[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

---

May StarClan light your path.

MBAV4ever schreef:
(Winterwolves wie bedoel je met die onbekende persoon?

(Winterwolves: dit is het account van mijn zus.
Maar ik bedoel Ember ze is gewond en ze is bij Aurora.)

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Drake Mouse -Werecat

Ik voel mijn vacht prikken en weet gewoon dat ik niet lang meer de verandering terug naar mens kan tegen houden, ik ren terug het steegje in waar ik een rugzak met spullen heb verstopt. Ik kijk even of ik niemand zie en verander dan terug en kleed me om, als ik klaar ben hijs in de tas op mijn schouder en loop het steegje weer uit. Wat zou ik nu eens gaan doen?

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

niemand meer?

---

May StarClan light your path.

moet nog wat bedenken

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

moet nog wat bedenken

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Winterwolves schreef:
(...)

Maya Angel Romaro - Weerwolf

Snel ren ik terug naar het huis van de heks. Ik dwing mezelf om steeds harder te rennen. Als ik bij het huis ben aangekomen neem ik niet de tijd om aan te kloppen, maar loop gewoon binnen. Ik bots bijna tegen de vampier op die de deur een beetje open houd. Ik grom naar haar en draai me om, voor me staat een ander persoon die ik niet ken. Jemig, hoeveel onbekende personen kom ik tegen op een dag?!
Ik grom weer en draai me om. Zonder Jennifer aan te raken ren ik verder het huis in. Als ik de heks tegen kom zeg ik:
'Kom mee. Er is iemand gewond!' Ik pak haar arm vast en begin haar mee te trekken, tegelijk hopend dat we op tijd bij die persoon zijn.

Jennifer Woods ~ Vampier

Oke twee dingen kan ik niet tegen. 1: Als ik te lang op iets moet wachten. 2: dat iemand vijandig doet terwijl ik juist aardig tegen die persoon wil doen. Ik snap best dat ze boos is na die aanval, maar ik heb het daarna toch weer goed gemaakt door te helpen haar zo snel mogelijk naar het huisje van de heks te brengen. Ik ben te minste terug gekomen voor haar. Wat zou er gebeuren als ik daar niet was gekomen en de heks haar niet kon dragen? Ik heb ook nog mijn honger zo lang mogelijk weten te beheersen. Het kwam eigelijk al bij het gevecht,maar ik hebt het zo lang mogelijk vol gehouden. Nieuwe woede komt door me heen. Hoe kon ik zo dom zijn om een weerwolf te helpen. Ondankbaar zijn die wezens. Zo snel als de woede kwam laat ik hem ook weer verdwijnen. Waar krijg ik zoveel haat gevoelens tegen weerwolven als ik die haatgevoelens eigelijk zou moeten hebben tegen de oudere vampieren. Zij wouden mij niks vertellen over waren weerwolven 'slecht' zijn. Misschien weet de weerwolf het. Oke voordat ik het aan haar vraag moet ik misschien achter haar naam te weten komen. Gelukkig kan ik al een beetje gedachten lezen:). M....m....Maya. Maya is haar naam. Ik ren snel naar haar toe een tik haar op de schouder.
'Maya kan ik met je praten?' vraag ik.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Drake Mouse -Werecat
Ik loop verveeld over straat, ik kijk naar de grond "Sorry" mompel ik tussen mijn lippen door als ik met mijn schouder tegen iemand aan loop. Ik heb honger maar geen geld of eten op zak, ik stop met lopen en adem even diep in door mijn neus hopend op een lekker geurtje. Maar nee, niks dat niet bedorven is. Ik voel even in mijn zakken en moet bijna schreeuwen van blijheid als er een reep chocolade in zit, ik schrok het ding op waardoor mijn keel gaat branden van de karamel die erin zit. Dat waren eens heerlijke 20 seconden zeg, ik zucht en veeg mijn mond schoon.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Vera Hepburn - Witch

Terwijl de scènes zich voor mijn neus afspelen, nadat ik dacht dat ze hel losgebarsten was omdat ik wist dat ik de vampier misschien niet zou overleven, ben ik in een soort trance geraakt. Mijn taak om de weerwolf te helen heb ik af kunnen maken, maar ik heb er niets van beseft. Ik was niet meer in staat te reageren. Mijn hoofd was te vol. Alles wat gebeurd was, was teveel. Ik kwam in shock terecht. Toen dit over was, besefte ik dat de heksenkring telepathisch contact zocht en op die manier probeerde ik, weliswaar gebrekkig, met ze te discussiëren. Ik was compleet van deze wereld.

