensen toe die verandert zijn. Dus ga je mee, of blijf je hier? Ik ga alvast, ik merk het wel als je mee gaat.' Vraag ik aan haar. En net voordat ik me omdraai zeg ik nog: 'Dit zijn grizzly en Melony.' Dat laatste had ik opgevangen toen we hier naartoe aan het rennen waren. Ik weet ook wel hoe grizzly heet, maar ik vind grizzly leuker om te zeggen. Dan draai ik me om en begin naar de volgende persoon te rennen.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor.

    “Ik ben Melony, maar iedereen noemt me Mel. Ow, en ik heb geen idee hoe te praten, dus ik doe het maar even zo.” Klonk het vriendelijk in mijn hoofd.
    Ik knipperde even verbaasd met mijn ogen. Wat zei ze nou net? Mahonie? Ik schudde mijn hoofd even, tot ik hoorde dat ze iets van Mel zei. Ok, dan noemde ik haar wel gewoon Mel.
    “Ook zo’n rotdag gehad?” vroeg ik.
    Ik was het gesprek tussen de dingo en Ramon niet echt aan het volgen, tot ik grizzly hoorde vallen.
    Ik keek op en gromde wat. Volgens mij was hij me echt aan het plagen. Het was dat ik een slechte dag had gehad, anders had ik er waarschijnlijk wel mee kunnen lachen.
    Het meisje klonk nogal pissed, maar haar toon en taalgebruik beviel me wel.
    Weer ging Ramon ervandoor, waardoor ik zuchtte en opkeek. Ik haatte rennen als ik het nog niet fatsoenlijk kon, maar langzaam leek ik het toch al meer onder de knie te krijgen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ramon zuchtte. 'Het heeft allemaal met geschiedenis te maken. Maar ik kan het nu niet uitleggen, ik moet eerst naar de andere mensen toe die verandert zijn. Dus ga je mee, of blijf je hier? Ik ga alvast, ik merk het wel als je mee gaat. Dit zijn grizzly en Melony.' zegt hij en hij begint te lopen.
    'Grizzly heeft vast wel een naam neem ik aan?' merkte ik op en ik keek naar de grizzlybeer.
    Ik blokkeerde de wegen van Ramon.
    'Zeg, dat jij ons gaat commanderen, is goed, maar er is een grens. Ik hoop voor je dat je weet waar de grenzen van anderen zitten' zei ik kwaad.
    Er ontsnapte een grom uit mijn mond. Ik had vroeger ergens gelezen dat dingo's doden voor de lol. Ik had met alle plezier mijn tanden in Ramon's nek gezet, geloof me. Hij zou mij nooit kunnen commanderen. Ik zou altijd vrij zijn, altijd. Hij was niet vriendelijk in mijn ogen. Ik zuchtte.
    'Goed. Ik ga mee. Ik bedoel, wat kan ik anders doen?' dat laatste slikte ik een beetje weg.
    Ik ging langzaam naar de grizzlybeer en naar de panter.
    'Zijn jullie ook veranderd? En weten jullie al wat er aan de hand is?' vroeg ik zacht.
    Ik hoopte op een antwoord. We volgden Ramon, maar wel wat afweziger. We wilden weten wat er aan de hand was, dat wist ik zeker. En als Ramon het niet snel zou zeggen, dan zou ik persoonlijk mijn tanden in zijn nek zetten. Tenminste, als ik het zou durven. Één dingo tegen een leeuw? Dat wist ik niet zeker.


    I will keep watch.

    Allison Miles Coldberg - Cheetah.
    Helemaal in paniek liep ik van de ene boom naar de andere, zig zaggend op en neer. Het lopen was moeilijk in het begin, maar het kwam me na een tijdje goed af. In mijn hoofd probeerde ik allemaal dingen te verzinnen waarom ik in godsnaam in een dier veranderd kon zijn. Sinds wanneer gebeurde deze dingen in de wereld? Ik bedoel, ik had wel enige geloof in bovennatuurlijke dingen, zoals geesten. Maar dit? Nooit gedacht. Ik vroeg me af waar mijn vriendinnen waren. Waren ze ongerust over me? Wachtten ze nog op me? Of waren ze alweer gegaan, om bij de MacDonald's McFlurry's te gaan eten? Paniekerig jammerde ik zacht en in mijn ooghoeken zag ik wat kleine diertjes geschrokken wegsprinten. Hoe laat was het eigenlijk?


