[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

May StarClan light your path.

Ember green - witch
"Wat is er met je ogen?" Vraagt danny, hij had het eindelijk gemerkt. Na vijf seconden geef ik antwoord
"Ik ben blind." Maat ik voeg er al snel aantoe "maar dat betekent niet dat ik geen goede heks kan zijn."

May StarClan light your path.

Danny Jake Davids~Tovernaar
''Ik ben blind.Maar dat betekent niet dat ik geen goede heks kan zijn."Het laatste voegt ze er snel aantoe.
''Dat heb ik ook niet gezegt.'' Begin ik. ''Tuurlijk kan je een goede heks zijn, maar heb je het er dan niet moeilijk mee?''
Ik loop nu al gemakkelijk tegen een deurpost aan. Stel dat ik blind was.

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

Ik pak de gevraagde spullen aan. "Dankje", zeg ik. "Ik heb eigenlijk nog meer hulp nodig van je, je hebt goede energie." Zeg ik dan voorzichtig. "Zou je aan je fijnste herinnering willen denken, of aan een rustige plek, terwijl je met haar in contact staat? Dat wil zeggen dat je haar hand vasthoud, of haar licht aanraakt." Voeg ik eraan toe als ik zie dat ze het even niet begrijpt. "Als je het niet wilt doen, snap ik dat ook wel, maar dit is de snelste manier.", leg ik erbij uit. Ondertussen pak ik een witte kaars uit mijn tas met een aansteker om hem aan te steken. "Is dit een probleem?", vraag ik eerst. Je weet maar nooit...

[ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 14:07 ]

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods~Vampier
IK luister naar wat Vera zegt. Eerlijk gezegt snap ik er niet veel van, maar dat maakt niet uit.
''Dus als ik het goed begrijp moet ze aan iets leuks denken terwijl ze haar aanraakt? Wat helpt dat?'' vraag ik iets feller dan wou.
Maar ja, wat had je dan gedacht. Ik sta buiten in de snik hete zon. Dan snap je toch wel dat ik zo reageer.

[ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 16:48 ]

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

"Het helpt omdat de energie uit balans is. Ik wil het aansturen op deze manier." antwoord ik zo rustig mogelijk. Dan kijk ik toch om, 'net was ze toch nog niet zo chagrijnig?' denk ik kort. Shit, ze staat nog buiten in die zon. "Helpt het als ik je uit zou nodigen binnen te komen, of kan alleen de eigenaar van het huis dat doen?" vraag ik haar dan. Zo veel vampiers ken ik niet, dus ik heb als ik eerlijk ben geen flauw idee van wat wel en niet mogelijk is voor ze. Ik ga met mijn hand door mijn haar om te proberen loze gedachten uit de weg te gaan en om een paar losse plukken uit mijn gezicht te halen. Ik kan me eigenlijk geen enkel moment voor de geest halen waarin ik zo gespannen was, of waarin ik zo veel verantwoordelijkheid op me genomen had. 'Ik ben hier nog niet klaar voor', schiet door me heen.

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods~ Vampier
''Het maakt niet uit wie het doet als het maar gebeurd.'' Zeg ik met dezelfde toon als eerst.
Normaal ben ik niet zo,maar nu dus even wel.
'Ik ben hier nog niet klaar voor' hoor ik door Vera's gedachten.
Waar is ze nog niet klaar voor?
''Waar ben je nog niet klaar voor'' Vraag ik haar.

