[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

---

May StarClan light your path.

Ik kom langzaam de grot uit; er zijn geen andere wezens in de buurt. Ik ren rond tot ik een vogel zie. Langzaam sluip ik op het kleine diertje af... spring! ik klauw het dood en nu heb ik prooi. Ik haal al de veren er af en eet het op. Ik hoor een luide klap en klim daardoor snel in een boom. Dan zie ik een witch kijkend naar een kleine weerwolf.

---

May StarClan light your path.

SermenaRiver schreef:
Vera Hepburn - Witch
Na een lange overpeinzing deed ik mijn ogen open. De reden is simpel: het gehuil van een wolf. Het bos is dus weer levend, maar gelukkig heeft de wolf een prooi gevonden, aan het opgewekte geluid te horen. Ik vraag me af hoe ver hij zou zijn, en wat voor prooi het is, en of de wolf genoeg gegeten heeft, en of ik hem zou-.. Ho, stop, denk ik dan. Ik ga weer te ver, ik wil teveel weten, dat is niet goed vlak voor het ritueel. Mijn gedachten mogen zich niet zo ver vullen met onzinnigheden, ik moet me kunnen concentreren. Dat is de reden dat ik mijn ogen weer sluit en ik me een kaars verbeeld. De vlam wakkert en geeft een warm licht. Ik kan het zien, voelen, ruiken, aanraken? Ja, aanraken, en de warmte nemen. Vervolgens doof ik de vlam door mijn beide handen er op te leggen. Ik voel een soort warmte rond mijn hart, het mediteren is gelukt. Ik sta op om mijn gewaad aan te trekken en me verder voor te bereiden op het ritueel, zonder gedachten. Nouja, zonder gedachten die niet met het ritueel of de voorbereidingen ervan te maken hebben.

Vervolgens hoor ik een luide klap, het kan niet veel verder zijn dan 50 meter. Ik Hoor voetstappen even deze kant opgaan en dan weer wegsterven. De muur van de mensen, denk ik. Dit kan niet anders zijn dan foute boel, dus is het mijn plicht om te gaan kijken. Ik beweeg mijn hand in een cirkel over mijn hoofd om mezelf te camoufleren voor ik de deur uitloop. Tijdens mijn gehaaste pas trek ik de capuchon van het gewaad over mijn hoofd heen. Als ik bijna bij de muur ben, beweeg ik langzamer en voorzichtiger, zodat ik zo min mogelijk geluid maak. Het enige wat ik zie is een gedaante op de grond, duidelijk geen mens. Een wolk verdwijnt voor de maan en er valt een vaag licht op het gestalte. Een weerwolf dus. Dan zal er verder geen wezen in de buurt zijn, neem ik aan.

Net als ik dichterbij wil komen om het dier te helpen hier vandaan te komen, zie ik dat het beweegt. Het komt dus weer bij bewustzijn. Nu twijfel ik. Ik zou eigenlijk al op weg moeten zijn naar het ritueel, maar zou ook de wolf moeten helpen. Dat zijn wij heksen ze verschuldigd...