Plots voelde ik iemand aan me trekken. Ik werd wakker uit een waas. Door een klein raampje viel daglicht naar binnen. Het was een sterk meisje dat aan me trok, waardoor ik me gedwongen voelde te gaan staan en terug te trekken. Langzaam begreep ik wat ze zei. "Er is iemand gewond.", dat is wat ze zei. Nu kijk ik haar aan. Ze ziet dat ik nu reageer. "Kom nu, dit is dringend, mij heb je ook geholpen." Dan zie ik het in haar ogen. Zij is de wolf. Ik kijk verbaasd rond. De tafel is leeg, maar vies. In de richtig van de deur staat een vampier, die afwisselend woedend en vragend kijkt. Vragend in zichzelf, vragend naar mij, vragend naar de wolf. Verder is er nog een gewond meisje, aan haar uiterlijk te zien een soortgenote, jonger dan ik ben. Ik probeer kalm te reageren.

"Ik heb mijn spullen nodig." Zeg ik, en ik hoor aan mijn stem dat ik eigenlijk kapot ben. De verzamelde spullen van de wolf neem ik bijeen, samen met nieuwe kruiden en ik doe ze snel in de eerste de beste tas die ik vind. Ondertussen probeer ik het meisje te bekijken. Ze ziet er wankel uit en heeft ook dringend hulp nodig. Ik kijk kort de wolvin en de vampier aan. "Neem haar mee, we gaan met z'n allen als het mogelijk is, ik heb jullie nodig om te helpen.", zeg ik wetende dat ook de wolvin nog wat verzwakt zal zijn. De vampier misschien ook, door het daglicht. "Ik kan niet zomaar naar buiten met die zon." Zegt de vampier. "Wat heb je nodig?", antwoord ik. "Heb je een zonnebril?" Even denk ik na. Ik zie de wolvin naar het meisje lopen en de vampier komt dichterbij de tafel en dus bij mij staan. "Ik heb geen zonnebril, is een hoed ook goed?" De vampier kijkt vertwijfeld, waarop ik de tas snel naast me neerzet en ik naar mijn slaapkamer loop om zo snel als ik kan een hoed met brede rand uit mijn kast te vissen.

Als ik terug in de kamer kom, gooi ik de hoed naar de vampier. "Zet hem snel op, dan gaan we. Jij gaat voor." Zeg ik tegen de wolvin, terwijl ik mijn tas weer pak. Op naar het volgende probleem, denk ik even.

(Het spijt me dat ik zo lang afwezig was, er is de laatste tijd veel tussen gekomen irl. Ik hoop dat het me in het vervolg niet meer overkomt Verder vind ik het superknap van jullie dat jullie er omheen geschreven hebben! ).

[ bericht aangepast op 13 april 2013 - 15:50 ]

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods ~ Vampier
Fijn geen antwoord kunnen krijgen op mijn vraag, maar dat kan een ander keertje nog komen. Misschien.Ik zet de hoed die ik heb gekregen zo op mijn hoofd dat de rand voor mijn ogen zit. Hoop vanzegen dat het werkt. Eerlijk gezegt heb ik echt geen idee waar we naar toe gaan. Veel keus had ik niet om binnen te blijven. Ik ben benieuwd waar de heks ons eigelijk voor nodig heeft. Ik ben trouwens eindelijk achter haar naam gekomen. Vera. Dankuwel gedachtenlezen!!!!
Ik trek mijn ogen wat samen als ik voel dat de hoed niet al het zonlicht tegen houd. Voor de rest probeer ik het te negeren.
De weg naar joost mag weten waar verloopt akelig stil. Ik kijk naar Vera die er een beetje moe en bezorgt uit ziet. Ik vraag me af wat er met haar is.
' Gaat het wel goed Vera?' Vraag ik tot mijn eigen verbazing bezorgt.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

(is er nog iemand?)