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

"Kom binnen." zeg ik eerst maar. Dan vervolg ik: "Dacht ik weer te hard?" Weer een stomme poging van me iets semi-grappigs te zeggen in mijn zenuwachtigheid. Ik zie dat de vampier dit echter niet zo grappig vindt. Opeens voel ik me misselijk. Al die mensen rekenen op me, als ik het verkeerd doe, als ik faal.. Ik mag het hier geen bende laten worden, alles moet rustig verlopen, zodat iedereen weer fijn naar huis kan en verder kan met zijn leven. Zo van: dat was dat. Hierdoor weet ik ook dat ze niet moeten denken dat er iets mis is. Ik moet een goed antwoord geven, die druk voel ik nu wel goed. "Ik ben nog niet klaar voor het ritueel dat ik uit wil voeren." Ik ben niet zo goed in liegen, als ik eerlijk ben, maar dit is de waarheid. Als ik gespannen ben, kan ik nog niet helemaal beginnen. Nog meer voorbereidend werk dus. Daarnaast zal ze wel een eerlijk antwoord gehoord hebben, hier, in mijn gedachten. Zou ze ook emoties uit mijn gedachten af kunnen leiden, of ze zo voelen? Ik roep mezelf weer tot de orde. Geen onzin nu, focus, ontspan je en doe het ritueel, zodat we allemaal weg kunnen van hier.

Ik pak een handdoek en leg deze onhandig onder het meisje. Vervolgens pak ik de andere, om hem een beetje nat te maken met het water. Ik dep met het natte stuk langzaam de wond schoon. Het gedroogde bloed lost langzaam op in de handdoek die verkleurt aan een zijde. Als alles weg is, blijkt de wond kleiner dan hij eerst leek, maar alsnog is hij heel groot. Voorzichtig probeer ik het met de andere kant van de handdoek te drogen. Ik pak twee potjes uit de tas met vaag gekleurde mengsels erin, een paas-blauwe en een rozige. "Jennifer, zou je deze tien minuten bij het raam kunnen zetten, volop in het zonlicht?" Vraag ik dan terwijl ik het paarse potje in haar richting omhoog houd. Het andere potje zet ik naast het water met de handdoek neer. Dan pak ik ook een klein flesje in de vorm van een wassende maan met lichtgroen gekleurde vloeistof uit mijn tas. Vervolgens druppel ik wat van de vloeistof in het rozige potje. "Ik heb een lepel en een kom nodig, zou iemand die kunnen halen?" Vraag ik als laatste. Terwijl ik wacht maak ik nog één keer mijn hoofd leeg. Nu komt het helemaal op mij aan.

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods~ Vampier
Yay, eindelijk binnen!! Goed dat klonk raar, maar ik ben binnen en niet meer in die hete zon.
"Jennifer, zou je deze tien minuten bij het raam kunnen zetten, volop in het zonlicht?"Vraagt Vera mij terwijl ze een paars potje in mijn richting houd.
''Zolang ik niet die zon in hoef vind ik het best.'' Zeg ik terwijl ik mijn schouders op haal en het potje neerzet.
Wat zou er eigenlijk in zitten? Maakt het uit dat zijn mijn zaken niet.

"Ik heb een lepel en een kom nodig, zou iemand die kunnen halen?" Hoor ik Vera nog vragen.
Ik ren naar de keuken en zoek naar de twee voorwerpen. Waarneer ik ze gevonden heb ren ik weer terug.
''Nog iets anders nodig?'' Vraag ik.

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

"Bedankt en nee dankje." antwoord ik met een glimlach. Goed, ik ben weer rustig. "Ben je helemaal klaar?" vraag ik Maya dan. Ik moet er zeker van zijn dat zij ook in de goede energie zit. Ik krijg een korte knik van ja terug. Goed dan, denk ik. Ik neem het lepeltje en schep wat uit het potje in de schaal nu de druppels erin getrokken zijn. Drie scheppen moesten het zijn. Ik ga in gedachten helemaal terug in mezelf, naar mijn eigen energie. Lichamelijk roer ik het goedje nog in de schaal. Ook pak ik nog iets uit mijn tas, een stel kruiden. Deze gaan ook in het schaaltje, samen met een lepeltje water. Ik blijf roeren tot alles in elkaar oplost en een soort saus ontstaat. In gedachten ga ik naar mijn goede energie en zend ik deze naar mijn vingers. Met mijn vingers ga ik dan in het mengsel om een beetje te pakken. Voorzichtig smeer ik dit over de wond. Als ik dit gedaan heb, denk ik bij mezelf dat ik dit best goed gedaan heb. Tot de tien minuten volledig over zijn, moet ik wachten. Dan kan dit ondertussen intrekken, zodat de wond compleet schoon is zo meteen. Mijn goede energie trek ik even terug uit mijn vinger.