Maya Angels Romaro - Weerwolf

Langzaam kom ik overeind en kijk naar de vampier. Die draait zich snel om en rent weg. Ik grom boos. Jemig, ik wou dat alle vampiers dood, maar dan ook echt dood, zouden zijn.
Voorzichtig begin ik te lopen, maar na een paar passen stop ik en kijk naar mijn been. Op mijn been heb ik een grote wond waar nogal veel bloed uitkomt. O, geweldig, dat heb ik natuurlijk weer. Ja, ik ben sarcastisch.
Stomme rotvampiers!
Ik kijk om me heen en zie opeens iemand. Het is een meisje. Ik kijk wat beter. Ze is een heks.
Voorzichtig probeer ik naar haar toe te lopen. Felle pijnsteken schieten door mijn poot, als ik uiteindelijk bij haar ben plof ik voor haar neer en kijk haar afwachtend aan.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Vera Hepburn - Witch
Wanneer ik de wolf met moeite op zie staan om naar me toe te lopen, weet ik het zeker, ik moet helpen. Ik zie meteen het probleem. Het arme dier loopt mank. Vervolgens zie ik de oorzaak hiervan, een donkere vlek komt als een stroom naar beneden door haar vacht heen. Dit kan niets anders zijn dan bloed. Als ze me eindelijk bereikt heeft, zakt ze neer op de grond voor me, terwijl ik haar blik van kwaad naar afwachtend zie gaan. "Ik help je", zeg ik, al heb ik eerst nog geen idee hoe, dus loop ik om haar heen naar de gewonde poot. Terwijl ik loop bedenk ik me dat het bloeden eerst gestelpt moet worden. Ik kan eigenlijk niet anders dan haar mee naar huis nemen, want de wond kan hier niet verder verzorgd worden. Ik heb niets bij me, en ik heb niet de mogelijkheid om voorwerpen van een afstand te bewegen, niet zo handig dus.

Als gevolg van mijn besluit beweeg ik mijn hand naar mijn haar om het lint eruit te halen. Vervolgens probeer ik dit op de plaats van de wond om de poot heen te knopen, wat niet echt handig gaat. Ik doe mijn best om het zo min mogelijk te bewegen, dat maakt het minder pijnlijk, maar ik ben geen ervaren genezer. Ik ben maar een helper van de elementenstudie. Terwijl ik aan het knopen ben probeer ik de wolvin gerust te stellen met simpele woorden als "het komt goed" en "nog even volhouden, ik ben bijna klaar". Als het werk eindelijk gedaan is, bedenk ik me kort dat ik hoe dan ook nooit meer het ritueel kan halen. Ik zal me moeten verantwoorden. Voor de zekerheid controleer ik het geïmproviseerde verband nog even. "Je zult mee naar huis moeten", vertel ik haar als ik weer voor haar sta. "Alleen daar kan ik je verder helpen, anders ben ik bang dat het gaat ontsteken." Ik kijk om me heen om een oplossing te bedenken. Mijn huis is maar zo'n vijftig meter verderop, maar ik kan haar niet laten steunen op haar poot. Haar dragen lukt ook niet, dat zal te zwaar voor me zijn, en sommeren kan ik dus ook al niet.

"Hoe ga ik je meekrijgen?" Vraag ik me dan ook hardop af.

[ bericht aangepast op 6 maart 2013 - 21:18 ]

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jenniffer Woods (Vampier)

Opeens eens krijg ik meedelijden. Meedelijden met de wolf.
Haar geur was anders dan die van een jaar geleden zij was de dader dus niet.
Eigelijk snap ik niks tussen de oorlog van wolven en vampieren. Wat is er ooit mis gegaan?
Snel bedenk ik me dat ze nog bij die muur kon liggen.
Ik ren zo snel als ik kan naar de plek waar de wolf ligt.

Als ik daar aan kom zie ik een vrouw denkend bij de wolf staan.
'Hulp nodig?' vraag ik.

[ bericht aangepast op 7 maart 2013 - 20:34 ]

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch
In de verte hoor ik voetstappen dichterbij komen. Meteen ben ik op mijn hoede. Wat zou het zijn? Zou er dan toch iemand zijn die wist dat ik er niet was, iemand in onze stam die me opmerkt in de massa? Of zou een mens het gehoord hebben, en komt deze kijken wat er in godsnaam aan de hand is? Snel keer ik me naar het diepste van mezelf, om van daar uit via een simpele spreuk te kijken. Ik vang eerst de essentie van mijn eigen aura op, daarna die van de wolf voor me. Vervolgens een werecat, wat me verontrust, maar ik weet me snel te bedenken dat deze boven me is. Deze kan ook geen tweebenige voetstappen veroorzaken. En dan voel ik het, een vampier. Dit maakt me niet veel geruster. Vampiers staan er niet echt om bekend vriendelijk te zijn, zeker niet volgens de oude verhalen van heksen. Niet voor niets dat wij eerder wolven steunen, en er een soort bondgenootschap op na hebben gehouden. Ik keer dan ook zo snel mogelijk terug naar de normale zienswereld.