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

Peinzend over de mogelijkheden die zich voor kunnen doen op de plaats van bestemming loop ik in de stoet. We lopen allemaal in een eigen ritme, op dezelfde snelheid. Ik ben ongelofelijk dankbaar dat ze mee wilden. Voorop loopt de wolvin met het meisje. Daarachter loop ik naast de vampier. We zijn allen zwijgzaam, op enkele geluiden die de andere heks maakt vanuit pijn. Buiten onze voetstappen is alleen de rust van het bos te horen. Ergens vaag in mijn hoofd hoor ik een stel vervreemde, gedeformeerde stemmen. Ik heb niet de energie om ernaar te luisteren. Luisteren betekent dan ook reageren, en mijn reactie zal hoe dan ook een eindeloze discussie teweeg brengen. "Gaat het wel goed, Vera?" hoor ik opeens van opzij. "Ja.. Ja.." breng ik niet al te overtuigend uit. Ik voel dat de vampier me aan blijft kijken. Ik kijk terug en zie dat ze een oprecht antwoord verwachtte. "Ik ben gewoon moe, ik heb vannacht niet geslapen en ik heb veel van mijn krachten moeten gebruiken. Dat is alles." Ergens heb ik het idee dat ze het niet helemaal gelooft, ik zie het ergens in haar ogen. Op dit moment maakt me dat even niet uit.

"Wacht eens even.." begin ik dan. Ik merk dat ik meteen weer iedereens aandacht heb. "Hoe weet je mijn naam? Ik kan me niet herinneren dat ik het jullie verteld heb." Ik voel me plots heel scherp. Ik had niet wazig mogen worden, het zijn verdomde wel een stel mythische wezens waarmee ik over het algemeen tot nu toe amper contact heb gehad. Wie weet waartoe ze allemaal in staat zijn? Toch blijf ik verder lopen alsof er niets aan de hand is, alsof mijn gedachten niet plots wantrouwig geworden zijn. Voor mijn gevoel ben ik wel weer wakker geworden, net alsof ik een emmer water in mijn gezicht gekregen heb. Ik realiseer me ook plots dat ik geen namen weet. Niet zo handig, zeker niet als ik zo hulp nodig zou hebben. Om nu "Hé, weerwolf" of "Jij, vampier" te gebruiken is toch wat respectloos, zeker gezien de omstandigheden. En dat meisje.. Wie is ze, waar komt ze vandaan en wat zijn haar specialiteiten? Ik zal haar vast eens gezien hebben bij een bijeenkomst, maar erg bekend komt ze me niet voor. Ze ziet er ook nog zo jong uit..

---

Does the mirror see the same as the heart?

Jennifer Woods~Vampier
'Wacht eens even....hoe weet jij mijn naam?' Vraagt Vera. Ik heb geen idee of ze dit antwoord leuk gaat vinden ,maar ze verdient het om te weten. Toch?
Ik kijk een beetje zenuwachtig en vertel haar hoe ik haar naam weet.
'Ik .... Nou.....Ik snap best als je boos word maar....ik heb misschien maar dan ook heel misschien.....je gedachten gelezen.' Ik kijk haar niet in haar ogen bang voor haar reactie. Meteen krijg ik andere gedachtens van haar binnen. 'Voor dat je het vraagt mijn naam is trouwens Jennifer. En nee ik weet niet wat haar specialiteiten zijn. Haal niet zo veel gedachtens in je hoofd daar krijg je alleen een warrige kop van waardoor je gestrest raakt. Plus het doet mijn hoofd ook niet zo goed.'zeg ik met een klein glimlachje. Het enige wat ik aan Vera kan zien is dat ze verbaasd kijkt.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Vera Hepburn - Witch