Ik kan mijn gedachten nu kort los laten gaan. "Nog vier minuten, toch?" Vraag ik Jennifer dan. Het antwoord is een ja. Dan sta ik op. "Wil je ook iets drinken? Of.. Bestaat je dieet alleen uit.." Ik durf het eerlijk gezegd niet eens uit te spreken. Plots ben ik helemaal in de war door alle vragen die opdoemen. Zou ze alleen mensen aanvallen, of ben ik nu eigenlijk ook in gevaar? Wat als ze niet goed gevuld is, ze honger krijgt? Hoe lang duurt zoiets eigenlijk? Weet ze het ook zelf als ze moet gaan..? En.. O, nee.. Kan ze deze gedachten ook al horen? Ik voel mijn wangen een beetje warm worden. 'Godverdomme' is het woord waarmee ik mijn gedachten weer mee probeer te stoppen.

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods~Vampier
"Wil je ook iets drinken? Of.. Bestaat je dieet alleen uit.."Ze maakt haar zin niet af, maar ik wist al wat ze ging vragen.
''Nee, ik heb al op.'' Ik kijk even naar haar en geef haar dan een glimlach.
''Wees niet bang, ik doe je echt niets.''
De tien minuten zijn om en ik pak het potje weer.
Ik bekijk het even,maar geef hem dan weer aan Vera.
''Alsjeblieft.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Rain thunder - Werecat

Dan wordt ik wakker in een soort huis. Ik ruik allemaal geuren: Vampier, heks.. die heks heeft mij zeker genezen? Ik klim rechtop, en heb niet veel pijn meer.
'..uh Hoi.' begin ik. 'Bedankt dat je me hielp met genezen...' ik zette er bijna een vraagteken achter. 'Trouwens, ik ben Rain. Rain Thunder. Vrienden noemen me Rainbow.'

May StarClan light your path.

Vera Hepburn

Ik verlaat de ruimte met een iets minder groot wantrouwen, al is het er nog steeds. In de keuken zoek ik een glas om met water te vullen. Ik drink het glas daar ook op en ik kom weer een beetje tot mijn positieven. Ik zet het lege glas naast de gootsteen op het aanrecht, in de hoop dat dit goed is. Ik wil natuurlijk de fighter niet beledigen. Dan loop ik weer terug naar de kamer. Jennifer komt naar me toe met het potje en zegt "alsjeblieft". De tien minuten zijn dus om. "Het heeft positieve energie gekregen van de zon, die staat voor groei en kracht." leg ik uit, omdat ik zag dat ze heel even naar het potje had gekeken. Ik pak het aan en ik ga weer naast het meisje zitten. Ik doe nu vijf scheppen met het lepeltje in de kom, samen met evenveel druppels van de vloeistof. Samen kleurt het een hemels donkerpaars. Voorzichtig ga ik er met mijn vingers doorheen om het over de wond te smeren. Het wordt een redelijk dik laagje. Ik ga weer terug naar mijn energie en ik zie de plaats van de wond in gedachten gloeien. Het werkt dus, denk ik tevreden. "Het is nu wachten tot ze weer bijkomt, ik kan nu niets meer doen voor haar. Je kunt je handen trouwens weghalen, Maya, volgens mij is het zo goed." zeg ik.