De voetstappen blijven dichterbij komen. Misschien gaat ze op het laatste moment nog weg, denk ik, want het probleem van de wolf is een belangrijkere dan die van een eventuele indringer. Ik zink terug in gedachten, al probeer ik ondertussen waakzaam te blijven. Als de zoveelste poging om het arme dier te verplaatsen zich in mijn hoofd afspeelt, vraagt een onbekende stem "Hulp nodig?". Ik schrik me kapot en draai me om, klaar om aan te vallen. Tot ik de ogen zie. Vampier, ze is er. Meteen na de schrik volgt wantrouwen. "Wacht even.. Jij biedt vrijwillig je hulp aan? Om een weerwolf te helpen?" antwoord ik dus. Ze kijkt me kort aan, en haalt dan haar schouders op. "Het ziet er niet naar uit dat je het alleen redt, of wel dan?". Ik kijk terug om naar de wolf. Ze heeft gelijk, maar ik heb de bevestiging van de wolf nodig. Op mijn vragende blik antwoordt ze met zacht gegrom, gevolgd door een blik van vreselijke pijn, waarna ze toch snuift, als een soort "oké".

"Het zal verstandiger zijn als ik de voorkant probeer op te tillen, en jij de achterkant, stel dat ze uit wil halen..." probeer ik twijfelend. "We hoeven ook maar een klein stukje, ik woon zo'n vijftig meter die kant op." en ik wijs in de richting van mijn huis, die nu verder weg lijkt dan normaal gesproken het geval is.

[ bericht aangepast op 7 maart 2013 - 22:26 ]

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods-Vampier
Ik kijk diep in de ogen van de vrouw en zie angst en wantrouw. De wolf daar in tegen blijft me boze blikken ge ven.' Hoe weet je zo zeker dat ze bij jou uithaalt?' Vraag ik.
' uhm....' Begint de vrouw.
Zou ze weten dat ik een vampier ben? Maar als ze dat weet is ze zelf ook geen mens.
Snel ruik ik de geur van haar bloed. Gewoon mensen bloed maar met een draaitje.
' wat ben jij?' Vraag ik.
'Is de vraag niet wie ben jij' zegt ze twijfelend.
Ik raakte licht geiriteerd. Ik kan er niet goed tegen als ik niet meteen atwoord krijg, maar ik probeerde me te behersen.
'Nee wat ben jij?'

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch
"Ik ben een heks. Jij een vampier. Ik bedoelde
eigenlijk dat ik bang ben dat ze jou zou bijten, omdat ze je niet bepaald vriendelijk aankijkt." Haar uitdrukking zie ik even veranderen en ik wacht op een antwoord. "Als je een heks bent, waarom genees je haar niet gewoon?" Ik zucht. " Dat kan ik niet, niet hier. Onderweg naar mijn huis leg ik het wel uit, maar we moeten nu echt gaan." Dit laatste zeg ik, terwijl ik bezorgd naar de wolvin kijk. Als ze maar helpt, denk ik kort.

---

Does the mirror see the same as the heart?

Naturawolf => Winterwolves

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Jennifer Woods-Vampier

Eigelijk had ik wel moeten weten dat ze een heks was. Nou ja, ik weet het nu toch.
We waren onder weg naar haar huis, maar ik vroeg me nog steeds af waarom ze de wolf niet kon genezen op die plek. Ik bedoel als iets beter had geluistert naar de oudere vampiers kon ik het ook , maar dat was mijn excuus plus het feit dat ik nog aan mijn zelf beheersing moet werken. Maar dat ging al beter dan eerst. Ik bedoel als ik nu niet al wat meer zelfbeheersing had had ik de wolf misschien gedood of de heks gebeten. Ze had me nog steeds niet vertelt waarom ze de wolf niet kon genezen dus is vroeg het maar. ''Waarom kon je haar daar niet genezen?'