Na mijn vraag kijkt ze ontwijkend, maar ze vertelt het me wel. Ik sta nog net niet letterlijk perplex van verbazing. "Gedachtelezen.." kan ik nog net uitbrengen op zachte toon. Ik ben verbluft. Jennifer blijft me even afwachtend aankijken, waardoor ik me herinner dat ik iets moet zeggen om ook haar te laten weten dat het goed zit. "Ik ben niet boos. Bedankt voor de tip.. Ik zal proberen wat gedachten los te laten, maar dat is op dit moment even lastig. Ik heb het idee dat iedereen hier vol met vragen zit, niet dan?". Dan richt ik me naar de wolvin voor me. De beste manier om vragen op te lossen, is om naar antwoorden te zoeken. Ik versnel mijn pas even, zodat ik naast haar kom te lopen. "Ik zou graag willen weten wat je naam is", zeg ik dan resoluut. Ik kijk eerst de wolvin aan en dan kijk ik naar het meisje naast haar, om te zien of ook zij in staat is een antwoord te geven op de gestelde vraag. "Ik wil ook graag weten wat er gebeurd is en waar we nu naartoe gaan, zodat ik niet voor veel meer verrassingen kom te staan. Hopelijk komt deze nacht dan nog eens tot een einde.." Het enige wat ik nog kon doen was hopen op een eerlijk en volledig antwoord.

---

Does the mirror see the same as the heart?

Maya Angel Romaro ~ Weerwolf

Met een half oor luister ik naar het gesprek van de vampier en heks. Uiteindelijk komen ze op het onderwerp hoe die vampier haar naam wist.
"Ik ben niet boos. Bedankt voor de tip.. Ik zal proberen wat gedachten los te laten, maar dat is op dit moment even lastig. Ik heb het idee dat iedereen hier vol met vragen zit, niet dan?" Zegt de heks, volgens mij heet ze Vera. Wat?! Die vampier kan gedachten lezen?!
Vera komt naast me lopen.
"Ik zou graag willen weten wat je naam is", zegt ze dan resoluut. Ze kijkt eerst naar mij en dan naar het meisje naast me.
"Ik wil ook graag weten wat er gebeurd is en waar we nu naartoe gaan, zodat ik niet voor veel meer verrassingen kom te staan. Hopelijk komt deze nacht dan nog eens tot een einde.." Zegt ze erachteraan.
"Ik heet Maya. En we gaan naar de Fighter." Zeg ik vriendelijk tegen haar.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Vera Hepburn - Witch

"Naar de fighter..?" Vraag ik enigszins op mijn hoede. Dit is naar mijn idee geen antwoord en ik wil me op die manier af laten poeieren. Ik probeer het dus nog eens. "Wat is er precies gebeurd en Waarom hebben jullie mij nodig?" zijn op dit moment de belangrijkste vragen, vandaar dat ik deze stel. Ik ben bang dat als ik gerichtere vragen stel, ik helemaal geen antwoord meer krijg. Ik bedenk me dan ook dat, mocht ik geen antwoord van haar krijgen, ik het misschien nog de vampier kan vragen. Hoe dan ook, Maya moet het antwoord ergens in gedachten hebben, zelfs als ze geen antwoord geeft. Nu maar hopen dat ze normaal antwoord geeft, want het antwoord aan de vampier vragen is volgens mij wel enigszins gevaarlijk. Wat als dit tweetal er ruzie om krijgt..? Daarnaast zou het misschien ook nog mogelijk kunnen zijn dat Maya's gedachten onleesbaar zijn voor Jennifer. Wat een drama. Was ik maar meer getalenteerd, had ik maar meer kennis tot mijn beschikking en beheerste ik maar meer technieken om me hieruit te kunnen redden zonder misstappen te maken. 'Oh, bij alle godinnen, laat Maya een goed antwoord geven, laat alles goed gaan, laat mij kunnen rusten. Mijn dank zal enorm zijn.', bid ik snel in gedachten.

---

Does the mirror see the same as the heart?