Ik sta dan op en ik loop naar de keuken toe om mijn handen te wassen. Vervolgens loop ik terug om de kom en de lepel te pakken en ze in de keuken op het aanrecht te zetten naast het gebruikte glas, nadat ik ze heb afgespoeld. Het spul mag niet teveel gemorst worden, het moet meteen weg van hier. Als ik de spullen neergezet heb, pak ik ook nog een ander glas om het te vullen met water. Ik loop ermee terug en ik zet het neer op een tafeltje zo dicht mogelijk bij de bank en het meisje. Vervolgens doe ik de potjes beide stevig dicht en stop ik ze terug in de tas. Daarna pak ik de vloeistof, waarvan ik eerst nog één druppel in het water laat vallen. "Voor de zekerheid.." mompel ik tegen mezelf, zodat ik eventueel commentaar ook kan ontwijken. Dan doe ik ook het flesje stevig dicht, zodat het veilig in mijn tas weggestopt kan worden. Als laatste pak ik de handdoek op, om deze naast het glas op het tafeltje te leggen. Heeft ze meteen iets om de smurrie van haar gezicht te halen als ze wil, wanneer ze wakker wordt. Toen ik alles opgeruimd had, ging ik in een stoel zitten om te wachten. Na een paar minuten viel ik zittend in slaap. De hele dag was me teveel geweest, ik had toch mijn energie nodig.

Plots voel ik dat iemand aan mijn arm schudt. Ik doe langzaam mijn ogen open en ik moet wennen aan het kijken. Hoe lang had ik geslapen? vraag ik me even af, gevolgd door de vraag waarom ik wakker was gemaakt door de persoon die naast me staat. "Wat is er?" vraag ik dan ook. Een gebaar in de richting van het meisje dient als antwoord. Ik focus mijn blik op haar. Ik zie dat ze iets sneller ademt dan een slapend persoon, ze beweegt ook een beetje. De zalf op haar wond is grotendeels ingetrokken, maar nog wel zichtbaar. Ik sta op om naast haar op de grond te gaan zitten, zodat onze ogen op gelijke hoogte zijn. Net als ik op mijn knieën zit, opent ze haar ogen. Ze heeft even nodig om alles in haar op te nemen en kijkt rond. Ook komt ze overeind. Ik blijf nog zitten, voor het geval ze terugzakt. ".. uh hoi, bedankt dat je me hielp met genezen.." zegt ze daarna bijna vragend. "Trouwens, ik ben Rain. Rain Thunder. Vrienden noemen me Rainbow." Ik voel me gelukkig dat ze weer wakker is. "Aangenaam, Rain, ik ben blij dat je weer wakker bent. Ik ben Vera Hepburn. We hebben je inderdaad genezen, je had een grote wond. Heb je nog ergens pijn?"

Does the mirror see the same as the heart?

Rain Thunder - Werecat

Een vrouw, met de geur van een heks, de gene die mij genas dus, stelt zich voor als Vera Hepburn. 'Uh nee hoor ik heb nergens pijn.' zeg ik als antwoord op haar laatste vraag. 'Uh ik zal wel weer gaan als jullie dat graag willen..' begin ik. Stiekem voel ik me hongerig, maar dat laat ik niet merken. 'Je bent trouwens heel goed in genezen, Vera. Bedankt.' Ik rook onzekerheid en angst, dat kunnen Werecat's, net als katten. Ook al was ik toen maar aan het genezen.

Ember Green - Witch
Danny vraagt me of ik het niet moeilijk heb met blind zijn, dus ik geef een normaal antwoord.
'Nee, ik kan nog voelen. Bij mijn geboorte was ik al blind. Het is niet zo erg en je went eraan, als je nog nooit iets hebt gezien weet je ook niet wat je mist.'
Ik wist daarom ook niet waarom mensen het over ''kleur'' of ''mooi'' hadden. De enige kleur die ik kende was het zwarte. Ik vraag dan aan de andere jongen die naast danny staat, die nog niets heeft gezegt wat. 'Kun je niet meer praten ofzo?' Hij leek gewoon ons gesprek af te luisteren.

May StarClan light your path.