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

Onderweg naar mijn huis waren we best wel stil,
al zag ik dat de vampier ergens over dacht, telkens als ik omkeek om te zien of alles goed ging. Ik dacht ook te zien dat ze ergens tegen vocht, alsof ze ergens niet aan toe wilde geven, maar dat kon ik ook heel goed mis hebben. "Waarom kon je haar daar niet genezen?" Hoorde ik opeens achter me. Daar had ze zeker geprobeerd uit te puzzelen. "Ten eerste hing er een negatieve energie, die blokkeert me. Ten tweede heb ik in mijn huis alles binnen een paar meter bereik, en omdat ik niet kan sommeren, kon ik de spullen ook niet naar me toe halen. Daarnaast leek het me ook niet veilig, zo in de open lucht en best dicht bij de mensen. Stel dat ze iets zouden horen..." Mijn antwoord ging weer eens over in geratel, dus ik wist dat ik moest stoppen. Vampiers staan er nu eenmaal om bekend niet veel geduld te hebben. Op dit moment wilde ik dat ik niet mezelf was, ik ben soms zo'n warhoofd.

"Hoe wist je eigenlijk dat op die plek hulp was?" Vraag ik als we bij mij binnen zijn, en de wolvin op de inmiddels opgeruimde keukentafel ligt. Een antwoord krijg ik niet meteen, dus ga ik verder met de verzorging van de wolvin. "Ik heb met haar gevochten", zegt ze dan uiteindelijk toch met een peinzend gezicht. Dit zorgt ervoor dat ik even stop met het schoonmaken van de wond. Ik kijk de vampier even aan, en vraag dan waarom. Een antwoord krijg ik niet, dus ga ik even in gedachten verder. Na een poos vraag ik het toch, terwijl ik nog bezig ben. "Kwam je daarom terug?" Het antwoord dat ik krijg is een vermoeid geknik van "ja". Dat had ik niet van deze soort verwacht. "Dat is bijzonder en erg knap van je." Zeker gezien je leeftijd, denk ik er achterna, want als ik wat beter kijk ziet ze er nog best jong uit.

[ bericht aangepast op 11 maart 2013 - 22:57 ]

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods- Vampier
Waarom heb je met haar gevochten? De vraag bleef door me heen gaan. Oude herrinneringen kwamen terug.
Ik rook allerlei geuren door elkaar en voelde mijn hoektanden langer worden. Ik kreeg erge krampen en probeerde me vast te houden aan een stoel. Stomme volle maan. Het maakte het altijd erger. Nog nooit heb ik een honger bui genegeerd dus wist de gevolgen ook niet.
De krampen werden erger en ik viel langzaam op de grond.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch
Plots zag ik de vampier naast me in elkaar duiken en zich vastklemmen aan de stoel. Ik zag zelfs iets glinsteren bij haar mond, iets zilverwits. O, nee, niet nu. Wat moet ik doen? Ik keek even terug naar de wolvin. Zij moet nu nog maar even wachten, dit is een noodgeval. Terwijl ik me probeer te bedenken wat er kan zijn, loop ik naar haar toe. Als ik voor haar sta, zakt ze langzaam in elkaar op de grond. Ik probeer haar nog op te vangen en overeind te trekken, maar het lukt niet. Haar ogen openen zich en hebben een rare gloed over zich. Dan bedenk ik het me: de volle maan heeft ook invloed op vampiers. Angst schiet door me heen en ik heb de neiging om zo hard mogelijk en naar een plek zo ver weg van hier als mogelijk te rennen. Maar ik kan het niet, het is te gevaarlijk, ik schaad er anderen mee, ik ben het verplicht om hier te blijven. Ik beheers me dus, zo goed en zo kwaad als het gaat.