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Melony “Mel” Christabella Garcia || Zwarte panter

    Ik wachtte een beetje ongeïnteresseerd. Wat kon mij die stomme dingo nou schelen? In het gesprek ving ik wel op dat ze ook een wat opstandiger persoon was net als ik en volgens mij ook Lewis. Ik knikte kort op de vraag van de grote grizzly en hoorde vaag mijn naam. Waarschijnlijk had dingo gevraagd wie we waren. Ik had de neiging om met mijn nagels op een voorwerp te tikken, zoals ik vaker deed als ik mij verveelde. Dit ging echter niet, want ik had geen mooie lange dunne vingers maar grote klauwen. Gelukkig begon Ramon weer te rennen, al wilde ik nog steeds niet achter hem aanlopen, ik moest wel. Gelukkig was ik in de wetenschap dat zodra hij ons alles had verteld, ik makkelijk wraak kon nemen op mijn ex. Hij zou boeten voor wat hij gedaan had en bovendien, een panter was moeilijk te veroordelen voor geweldpleging, toch?
    De dingo was toch ook maar meegekomen en kwam bij mij en Lewis lopen. 'Zijn jullie ook veranderd? En weten jullie al wat er aan de hand is?' Ik keek opzij naar haar en vervloekte mijzelf om het feit dat ik nog steeds niet goed kon praten.
    Nee, we weten ook niks, want grote ego macho leeuw wilt ons niks vertellen, dacht ik dus maar aan haar gericht. Dat denken ging mij gelukkig wel makkelijk af. En nee, ik kan niet praten. Het is nog niet echt gelukt. Ik ben beter in het fysieke vlak, voegde ik eraan toe, zodat ze zou begrijpen waarom ik zo met haar communiceerde.


    Happy Birthday my Potter!

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    'Grizzly heeft vast wel een naam neem ik aan?' Merkte ze op en ze keek naar Grizzly. Natuurlijk heeft hij een naam, als er iemand veranderd weet ik diegenes naam meteen, zonder dat het ze zeggen. Nog een van die rare dingen die een roedelleider kan. Ik zucht. Ze blokkeerd mijn wegen van Ramon. Ik kijk haar fronsend aan. 'Zeg, dat jij ons gaat commanderen, is goed, maar er is een grens. Ik hoop voor je dat je weet waar de grenzen van anderen zitten' Zegt ze kwaad.
    Er ontsnapt een grom uit haar mond. Ik kijk haar geamuseerd aan. 'Ik geef je een keuze. Een keuze is iets anders dan commanderen. Maar hieruit begrijp ik dat je hier blijft?' Ze zucht. 'Goed. Ik ga mee. Ik bedoel, wat kan ik anders doen?' Dat laatste slikt ze een beetje in. Ze gaat langzaam naar de grizzlybeer en naar de panter.
    'Zijn jullie ook veranderd? En weten jullie al wat er aan de hand is?' Vraagt ze zacht, maar ik hoor het toch. Melony zegt wat tegen haar in gedachten, maar ik vang toch de eerste zin op: 'Nee, we weten ook niks, want grote ego macho leeuw wilt ons niks vertellen.' Ik grinnik en ga wat harder rennen. In te verte zie ik een dier rennen, geweldig, nu moet ik haar ook nog achteraan. Ik ga nog wat harder rennen en binnen een paar seconden ben ik bij de cheetah. 'Stop!' Roep ik hard naar haar.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor - Grizzly beer

    "Grizzly heeft vast wel een naam neem ik aan?" De dingo keek naar mij. Ze had wel een grote mond voor zo'n klein beestje te zijn, ze kon goed van zich afbijten.
    Ik grijnsde, wat er waarschijnlijk belachelijk uitzag op mijn berensnuit. "Lewis."
    Als ik mijn naam nog honderd keer moest herhalen was ik goed af. Dan had ik nog liever dat ze me allemaal Grizzly noemde, want het leek erop dat ik gedoemd was voor eeuwig Grizzly te zijn.
    Ik zuchtte weer toen Ramon begon te rennen. Ik leek het eindelijk onder de knie te krijgen want ik struikelde niet meer over mijn eigen poten en ik kon hem nu met gemak bijhouden. Mensen dachten altijd dat beren traag renden, ik moest toegeven dat ik dat ook altijd dacht - maar ik beweest nu het tegendeel. Beren waren misschien wel dik en knuffelig, maar ze konden snel rennen. Veel sneller dan mensen in ieder geval.
    Dat lief en knuffelig zijn kon ik misschien nog wel als schijn gebruiken, want mijn klauwen waren volgens mij wel dodelijk.
    Ik volgde het gesprek niet echt, tot Ramon grinnikte. Ik draaide met mijn ogen. "Hoe lang ga je ons nog door dit bos sleuren? Ik begin er langzaam aan genoeg van te krijgen," snauwde ik.