Aurora Trel

Een vampier blaast naar me. Kon ik er er aan doen dat zij zo langzaam waren. Ik bedoel ze is een vampier. Kan ze toch rennen. De hels loopt gelijk langs me heen en helpt het meisje. Ik hou mijn ogen strak op de vampier gericht.
'Hallo vampier' snauwt ze. 'Je moet haar binnen vragen.'
Ik kijk opzij naar degene die dat had gezegd, maar snuif en draai me weer naar de vampier.
'Best,' zeg ik. 'Kom binnen mijn beste vampier. Maar onthoud. Één verkeerde beweging en er zit een staak in je mooie hartje. Want vergeet niet dat ik een fighter ben en eigenlijk jou moet doden in plaats van helpen.'
Kwaad draai ik me ok en loop ik naar binnen. Het meisje was wakker en ik hoorde dat ze iets van Rainbow heette. Ik liep naar haar toe en ging op mijn hurken zodat ik op ooghoogte zat.
'Hallo ik ben Aurora,' zeg ik vriendelijk en ik stak mijn hand uit. 'Dit is mijn huis en ik vond je buiten. Je was gewond en ik heb je naar binnen gebracht. En ja ik weer het ik ben een fighter. Heb je vast al geroken. Maar ik doe jou niks zolang jij niks doet.'
Ik glimlach vriendelijk. Vijandig wou ik bij haar niet overkomen. Ik had wel een hart. Helaas ook een temperament. Zuchtend sta ik op. Ik kijk naar de heks.
'Ik loop even naar het dorp en koop wat spulletjes' zeg ik. 'Ik vertrouw erop dat alles hier wel blijft.'
Ik pak mijn mantel en trek de kap over mijn hoofd. Ik loop naar buiten en ga direct naar het dorp. De straten zijn viezig en modderig, maar je went er aan. Ik koop brood bij de bakker. Vlees hoefde niet. Daar kon ik zelf voor zorgen. Ik bekijk nog even of er nieuwe wapens zijn binnengebracht, maar helaas. Ik loop weer richting de poort als ik even ben afgeleid door een jongen die naar buiten stormt. Ik hou mijn hoofd schuin en bestudeer hem aandachtig. Hij was best schattig. Er verscheen een lichte glimlach op mijn gezicht. Ik trek de kap dieper over mijn hoofd als hij met een meisje praat. Ik sta onbeweeglijk. Iets wat een fighter moest kunnen. Zo stil staan als een standbeeld. Ik loop op een gegeven moment naar ze toe.
'Hallo,' zeg ik vriendelijk. Ik kijk het meisje aan. Ze was blind. Ze was een heks. Ik zag dat haar kleren waren verbrand. 'Was die knal die ik laatst hoorde van jou huis?' Vroeg ik.

"Rebellion's are build on hope"

Vera Hepburn - Witch

"Graag gedaan, en bedankt voor het compliment. Je hoeft niet per se te gaan, doe maar wat je fijn vindt. Houd er wel rekening mee dat je rust nodig hebt." zeg ik tegen Rain. Dan komt de fighter erbij zitten. Ze stelt zich voor en legt kort uit wat er gebeurd is. Tot mijn verbazing houdt ze zich vriendelijk. Dan staat ze met een zucht op en wendt zich naar mij. Ze vertelt me dat ze naar het dorp gaat, en voegt er nog iets extra's aan toe. Op dit moment heb ik dus even de leiding over het vreemde gezelschap. Dit maakt me niet bepaald rustiger, maar ik mompel een "komt goed" terug. Ik wend me dan weer naar Rain. Ze ziet nog een klein beetje bleek in haar gezicht, zie ik. "Wil je iets drinken of eten? Misschien dat je daar nog een beetje van opknapt. Ik weet niet of het wel een goed idee is om meteen weer te gaan jagen." Als ik antwoord heb gekregen kom ik overeind en draai ik me om zodat ik de andere twee aan kan kijken. "Hoe zit het eigenlijk met jullie? Willen jullie ook iets, of gaan jullie liever weg? Dat zou ik best begrijpen, ik bedoel, jullie kunnen eigenlijk niet meer helpen. Alsnog heel erg bedankt voor wat jullie deden. Ik had het niet verwacht." Dat laatste zeg ik met een soort glimlach, maar ik heb het idee dat het niet goed overkomt omdat ik niet goed weet wat ik moet doen. Ik ben zo zenuwachtig dat ik zo onderhand onzin sta te praten om het te verbloemen.

Does the mirror see the same as the heart?