Ondanks dat ik weet dat het eigenlijk niet gaat, probeer ik haar naar de deur te slepen, naar buiten, weg van hier.
[Nog niet af, er kwam iets tussendoor, dus ik had te weinig tijd, sorry! Als jullie hiermee verder willen, is dat ook prima dan laat ik het hierbij.]

[ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 9:24 ]

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods - Vampier
Ik voel dat iets me vast houd. Woendend sis ik. Dan voel de grond weer. Niet alleen heb ik last van mijn maag maar ook mijn hoofd. Het, doet pijn van de tweestrijd. Normaal heb ik die tweestrijd niet. Maar nu wou ik iemand helpen. Ik voel dat mijn ogen onder hand rood zijn geworden.
Weer voel ik die greep weer. Ik sis en zeg kwaad 'Blijf van me af!!!!!'

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Aurora Trel - fighter

Ik loop door het bos en ben ondertussen op mijn hoede. Ieder geluid was iets en ik wou weten wat. Het was volle maan, dus ik wist dat iedereen veranderde. Ben ik even blij dat ik alleen een knot in hoef te doen en een paar wapens mee te nemen. Ik had een dolk aan beide armen en benen vastgegespt. De pijlenkoker hing over mijn rug en mijn longbow (is een houten boog) zat in mijn hand. In mijn riem zat ook nog een staak. Plots, uit het niets, hoor ik een sissende stem. Ik loop in de richting en zie een vampier en een heks. Mijn ogen worden groot, maar ik hou me in.
'Blijf van me af' sist de vampier en in één keer zie ik wat er aan de hand is. De vampier vecht tegen zijn honger en die heks was nu de klos. Ik was een fighter. Mijn taak was bescheren en dat deed ik. Ik sprintte er naar toe en duwde de heks aan de kant. Ik ging voor haar staan en wachtte af wat de vampier zou doen. Die stond op, siste en verdween in het bos op vanpiersnelheid. Dat had ik nou even mooi geflikt. Ik tilde de heks overeind.
'Haal de volgende keer maar geen vampier in huis,' zeg ik lachend en ik wijs naar de maan. 'En zeker niet als de maan vol is.'

[p.s mijn naam stond er nog niet in, maat ik had me wel aangemeld. en sorry Jenifer voor als ik je een beetje had bestuurd, want anders moest ik je verwonden en daar had ik ook geen zin in ]

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 10:48 ]

---

"Rebellion's are build on hope"

Jennifer Woods ~ Vampier
Nadat ik wat dierenbloed op had voelde ik me weer beter.
Mensen waren op dit tijdstip al thuis en ik kon hun huizen niet binnen komen zonder uitgenodigd te worden. Stomme regel.
Ik had geen last meer van mijn buik, maar het zat me niet lekker dat ik nu niet wist hoe het met de weerwolf af liep.
Ik heb haar geholpen mee te brengen dus ik heb recht om te weten wat er met haar is gebeurd! Maar ik ben ook de genen die er voor heeft gezorgt dat dit met haar is gebeurt. Dus eigelijk heb ik er ook weer niet recht op. Ben ik nu serieus een discussie aan het voeren met mezelf? Wow, wat één avond wel niet met je kan doen. Help één keer iemand en je verandert je persoonlijkheid meteen.
Ik maakte mijn weg terug naar het huis van de heks. Fijn deur dicht kan ik weer om toestemming vragen om binnen te komen. Nou dat moet dan maar.
'Mag ik binnen komen?'zei ik.
Noelle1111 is goed snap ik ook wel. Als je iets niet roleplay (daarmee bedoel ik in je karkter(sp?))wilt zeggen tegen mij (personlijk) noem me dan gewoon Jenna. (Waarom doe ik eigelijk al die () er tussen?)

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 20:00 ]

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!