    Max Owens - Lynx

    Ik duwde mezelf weer recht op mijn poten. De drang om op iets te bijten, iets kapot te maken kon ik niet meer weerstaan.
    Ik liep langzaam en elegant naar de eerste boom die ik tegenkwam. Met mijn voorste poten sprong ik ertegen aan en begon mijn klauwen te scherpen, zoals ik mijn kat altijd had zien doen. Als ik dat kon, moest klimmen ook geen probleem zijn.
    Met een behendige, goedgemikte sprong belandde ik in de boom. Op mijn lange dunne poten liep ik over een paar takken, tot ik een dikke had gevonden waar ik op ging liggen.
    Mijn vader... Ik kon nog steeds niet geloven dat hij er gewoon niet meer was. En nu gebeurde dit. Wat dit toeval?
    Geïrriteerde kauwde ik op een uitgestoken tak. Ik wist niet precies waarom, maar het smaaktte best wel lekker. Naja, tot er een scheut boomsap in mijn mond liep. Verschrokken sprong ik recht, waardoor ik luid hoestend en tuffend naar beneden tuimelde. Met een zucht bleef ik liggen. Fantastisch gedaan, Max.

    [ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 12:45 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Allison Miles Coldberg - Cheetah.
    'Stop!' Klonk er ineens hard, waardoor ik bijna tegen de eerstvolgende boom aanknalde, waar ik langsaf wilde rennen. Met een ruk draaide ik me om, om vervolgens een leeuw te zien staan. Hij was enorm, veel groter dan normale leeuwen en daarbij, veel groter dan ik was. Een paar andere dieren volgden. Een grizzlybeer, een zwarte panter en een... dingo? Volgens mij was het een dingo, want ik had er laatst op school nog een documentaire over gezien. Wat een rare roedel, dacht ik, terwijl ik mijn angst niet probeerde te laten zien. 'Wie zijn jullie?' vroeg ik en liet mijn blik over de gezichten glijden. Hadden zij net hetzelfde doorstaan als ik? Konden zij me helpen weer normaal te worden?


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    De cheetah stopt, en knalt bijna tegen een boom. Ik lach even. 'Wie zijn jullie?' Vraagt ze en ze laat haar ogen over onze gezichten glijden. 'Ik ben Ramon. Dit is Grizzly.' Zeg ik terwijl ik met mijn hoofd naar de grizzly beer wijs. 'Dit is Yfory en dit is Melony.' Zeg ik eerst wijzend naar de dingo en dan naar de panter. 'Ze zijn net als jij net verandert. Ze weten ook nog niet wat er aan de hand is. Dat ga ik pas vertellen als iedereen er is. Maar je moet een keuze maken, met me mee gaan, of hier blijven. De keuze is aan jou. Ik ga alvast naat de volgende die verandert is.' Ik draai me om en begin te rennen. Volgens mij vonden ze het niet leuk dat ik meteen weg ren, maar dat boeit me niet zoveel. Na een tijdje rennen zie ik een dier op de grond liggen. Ik moet lachen. Als ik dicht bij hem ben stop ik. 'Lig je lekker?' Vraag ik geamuseerd aan de lynx.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens - Lynx

    Ik was nog steeds rare koppen aan het trekken en mijn vacht aan het lekken om te proberen die vieze smaak uit mijn mond te krijgen.
    Ik schrok op toen ik een stem hoorde. "Lig je lekker?"
    Geschrokken keek ik op en draaide mijn hoofd. Er stond een leeuw, samen gegaan met een hele bende andere beesten. Nog steeds met mijn mond bewegend stond ik op.
    Toen ik mijn mond opende kwam er enkel een raar gepiep uit. "J... Ja," dacht ik. Ik was niet goed in praten met vreemde mensen. Ik was eigenlijk gewoon heel socially awkward, daarbij kwam ook nog eens dat ik nu emotioneel een wrak was.
    Voorzichtig rolde ik me om en sprong behendig recht op mijn poten. Ik keek de hele bende onderzoekend aan. Een beer, twee beesten waar ik van dacht dat ze hier niet thuishoorden en een hond. Volgens mij hadden ze wel specifieke rasnamen, maar ik had geen zin om daar nu mijn hoofd over te breken. Voor hen stond ook nog de leeuw die daarnet tegen me gesproken had.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Allison Miles Coldberg.
    De leeuw stelt zich voor als Ramon. Ik knikte even. De panter heette Melony, de dingo Yfory en de beer noemde hij Grizzly. Ik kon het niet laten om even te grinniken. Natuurlijk heette hij niet zo, maar ik vond de bijnaam erg grappig. Ramon vertelde me dat hij pas gaat vertellen wat er aan de hand is als iedereen er is, maar ik een keuze moest maken, om mee te gaan of hier te blijven. Natuurlijk ging ik mee, anders zou ik misschien de rest van mijn leven wel een cheetah blijven, en doodgaan van de honger. Dat wilde ik niet, ik wilde weer een mens worden. Er waren blijkbaar meerderen die nog veranderd waren, want Ramon ging er meteen weer vandoor. Ik ging bij de anderen rennen. 'Ik ben Allison,' stelde ik mezelf voor. 'Hoe heet jij eigenlijk?' vroeg ik aan de beer.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel